|
| Dinsdag 1 | In alle vroegte rijden we naar de Drunense Duinen, zodat Kia alle vuurwerkstress van de afgelopen weken even van zich af kan rennen. Daarna het schip vaar- en laadklaar maken, afscheid nemen van de familie en de auto weer inleveren.
|
| Dinsdag 1 | Over slapen gesproken: aangezien we niet voor, maar door de sluis overnacht hebben, lijkt het me vanochtend een geschikt moment om eens uit te proberen of ik op de nieuwe motor kan slapen :-) Alleen leek het Thijs nou ook net een geschikt moment om de brandstofverbruiksmeter eens op verschillende toerentallen uit te proberen, dus van dat uitslapen komt niet veel terecht :-( Misschien dat het daardoor komt, dat ik vandaag m'n dag niet helemaal heb… Volgens de Floscan verbruikt de Doosan volaan 75 liter per uur. Gelukkig is het momenteel niet zo duur experimenteren als een paar maanden geleden! Volgens de specificaties zou de motor overigens maximaal 70 liter per uur mogen gebruiken. Waarschijnlijk ligt dat aan de schroef die, zoals de techneuten inmiddels berekend hebben, 9,5% te 'zwaar' is.
|
| Woensdag 2 | Onder een palmboom naast het zwembad koffie drinkend een reisje Villefranche aannemen is één ding, 's morgens om kwart voor zes met bevroren touwen door het gangboord glibberen wat héél anders… We zouden misschien donderdag nog laden, maar als Thijs tegen de middag belt, blijkt dat het toch vrijdag wordt. Dus maken we maar meteen aan Wijk vast, want een dag midden in de Hoogovens liggen, of in Amsterdam in het havengeld, of een nachtje aan Kanaleneiland is allemaal niet zo'n aantrekkelijk vooruitzicht. Voor niets vroeg opgestaan!
|
| Donderdag 3 | In Utrecht loop ik even door de Ikea, en dan vluchten we maar gauw weer weg van dit hotsbotsklotsplekje… Als we net voor Amsterdam nog eens naar IJmuiden bellen krijgen we te horen dat de lading niet aan de kwaliteitseisen voldoet, zodat er nieuw product aangemaakt moet worden. En dat is op z'n vroegst maandag pas klaar. Grrr, de hele planning in de war en nu kunnen we alsnog de Houthaven in. Die trouwens steeds voller met woon- en passagiersscheepjes komt te liggen.
|
| Vrijdag 4 | Het oponthoud heeft één voordeel: nu kan ik toch nog naar een familiefeestje in Eindhoven.
|
| Zaterdag 5 | 's Morgens naar een leuke markt op de Lindengracht, 's middags naar het centrum. Achteraf hadden we beter naar een museum kunnen gaan, want het is afschuwelijk druk. En de winkels zijn eigenlijk allemaal hetzelfde, op de Haarlemmerstraat na dan. Maar het scheepvaartmuseum, waar we altijd nog eens heen wilden, is gesloten vanwege restauratiewerkzaamheden.
|
| Zondag 6 | Een dag van weerzien, met collega's die een groter schip gekocht hebben en dus een heel ander vaargebied gekregen hebben, en met een schoolvriendin en haar zoontje.
|
| Maandag 7 | Gisteren het mooiste weer van de wereld, en nu ze windkracht 9 en regen voorspellen mogen wij natuurlijk gaan laden. Nog even boodschappen doen, want inmiddels hebben we alweer een week op onze voorraden geteerd, en dan scharrelen we als een krab naar IJmuiden. Gelukkig liggen we daar in de haven tamelijk beschut, en wordt er met een pijp geladen, zodat we niet bang hoeven te zijn dat de luiken het luchtruim kiezen. Om rustig te kunnen slapen gaan we 's avonds maar weer de Houthaven in.
|
| Dinsdag 8 | Om vijf uur loopt de wekker al af, want om half tien staat er een passagier klaar in Utrecht: een Rijkswaterstaatmedewerkster komt wat praktijkervaring opdoen over de binnenvaart in het algemeen en over de noord-zuidroute in het bijzonder. Eigenlijk zou ze vanaf zaterdag tot en met vrijdag meegegaan zijn, dat wil zeggen van Dordrecht naar Reims, nu wordt dat helaas maar tot Lille. We stoppen toch nog maar even in Dordt, om wat scheepsbenodigdheden op te pikken (lastig hoor, niet langs Maasbracht komen) en een bezoekje aan ons nieuwe kantoor te brengen. In de Kalkhaven ligt tussen alle 'Chinezen' in afbouw ook nog een spitsje…
|
| Woensdag 9 | Hoewel Zeeland ook een leerzame route zou zijn geweest, gaan we vanwege de wind en het tij toch maar via Antwerpen. Wel een van de 'levendigste' havens om door te varen. Voor de verandering lopen we eens zo de Royers in. De Neerschelde laat zich vandaag ook van haar milde kant zien. Dat het wel eens anders gaat tonen de restanten van de Anta, die bij Dendermonde op een ponton liggen.
|
| Donderdag 10 | Per email geeft onze opstapster 'live' vragen van haar collega's in Den Haag aan ons door, en onze antwoorden aan hen, over zaken als veiligheid ('komt onze neus uit'), afstandsbediening, bebording en ligplaatsen. En wij laten haar per marifoon passerende collega's overvallen met de vraag wat ze van RWS, de Belgische vaarwegen en VNF vinden. In het laatste geval variëren de antwoorden van 'je kunt er wel een boek over schrijven' via 'niet eens geschikt om het vuilnis op te halen' tot 'catastrophe!' Ook diverse Belgische sluismeesters krijgen onverwacht 'hoog' bezoek, wat ze overigens wel leuk lijken te vinden.
|
| Vrijdag 11 | Van Frankrijk krijgt ze helaas maar weinig te zien, maar het alternat van Marquette is wel een sprekend voorbeeld van verkeersmanagement à la VNF. 's Avonds maken we maar weer bijtijds vast, zodat de achterburen ons in kunnen lopen. Gaan we speciaal voor hen in januari naar het zuiden om gezellig samen te kunnen varen, moeten we nog twee dagen op ze wachten ook, omdat buurman zonodig een tussendoortje aan moest nemen…
|
| Zaterdag 12 | In Douai kopen we een 'aanjager' voor de kachel en wat Franse boodschapjes. Voor we gaan varen is het alweer middag. Blijkbaar is het al tot VNF doorgedrongen dat we afgelopen week kwaad van ze gesproken hebben, want als we Marquion in willen varen komt de sluisdeur opeens omlaag… Gelukkig kunnen Thijs én de sluismeester net op tijd stoppen, zodat de Picaro niet onthoofd wordt.
|
| Zondag 13 | Een pousseur en een Canal du Nord voor ons, dus we komen helemaal van de tunnel tot Epenancourt. Het voordeel daarvan is dat de achterbuurtjes ons 's avonds al ingelopen zijn. Ertussen zit nog een goede kennis, dus het is zo gezellig dat ik het grootste deel van de dag boven mee zit te luisteren, in plaats van beneden achter de PC te werken.
|
| Maandag 14 | Hèhè, eindelijk mijn maand mailachterstand weggewerkt. Als iemand nu nóg geen antwoord heeft gehad, dan is zijn emailtje waarschijnlijk in de 800 spamberichten die we tijdens de vakantie binnen gekregen hebben ten onder gegaan.
|
| Maandag 14 | We moeten hoe dan ook nog even op onze bevrijding wachten. Dat de eerste ijsbreker maar drie meter breed was schijnt in het Canal du Nord wat moeilijkheden veroorzaakt te hebben. Bovendien is hij nu eerst naar Beautor, om daar een stel zandschepen te verlossen. In Origny liggen ook nog wat spitsen, naar verluidt al van voor de Kerst, maar die hebben pech. Uit de rest van Frankrijk bereiken ons geruchten over ijsbrekers die te hoog zijn, schroeven kwijtraken, roeren verliezen… Kortom, we hebben vandaag nog alle tijd om ons door een buurman in de stad af te laten zetten, naar mijn favoriete brocante te gaan, wat foto's af laten drukken, een hapje te eten en terug te lopen. 's Avonds met z'n allen bij een jarige buurman op de koffie.
|
| Dinsdag 15 | Volgens mijn berekeningen hebben we vorig jaar 17.826 kilometer gevaren, waarvan 3138 leeg. Daarbij zijn we 1877 sluizen gepasseerd en hebben we in totaal 6193 ton vervoerd. In tonkilometers klinkt onze vervoersprestatie wat indrukwekkender: 3,87 miljoen. Per reis hebben we gemiddeld 269 ton in gehad, dus een ton minder dan in de voorgaande twee jaren. Dit keer heb ik ook onze vaaruren opgeteld: in totaal zijn er dat 2354.
|
| Woensdag 16 | Met z'n allen naar de puces in Palavas. Een leuke rommelmarkt, groot genoeg om een kleintje even uit het oog te verliezen… Aansluitend bezoeken we een modelbouwbeurs. De bootjes, fantasyfiguren en militaire voertuigen spreken me niet zo aan, een prachtig gedetailleerd uitgevoerde 'scene' van een oude vrachtauto die tegen een lage brug is gereden en een deel van zijn lading verfblikken heeft verloren wél. Na een broodje aan het strand gaan we weer terug naar Sète. Waar inmiddels een straf windje staat, waardoor we de hele avond en nacht lekker liggen te rollen op de roro-steiger.
|
| Woensdag 16 | We beginnen de dag met de eerste vijfmetersluis sinds we naar de werf zijn geweest. Onze nieuwe, niet-zo-platte halfronden vormen gelukkig geen probleem. Wel moeten we de scanner van de radar vastbinden: die draait op ieder windvlaagje, waardoor we bang zijn dat hij met opschutten een keer onder een passerelle blijft hangen. Vijfmetersluis 2 en 6 zijn in panne, maar hoewel er tegenwoordig nog maar één dépanneur tussen Berry en Courcy circuleert levert ons dat niet al te veel verlet op.
|
| Donderdag 17 | Thijs heeft op de topografische kaart gezien dat er een pad over het souterrain de Mont-de-Billy ligt. Buurvrouw, buurkinderen en buurhond lopen ook mee. We wisten al dat er dwars over de tunnel een rijksweg ligt, waar we overheen kunnen rennen, en een snelweg, waar we via twee buizen onderdoor kunnen, maar dan blijkt er ook nog een nieuwe TGV-lijn over te lopen. Gelukkig hoeven we niet naar het eerstvolgende station, maar is er even verderop een tunneltje onderdoor gemaakt. Misschien wel om het jaagpad, wat nu al bijna van Berry au Bac tot Wez verhard is, en van Vaudemanges tot Condé, ooit helemaal befietsbaar te maken. Want midden op de tunnel, waar in de verste verte geen water te zien is, staat een bordje 'chemin de halage'! De mannen zijn eerder aan de andere kant dan wij. De hele dag geen schip te bekennen, en dan zitten er natuurlijk net een lege en een geladen achter, en komt er ook nog eentje van de andere kant. Dus vaart Thijs maar vast door en liften Kia en ik met de buren mee naar de eerstvolgende sluis, waarvandaan ik het schip lopend wel weer in kan halen.
|
| Vrijdag 18 | Kia heeft het maar weer druk met al die sluizen en begint haar december-speklaagje zichtbaar kwijt te raken. Dat dreigt ons ook te gebeuren: we komen overal tijdens sluitingstijd langs de bakker. Dus fiets ik in Vitry maar even naar de supermarkt. Volgens mijn berekeningen kan ik op de volgende sluis weer aan boord komen. Maar dan stuit ik aan de kassa op twee oudere stellen, voor wie boodschappen doen duidelijk het sociale hoogtepunt van de dag is. Zodat Thijs net de sluis uit is als ik aankom, en ik drie kilometer in de stromende regen naar de daaropvolgende sluis kan trappen, om daar dan nog een half uurtje te mogen blauwbekken. Gelukkig zitten de buren vandaag voorop, zodat ik hun boodschapjes meteen af kan leveren en het wachten niet zo lang duurt.
|
| Zaterdag 19 | Alle automaten in deze sector kun je nu helemaal per télécommande bedienen, dus geen vreemde manoeuvres meer om aan de slang te draaien en geen vieze handen van de blauwe trekstang. Bovendien heeft Thijs ontdekt dat hij het bereik van de afstandsbediening op kan voeren door hem voor de stuurhut te houden, zodat alle signaal naar voren gaat. Maar het blijven langzame krengen, met al die veiligheidsvertragingen. Die, zoals we allebei constateren, de onveiligheid juist in de hand werken: doordat het, nadat je op de schutknop gedrukt hebt, nog zo lang duurt voor de deuren achter je dicht gaan, krijg je de neiging er maar vast op te drukken terwijl de kont nog tussen de deuren zit. En doordat het schutten zo lang duurt ga je ondertussen andere dingen doen in plaats van op je touwen te letten. Ook staan deze reis bij alle bruggen twee nieuwe blauwe bordjes met 'Canal entre Champagne et Bourgogne' en een fietslogo. Aangezien er geen VNF-logo bij staat gaan we er maar vanuit dat die niet uit het vaarwegenbudget zijn betaald…
|
Reactie van
Frans en Liane | Dat van die slang vindt Liane heel goed nieuws! Groetjes F&L
|
Reactie van
KVM | Elke reis dus een ander experiment met de télécommande…;-)
Groeten, Kurt
|
Reactie van
Jacob en Liesbeth | Eerder drukken helpt niet veel… Je moet gewoon zoveel seconden wachten. Als je met 2 schepen vaart kan de eerste wel vast de sluis goed bliepen voor de tweede. Kijk hiermee wel uit want na een bepaalde tijd gaan de deuren vanzelf weer dicht!
Groetjes Jacob en Liesbeth
|
Reactie van
Picaro | Dat klaarzetten hadden we ook al getest ;-) Waarbij trouwens bleek dat ze wel langer dan 10 min groen blijven. Daarna resetten ze zichzelf gewoon, volgens de dépanneurs.
|
| Zondag 20 | 'Verboden te liggen aan beide oevers' staat er in Eurville. En net voorbij dat bord liggen twee spitsen kanaalbreed zondag te houden… Maar niemand die zich eraan stoort, integendeel: zo hebben de dorpelingen nog wat te bekijken tijdens hun spijsverteringsrondje. De mannen hadden voor ons ook een mooie wandelroute uitgestippeld, door het bos, maar helaas staan de waarschuwingsbordjes daar niet voor niets: er wordt hevig gejaagd. Aan de andere kant van het kanaal blijkt het veiliger, hoewel we daar ook een aangeschoten vos vinden. Al met al komen we toch nog aan onze twaalf kilometer.
|
| Maandag 21 | Net als we in de eerste sluis liggen stopt de Cummins er opeens mee, en wil niet meer starten. Bah, we zullen hier midden in de rimboe toch niet met motorpech komen te liggen!? Maar van de andere kant zijn er natuurlijk heel wat situaties te bedenken waarin het veel grotere gevolgen kan hebben als de motor plotseling uitvalt… Na enig gepuzzel en overleg met een monteur in Nederland wordt de boosdoener gevonden: de magneetspoel waarmee je normaal de motor uit zet blijkt het begeven te hebben. Gelukkig kan die zonder problemen overbrugd worden. En dan kunnen we weer verder. En ons bezig gaan houden met het binnenloodsen van Thijs z'n ouders, die ons hier vanmiddag ergens moeten zien te vinden.
|
| Dinsdag 22 | De dag begint met wind en regen… en eindigt met vorst! Iedere dag komen we weer minder ver dan verwacht: het blijft wennen, maar van half acht tot half zes schutten. En gezelligheid kost natuurlijk ook wat tijd. Maar daar staat ook veel tegenover: de hele dag aanspraak, af en toe een vers broodje aan boord gebracht krijgen, of niet hoeven te koken, altijd een paar bolders om aan vast te maken, en de lange avonden vliegen ook voorbij.
|
| Woensdag 23 | We kruisen eerst yairaesdah.spaces.live.com en dan www.lanauve.nl. En vervolgens… twee moeflons op het jaagpad! Ons beest treft het vandaag ook: een sluismeester die er maar geen genoeg van kan krijgen om stokken te gooien, haar als we opgeschut zijn aan boord tilt en in het voorbijrijden nog naar madame toetert. Dat hij af en toe helemaal vergeet zijn verlaatje open te draaien zien we maar door de vingers…
|
Reactie van
Jacob en Liesbeth | Hadden wij het toch goed gezien… Ook wij zagen de moeflons maar toen liepen ze nog in de wei.
Groetejes uit Eurville
|
| Donderdag 24 | De wollen deken die Thijs 's nachts gebruikt om het touw een beetje vorstvrij te houden wordt overdag door Kia gebruikt om lekker in het zonnetje te liggen. Want 's morgens vroeg en 's avonds laat mag het dan ijskoud zijn, tussen twaalf en drie kunnen de jassen aan hun haakje blijven hangen! In de tunnel kijken we op de radar naar Ice Age 2.
|
| Vrijdag 25 | Tussen sluis 1 en 2 constateren we dat het schip nat is. Tussen 2 en 3 dat het weer glad is. Tussen 3 en 4 smeer ik brood. Tussen 4 en 5 zet ik koffie. Tussen 5 en 6 kunnen we net ontbijten. Tussen 6 en 7 komt een waterig zonnetje door. Tussen 7 en 8 zakt het potdicht. Tussen 8 en 9 komen we kennissen tegen, die onze nieuwe telefoon voor ons opgehaald hebben. Tussen 9 en 10 kopieert Thijs hun CD-tje met fotopresentatie over 100 jaar Canal de la Marne à la Saône, zodat de buurman waar zij mee samen varen, en die we tussen 10 en 11 kruisen, het weer mee kan nemen. Tussen 11 en 12 fiets ik naar de bakker. Tussen 12 en 13 fiets ik ook nog maar even met de hond, die net zeer verontwaardigd was dat ze niet mee mocht. Tussen 13 en 14 kijken we naar oude ansichtkaarten, waarop het hier barst van de havens en schepen, en naar een paar recente foto's met bekende spitsen. Tussen 14 en 15 verslinden we onze croissants. En tussen 15 en 25 is Thijs met z'n Blackberry bezig… Al met al evenveel sluizen als kilometers gedaan vandaag.
|
| Zaterdag 26 | Wederom een graad of vier vorst vannacht, en voor het eerst een vliesje ijs in het kanaal. Gelukkig komt het eind in zicht. Dat wil zeggen, op de kaart, want we gaan morgen nóg een vrije zondag krijgen. Die we door gaan brengen in Renève, waar je tenminste fatsoenlijk de wal op kunt. En de watertank bijvullen. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want voor het VNF-hok blijven we wel een meter of vier af, maar met een luikentouwtje aan de waterslang en wat hulp van de sluismeester komt het goed. En dan gaan we bij de ijsbreker langszij liggen…
|
| Zondag 27 | Met z'n allen naar Ray sur Saône, voor een bezoekje chez Noordersoft. Buurvrouw, kindjes, hond en Thijs voorop met de auto, en ik bij buurman achterop de motor, voor 't eerst. Mooi huis, leuke wandeling, lekker eten. Gelukkig vertelt buurman pas als we weer veilig (en wit) naast het schip staan dat hij zo'n motortochtje met aanvriezende mist nou ook niet echt je-van-het vindt…
|
| Maandag 28 | Drie automaten op de petite-Saône, en bij alledrie wat: in Heuilley mis ik de slang, doordat het gangboord te glad is, Poncey springt op dubbel rood als het touw met losgooien tegen het rode draadje tikt en Auxonne staat al dubbel rood vóór ik aan de slang kan draaien, omdat de benedendeuren niet helemaal open gaan voor een opvaart. In Seurre schutten we voor het eerst deze reis samen met de buren. Dan nog even door naar Chalon sur Saône, want we hebben beloofd morgenavond in Villefranche te zijn. Een beetje onwezenlijk is het wel: 9 dagen over 220 kilometer gedaan en dan opeens ruim 100 kilometer in één dag.
|
| Dinsdag 29 | Normaal word ik in januari altijd bedolven onder de persberichten over de toename van de binnenvaart in Frankrijk. Deze keer blijft het verdacht stil. Nader onderzoek wijst uit waarom: het vervoer over water is vorig jaar gelijk gebleven qua tonnage en zelfs licht gedaald in tonkilometers. Oorzaak: de zachte winter, waardoor er minder kolen nodig waren, en de slechte oogst. Merkwaardig toch, als het vervoer over water groeit dan komt dat niet door het klimaat of door de markt, maar door VNF…
|
| Woensdag 30 | Villefranche: verhalen, openleggen, boodschappen doen en opruimen, stofzuigen, telefonisch een 'echte' foto-klus overeenkomen, ruim uitspuiten, dichtleggen, nog vlug even naar de 'Trocante', verhalen, eten, natafelen.
|
| Donderdag 31 | En dan… Buurman heeft ijverig rondgebeld, maar hier zijn de vooruitzichten niet rooskleurig, leeg de Rhône af en geladen weer op is in februari niet zo'n aantrekkelijk vooruitzicht en afgebroken naar Vitry of Montargis ook al niet. Dus verkassen we eerst maar eens naar een leuker plekje: Montmerle. En geef ik het schip maar weer eens een grote boenbeurt, vanwege de kou sinds de werf niet meer gedaan, terwijl Thijs zich met de cv amuseert. Daarna is het zo'n mooi weer dat ik nog een end met de honden langs de Saône loop. En dan… is het toch wel héél lekker als de buurvrouw zegt: 'Het eten staat al op!'
|