|
|
| Zondag 1 | Zondag: na het ontbijt een rondje over de markt, dan koffie met gebak bij de buren, 's middags een beetje klussen, samen naar het Musée de la batellerie, wat drinken…
|
| Maandag 2 | Weer helemaal niks in de hele regio Parijs. Dat komt mede doordat er normaal veel werk van de Marne komt, maar die is gestremd voor (automatiserings)werkzaamheden. Bovendien schijnt er over de graanprijzen onderhandeld te worden. Dus gaan we in vredesnaam maar eens richting Reims kijken. Daar is het aanbod ook niet overweldigend, Sept Saulx - Lieshout is eigenlijk het enige acceptabele werk. Een 'foute' bestemming, dat wel, maar 'n goede vracht, en voor allebei dicht bij huis. Als we gaan bellen blijkt echter dat de silo maar een schip per dag kan laden, dat wil zeggen eentje vrijdag en eentje maandag…
|
| Dinsdag 3 | Eén reisje Montargis-Herent in de aanbieding. Maar morgen moeten er nog twee komen, blijkt na contact met de bevrachter. We hadden ons wel voorgenomen om nooit meer naar Herent te gaan, maar Montargis is wel weer eens leuk. En van iedere ochtend naar een leeg scherm kijken en vervolgens nog een tijd dubben wat te doen word je ook niet vrolijk. Schrale troost: als we gisteren in Laroche hadden geladen, hadden we nu op een wegens overvloedige regenval gestremde Yonne gezeten.
|
| Woensdag 4 | Inderdaad, twee reisjes Herent. Maar pas om volgende week donderdag te laden, in plaats van maandag, zoals was 'afgesproken'! Dus dat gaat mooi niet door. Tussen de bedrijven door worden we nog geïnterviewd door de redacteur van La Vie Batelière, die een artikel over onze site wil schrijven. Dan toch nog maar eens voor die Sept Saulx bellen, of we niet maandag en dinsdag kunnen laden. Nee, dat wordt dan maandag en woensdag: dinsdag heeft de silo geen product. Maar we kunnen wel allebei dinsdag in Chalons-en-Champagne laden. Onze eerste reactie is, hallo zeg, gekker moet het niet worden, je loopt toch niet helemaal leeg van Conflans naar Chalons, zeker nu we niet via de Marne kunnen. Maar van de andere kant: het betaalt nog anderhalve euro meer dan die Sept Saulx, daar komen we op deze manier woensdag ook weer langs, en vooral: we zijn het afwachten beu. Zeker de buren, die aan boord nog niet zoveel te klussen hebben én een al eens verschoven afspraak met de werf hebben. Dus starten en wegwezen. Het zit ook tussen de oren: van Conflans naar Chalons is net zo ver als van Roeselare naar Sissy: 262,5 kilometer.
|
| Donderdag 5 | Het grote verschil is dat we nu alle tijd hebben, en dus het hele stuk in grand ballast kunnen doen, zonder te stressen een uur in Compiègne bij de olieboer kunnen blijven liggen en een buurman met een zéér krappe melddatum voor kunnen laten. Op de Aisne is het druk. Het is dan ook de enige gangbare 'noord-zuid' verbinding die nog open is, nu de Marne, de Maas en het Canal d'Abbécourt gestremd zijn.
|
| Vrijdag 6 | In Vailly schieten we een uurtje bij kennissen langszij, om weer eens bij te kunnen praten. In het valleitje van Reims waait het behoorlijk. We moeten allebei denken aan de keer dat we hier afgebroken in de stromende regen in een vliegende storm zaten, en iedere sluis met een touw in moesten varen. Eenmaal met de kop in de sluis gooide Thijs het touw dan op de wal, en ging ik het tijdens het schutten weer op halen. Dat was echt afzien. Dankzij de kopschroef kunnen we nu beter ballasten én de kop vasthouden voor de sluis. Prettige bijkomstigheid van de wind is nu, dat we op onze overnachtingsplek zowat struikelen over de walnoten!
|
| Zaterdag 7 | Zaterdag, dus roeidag in Reims. Normaal al een bezoeking, maar in grand ballast helemaal. Zeker voor de buren, die voorop varen en een zo'n kamikazeboot voor de kop krijgen en eentje zowat tussen de roeren. Een paar bruggen zijn ook al niet bevorderlijk voor de gemoedsrust: pas op het laatste nippertje zie je of de kop er onderdoor gaat. En dan moet de stuurhut dus nog…'s Avonds stoppen we maar wat vroeger aan Vaudemanges, waar je mooi met de honden door de velden kunt lopen.
|
| Zondag 8 | Rond de middag arriveren we in Chalons, dus alle tijd om het ruim droog te krijgen. De buurhond is gewend om van de wal bij ons op de luiken te springen. Alleen ligt er nu een luik open, waardoor hij op de buikdenning belandt… Wij schrikken ons te pletter, hij is gelukkig ongedeerd.
|
| Maandag 9 | We hadden eigenlijk gehoopt vandaag al te laden, maar helaas, er moet een controleur bij zijn, en die is voor morgen afgesproken. Op de silo worden ze ook helemaal gek van al dat Gedoe Met Papieren (en al die bevrachters…). Dus gaan we 's middags maar uitgebreid supermarkten. Op de terugweg fietsen we een ex-Formule 1 spits voorbij, dus die krijgt een kleine invasie!
|
| Dinsdag 10 | Sommige reizen zit ook alles tegen. 's Morgens om half tien zijn we al geladen, maar we mogen pas 's avonds om kwart voor zes vertrekken, dan is de lading pas betaald. Wel alle tijd om te boenen zo. In korte broek nog wel: 24 graden in de schaduw!
|
| Woensdag 11 | Voor de hond, verse croissantjes, de post, omdat het zo'n mooi weer is, en zo'n mooi pand, fiets ik in alle vroegte van Vraux naar Condé, waar ik twee schepen met de hand (mee) mag schutten. De mannen die op de sluis aan het werk zijn willen me al in dienst nemen. Ik zou best sluismeesteres willen zijn. Maar dan wel op een echte, eigen, handsluis. We eindigen op een van mijn favoriete plekjes, Sillery, waar je zo leuk langs de Vesle kunt lopen.
|
| Donderdag 12 | Het is weer eens zover, bij de minste of geringste verdenking van een flits, vreemd geluid of vliegend voorwerp ligt Kia in een hoekje van de stuurhut te bibberen. Daarom snuiven we nu met z'n allen 'dog appeasing pheromones'…
|
| Vrijdag 13 | Vrijdag de dertiende… Wij schutten sans problème af aan Cys, maar bij de buurman blijft hij op rood-groen staan. De depanneur constateert dat de sluis niet volloopt omdat er iets tussen de benedendeur zit en schut af. En nog een keer. Er komt een chef bij die, in z'n nette pak, met een haak op de drempel aan het prutsen gaat. Een langere stok brengt ook geen uitkomst, dus moet er een plongeur bij komen. Na verloop van tijd tà-tuut, tà-tuut, jawel, maar liefst drie brandweerauto's, met zwaailicht en sirene. Intussen staat er ook een viertal VNF-auto's op de sluis, inclusief trailer met bootje, zodat er in totaal zo'n twintig mensen rondlopen. Te niksen. Tweeëneenhalf uur later zijn er een paar stenen van de drempel verwijderd en kan de buurman weer verder. En wij ook: toen we het woord duiker hoorden vallen hebben we maar in Vailly vastgemaakt… Geluk op een ongeluksdag: weer eens lekker bij gekletst met alle buren daar én de watertank vol.
|
| Zaterdag 14 | Kia heeft de bibberitus en ik hoofdpijn, dus doen we 's middags het grootste deel van het Canal du Nord op de fiets. Bij mij helpt het, bij haar niet. Wat de zaak ook niet verbetert, is dat het jachtseizoen weer begonnen is. Het hagelt notabene hagel op de luiken!
|
| Zondag 15 | Zondag in het Canal du Nord: om half negen als tweede schutting sluis 14 in, van kwart over twaalf tot kwart voor twee middagpauze aan sluis 10, en om kwart over zes weer vast vast aan sluis 7. En dan is het niet eens druk…
|
Reactie van
houtkamp | Leuk om jullie belevenissen weer te lezen.
We hebben niks met boten, maar jullie manier van leven spreekt ons wel aan.
Daarom lezen we het natuurlijk ook. En natuurlijk omdat we een heidewachtel als scheepshond geweldig vinden.
|
|