Zondag 18 augustus

Na het ontbijt fietsen we nog een keer langs het tijgedeelte van de Rance, we kunnen er maar geen genoeg van krijgen... Waar het jaagpad ophoudt ontdekken we nu een bospaadje, wat ons boven op de Pont de Lessart brengt. Voor de verandering staan er eens geen hekken en doodskopborden, dus lopen we via de spoorbrug de rivier over en genieten van het uitzicht. De brug is erg breed maar heeft slechts een spoor en er komen meer joggers dan treinen langs. Af en toe komt er een jachtje onder ons door.

Dan rijden we met de camper over kleine binnenweggetjes in zuidelijke richting, waarbij we min of meer het kanaal volgen. We kijken even in Evran op de sluis en stoppen vervolgens in Tinténiac. Dat klinkt als een duister kasteel uit een Arthur-sage, maar blijkt gewoon een rustig dorpje aan het Canal d’Ille et Rance. Omdat het nog te vroeg is om te eten fietsen we eerst een eind terug, het kanaal af, waarbij we een drietal sluizen passeren. Via de overkant, want aan beide zijden ligt hier een verhard jaagpad, fietsen we weer terug. Het kanaal lijkt wel een park, met aan de ene kant tamme kastanjebomen en aan de andere kant enorme beuken. We zien wel dat VNF geen patent heeft op doorzondamwand, hier kunnen ze er ook wat van. Meestal bestaat de oeverbescherming echter uit paaltjes, die vaak net onder water staan, met stenen erachter.

HEDE

's Middags fietsen we naar de sluizentrap van Hédé, die uit elf sluizen met korte pandjes ertussen bestaat. Het sluiswachtershuis van La Madeleine is ingericht als Maison du Canal d'Ille et Rance. We krijgen er eerst een video te zien, waarop sluismeesteressen, onderhoudsmedewerkers, de eigenaar van een tot passagiersschip omgebouwd vrachtschip en een rattenvanger over hun werk vertellen. In het museumgedeelte veel informatie over de geschiedenis van het kanaal en de scheepvaart, die een aantal pieken maar vooral veel dalen heeft gekend alvorens in de jaren '70 volledig uit te sterven. Leuke presentatie en interessante documenten, waaronder een stremmingenlijst uit 1949... die niet wezenlijk verschilt van die van nu.

Weer buiten staan we wel even met onze ogen te knipperen: het parkeerterrein aan de overkant staat nu massief vol en overal krioelt het van de mensen. Hoewel er aan iedere kant van de vallei maar liefst twee paden zijn is het zo druk dat we ons plan om naar boven te fietsen maar opgeven en gaan lopen. De meeste sluisjes zien er erg leuk uit, dus ik blijf maar foto's aan het nemen. Enerzijds staat die drukte ons tegen, maar anderzijds vinden we het bijvoorbeeld ook zonde dat de vallei in het Canal des Ardennes er zo verlaten en verwaarloosd bij ligt. Een stukje boven de laatste sluis is het jaagpad aan beide zijden echter opeens afgesloten vanwege instortingsgevaar. Dat schijnt zo te horen bij scheidingspanden...

Op de terugweg begint de lucht te betrekken. In de camper is het benauwd, dus drinken we bij de Kouign-amann, een soort Bretonse baklava, maar koele cider in plaats van koffie. Met als gevolg dat we even later allebei als een blok in slaap vallen...  Kia zakt iedere keer al onmiddellijk in coma als ze in de camper komt. Hoewel we haar niet echt veel laten lopen om haar voetzooltjes te sparen is ze blijkbaar bekaf van alle indrukken. Maar als we onze schoenen aandoen staat ze natuurlijk meteen weer voor de deur, want alleen achter moeten blijven is toch wel het ergste wat er is.

Maison du Canal d'Ille-et-Rance, Maison éclusière de La Madeleine, 35630 Hédé, tel. 33 (0)2 99 45 48 90