VAKANTIE 2000

FLORENCE


Donderdag 13 juli

Hotel ToscanaOm half 9 uit het hotel vertrokken richting station. Daar bleken we niet al te lang te hoeven wachten op de trein naar Florence. In de tussentijd hebben we meteen een hotelkamer in Florence gereserveerd, zodat dat vast geregeld was. Dat kon daar, bij een speciaal kantoortje, via internet. Roma Termini is overigens een ongelooflijk groot station. Onderweg zagen we de Tiber nog een paar keer, die net boven Rome wel wat weg had van de Oise, en tegen het eind van de rit kruisten we af en toe de Arno. Hoewel het er door al die rivieren interessant uit zag, vond ik het Toscaanse landschap vanuit de trein toch lang niet zo idyllisch als ik me het voorgesteld had.

We hadden niet gereserveerd, omdat dat niet verplicht was maar achteraf bezien zou het geen overbodige luxe zijn geweest want de trein zat stampvol, zodat we geen twee plekjes naast elkaar konden vinden. Bovendien zaten we niet rustig omdat er op ieder station iemand in zou kunnen stappen met een reservering voor onze plekjes. Hierdoor besloten we na aankomst in Florence maar meteen een slaapplaats voor de terugreis, de volgende avond, te reserveren.

Toen we de juiste loketten gevonden hebben bleken we ruim 100 wachtenden voor ons te hebben. Voor het merendeel toeristen en iedereen had de meest ingewikkelde reisschema’s en alles ging op het dooie gemakje zodat het @#$% bijna vier uur duurde voor we aan de beurt waren. En dan hadden we nog van iemand een eerder nummer gekregen. Als we zelf ook niet het slachtoffer waren geweest van de Italiaanse spoorwegen hadden we erom kunnen lachen: iedereen trok een nummertje, keek dan naar het display en vervolgens weer met een geschokte uitdrukking naar het nummer in zijn hand.

S. Maria NovellaIn de tijd dat we moesten wachten zijn we maar om de beurt de stad in gegaan, die gelukkig dichtbij was. Thijs is naar het hotel geweest, wat op loopafstand van het station lag, en ik naar de S. Maria Novella, de dom en de VVV. Toen ik vroeg of het mogelijk was een rondvaart op de Arno te maken keken ze me aan of ze het in Keulen hoorden donderen…

 

Ponte VecchioNadat we de bagage naar onze kamer hadden gebracht zijn we op weg gegaan naar het eerste museum op mijn verlanglijstje: het Palazzo Pitti. Natuurlijk zijn we er langs de Arno heen gelopen en via de Ponte Vecchio over gestoken. Ponte VecchioDe winkeltjes op de brug bleken allemaal juwelierszaakjes te zijn, die als ze ‘s avonds dicht gingen op schatkisten met beslag leken. Het gaf ons enigszins een idee van hoe de bruggen in Parijs er vroeger moeten hebben uitgezien. In het straatje in het verlengde van de brug zaten allerlei leuke winkeltjes, waar o.a. prachtig bedrukt papier werd verkocht. Vergeleken met Rome vonden we Florence direct een veel prettigere stad, veel menselijker van schaal. Alleen jammer dat er zoveel mensen rondliepen…

Palazzo PittiIn het Palazzo Pitti hingen zoveel beroemde schilderijen dat je er duizelig van zou worden. Gelukkig was ik op Pourbus-jacht, zodat ik me alleen maar op de portretten hoefde te concentreren. Natuurlijk waren er hier geen ansichtkaarten van zo’n onbeduidende schilder te koop zodat we zelf maar foto’s moesten zien te nemen, zonder te flitsen natuurlijk. Maar ik was al lang blij dat ze in de zalen bleken te hangen in plaats van in het depot.

 

TafelbladBehalve schilderijen waren er ook prachtige decoratieve kunstvoorwerpen te bewonderen, waarvan de met allerlei kleuren marmer ingelegde tafels wat mij betreft toch wel het hoogtepunt waren.

Volgens een catalogus moesten de grote dubbelportretten van Louis XIII en zijn zuster Elisabeth in het Pitti hangen, maar ik kon ze nergens vinden. Door twee behulpzame suppoosten werd ik van de ene zaal naar de andere gestuurd, tot ze tot de conclusie kwamen dat deze schilderijen dan waarschijnlijk in het Museo degli Argenti moesten hangen, wat nu gesloten was.

FlorenceDaarna hebben we een hele tijd door de Boboli-tuinen achter het paleis rondgezworven, maar die vielen nogal tegen. Ik had een beetje dezelfde mysterieuze sfeer verwacht als in de tuinen van die verlaten villa bij Tivoli waar ik ooit geweest ben, maar er waren weinig mooie hoekjes, de beroemde Bacchus was weg naar een expositie en de grote grotto werd net gerestaureerd. Wel hadden we een mooi uitzicht op Brunelleschi’s koepel.

Weer via de Ponte Vecchio zijn we daarna naar het Piazza della Signoria gewandeld, waar we David en Perseus aanschouwd hebben. Na het eten zijn we even terug gelopen naar het hotel om een trui te halen, want het was hier in het ‘noorden’ toch beduidend frisser dan op de Eolische eilanden.

David Neptunus Perseus

In het hotel werd met smart op ons gewacht: we moesten naar een andere kamer verhuizen omdat het water de volgende ochtend afgesloten zou worden. Een veel betere kamer, met tv en telefoon en eigen badkamer, verzekerde de hotelbaas ons. Maar ik vond onze eerste kamer, met de restanten van een oud fresco boven het bed, eigenlijk veel mooier…

Daarna hebben we Florence nog eens bij nacht bekeken. De bruggen bleken hier inderdaad nog niet verlicht te zijn, in tegenstelling tot veel andere monumenten.

Vrijdag 14 juli

Galleria degli UffiziFirenze MuseiToen we rond 9 uur bij de Uffizi arriveerden wachtte ons een onaangename verrassing: er bleek al een enorme rij voor te staan. Maar aangezien de Galleria al zo lang op mijn verlanglijstje stond zijn we toch maar achter aan gesloten. Er zat echter zo weinig voortgang in (op last van de brandweer mochten er maar 600 mensen tegelijk binnen zijn) dat Thijs maar besloot naar het Museo della Scienza te gaan. Toen ik zo’n twee uur later eindelijk ‘eerste schutting’ had kwam hij net terug en kon zo mee naar binnen glippen…

Na het passeren van de kassa bleken we echter nog ruim een uur in de rij te moeten staan. Gelukkig waren er diverse boeken- en kaartenwinkeltjes, dat brak de tijd wat. grotesquesInmiddels waren we zo ‘gaar’ dat we, eenmaal in het museum, alleen de interessantste schilderijen (portretten dus) goed bekeken hebben. Eigenlijk komen kunstwerken in zo'n groot museum toch het minst tot hun recht… Het geheel is echter weer een heel eigen belevenis. Dat geldt zeker voor de Uffizi met z’n prachtige plafonds.

De rest van de middag hebben we maar wat rondgeslenterd. Het was inmiddels zo laat dat het ook geen nut meer had om naar het Museo degli Argenti te gaan. De dom en de doopkapel nog eens bekeken, maar we hadden geen zin meer om weer in de rij te moeten staan zodat we er niet binnen zijn geweest. Maar van buiten blijft het een geweldig indrukwekkend en uniek bouwwerk met al dat gekleurde marmer.

Campanile Portaal Deur doopkapel Koepel

Na wat omzwervingen kwamen we bij het Museo del Rinascimento, een wassenbeeldenmuseum. De affiches met Dante er op zagen er aanlokkelijk uit, maar van binnen viel het behoorlijk tegen. Het was dus niet voor niets, dat er geen rij voor stond. De opzet op zich, het uitbeelden van de Renaissance-periode aan de hand van beroemde inwoners, was wel leerzaam, maar de wassen beelden vonden we waardeloos.

Des duivels...Omdat we het toen wel gehad hadden in Florence hebben we de rugzak opgehaald en zijn we naar het station gelopen, met de bedoeling maar wat eerder naar Milaan te gaan. Voor alle treinen tussen Florence en Milaan bleek echter een reservering verplicht, en onze met zoveel moeite veroverde couchette-reservering gold pas vanaf Milaan, zodat we van armoe maar weer in de rij zijn gaan staan. Iedereen vindt het daar blijkbaar heel normaal om twee uur voor vertrek op het station te moeten zijn maar wij werden knap chagrijnig van dat eindeloze wachten. De enige meevaller was dat het reserveren gratis bleek vanwege ons Euro-Domino kaartje.

Voor de verandering kwamen we in een superdeluxe nieuwe trein terecht, met airco en werktafeltjes. De rit maar doorgebracht met het bestuderen van onze medepassagiers en dan met name hun belgedrag, want het landschap was niet zo bijzonder. In Milaan voelden we ons al helemaal thuis nu we er voor de tweede keer waren, maar helaas was het inmiddels te laat om nog de stad in te kunnen gegaan. Dus zijn we maar in het eerste het beste restaurant neergestreken: een chinees! Daarna op het station onze laatste lires uitgegeven aan water en koekjes voor onderweg. Ciao Italia!

We deelden onze slaapcoupé met twee Duitse dames die naar Elba waren geweest en een Griekse, die waarschijnlijk op weg was van Griekenland naar München. Niet alleen sprak ze nauwelijks een mondje buitenlands, toen de steward langs kwam bleek ze ook nog eens geen reservering te hebben en in een trein te zijn gestapt die niet naar haar eindbestemming ging. Al met al zorgde ze die nacht voor heel wat opschudding want toen we om 5 uur ‘s morgens op haar overstapstation arriveerden weigerde ze uit te stappen. Uiteindelijk heeft de steward naar haar familie in Duitsland gebeld zodat die in het Grieks tegen haar konden zeggen dat ze de trein uit moest.

Zaterdag 15 juli

Nu we er toch langs kwamen zijn we maar in Keulen uitgestapt, waar we altijd al eens hadden willen gaan winkelen. We hadden van tevoren tegen elkaar gezegd dat het nu wel afgelopen zou zijn met de broodjes tomaat met mozzarella als ontbijt, maar uiteindelijk moesten we daar toch onze toevlucht toe nemen, want hoewel het station barstte van de eetgelegenheden zag alles er zo vet uit dat ik alleen al bij de gedachte er aan last kreeg van mijn maag. Waar ik wel erg over te spreken was was de toiletgelegenheid, waar niet alleen wc’s en wastafels waren maar ook nog douches. Door al het RVS, hout en glas zag het er bovendien uit als een badkamer uit een duur woonblad.

We zijn eerst in de dom geweest en daarna hebben we zowat alle grote boek- en computerwinkels en warenhuizen in de binnenstad gehad. Dat hadden we nou gemist in Italië, evenals koffie met gebak… Toen de familie begon te bellen wanneer we thuis dachten te zijn zijn we maar terug gegaan. In de trein werden we weer opgebeld: de auto was gestolen bij de supermarkt! Maar gelukkig was Saskia zo vriendelijk ons af te komen halen. Kia bleek ons nog te herkennen en zelfs blij te zijn met onze terugkeer. En zelf waren we eigenlijk ook wel blij weer thuis te zijn, want al met al was het toch een behoorlijk lange en drukke vakantiereis geweest.




MILAAN EOLISCHE EILANDEN SICILIË ROME FLORENCE INDEX