Dinsdag 3 september

LAVAL

Met tegenzin verlaten we ons paradijselijke plekje om terug naar Laval te rijden. We hebben namelijk afgesproken de camper daar aan onze aflossers over te dragen. Niet omdat het zo'n mooi stekje is, maar wel makkelijker te vinden. Bovendien is er een servicezuil. Eerst gaan we nog naar de wasserette en de supermarkt. Als alles schoon, vol dan wel leeg is, lopen we een rondje door het centrum. In de Mayenne ligt nog een echte 'bateau lavoir'. Het is wel een leuk stadje, maar een gezellig restaurant kunnen we eigenlijk niet vinden. Daarom rijden we, nadat de rechtmatige eigenaars van de camper gearriveerd zijn, maar weer lekker terug naar Rochefort.

Daar zijn we nog net op tijd om op het terras van La Guinguette te kunnen eten. De uitbater, tevens sluismeester, vertelt dat ze hier alleen ’s zomers wonen: ’s winters komt de benedenverdieping onder water te staan. Ook weet hij te vertellen dat jaarlijks alle ondieptes op de Mayenne weggebaggerd worden. Wij kennen wel drukker bevaren rivieren waar het onderhoud heel wat minder is. Maar ook hier wordt geblunderd: een van de nieuwe bruggen in Laval is zo laag dat het werkscheepje er alleen zwaar geballast onder door kan. Natuurlijk mogen we nu zo lang op het parkeerterreintje van het restaurant blijven staan als we willen.

Office de tourisme, 1 allée du Vieux St-Louis, BP 614, 53006 Laval cedex, tel. tel. 33 (0)2 43 49 46 46 www.mairie-laval.fr

Woensdag 4 september

We herhalen onze fietstochten langs de Mayenne nog maar eens. Daarna pakken we fietsen en bagage van de ene in de andere auto. De teller van de camper geeft ruim 2600 kilometer aan, die van de fiets bijna 500. We brengen nog een bezoek aan het stadje Mayenne en ’s avonds testen we de nieuwe ‘schottelbraai’.

Donderdag 5 september

Via de autobaan racen we terug naar Nederland. Parijs komen we zonder problemen door, maar bij Lille raken we het spoor even bijster. Dat komt mede doordat een mevrouw in andere auto maar tegen ons blijft knipperen en gebaren. Omdat ze zo aanhoudt stoppen we uiteindelijk maar op de vluchtstrook. Er blijkt niets met de auto mis en ze wil ons ook niet overvallen, enkel maar achter ons aan naar Antwerpen rijden omdat ze hier al drie keer verdwaald is! We zijn weer bijtijds aan boord. Maar goed ook, want overmorgen gaan we weer varen... naar Frankrijk!