| Zaterdag 18 | tot en met donderdag 2 maart. En vervolgens het canal du Loing in, want we gaan in Montargis gerst laden voor Antwerpen. Weer lang geleden dat we hier geweest zijn, dat was kort na de automatisering. Zoals gewoonlijk blijkt dat geen vooruitgang. De tweede sluis valt in panne, waardoor een kleine opstopping ontstaat. De Franse achterbuurman begint meteen te mekkeren dat we niet opschieten… en vervolgens zakt hij de rest van de dag alleen maar af ;-) De moderne sluishokjes zijn inmiddels wat minder lelijk dan vorige keer, omdat het beton nu bekleed is met baksteen, maar steeds meer sluiswachtershuizen staan leeg, de markante oude bordjes zijn verdwenen… Eeuwig zonde, hoe zo'n romantisch kanaal van alle sfeer ontdaan wordt! In Fromonville krijgt de stagiair nog even een rare gewaarwording, als we zonder te stoppen door een sluis heen varen :-) Voor we kunnen laden hebben we nog anderhalve dag over, die we vullen met klusjes, fietstochtjes met de hond en boodschappen doen. Tijdens het laden vertrek ik met de trein naar Chalon sur Saône, waar de dag daarop een vergadering is van 'Agir pour le Fluvial', een nieuw initiatief voor het behoud en de ontwikkeling van de (binnenvaart in de kleine) Franse vaarwegen. Een nachtje extra hotel is goedkoper dan twee schepen laten wachten. Bovendien kan ik nu de 'boemel' nemen, die zo'n beetje de canal du Centre route volgt, in plaats van een dure omweg over Parijs te maken om vervolgens onderweg niets te zien (snap nooit dat de Fransen maar accepteren dat je zoveel extra moet betalen om met de TGV te reizen…). In Chalon heb ik het goedkoopste hotel genomen, mede omdat dat mooi op loopafstand van het station en de vergaderlocatie ligt én aan de Saône, maar dat was achteraf bezien misschien niet zo'n goed idee… dat ik 's nachts geen beestjes zie komt waarschijnlijk vooral doordat de lichtknopjes bij het bed het niet doen ;-) Intussen ondervindt Thijs de gevolgen van het gebrek aan interesse in de kleine vaarwegen aan den lijve: geladen blijkt het canal du Loing een lijdensweg geworden, mede doordat je nu niet meer even wat water mee krijgt om de sluis uit te komen. De volgende dag kom ik in Parijs weer aan boord, na een spannend nachtje omdat m'n gsm bijna leeg was en niet meer op wilde laden: dan wordt het wel erg lastig afspreken met een bewegend schip… Op de Oise blijken de bedieningstijden eindelijk geharmoniseerd, al zat volgens ons niemand er op te wachten om in Janville 's morgens om half zeven te mogen beginnen (want dan is de bakker nog niet open :-() en 's avonds tot half negen door te mogen. De rest van reis naar Antwerpen verloopt vlot. In afwachting van het lossen gaan we maar niet meer in het Asiadok liggen, omdat je dan tegenwoordig dubbel havengeld moet betalen. In het Noordkasteeldok lig je wel erg afgelegen, en razen de auto's wel erg hard langs voor de honden. Het Tweede Havendok blijkt ook geen succes voor de honden. Maar er is wel een bushalte, zodat ik 's morgens de stagiair naar het station kan brengen. 's Middags gaan we gezellig met z'n vierjes de stad in, waar diverse leuke nieuwe winkels bij gekomen blijken te zijn. Aansluitend eten we, omgeven door heiligen, mosselen met niet weinig look en room. De hele reis is het prachtig lenteweer geweest, maar net als we moeten lossen waait het verschrikkelijk. Gelukkig legt de buurman mee open. Een andere buurman moet eigenlijk naar huis vanwege een sterfgeval, maar mag van het losbedrijf niet vóór-lossen… Terwijl je hier in een uurtje leeg bent! Bij een bakje koffie nemen we afscheid van de buren, en dan vertrekken we allebei maar naar onze respectievelijke thuishaven.
|