LOGBOEK MEI 2016

 April
2016
 
Juni
2016
Zaterdag 7en zondag 8 mei. Computervrij weekend in Limay: eerst, met behulp van aanwijzingen-per-app van de buren, op zoek naar de plaatselijke supermarkt. Daarna breken we de stuurhut af, om het achterpaneel kaal te kunnen schuren en opnieuw in de D1-olie te zetten. Mocht het gaan regenen kunnen we hier nog onder de overkapping gaan liggen, maar het blijft prachtig weer. Verder nog een hoop kleine klusjes. En af en toe een stukje met Tara lopen, die hier helaas het fenomeen 'konijnen' ontdekt.

Maandag 9tot en met woensdag 11 mei. Konden we weer eens een keer naar Roermond, hebben we toch een reis Herent aangenomen… want om nou in Nederland te lossen en dan weer leeg naar leeg naar België te varen voor de meetbrief is ook zowat. Voor een collega, die thuis een houtkachel heeft, en ook in Venizel moet gaan laden, nemen we deze keer onze keggen en planken mee, in plaats van ze er in Limay uit te laten hijsen. In de hoop dat de buurman op tijd in Venizel is, want zonder autokraan wordt het een enorme klus om al dat hout uit het voorruim te krijgen… Het water uit het achterruim is er in ieder geval wel zo uit! Gelukkig verlost buurman ons ruimschoots op tijd van ons hout, waar hij vervolgens z'n hele roefdek mee kan bedekken. Zoals hij zelf zegt: zo krijg je 't er drie keer warm van…

Donderdag 12Hoewel we als tweede laden, komen we 's avonds nog bijna van de Aisne af. Als ik aan Carandeau een stukje met Tara ga lopen, zit er een eend op het jaagpad. Normaal gesproken blijft ze dan stokstijf staan, tot de eend of gans te water gaat. Dit is echter een tamme eend, die naar huis fladdert. Hé, dat is leuk… erachteraan! Op de binnenplaats blijkt nog veel meer gekortwiekt gevogelte rond te snateren, dus kef-kef-kef, wat een feest! De erfhonden dragen natuurlijk ook hun steentje bij aan het kwaak- en kakelspektakel. Binnen de kortste keren komt de eigenaar van deze menagerie dan ook in z'n onderbroek naar buiten gestormd en zet stokzwaaiend en scheldend de achtervolging in. Nadat ze een paar rondjes om het kippenhok gemaakt hebben, slaag ik er in Tara bij haar lurven te grijpen. We krijgen nog net geen stokslagen, maar wel een fikse tirade. Terecht natuurlijk. Maar het valt ook niet mee om berouwvol te kijken… want dit is wel zóóóó Louis de Funes ;-)

Reactie van
Janarie
Zijn daar foto's van?

Reactie van
Annemarie
Gelukkig niet ;-)

Vrijdag 13De avondwandeling van vandaag levert een prettiger contact op met de plaatselijke bevolking: leuk gesprek met een sluiswachter, die een jonge boxer heeft, terwijl de dames zichzelf lekker moe rennen en stoeien. Tara laat de sluiswachter wel even schrikken, door zijn hond voor te doen hoe je hier uit het kanaal kunt drinken. Maar hij laat mij ook schrikken, door eerst te vertellen dat hij hier al acht jaar werkt, en dan te vragen of er in Oost-Frankrijk ook kanalen zijn…

Zaterdag 14Na al weken op een belangrijke mail gewacht te hebben, kreeg ik gisteravond bericht dat die eindelijk verstuurd was. Dus mail ophalen… niks. Een tijd later nog eens… weer niks. 's Avonds laat nog steeds niets, dan ga je toch wat twijfelen aan de oprechtheid van de verzender. Maar vanmorgen was het bericht opeens binnen, en blijkt inderdaad op het gemelde tijdstip verzonden. Vreemd… volgens mij is de Franse overheid niet in binnenvaart geïnteresseerd, laat staan de geheime diensten ;-) Maar goed, ik ben dit weekend weer zoet…

Zondag 15Op het gemakje de Schelde af: vanmiddag toch weer verplicht zondagsrust aan Kerkhove. Tussen alle witte meidoorns, staat hier en daar een prachtige lichtroze. Dit is vast niet de juiste tijd om stekjes te nemen. Maar als ze uitgebloeid zijn weet je natuurlijk weer niet welke nu roze was… Ach, eigenlijk zijn het ook maar akelige prikstruiken, zeker aan boord ;-)

Maandag 16Meestal kunnen we in een keer door aan Merelbeke, maar deze ronde moeten we een uurtje of anderhalf wachten voor er genoeg water beneden de sluis staat. Dus Tara geluk. Maar 's avonds heeft ze wel pech: in plaats van in Steendorp te blijven liggen, besluiten we dit keer aan de palen (zonder afloop) op de Rupel te overnachten, om morgen heel vroeg naar binnen te kunnen schutten. Dat blijkt achteraf niet zo'n goed idee. Op de eerste plaats arriveren we met pal laag water, zodat het een heel gedoe is om de touwen bovenop de palen te krijgen. Vervolgens worden we 's nachts twee keer wakker doordat er net naast ons een groot schip met ronkende motoren ('gaat dat wel goed…?') en felle schijnwerpers rond gaat. En als het tij eenmaal gekenterd is, liggen we steeds tegen de palen te stoten.

Dinsdag 17Als we 's morgens om vijf voor vijf enigszins brak de sluis oproepen, antwoordt de sluismeester dat hij eerst nog een schip gaat afschutten dat zich gisteravond al aangekondigd heeft. Dat duurt, en duurt… blijkt die afvaart nog van de volgende sluis af te moeten komen! En ondertussen zakt het water wel steeds verder weg… Om kwart voor zes komt-ie dan eindelijk de sluis uit, en kunnen wij nog net over de drempel naar binnen, in plaats van achteruit terug naar de palen te moeten, pfft. Normaal waren we in Mechelen gestopt, want morgenvroeg moet ik in Parijs zijn voor een vergadering over en met de Franse vaarwegen. Maar natuurlijk gaan de Franse spoorwegen weer eens staken. Gelukkig hoef ik niet alleen, en ligt de buurman die ook naar Parijs moet toevallig ook in Boortmeerbeek. Een andere collega neemt onze papieren mee naar Herent, dat scheelt weer een fietstocht. Als Tara haar fietstochtje heeft gehad (het jaagpad blijkt afgesloten, wat een genot, geen wielrenners…) gaan wij op zoek naar de plaatselijke (voor ons nog nieuwe) Albert Hein. 's Avonds nog even gezellig wat drinken met de buurmannen en dan gauw naar bed…

Woensdag 18Want vandaag loopt de wekker al om kwart over drie af. Omdat het op de weg waarschijnlijk extra druk is nu de spoorwegen staken, hebben we besloten om om vier uur te vertrekken. Maar als ik bij de buurman naast het schip sta, heerst daar nog diepe rust… Afijn, een kwartiertje later zitten we in de auto ;-) In Noyon een Franse collega oppikken, en dan de Parijse ochtendchaos in. Het eerste het beste parkeerplekje op loopafstand is voor ons, waarna we nog keurig op tijd voor het overleg arriveren. Of dat uiteindelijk invloed zal hebben op het beleid moeten we maar afwachten, maar we hebben in ieder geval ons best gedaan. Gelukkig heeft buurman er vanmorgen in alle haast nog aan gedacht de sleutel bij ons aan boord achter te laten, want als hij op de terugweg zijn GSM weer aanzet, blijkt hij toch vanmiddag te moeten lossen. Terwijl ze gisteren nog zeiden dat het zeker overmorgen zou worden… het blijft roulette, lossen in Herent! Omdat de buurvrouw vanwege een ander 'goed doel' naar Nederland is, hebben Thijs en onze andere buurman het schip dus maar van Boortmeerbeek naar Herent gevaren. Als we daar aankomen, stoppen ze net met lossen. Terwijl die andere buurman met onze fiets terug naar Boortmeerbeek is om zijn eigen schip op te halen, praten we bij buurman nummer vier aan boord bij. Als buurman nummer drie er ook weer is, eten we daar nog gezellig met z'n allen frieten, en dan gaan wij weer met de auto van de buren terug naar Boortmeerbeek. Als dat geen logistieke coöperatie is!

Reactie van
Janarie
Tof hè?

Donderdag 19Hehe, dat is achter de rug. Nu nog de laatste loodjes voor de beurs in Gorinchem. En nog leeg zien te komen vóór dinsdagochtend, want dan hebben we een afspraak met de meetdienst. Je moet hier in België tegenwoordig een half jaar wachten, dus dat zijn geen afspraken die je een ronde uitstelt (zeker niet als je document al verlopen is…). Maar ja, we hebben altijd al een Belgische meetbrief gehad, en het is hier stukken goedkoper dan in Nederland. Als Thijs brood gehaald heeft, vertrekken we richting Herent. Want misschien gaan ze vanmiddag nog aan ons beginnen. Niet dus.

Vrijdag 20Normaal gesproken zou ik dit weekend waarschijnlijk in m'n uppie met de trein naar Nederland zijn gegaan om de post op te halen. Maar omdat er een oom van Thijs overleden is besluiten we maar met z'n tweetjes (drietjes dus) te gaan en een auto te huren. Vervolgens belt de meetdienst of het ook woensdag kan. Dat komt helemaal mooi uit: kan Thijs dinsdag ook nog naar de beurs en kunnen we daarna samen terug naar Mechelen. Waar we de huurauto vanavond tot 19 uur op kunnen halen. Dat zou toch moeten lukken. Niet dus… Maar gelukkig komen we wel leeg.

Zaterdag 21tot en met woensdag 25 mei. Even langs Dordrecht, een middagje (de rest van de tijd gíet het namelijk…) onkruid en ongewenste zaailingen uitrukken, diverse familiebezoekjes, crematie, dagje standbemanning spelen. En dan gaan Thijs en Tara weer terug naar België - en blijf ik nog een dagje in Nederland omdat ik helemaal vergeten ben langs de apotheek te gaan… Gelukkig is er een redelijke ov-verbinding: in Battel stopt de bus (lijn 4) zelfs naast het schip.

Donderdag 26Intussen zijn we ook weer aan de reis: zaterdag wederom in Ivoz-Ramet rollen laden voor Limay. In theorie moeten we de laadplek in één dag kunnen halen, maar daar gokken we toch maar niet op. Vanwege het tij moeten we vroeg uit de veren, waardoor we 's avonds wel bijtijds in Vivegnis vast kunnen maken.

Vrijdag 27Waar we de Carrefour maar eens gaan verkennen, want in Nederland is niets van boodschappen doen gekomen. Voor mijn gevoel is alles hier veel duurder dan in Frankrijk, dus slaan we alleen het hoognodige in. Daarna nog even bunkeren (daarvoor gokken we maar niet op Frankrijk, want door de raffinaderijstakingen zijn daar inmiddels brandstoftekorten ontstaan…) en dan door naar Ivoz-Ramet. Of Ramioul, zoals de Belgen zeggen. Voor de verandering weer eens een zonnige dag.

Zaterdag 28Om 8 uur varen we alweer geladen de haven uit. Ik heb me voorgenomen deze reis vakantie te nemen, dat wil zeggen geen nieuws te volgen en niets te schrijven, dus ook geen mail, logboek en andere sites. Gewoon lekker in de stuurhut zitten, wat (tuinboeken) lezen en af en toe met Tara op stap. We hoeven ook geen lange vaardagen te maken: maandag over 'n week pas lossen. 's Avonds maken we dus maar boven sluis Mornimont vast, in plaats van beneden de volgende: een stuk handiger om morgen de wal op te gaan.

Zondag 29Helaas geen fietsweer, op deze vrije zondag. Zelfs geen wandelweer: het giet aan een stuk door. Maar omdat Tara dagelijks wel één echt uitje nodig heeft ga ik 's middags toch maar een eindje lopen, met paraplu en winterjas. Een stukje beneden de sluis ontdek ik een mooi bospad. Wel steil omhoog, en nogal glibberig, zeker met een trekkende hond. Dus binnen de kortste keren is het paraplu dicht, jas uit en hond los… Dat is met Tara op onbekend terrein een stuk spannender dan met Kia, omdat ze altijd zover voor je uit loopt, daarbij ook nog alle zijpaadjes (dus ook richting autoweg) moet verkennen, en graag even achter een beestje aan sprint.'s Avonds Waalse buren op visite, die we nog uit hun spitsentijd kennen. Hoewel ze hier in de buurt een huis hebben, slaapt buurman altijd aan boord ;-)

Maandag 30Buurman waarschuwde dat er morgen wel eens gestaakt kan worden in Wallonië. Dus maar even door tot beneden sluis Obourg: kunnen we morgen in ieder geval nog een paar uur vooruit als er niet geschut wordt.

Dinsdag 31In Frankrijk heeft het nog veel harder geregend. Zeker in het Seinebekken is uitzonderlijk veel water gevallen (en valt er nog steeds veel) waardoor alle zijrivieren alarmerend beginnen te stijgen. De Loing staat zelfs hoger dan in 1910, met als gevolg dat Montargis en Nemours blank komen te staan. En in het canal de Briare breekt de dijk weer eens bij Montcresson. Ook in het Noorden worden diverse vaarwegen gestremd. Het regent dan ook scheepvaartberichten. Dus zie ik toch maar af van mijn voornemen het nieuws niet te volgen. O ja, in Wallonië wordt vandaag (en morgen misschien ook nog) inderdaad gestaakt, maar gelukkig net achter ons…

 April
2016
  
 Juni
2016
print-versie