LOGBOEK MAART 2015

 Februari
2015
 
April
2015
Zondag 1Eentje krijgen we er vandaag dan ook nauwelijks te zien… ;-) De ander mag in Antwerpen de zeesluis invaren. Die is zo breed dat je er met een spits dwars in kunt, maar fatsoenlijke bolders konden er blijkbaar niet vanaf. Buiten de sluis gaat het behoorlijk tekeer, wat de buren een naambordje kost. Het tij is ook anders dan verwacht, we krijgen het veel te vroeg tegen. Maar duwen dan toch maar door naar Merelbeke: op de RhĂ´ne stroomt het harder…

Maandag 2tot en met 5 maart. Verder een rustig reisje, dat ik vooral aan de pc doorbreng, terwijl Thijs en de stagiair zich bezig houden met varen, vastmaken en losgooien, splitsen, … Bij aankomst in Saint-Quentin gaan de heren klussen en lossen, en kunnen buurvrouw en ik lekker gaan shoppen. Eerst naar de supermarkt en dan naar de stad. 's Avonds gaan de jongeheren naar de Mac - zodat de achterblijvers extra gevulde vissoep hebben.

Reactie van
Arnold
Hallo Picaro, wat hebben jullie je trouwe lezertjes lang laten wachten! Ik weet dat het veel werk is voor jullie, maar 'noblesse oblige' en wij kunnen niet zonder jullie avonturen. Op naar half mei!
Hartelijke groet uit Amsterdam
Arnold

Reactie van
Picaro
Dat zal wel met 'grote stappen' naar Mei worden ;-)

Vrijdag 6tot en met 10 maart. Als we ons laatste zand kwijt zijn, kan er meteen water in het ruim. Voor de verandering gaan we weer een Chalons-Roermond doen want dichterbij was er niet veel bijzonders in de aanbieding. Ach ja, van deze kant af kunnen we in ieder geval het dak er op houden. Al is het nu schitterend weer. En al blijkt dat deze ronde ook behelpen, omdat Thijs na een ongeplande herinstallatie van de laptop (o.a.) de drivers van de camera kwijt is. Na veel gedoe krijgen we dan toch beeld… op de tv! In Chalons hebben we nog een dagje over, wat wederom nuttig besteed wordt met onderhoudsklusjes en boodschappen. Aansluitend mag onze stagiair weer koken – daar gaan we ook maar een traditie van maken!

Woensdag 11De stagiairs leren ook dingen die ze in hun latere carrière beter niet kunnen toepassen… Hoewel de buurman al ruim voor de middag vol is, wil de silo ons pas na de middag laden, zodat we pas om vier uur kunnen vertrekken. Grr, dat wordt nog krap om in CondĂ© te komen… Dus besluit Thijs de op een na laatste sluis maar even –letterlijk- een handje te helpen. Scheelt wel, zo'n snelschutting: we 'vallen' bijna omlaag. Maar bij de Krammer kun je dat soort dingen toch maar beter uit je hoofd laten ;-)

Donderdag 12De hele dag kom je geen schip tegen, maar als er een sluis in panne valt liggen we er met z'n vieren voor – en wij zijn natuurlijk nummer vier. Veel verlet kunnen we ons deze ronde niet veroorloven, want Thijs moet de 23e vroeg in het ziekenhuis zijn. Als we dan in Den Bosch willen liggen, zullen we dus volgende week vrijdag leeg moeten zijn.

Vrijdag 13Echt vrijdag de 13e: de ene na de andere automatische sluis in storing. Gelukkig kunnen we wat tijd verdienen door via het canal des Ardennes en de Maas te varen, die sinds woensdag weer open is, na de nodige telefoontjes en mailtjes (en waarvoor we tien ton minder geladen hebben). Hoewel, verdienen: pas als we al in het kanaal zitten realiseren we ons dat het nog laagseizoen is, zodat hier maar van half acht tot half zes geschut wordt $&@*! Gelukkig kunnen we om Ă©Ă©n minuut voor half zes nog een sluis voor een lang pand activeren, dat scheelt weer anderhalf uur.

Zaterdag 14Qua weer zijn we ook net wat te vroeg in het jaar voor het canal des Ardennes: het is vandaag maar grauw en fris, en de meeste bomen zijn nog kaal. Daaronder staan echter wel vĂ©lden vol sneeuwklokjes. 's Avonds een meevaller: in de sector Nord-Est blijkt wel van zeven tot zeven geschut te worden. En met dank aan de sluismeester, die ons voorgemeld heeft, zelfs op zondag. Zijn meedenkendheid kent echter wel grenzen: de voorburen mogen 's avonds niet in de sluis blijven liggen om te overnachten. Gelukkig stranden wij net voor de enige sluis in de vallei waar je wel gemakkelijk tegen de kant komt, zodat onze stagiair een touwtje aan kan gaan nemen.

Zondag 15Daarvandaan hadden we zelfs nog tot op de Maas kunnen komen, maar ook daar is geen vastmaakmogelijkheid, zodat we maar boven Pont Ă  Bar blijven liggen - net voor de friterie. Vanmiddag hadden we ook al geluk: er hing zomaar vers brood onder een brug!

Reactie van
Piet
Goed om weer iets van jullie te lezen. Werd een beetje ongerust. Alles goed?

Reactie van
Picaro
Alles wel aan boord, alleen een beetje teveel andere bezigheden, zoals op vakantie gaan…

Maandag 16Een echte Meuse-dag: eerst wat witte wieven en dan een strakblauwe lucht en stralend zonnetje. Zalig weer dus om een pandje mee te fietsen (ik) of te rennen (stagiair). Tussen de bedrijven door genieten we van klaterende stuwen en dartelende lammetjes. Zelfs de opmerking 'Wilt u het even doorgeven als u ergens raakt…' van een sluismeester gooit geen roet in het eten (want gelukkig ontdekken we geen nieuwe grindbanken). Het vastmaken en losgooien gaat prima (zelfs in die hele diepe sluis) en de man-overboord-oefening is ook geslaagd (stuwpaal gered!) Alleen het 's avonds vastmaken in Vireux is geen succes: daar blijven we mĂ©ters af.

Dinsdag 17Een mooie dag om Belgische Maasvilla's en hun tuinen te bewonderen, maar ik ga toch maar weer eens aan het (computer)werk, want in Nederland zal daar voorlopig niet veel meer van komen. Als ik een foto van een blad dat als een (vracht)scheepje op het water drijft moet hebben, ga ik maar eens met een blauwe schaal en een stukje groen aan het experimenteren. Onze stagiair valt om van het lachen (tot hij het resultaat ziet). Voor ons is het steeds weer wennen dat de huidige generatie alles van internet plukt - in plaats van van de basilicumplant in de keuken ;-)

Woensdag 18De stagiair van de buren is gisteravond in Huy al opgehaald, die van ons maakt de reis mee af tot Roermond. Daar kan hij voor vertrek mooi nog even kennis maken met zijn volgende stagegever: onze eerste stagiair!

Donderdag 19Gelukkig blijken er verder geen geladen schepen meer te liggen, zodat we allebei vandaag nog lossen. De buren vertrekken meteen naar Maasbracht, wij blijven nog even in Roermond plakken zodat Thijs de jongelui met een kleine reparatie kan helpen. En wat krijg je dan te horen… 'Goh, in vergelijking met vanmorgen is de gemiddelde leeftijd in de haven wel flink gestegen'. Dat is nog 'ns stank voor dank ;-) Desondanks 's avonds met vier 'jonge' mannen naar de bioscoop.

Vrijdag 20tot en met 28 maart. Op naar Den Bosch, met een volle agenda en to-do-lijst: radiobeurs, ziekenhuis (gelukkig voor 't laatst), medische keuring voor vaarbewijs en rijnpatent voor Thijs, rommelmarkt, twee bestuursvergaderingen, nieuwe ID-kaart voor mij (afgelopen week al 'illegaal' in het buitenland verbleven…), nog wat papierwerk, bestellingen en klusjes voor het schip, verjaardagen…

Zondag 29tot en met 24 april. Omdat we 25 april naar KroatiĂ« op vakantie gaan, en het in deze tijd van het jaar meestal nogal rustig is met ladingaanbod, besluiten we de tussenliggende periode maar te besteden aan huisje-boompje-beestje. Werk in overvloed: opknappen, opruimen, poetsen, wieden, snoeien, rooien, verplaatsen en 'afdichten'… want jawel, we zijn ook weer op zoek naar een hond! En dat is nog niet zo simpel: gaan we weer voor een Heidewachtel of wordt het een Epagneul bleu de Picardie, of misschien nog wat anders, uit Nederland of uit Frankrijk, met of zonder stamboom, een reu of een teefje, een pup of een herplaatsingshond? Na onderweg al veel op internet gekeken te hebben, contacteren en bezoeken we nu verschillende eigenaren en fokkers, een nest-evaluatiedag en een jachttraining, maar we komen er nog niet uit. Door alle geklus komen we ook niet echt toe aan 'sociale contacten', en al helemaal niet aan vakantievoorbereiding. Zodat ik op de avond voor vertrek in het donker met een zaklampje onder het bed moet kruipen om nog wat zomerkleren op te graven… Onze reisgenoten hebben intussen nog wel een retourtje Frankrijk gedaan, maar dat levert ze ook weinig voorpret op: eerst wordt de lading afgekeurd, dan mogen ze niet gaan varen, dan krijgen ze nog geen bestemming op, dan wil de ontvanger niet lossen… Maar zoals gewoonlijk komt alles op het laatste nippertje toch nog op z'n pootjes terecht – mede dankzij een toekomstige collega, die ons naar Charleroi chauffeert.

 Februari
2015
  
 April
2015
print-versie