|
|
| Woensdag 4 | Boodschappen doen, ballast zetten, en dan gaan we eraan beginnen. 's Avonds maken we weer vroeg vast, zodat ik nog even met Tara, die de afgelopen dagen zwaar verwend is met wandelingen, langs de rivier kan lopen. Weer spannend, of ze niet achter andere honden, wandelaars of wild aan gaat…
|
| Donderdag 5 | Bij aankomst horen we dat we pas morgenmiddag kunnen laden, dus pompen we alleen de ballast eruit en laten daarna de boel de boel. Hoewel het overdag nog zalig zacht weer is, zorgt de steeds vroeger invallende duisternis toch voor een winters gevoel. Dus ramen en deuren sluiten, tv aan, wijntje erbij en konijntje in de pan…
|
Reactie van
Hans | Konijntje in de pan, lekker! Toch wel door Tara gevangen neem ik aan.
|
Reactie van
Picaro | Er achteraan rennen is (gelukkig ;-) niet hetzelfde als vangen…
|
| Vrijdag 6 | Ruim schoon en droog maken, brood halen, laden, varen. De silo wordt gerenoveerd, en voorlopig zijn wij het laatste schip dat hier laadt. Wat nogal sneu is voor al die conculega's die hier voor de deur lossen.
|
| Zaterdag 7 | Hebben ze ons wel mooi te pakken met dat 's middags laden… Als we onze route herberekenen, komen we tot de ontdekking dat het zo nog krap wordt om vóór 11 november (feestdag) Frankrijk uit te komen. Omdat het canal du Nord vanwege onderhoud ook de 10e al gestremd is, hadden we gedacht 'safe' via het canal de Saint-Quentin te gaan. Maar nu wordt het spannend of we de rame van maandagochtend nog halen. Toch maar via het canal du Nord dan? Maar ja, als we daar een ongelukkige combinatie van drukte en zondagse bedieningstijden treffen, lopen we het risico twee dagen stil te liggen. Toch maar via St-Quentin dan: als het niet al te druk is zouden we, op basis van resultaten uit het verleden, ook nog met de maandagmiddagrame dinsdagavond de grens over moeten kunnen komen. Zo zijn we de hele dag aan het wikken en wegen. Als we dan toch maar voor Saint-Quentin gekozen hebben, checken we nog even hoe laat ze daar op zondag beginnen, want dat is per sector weer anders. Inderdaad… terwijl er in de zuidelijke helft van het 'grote' canal du Nord op zondag van 8 tot 12.30 uur en van 13.30 tot 18.30 uur geschut wordt, blijkt er in de zuidelijke helft van het 'kleine' canal de Saint-Quentin op zondag gewoon van 7 tot 18 uur geschut te worden, en dus moeten we morgen makkelijk tot de tunnel kunnen komen.
|
| Zondag 8 | Zo gezegd zo gedaan: om 17 uur liggen we vast. De buren van vorige reis liggen net aan de andere kant van de tunnel, maar die hebben visite en wij zien het niet zitten om in het donker over een 'departementale' te gaan fietsen. Dus blijft het bij een wandelingetje over het jaagpad.
|
| Maandag 9 | Het schip dat aan sluis Abbecourt net achter ons zat, vaart nu net voor ons sluis Pont-Malin in, dus via het canal du Nord hadden we het ook gehaald, en waren we zelfs wat sneller geweest. Ach ja, via Saint-Quentin was leuker varen ;-)
|
| Dinsdag 10 | Hoewel we ons telefonisch voorgemeld hadden voor het canal Blaton-Ath, zien we geen teken van leven als we beneden de eerste (hand)sluis arriveren. Als we nog een keer bellen, krijgen we te horen dat ze bezig zijn de panden op peil te zetten, en voor ze daarmee klaar zijn is het zo laat dat we dan 's avonds net onder een autoweg uitkomen… ja,ja, we snappen 'm al, liever morgenvroeg dus. Komt ons ook eigenlijk beter uit: kan de visite morgen het hele kanaal meevaren. Omdat we inmiddels de vastmaakplek voorbij zijn, doen we het maar op z'n Frans: kop in de massa, via de deur omhoog om de sluis open te draaien en dan een klein stukje erin varen, zodat we de wal op kunnen om het kanaal (eigenlijk één sluizenvallei) vast lopend te gaan verkennen. Daarna doe ik nog een rondje dorp, maar vind geen bakker.
|
| Woensdag 11 | Ai, chagrijnige sluismeesters: hoe halen we het ons hoofd om zelf de deuren open te draaien en in de sluis te gaan liggen… Tja, dat krijg je met die zelfredzame Frankrijkvaarders ;-) Na verloop van tijd draaien ze weer wat bij, en in de middagpauze mag onze opstapper zelfs mee terug naar Blaton rijden, waar zijn motor nog staat. Dat heeft als voordeel dat we 's middags bij aankomst in Beloeil een touwtjesaannemer annex loopplankuitlegger hebben, want je blijft een behoorlijk end van de wal af bij de malterie. Het scheidingspand liep dan ook niet echt vlot, af en toe haalden we de 2 km/uur niet eens, en zat er ook nog een lelijke harde bult in het midden. Kortom, het Vogezengevoel. Ook qua breedte van de sluizen, maar daar staat tegenover dat ze wel wat langer zijn.
|
| Donderdag 12 | Rond acht uur komt er iemand vragen of we al 'losgereed' zijn, en gaat de pijp het ruim in. Nou ja lospijp, ik geloof dat mijn stofzuiger meer capaciteit heeft… Omdat het op de wal een grote bende is, ga ik Tara maar met de fiets uitlaten. Een zijpaadje van het jaagpad blijkt naar een modderig veldweggetje te leiden, en dat weer naar een kreupelhoutbosje waar fazanten en soortgelijke fascinerend ruikende en ritselende wezens huizen, dus die amuseert zich wel. Als ik vervolgens weer de fiets pak, maar nu voor een rondje om het beroemde Chateau de Beloeil, wordt er dan ook luidkeels geprotesteerd. Het Versailles van België is 's winters helaas gesloten, maar ziet er inderdaad erg mooi uit. In het dorp vind ik geen supermarkt, maar wel een bakker en slager. En een aardige kruidenier, met een leuke ouderwetse winkel, zoals je ze in Nederland al dertig jaar niet meer ziet. 's Middags weer een rondje bos & veld met Tara, en dan wordt het tijd om het ruim in te gaan, om de laatste halve meter lading met schep en bezem de pijp in te duwen. Wat normaal door het bedrijf gedaan wordt, maar wat je hier, waarschijnlijk vanwege die waardeloze installatie, dus zelf moet doen. Om 19 uur geven we de pijp aan Maarten…
|
| Vrijdag 13 | Na nog een uurtje of twee scheppen en vegen zijn we leeg en kunnen we ballast gaan zetten. En dan ben je hier nog niet weg: we moeten namelijk ofwel tien sluisjes leeg achteruit voor we rond kunnen, ofwel vijf sluisjes vooruit en dan weer terug. We kiezen voor het laatste, zien we nog een extra stukje kanaal, en is gezien de diepte wat veiliger voor schroef en roeren. Het is wel mooi varen hier, zeker het laatste stukje, maar voor de foto's mis ik eigenlijk markante sluiswachtershuizen en naamborden. Met die vijf sluisjes af en weer op zijn we vier uur bezig, waardoor we met sluitingstijd weer 'terug bij af' zijn.
|
| Zaterdag 14 | Bruut wakker worden, met het nieuws van de aanslagen in Parijs… Om half negen staat de équipe van woensdag weer op de sluis, nu zonder ochtendhumeur, en vier uurtjes later zijn we weer op groot vaarwater. We waren eigenlijk van plan om, in afwachting van een telefoontje 'richting Nederland' of 'richting Frankrijk', naar Peronnes te varen, maar als we meteen om de hoek in Blaton een kaaitje zien besluiten we daar maar neer te strijken. Liggen we morgen niet in de weg voor andere schepen, en houden we de Sambre-optie ook nog open.
|
| Zondag 15 | Pokkeweer en de pest in dat we hier liggen te wachten, terwijl we in Nederland zoveel zouden kunnen doen. Gelukkig blijkt de supermarkt (dankzij de visite, die daar van de week brood gehaald had, wisten we dat er toch een moest zijn) open, zodat we de voorraden in ieder geval weer aan kunnen vullen. Daarna af en toe een stukje met Tara lopen en maar wat tv kijken.
|
| Maandag 16 | Hehe, aan de reis. Nou ja, 'bezigheidstherapie' zegt Thijs: helemaal leeg naar Arques en dat voor een niet al te beste vracht. Maar goed, weer eens in Brabant lossen is ook wel prettig. En er is ook niets anders in de aanbieding. We dachten dat dat kwam doordat alles hier in het noorden door onze grote broers weggevaren werd, maar die liggen ook allemaal leeg tegen de kant. Onderweg komen we ook nauwelijks schepen tegen. De Fransen zijn de oogst waarschijnlijk weer eens aan het vasthouden. Nou maar hopen dat die niet net rond de feestdagen los komt…
|
| Dinsdag 17 | De eerste schutting aan Trith laten we maar lopen: we hoeven vandaag toch maar tot Pont-Ã -Vendin, waar we afgesproken hebben met de ouwelui, die weer met de camper op reis gaan. En aan de Frans-Belgische grens vanwege de controles lang in de file staan. Met Tara wandelen is hier geen succes, met veel hondjes en af en toe een auto, dus maak ik in m'n uppie maar een rondje door het dorp, in afwachting van de visite. Hoewel we hier al vaak overnacht hebben, ben ik daar nog nooit geweest. Zal ook wel niet gauw meer gebeuren: geen bakker gevonden.
|
| Woensdag 18 | Na een gezamenlijk kopje thee gaan we verder richting Arques, waar we net na de middag arriveren. De buren, die dezelfde reis hebben, hebben meer geluk: die hebben hier ook gelost. Als ik vertel dat ik nog even naar de Arc-fabriekswinkel wil om te kijken of ik nog een (gesneuveld) bord bij kan kopen, biedt de buurvrouw aan te rijden, dus dat scheelt weer een fietstocht bergop. Al waait het gelukkig niet meer zo stormachtig als afgelopen nacht. Helaas blijkt de zaak gesloten voor renovatie. Dan maar een rondje supermarkt, voor we samen koffie drinken
|
| Donderdag 19 | Al bijtijds geladen, zodat we nog een mooi stukje kunnen doen. Al hoeven we ons bepaald niet te haasten, want we hebben nog een week om in Helmond te komen. Onder het varen doen we niet veel anders dan appen met de familie, aangezien de ouwelui een tas met hun satelliettuner in een Nederlands warenhuis hebben laten staan, en zelf inmiddels met de camper in midden-Frankrijk zitten. Zie dat maar eens bij elkaar te krijgen, in een tijd waarin pakketjes al snel verdacht zijn, laat staan pakketjes met draadjes…
|
| Vrijdag 20 | Qua tij zou de Westerschelde deze ronde veel beter uitkomen, maar omdat er morgen weer behoorlijk wat wind voorspeld wordt, gaan we toch maar over de Zeeschelde. 's Avonds stoppen we aan Dendermonde. Blijkbaar maken hier maar weinig schepen vast, want de wilgen zijn weer flink gegroeid, waardoor het weer een heel gedoe is om achter een touw op de wal te krijgen. Gelukkig is het net stil water.
|
| Zaterdag 21 | Vandaag maakt Tara kennis met een nieuw fenomeen: (natte) sneeuw. Daar moet natuurlijk naar gehapt worden! In Antwerpen komt de Royers leeg voor ons om, en schutten we ook nog eens alleen naar binnen. We waren van plan geweest om vanavond door te drukken tot Dintel, omdat het bunkerstation daar morgen gesloten is. Maar als we net in het kanaal zitten, belt de olieboer terug om te zeggen dat het daar verschrikkelijk hard waait en dat hij ons niet aanraadt om door te komen. Dan schieten we Tholen maar binnen. Gasolie hebben we nog voldoende, alleen drinkwater wordt een probleem als we lang stil gaan liggen.
|
Reactie van
Hans | Heerlijk om dit allemaal te lezen. Voor ons als hobby schippers allemaal redelijk bekend terrein. Alleen wij doen dat in de zomermaanden………..
Wensen jullie een goed Kerstfeest toe, liggend aan een goed walletje of goede haven.
|
Reactie van
Rene | Sluit me bij de wensen van Hans aan; Prettige dagen en een goed 2016.
|
| Zondag 22 | Als we Nederland naderen probeer ik altijd zoveel mogelijk schrijf- en bestuurswerk af te hebben, zodat ik 'vrij' heb voor andere dingen. En natuurlijk doet er zich dan net weer een crisis voor. In dit geval het strategische project 2015-2020 van VNF, waardoor de vaartijd in veel kleine kanalen beperkt dreigt te worden tot 8 Ã 10 uur per dag, of zelfs tot enkel schutten op verzoek 'als dat niet teveel moeite kost'. Zucht, wordt vast weer net zo'n drama als de sluismatenkwestie - die overigens ook nog steeds niet opgelost is.
|
Reactie van
Piet | Ik wens jullie maar weer een voorspoedig en gezond 2016. En dat we maar weer leuke verhalen en mooie foto s kunnen zien.
|
Reactie van
Jan v.Laar | Annemarie & Thijs, bedankt voor de verslagen in foto en tekst in afgelopen jaar. Voorspoedig 2016 !
|
Reactie van
Hans | heel goed en vredig 2016 voor schip en bemanning. Goede en behouden vaart en goede besommingen jullie toegewenst.
|
| Maandag 23 | Bijna een jaar na de openstelling komen wij dan ook eens door het nieuwe kanaal om Den Bosch. Mooie fiets- en wandelpaden, maar weinig ligplaatsen, valt ons op. Bij aankomst op de losplek, langs het nieuwe kanaal om Helmond, kunnen we ons niet eens melden: de kade is zo grondig omhekt, dat het kantoor onbereikbaar is. Als we ons telefonisch losgereed melden, krijgen we te horen dat het morgen zeker niks gaat worden. Dus schieten we maar een stukje het oude kanaal in, waar je rustiger ligt en Tara lekker kan rennen. En dan belt 's avonds om half negen het overslagbedrijf dat het toch morgenvroeg lossen wordt.
|
| Dinsdag 24 | Je hebt van die dagen… Na een halve nacht draaien en woelen besluit ik maar op de bank te gaan liggen – en word prompt afgeblaft door onze blijkbaar niet zo wakkere 'waakhond'. Tussen het lossen door druk aan het mailen en bellen vanwege het projet strategique en nog wat andere dingetjes. Tara, die niet gewend is zo weinig aandacht te krijgen, komt half bij me op schoot hangen en legt haar kin op het toetsenbord… weg mail! Als ik even later aan het bellen ben, spuugt ze voor m'n voeten haar brokjes over de vloer… maar ruimt ze gelukkig ook weer zelf op voor ik ophang ;-) Vervolgens blijkt mevrouw een boek gepikt en enigszins verbouwd te hebben. Als we leeg zijn, hebben we 't allebei wel gehad. We varen nog tot beneden Schijndel en doen morgen het laatste stukje naar Den Bosch wel.
|
| Woensdag 25 | tot en met vrijdag 27 november. Wat een timing: het nieuwe matras dat ik vorige ronde besteld had blijkt net gearriveerd, en wordt (gelukkig: wat is dat ding log en zwaar) ook nog aan boord afgeleverd. Verder maken we schoon schip, plaatsen een provisorische hondenbarrière in de tuin en krijgen een spitsenschipper-in-spé op de koffie. Als ik net met de telefoon in m'n handen sta om ons eerste 'sociale contact' af te gaan spreken, belt het kantoor: of we maandag in Terneuzen willen laden voor Ribecourt. Tja, eigenlijk hadden we hier tot en met volgende week woensdag willen blijven liggen, want 1 en 2 december moet ik naar Riverdating in Lille, en ik heb er een hekel aan om van en/of naar een bewegend schip te moeten reizen per ov. Maar ja, de vaarroute loopt wel via Lille. En als we eind volgende week pas gaan laden, wordt het in deze slappe markt misschien nog wel krap om een terugreis te krijgen voor de silo's dicht gaan. Gewoon lekker tot en met Kerstmis hier blijven liggen is ook een optie, maar in het voorjaar hebben we ook al zo lang stil gelegen… vooruit dan maar. Dus vlug boodschappen halen en wat familiebliksembezoekjes afleggen en de net opgehaalde leenauto maar weer terugbrengen, want om maandagmorgen in Terneuzen te kunnen zijn, moeten we morgenvroeg nog door de Dungense brug.
|
| Zaterdag 28 | Meteen al ernstig spijt van ons reisje: voor vanavond en morgen wordt er windkracht 8 tot 9 opgegeven. De dag begint nog mooi, maar 's avonds gaat het inderdaad flink tekeer. Hoewel varen en vastmaken geen lolletje is met die lege waaibak en natte ruiten in het donker, gaan we toch nog maar even door naar de Krammer. Daar krijgen we gelukkig een mooi (honden)plekje voor de jachtensluis.
|
| Zondag 29 | Het schip rolt verschrikkelijk, en in de roef moet alles net zo goed vastgezet en opgeborgen worden als voor rollen laden, maar gelukkig zijn we nog voor de allerzwaarste windstoten losbarsten binnen. Onderweg zien we niet alleen zeehondjes, maar ook nog een bruinvis net naast het schip. Een buurman met interessante gespreksstof zorgt ervoor dat ik nog bijna te laat ben voor de laatste boodschappen.
|
| Maandag 30 | Eerst heerst er enige verwarring over waar we moeten laden, en dan wordt er niet geladen vanwege de regen. Dan weer even wel, en dan weer niet. Als wij eindelijk aan de beurt zijn is het niet alleen nat, maar begint het ook weer fiks te stormen en we liggen hier eerste rang. Normaal ben je al niet blij met dat 'leg 'm maar open schipper – leg 'm maar weer dicht schipper', maar met die wind helemaal niet, want alle luiken moeten natuurlijk steeds vastgelegd worden om te voorkomen dat ze wegwaaien. Tot overmaat van ramp kan ik nu ieder moment door onze 'managers' opgehaald worden om naar Lille te gaan, zodat Thijs er helemaal alleen voor staat. Als de auto voor de poort staat leggen we maar helemaal open, in de hoop dat ze dan wat meer haast krijgen – en dat een buurman of iemand van het overslagbedrijf mee dicht wil leggen :-(
|
|