LOGBOEK JANUARI 2015

 December
2014
 
Februari
2015
Donderdag 1Op drie schepen wordt geruimd en gepoetst, want vanmiddag krijgen we een fotograaf op bezoek die graag een portret van ons interieur wil maken, en van ons, iets waar blijkbaar weinig collega's voor te vinden zijn. Zijn we het jaar toch weer met een goede daad begonnen… De resultaten staan op www.nielshelmink.nl/index.php?/portfolio/inland-shipping-work-in-progress/ Wel jammer, dat óns hondje er niet meer bij staat…

Reactie van
Arnold
Prachtige foto, leuk om even bij jullie binnen te kijken. vooral als je de verhalen kent (deurtjes etc.). De Liane ziet er ook geweldig uit trouwens!

Vrijdag 2Vlug de reizenadministratie van vorig jaar afmaken, want de buren krijgen vandaag GMP-controle dus we hopen dat wij dat dan ook meteen af kunnen laten werken. Het was door alle privé-sores, bij-bezigheden en het hoge Ribecourt-gehalte wel een anders-dan-anders jaar, en dat zie je ook aan de statistieken. Niet aan het aantal reizen: 17 stuks is min of meer gemiddeld. Dat geldt ook voor onze 'vervoersprestatie': 2,8 miljoen tonkilometer. Maar het gemiddelde tonnage, dat tot dusver altijd tussen de 250 en 270 ton lag, is nu 301 ton! Ons aantal geladen kilometers en vaaruren is sinds 2005 niet zo laag geweest, maar we hebben wel veel leeg gevaren. Mede doordat we maar één keertje naar het zuiden zijn geweest, hebben we ook erg weinig sluizen gedaan: slechts 1458.

Zaterdag 3Vroeg uit de veren: met de buren, waarmee we morgen richting Sète vertrekken, vandaag nog even via Kerkdriel naar Zwijndrecht, voor de vergadering van ons samenwerkingsverband.

Zondag 4Bah, helemaal geen zin om te gaan varen. Niet vanwege het varen, maar vanwege alle klusjes die ik afgelopen weken uitgesteld heb tot we weer onderweg zouden zijn… Om te beginnen het updaten van de chômage-kalender. Daar word je niet blij van: we kunnen in ieder geval niet via de Centre terug en waarschijnlijk ook niet via de Petite-Saône en de Vogezen. De Marne au Rhin zit voorlopig ook nog dicht… dus het wordt ofwel de Doubs doen in februari, ofwel gewoon via de Marne-Saôneverbinding retour. We vrezen het laatste - leeg…

Maandag 5Gaat goed vandaag. In Seilles schut de sluis leeg om voor de afvaart, omdat de sluismeester ons door de mist niet had zien liggen. Een paar uur later krijgen we vanuit Nederland en Frankrijk te horen dat Auvelais gestremd is vanwege problemen met de stuw. De sluismeester van de sluis daarvóór weet echter nog van niks… Gelukkig blijken we er door een noodreparatie uiteindelijk weinig verlet van te hebben. Verder is het ook nog lekker rustig met schepen.

Dinsdag 6Oeioeioei, inmiddels loop ik al drie maanden achter met het logboek. Met behulp van het vaartijdenboek, de foto's, de mail en veel peinswerk krijg ik het laatste kwartaal van 2014 hopelijk nog 'gereconstrueerd'.

Woensdag 7We twijfelen nog even over het canal de Saint-Quentin, maar volgens de voorburen is het canal du Nord ook nog hartstikke rustig, dus gaan we daar maar langs. Met die rust is het vandaag helaas gedaan, maar we zijn toch blij dat we voor de 'gemakkelijke' weg gekozen hebben, want het is echt pokkeweer…

Donderdag 8Zonder hond kom ik nauwelijks meer buiten, merk ik. In het canal du Nord wandel ik dus maar een pandje met buurvrouw en buurhond mee. Intussen zijn we zelf ook weer voorzichtig naar een hond aan het rondkijken. Weer een Heidewachtel of toch wat anders, dat is de grote vraag.

Vrijdag 9Sneeuw, vorst, regen en storm gehad: nou mag het wel weer lente worden!

Zaterdag 10In het souterrain van Braye-en-Laonnois is weer eens een stroomstoring, dus moeten we er op eigen verlichting door. Een uur later krijgen we een scheepvaartbericht: tunnel gestremd! Een kwartier later het volgende avis à la batellerie: verderop is het kanaal van Reims ook gestremd, vanwege een omgevallen boom, en dat nog wel tot maandag 12 uur. Aan Berry au Bac krijgen we echter te horen dat de boom al opgeruimd is door de gemeente: die vond de blokkade van het fietspad opheffen blijkbaar urgenter dan VNF de stremming van de vaarweg… Daarmee zijn we er echter nog niet: verderop ligt ook nog een auto in het kanaal. En dan horen we van de itinerant in Reims dat VNF de vaartijden hier wil beperken omdat er te weinig schepen lang komen…

Zondag 11In de diepvries ligt een zakje garnalen veel ruimte in beslag te nemen. Daarnaast heb ik nog allerlei groenten die op moeten. Dus vraag ik de buren maar eens te eten ;-) Tegen de avond blijk ik er nog twee eters bij te krijgen, de voorbuurman, die vandaag niet verder kan op de Marne, en zijn opstapper, een toekomstige collega, komen op de fiets naar ons toe. Gelukkig blijkt iedereen nog wel een zakje garnalen te hebben liggen, en groentes die op moeten…

Maandag 12Weer een stremming, nu vanwege een vervuiling aan sluis Soulanges. Gelukkig is die ook weer net voorbij als we aankomen. Bovendien laat de buurman die er als eerste voor lag ons voorgaan. Zodat we toch nog tot Vitry-le-François komen – maar wel net te laat voor verse boodschappen.

Dinsdag 13Ik had het 'slechte' voornemen gemaakt om dit jaar niet meer te gaan 'stressen' om vergaderingen bij te wonen. Maar om als Hollanders door een Franse organisatie uitgenodigd worden voor een interne vergadering is natuurlijk wel een hele eer… Gelukkig komt de vaarwegbeheerder me te hulp: vandaag hebben we met twee schepen maar liefst zes keer een automaat in panne. Zodat we pas tegen zes uur in Saint-Dizier zijn. En het dan dus wel geloven: hier kan ik morgenvroeg voor de deur op de trein stappen, terwijl ik vanuit de dorpjes verderop eerst nog een stuk met de bus moet. Bovendien kan ik zo morgenavond mooi naar Joinville terugreizen. En dus komt alles, zoals altijd, vanzelf op z'n pootjes terecht, en heb ik me weer anderhalve week voor niks druk gemaakt…

Woensdag 14Toch een tikje spannend, precies op de dag dat de eerste Charlie Hebdo na de aanslagen van vorige week verschijnt naar Parijs. De vergadering blijkt de moeite waard, in meerdere opzichten leerzaam. Als ik 's avonds om half tien met de bus in Joinville arriveer ben ik echter wel aan 't eind van m'n Latijn. Gelukkig ligt het schip ook hier weer voor het station.

Donderdag 15Vreemd, een heel stuk kanaal gemist. En doordat ik vandaag wel zoet ben met m'n vergaderingsverslag, ben ik bijna nog een dag 'kwijt'.

Vrijdag 16Hoewel het giet, fiets ik toch maar even naar de supermarkt in Chaumont, want vanavond krijgen we weer een opstapper aan boord, en dan is het toch gezellig om met z'n allen te kunnen eten. Daarna druk met was wegwerken en de logeerkamer ontruimen, tot de buren melden dat de 'stagiair' ook wel bij hen in het vooronder kan slapen. Ha, dan laat ik meteen alles vallen… en fiets nog even naar de rommelwinkel die hier niet ver van het kanaal moet zitten. Levert me weer een nat pak op - maar dat is niets vergeleken bij de ontberingen die onze opstapper doorstaat om aan vaartijd te komen.

Zaterdag 17De dagen vliegen voorbij, sluisjes, tunnel, sluisjes, gezellig met de opstapper en buren kletsen en eten…

Zondag 18Stuk voor stuk hebben we deze reis even gesnotterd en gekucht, maar buurman heeft het nu wel flink te pakken. Gelukkig heeft hij een hulpje… wij 's avonds extra eten ;-)

Maandag 19's Avonds komen we nog net op de Saône, waar zowel het schip als de internetverbinding veel sneller gaan dan in het kanaal.

Dinsdag 20Bijna de hele Saône in een dag: van St-Jean naar Genay. Hoewel de brug van Chalon normaal gesproken niet de lastigste is met stroom, maakt onze stuurman het nog even spannend ;-)

Woensdag 21Tussen de bedrijven door deze reis ook nog regelmatig met het ziekenhuis aan het mailen en bellen. Eerst was alles in orde, en toen wilden ze opeens toch nog een onderzoek doen, en ook nog zo spoedig mogelijk. Zucht, als ze dat nou 'ns meteen gedaan hadden… Omdat we nu nog geen flauw idee hebben wanneer we terug zijn in Nederland, is het ook erg lastig om een afspraak te maken. Als dat doorgedrongen is, eerst bij de afdeling en dan bij de planning, mogen we twee data prikken, een half en een begin maart, zodat we er eentje kunnen laten vervallen.

Donderdag 22Gisteren bateau-alizarine.fr tegen gekomen, die deze week met een wijntransport van de Rhône naar Parijs gestart is, wat de nodige publiciteit oplevert. Maar of het, als het nieuwtje eraf is en subsidie gestopt, ook nog de broodnodige inkomsten blijft opleveren… Dan kun je toch maar beter wijn als 'bijlading' meenemen: omdat we nu alle tijd hebben, maken we even een pitstop bij de 'cellier des mariniers'. Vervolgens laten we ook nog maar een schutting lopen om onze achterbuurman voor te laten, aangezien wij wel met het schip dáárachter kunnen schutten en hij niet, zodat die geen twee schuttingen hoeft te wachten. En ik intussen even lekker tussen het drijfhout kan scharrelen ;-)

Vrijdag 23Slapeloze nacht in Mezoargues, met dank aan de Mistral. Alles klotst en klappert, en Thijs mag er twee keer uit, een keer om touwtjes door de luiken te doen en een keer om de bijboot vast te binden. In het canal du Rhône à Sète krijgen we er door die stormachtige wind wel een zonnetje bij, waardoor de lucht blauwer is, de reigers witter en de flamingo's roser… en daar doe je het toch allemaal voor!

Zaterdag 24Na de markt stapt onze opstapper op de trein, om via thuis weer naar een ander schip te reizen. Ondanks de keiharde ijskoude wind doen we 's middags toch maar een rondje étang met de buurhond. Zo te zien is het deze winter ook extreem hoog water geweest: op het eerste dijkje zijn de taaie, kruidachtige struikjes grotendeels weg gespoeld en het drijfhout ligt tot op de tweede dijk. Daarna door de brug van Frontignan en 's avonds pasta met verse mosselen en palourdes bij de buren.

Zondag 25Met de fiets naar het Montagne de la Gardiole. Nu de wind weg is, is het meteen zalig lenteweer. Minder zalig is dat ik me gisteren bij het 'strandjutten' verstapt heb, waardoor omlaag lopen vandaag bijzonder pijnlijk blijkt. Omdat we moeilijk alleen maar omhoog kunnen blijven lopen, korten we de geplande wandeling maar een paar kilometer in. 's Avonds mijn beurt om te koken: risotto met zeeduiveltjes.

Maandag 26Eigenlijk zouden de buren vandaag lossen en wij pas morgen, maar in de loop van de ochtend belt de ontvanger dat we al naar de losplek kunnen komen. Zodat het beruchte leeg-en-wat-nu moment nog eerder valt dan verwacht. Onderweg waren we nog even lekker gemaakt met twee reizen Bologne-Kampen, maar die bleken meteen weer geannuleerd: waarschijnlijk over de weg naar de Moezel en daar in een groot schip… De eerstvolgende rijstreis naar Valenciennes is al bevracht, om over twee weken te laden, en de eerstvolgende Gelsenkirchen komt pas eind februari, als de Petite-Saône en de Vogezen net gestremd zijn, zodat je persé over de Doubs moet. Wat ons in dit jaargetijde toch een tikje riskant lijkt. Ook omdat we 2 februari allebei weer een stagiair aan boord krijgen, zodat we dan het liefst zouden varen (want voor onbepaalde tijd stil of verwaterd liggen valt bepaald niet mee met extra bemanning aan boord…) en bij voorkeur ook nog samen. Dus het zal wel weer afgebroken terug worden… voor de derde opeenvolgende keer.

Dinsdag 27Hoewel er ook vandaag weer Mistral en Tramontane voorspeld wordt, is het 's morgens nog bijna windstil, zodat we na het ontbijt meteen op de fiets naar Sète stappen. Na een rondje brico en brocante zien we een vreemde wolk boven zee hangen, zodat we nog maar even doorfietsen naar het centrum. Daar pikken we dan ook nog maar een terrasje: lekker uit de wind, in de zon, even doen alsof het vakantie is en niet aan de terugreis denken… 's Middags met de buren naar het strand. Er liggen wel wat schelpen, maar lang niet zoveel als na een zuiderstorm. 's Avonds wel een berg schelpen: mmmosselen!

Woensdag 28Nu staat het zwart op wit: Chalons-en-Champagne – Roermond. Omdat we om vier uur door de brug willen, ga ik 's middags maar even in m'n uppie in de étang scharrelen. Dan mis ik Kia toch wel heel erg, die dat ook helemaal geweldig vond, beetje snuffelen, vondsten naar 't vrouwtje brengen, pootjebaden… De buurhond heeft een heel ander karakter, die wil doorlopen, piesen, terug ;-) Dat doen we daarna dus nog maar : rondje étang met z'n allen. En dan lekker eten in het dorp: niet vanwege onze reis (van 850 kilometer leeg terug word je niet echt vrolijk) maar omdat de buren een paar niet-verwachte ligdagen toch betaald gekregen hebben.

Donderdag 29Na een rondje markt vertrekken we richting Aigues-Mortes, waar we alle verboden negerend in het centrum neerstrijken. We hebben hier namelijk nog wat verplichtingen te vervullen: een croix de Camargue kopen voor nichtje en de buren op een etentje Chez Coco trakteren vanwege het lossen van het schip in Veghel. Ach, eigenlijk is elk voorwendsel goed ;-)

Vrijdag 30Verandering van plan: een van de stagiairs mag maandag niet komen omdat hij niet al z'n examens gehaald heeft. Tja, om nou met twee schepen drie dagen op één stagiair te blijven wachten… Gelukkig blijkt die z'n trein nog niet geboekt te hebben, zodat hij maandag ook naar Lyon kan reizen en wij, zo op winterdag, wat meer (reserve)tijd hebben om in Chalons te komen. Dus slaan we de geplande tussenstops in Mezoargues en Avignon maar over, en varen door naar Roquemaure.

Zaterdag 31Snik, wat doet een mens zichzelf aan: nu we weg gaan wordt het natuurlijk schitterend weer. Ik snak naar een wandeling, en het prachtige drijfhout op de oevers en de licht-besneeuwde bergtoppen in de verte wakkeren dat verlangen alleen maar aan. Maar we moeten door, door…

 December
2014
  
 Februari
2015
print-versie