|
|
| Zaterdag 7 | Vroeg vertrokken en nauwelijks tegenvaart, waardoor we ondanks de zaterdagse bedieningstijden nog in Maasbracht komen. Er daar nog mooi even de koelkast kunnen 'afvullen'.
|
| Zondag 8 | Omdat we morgenvroeg als eerste moeten laden, willen we in Stein maar vast onder de schuif schuiven, maar daar ligt nog een duwbak. Dan maar langszij. In de loop van de middag blijken we opeens in beweging. Bedankt voor de waarschuwing… gelukkig was de motor net weer gevuld met verse olie!
|
| Maandag 9 | He-he, de hele dag 'standby' gebleven omdat het ziekenhuis eind van de ochtend zou bellen over pa z'n medicijnen, doen ze dat pas eind van de middag – en dan ook nog naar hemzelf. Intussen hebben we geladen, geschept, gebunkerd, geschut en zijn we een stukje België in gevaren.
|
| Dinsdag 10 | Omdat de Leie gestremd is, zal het op de Schelde wel extra druk zijn, zodat we maar via de Sambre gaan. Daar hebben we aan Namen al spijt van: net een 110 meter voor ons, dus dat wordt drijven. En verderop helemaal: het pand Viesville – Strepy - Ronquieres blijkt sinds vanmiddag 12 uur tot nader bericht gestremd, wegens watergebrek. Dat verneem je dan om 17 uur, niet via een sluismeester of via 'river information services', maar toevallig via Facebook…
|
| Woensdag 11 | Bij nadere informatie blijkt de oorzaak geen gebrek aan regen, maar aan onderhoud: van de vier pompen naast sluis Viesville, die het scheidingspand op peil moeten houden, waren er al drie kapot, en nu heeft de vierde het ook begeven. Dus ja, wat nu… rondvaren via Antwerpen of hopen dat het snel gerepareerd is? Rechtdoor is het van Charleroi 95 km en een dag varen naar de Franse grens, rond 400 km en 'n kleine drie dagen varen. Dus als het zaterdag weer opengaat, zoals nu voorzien wordt, verliezen we een dag, maar besparen we wel een hoop gasolie – en werk. En 300 kilometer omvaren is één ding, maar 130 kilometer térugvaren…
|
Reactie van
Wim | Ben toch heel benieuwd hoe het is afgelopen omvaren of wachten,
Had jullie nog wel gezien gezien op de zuid willemsvaart en julianakanaal daarna niet meer dus ik verwachte wel dat jullie in Frankrijk. Verbleven
Succes verder met de picaro en hopelijk voor jullie veel werk
Groeten wim
|
Reactie van
Picaro | Ga er maar vanuit dat we verkeerd gegokt hebben ;-)
|
| Donderdag 12 | Gisteren toch maar doorgevaren, tot we aan Gosselies, één sluis beneden Viesville, niet meer verder mochten. Omdat het bepaald geen verfweer is, fietsen we vanmiddag maar eens naar Charleroi, waar we in al die jaren nog nooit geweest zijn. Vanaf het water ziet de stad er niet bepaald aantrekkelijk uit, en de route ernaartoe is ronduit smerig (overal afval langs de weg en glas op het fietspad) maar het eerste straatje waar we in terecht komen is een aangename verrassing, met leuke winkeltjes, terrasjes en blauwe regen. Het eerste straatje blijkt ook wel het beste straatje: eenmaal de hoek om richting bovenstad staat de helft van de winkelpanden leeg, en voor wat er nog zit hoef je niet naar Charleroi: Hema, Blokker, Zeeman, … Richting Sambre ook veel leegstand, inclusief in de fraaie Passage de la Bourse, waar zo te zien aan een (omstreden) renovatieproject gewerkt wordt. Volgens mijn oude Michelingids moest er in de binnenstad een glasmuseum zijn, maar dat blijkt inmiddels een end van het centrum af gelegen, net als het fotografiemuseum, en in het Palais des Beaux Arts zijn we snel uitgekeken. Om ons verblijf nog een béétje te rekken nemen we maar een bakje koffie in de rue de Dampremy. Weer aan boord komen we tot de ontdekking dat we ook niet één bakker of supermarkt gezien hebben.
|
| Vrijdag 13 | Omdat de fietsen toch nog op de (hoge) wal staan, ga ik maar eens met Kia in Viesville kijken. Net als in Frankrijk, lijkt er hier vooral geïnvesteerd in dienstwagens, gsm's en chefs, in plaats van in de vaarwegen zelf. Als er een zijn toestel even van z'n oor haalt om uit de auto te stappen, vraag ik maar eens of er inderdaad vier pompen kapot zijn. Hoewel ik het woord 'krant' helemaal niet genoemd heb, schiet hij meteen in de verdediging: 'Ik zeg helemaal niks, want mijn woorden worden toch verdraaid!' Een foto in het pompgebouw nemen mag ook al niet: 'Dat is privé-terrein'. Dan maar van de wachtende schepen. Boven de sluis liggen er een stuk of tien. Je zou denken dat ze die nog wel even weg hadden kunnen schutten, maar van een buurvrouw hoor ik dat ze zelfs niet achteruit terug mogen, 'omdat er nu eenmaal een vaarverbod geldt'… Vreemde opvattingen over 'Service Public', hier in Wallonië.
|
| Zaterdag 14 | In principe hadden we vandaag weer kunnen varen, ware het niet dat de inmiddels gerepareerde pomp vanmorgen niet op wil starten. Nu wordt het op z'n vroegst maandag – en hebben we dus verkeerd gegokt. Omdat ik wat foto's uit moet zoeken voor een presentatie, ga ik meteen m'n 'fotodumpmap' maar eens opruimen, waar ik sinds vorig jaar november al niet meer aan toe gekomen ben. Zo te zien hebben we in die tijd al vaker noodgedwongen stil gelegen: hoogwater in Lyon, stremming aan Port sur Saône, instorting in de Vogezen, stremming op de Moezel, chômage op de Rhône, schippersactie in Comines, stremming in Herent,…
|
| Zondag 15 | In plaats van een boswandeling in het Foret de Laigue, fietsen we ter gelegenheid van mijn verjaardag nog maar een keer naar Charleroi. Als we de beschrijving op internet moeten geloven, wordt daar 's zondags een markt gehouden die niet onderdoet voor die van Arles. Tja, ondanks de olijfjes, cactusvijgen, kruiden en andere mediterrane lekkernijen is het Pays Noir geen Provence, maar het is wel een van de grootste markten waar we ooit geweest zijn. Er worden hier ook nog veel levende dieren verkocht, allerlei soorten en maten kippen, konijnen, ganzen… maar wij houden ons maar bij een gegrild kippetje voor vanavond ;-)
|
| Maandag 16 | Om 13 uur is het dan eindelijk zover: groen licht. Gezien de gasbellen die constant onder het schip borrelden en het feit dat we regelmatig scheef zakten, was ik bang dat we na vijf dagen muurvast in de blubber gezogen zouden zitten, maar dat valt mee. Eenmaal boven Viesville valt de drukte ook reuze mee, de meeste voorgangers moeten ofwel in het scheidingspand zijn, of gaan richting Brussel, waardoor we 's avonds nog beneden Strépy geraken.
|
| Dinsdag 17 | Buurman heeft bij een voorbuurman eerste schutting voor ons tweetjes geregeld, en houdt er de rest van de dag ook goed de gang in, zodat we België al bijtijds achter ons kunnen laten en 's avonds nog tot Palluel komen. Al is het dan niet vroeg meer…
|
| Woensdag 18 | Gewoon griezelig rustig in het canal du Nord, je zou bijna denken dat er verderop weer een sluis kapot is… Daarnaast is het akelig koud, zodat we de warmtewisselaar maar weer eens inschakelen.
|
| Donderdag 19 | Altijd weer die auto d'r op… Vandaag hebben we wat meer tegenvaart in het canal du Nord én een prachtig zonnetje. De meeste spitsen die we tegenkomen zitten ook weer strak in de lak – maar zijn helaas weinig fotogeniek vanwege een grote auto op de luiken. Dus ga ik beneden maar eens verder hobbyen met m'n bestaande foto's, nu ik nog in m'n hoofd heb wat in welke map zit. Ik heb namelijk een cadeaubon gekregen voor een digitaal fotoboek die tot 30 september geldig is, en onze huidige databundel loopt tot 20 september. Maar ik krijg niet eens één pagina af, laat staan een heel boek, omdat ik steeds onderbroken word door mails, chats, apps en telefoontjes voor alle nevenwerkzaamheden. Vanavond had ik eigenlijk ook nog een vergadering in Nederland. Maar ja, hiervandaan met de trein…
|
| Vrijdag 20 | Gelukkig wilde de kraanmachinist ons vandaag nog komen lossen, zodat het verlet beperkt blijft tot vijf dagen, in plaats van zeven. Al gingen we er vanuit dat we hier hoe dan ook nog een paar dagen zouden liggen, want het is erg kalm met werk in Frankrijk. Maar als we op het gemakje schoon schip gemaakt hebben, blijkt er toch nog een reisje in de aanbieding: dinsdag in Vic sur Aisne tarwe laden voor Sas van Gent. Lang geleden dat we tarwe (stuk zwaarder dan gerst of koolzaad) in gehad hebben – en in 'Sas de Gand' ben ik nog nooit geweest.
|
| Zaterdag 21 | Voordeel van in het najaar verven is dat je niet voor dag en dauw op hoeft te staan, nadeel dat het veel langer duurt voor de verf droog is. Blauwe lak erop zetten en een paar uur later afplakken en het naastgelegen wit schilderen zit er nu helaas niet meer in. Om het zalige herfstweer toch niet onbenut te laten, gaan we 's middags alsnog mijn verjaardagswandeling maken. Wat een prachtig bos is dit toch. Kia geniet ook met volle teugen. Al moeten we dat 's nachts wel alledrie bezuren: dan strompelt ze voortdurend door de roef. Tik-tik-tik… tik-tik-tik… Maar ik denk, dat als ze kon kiezen, ze deze wandeling de pijn in haar gewrichten toch wel waard zou vinden.
|
| Zondag 22 | Hoewel we nog een dagje over hebben, vertrekken we voor de veiligheid maar vast richting Vic : liever geen kunstwerken tussen ons en onze laadplek… Voor de lijn is het ook beter, want de croissants aux amandes van de bakker hier zijn veel te lekker, dat moest verboden worden!
|
| Maandag 23 | Plus dat je natuurlijk altijd hoopt een dagje eerder vol te komen. Maar de controleur moet na het laden van de voorbuurman naar Marquion, dus dat gaat niet lukken. Bovendien zijn onze papieren nog niet aangekomen. Dus gaat Thijs het resterende stukje roef verven, en ga ik eens kijken wat de bakker hier te bieden heeft… Omdat het zo'n prachtig weer is, en zo'n mooi oud stadje, en ik toch wat foto's van de week moet hebben, doe ik ook nog maar een rondje Vic – oké, en vooral omdat ik helemaal geen zin heb in alle 'vrijwillige' werkzaamheden die aan boord nog op me wachten :-(
|
| Dinsdag 24 | Gisteravond hebben we naar een programma over dementie zitten kijken. Bij de gemiddelde dementietest zouden we allebei slecht scoren. 'In welke provincie zijn we nu?' Eh… 'Welke dag is het vandaag?' Oei… Er is echter ook een speciale dementietest voor schippers. 'Laatste drie ladingen?' Ahum…
|
Reactie van
Jozef.claessens | hallo annemarie en tijs
als tussendoortje lezen we af en toe jullie logboek en dus je was jarig op de herfstdag
van harte gefeliciteerd
en geniet maar van het mooie najaar
een warme knuffel van ons beiden
bomma & bompa van Dolores
|
| Woensdag 25 | Voordeel van het gebrek aan werk is dat het zalig rustig is op het canal du Nord: gisteren tegen de middag aan Vic vertrokken en vanavond al aan sluis 5. Helaas blijkt dat niet zo'n rustig plekje. Eerst ligt het schip twee uur te steigeren op een bassinée en dan blijft Kia de rest van de avond aan het brommen. Om, als ik net slaap, opeens moord en brand te blaffen… je zult ook maar slaapdronken de keuken in sukkelen en een brutale kat bij je brokjes aantreffen!
|
| Donderdag 26 | De einddatum van mijn fotoalbumbon én de Franse datagrens beginnen nu toch dreigend te naderen. Dus denk ik: gewoon de mooiste Picarofoto's dan maar een keer afdrukken. Maar dat wordt wel erg saai. M'n mooiste spitsenfoto's dan? Mmm, dat is het ook niet. De mooiste 'spitsenvaartfoto's' dan maar. Dat vraagt weer om een ordening. Per vaarweg? Of per thema? Of allebei! Uiteindelijk moeten we 's avonds een half uur aan de Frans-Belgische grens blijven drijven om een fotoboek te kunnen versturen – dat twee keer zo veel kost als de cadeaubon waard is… Ach, hoort ook bij het spitsenlevengevoel ;-)
|
| Vrijdag 27 | Werk aan de winkel: de stremming van de Boven-Seine, en dus van alle achtergelegen vaarwegen, blijkt geen tien dagen uit te lopen door een asbestvondst, zoals maandag nog bekendgemaakt werd, maar zelfs vier weken! 's Avonds zijn we alweer op onze bestemming. Op de papieren staat echter pas maandag als aankomstdatum, dus in theorie hoeven we pas woensdag leeg te zijn. Dat is de pest van die korte reisjes, dat je reisduur soms zomaar verdubbelt met wachten op laden en lossen. Maar goed, het kan erger…
|
| Zaterdag 28 | Gelukkig wil een collega die uit Frankrijk komt wel over Sas van Gent rijden om me op te halen, anders had ik vandaag, vanwege werkzaamheden aan het spoor, vier bussen en twee treinen nodig gehad om in Dordrecht te komen – en heel wat vroeger weg gemoeten. Nu ik toch al halverwege ben, reis ik na de vergadering maar door naar pa.
|
| Zondag 29 | Post nakijken en wat opruimen gaat wel met m'n nette kleren, maar om eten te koken, een beetje te poetsen en in de tuin te hobbyen heb ik toch liever mijn oude spijkerbroek aan. Alleen kan ik die nergens vinden. Misschien vorige keer toch mee naar boord genomen. Dan maar eentje van pa, past ook wel. Inderdaad… als ik weer beneden kom zie ik opeens een bekende broek rondscharrelen ;-)
|
| Maandag 30 | We hadden gehoopt het eind van het jaar nog te kunnen halen met ons vaartijdenboek, maar met nog maar één lege bladzijde gaat dat toch niet meer lukken. Dus reis ik vandaag maar via Rotterdam terug naar Sas van Gent, om een nieuw vaartijdenboek (à 25 euro bij het bunkerstation, hier het dubbele…) te laten registreren (à 19 euro) en de bijbehorende verklaring te laten wijzigen (nogmaals 19 euro). Nu ik toch bij de Stichting Afvalstoffen Binnenvaart ben, laat ik onze ecocard, waarmee we per gebunkerde ton gasolie 7,50 euro betalen voor de afgifte van bilgewater (wat we overigens normaal gesproken niet hebben) meteen maar van een chip voorzien om vuilnisbakken op sluizen te kunnen openen. Die chip is wonder boven wonder gratis, alleen wil de minister er een abonnement van 478 euro per jaar aan hangen. Volgens het vaartijdenboek zijn we vorig jaar 85 dagen in Nederland geweest. Dat komt neer op 5,62 euro per dag. Ik vraag me af wat er zou gebeuren als iedere Nederlander bijna 40 euro per vuilniszak moest betalen…
|
|