LOGBOEK AUGUSTUS 2013

 Juli
2013
 
September
2013
Donderdag 1Vandaag hebben we met de Picaro meegewandeld. Aan boord zijn we gaan zwemmen en hebben we een schommel gemaakt in het ruim. Geprobeerd eigenlijk, maar zonder succes. Hij hangt wel maar is scheef en zakt soms wat naar beneden. Eenmaal weer opgedroogd zijn we naar onze Ile Flottante/ Crème Brûlée gaan kijken. Hij was nog steeds slap. We hebben heel veel ei opgeklopt en hebben die als bolletje neergelegd met veel karamel eroverheen. Nu was het echt een mega Ile Flottante, een beetje een mix met Crème Brûlée eigenlijk. We hadden het warm dus zijn we weer even gaan zwemmen. Na het zwemmen hadden we het weer koud, dus zijn we ons op het voordek gaan opdrogen en opwarmen. Alleen we vaarden net langs een stadje met een grote weg dus werd er steeds getoeterd. Hierna zijn we naar binnen gegaan om spiesjes te maken voor de bbq. Na onze mega Ile Flottante op te hebben gegeten hebben we weer een film gekeken.

Vrijdag 2Vandaag hebben we boodschappen gedaan op de fiets. We hadden wat voorsprong op de Picaro dus hebben we in de schaduw van het bos gewacht. Daar hebben we nog een paar mooie scherven voor Annemarie gevonden. Dolores heeft Gazpacho gemaakt, Elise had het warm en was gaan zwemmen, maar niet lang want ze had een kwalletje gevonden en die meegenomen. Toen kwam Dolores ook mee zoeken maar we hebben niks meer gevonden. Ons Kwalletje hebben we Sloeber genoemd, hij was wel 1 cm groot! Ons nieuwe huisdier. Toen kwam Kia er ook bij in het zwembad, even lekker afkoelen. Na het zwemmen zijn we een stuk gaan wandelen langs een heel helder pand waar je veel vis zag zwemmen. Weer aan boord hebben we pannenkoeken beslag gemaakt. Toen dit af was waren we gestopt en zijn we gaan zwemmen in de sluis. Hier hebben we nog een boel onderwater foto's gemaakt. We hebben ons pannenkoeken beslag gepakt en een poging gedaan om er een pannenkoek van te maken maar dat mislukte. We hebben dan besloten ander beslag te maken en dat ging wel goed. Bij het opruimen wilde Elise veel spullen tegelijk meenemen. Annemarie wilde de lege flessen van haar overnemen, maar toen gleed de stroop weg en belande in het water. We dachten dat we hem wel zouden kunnen pakken met een puts. Maar dit viel tegen want we hadden perongelijk het dopje eraf gegooid en hij zonk naar de bodem. S'avonds hebben we onze vakantie filmpjes van vorig jaar nog bekeken. Dit was onze dag.

Reactie van
J & J - Eindhoven
We lezen weer met veel genoegen de avonturen van de loge\\\\\\\'s op de Picaro.Wat boffen jullie met het mooie weer, zwemwater genoeg… Nog een leuke tijd ook met bakken en braden!

Zaterdag 3Vandaag zijn we wakker geworden op de Moezel. Daar hebben we een stuk of 2 grote sluizen gedaan en hebben we nog maar een dagje op het voordek gezeten. Het was een zeer rustige dag we hebben vandaag een beetje gerelaxt. Wel hebben we een zeer lage brug gehad waarvan we dachten dat we er net wel onder door konden maar halverwege beseften we dat we dan de stuurhut zouden rammen. Thijs heeft nog meer water in ons zwembad gepompt waardoor we dieper in het water zouden gaan liggen. We konden er zo net onderdoor. We zaten op het voordek toen er vanuit een flatgebouwraam wat stomme jochies aan schreeuwen en fluiten waren naar een ander meisje. Alleen toen zagen ze ons en werd het nog luider. We deden net of we ze niet hoorden. Maar ze gingen steeds harder schreeuwen tot we ze niet meer hoorden. Terwijl Elise zat te eten (alweer) zijn wij door Nancy gevaren. Na Nancy hebben we dan naar het vervolg van de film gekeken. Ongeveer in het midden van de film zijn we gestopt met kijken omdat we aankwamen bij de Liane. En na de BBQ hebben we dan weer verder gekeken. Dit was onze dag.

Zaterdag 3Vandaag zijn we in een sluishuisje gaan kijken, er was een opengebroken stuk waar je in kon kijken. Alles was een rommel. We wilde graag meer zien dus wilde we om het huis heen lopen. Alleen moesten we daarvoor door een sloot, over een bruggetje en over brandnetels met Kia op de arm. Het resultaat? Alles was dichtgemetseld en de Picaro was al weg. Dat werd lopen dus. Er waren geen andere huisjes meer dus zijn we gaan zwemmen in het ruim. Het water is erg koud geworden dus na het zwemmen hebben we ons opgewarmd op het voordek. We hebben vandaag door 2 tunnels gevaren, bij de eerste moest een man 3 kwartier meefietsen om de luchtkwaliteit te meten. We zijn een salade gaan maken. Toen deze opgegeten was zijn we het ruim gaan schilderen, alhoewel, het ruim? Ons zelf eigenlijk ook! Na het verven zijn we gestopt op het aquaduct van de Maas, toen we aan het kijken waren zagen we een slang van 1,20 m overzwemmen. We zijn naar beneden gegaan en daar hebben we in het water gelopen. Daar hebben we nog 2 slangen gezien waarvan eentje recht voor Annemarie' s voet wegschoot. Thijs wilde ons drieën over laten zwemmen maar dat hebben we dus maar niet gedaan. We hebben nog een paar pandjes meegelopen tot we aan de ligplek aankwamen. We hebben nog een spannende film gekeken maar toen bleek hij in 2 delen te zijn. Morgen dus deel 2. Na deze spannende film zijn we in het ruim gaan slapen, rond middernacht stak er een storm op. In de verte werd de hemel verlicht door de bliksem. Het begon hard te waaien en de trap kletterde angstaanjagend tegen de wand van het ruim. Het klonk alsof er iemand naar beneden klom, richting ons. De wind floot langs het schip. Alles maakte zoveel lawaai dat we maar naar binnen zijn gegaan, waar het wel stiller was. Dit was onze dag.

Reactie van
KVM
Watjes ;-)

Zondag 4Vandaag zijn Dolores haar ouders gekomen om haar op te halen. Maar zij stonden al rond 8u30 aan ons bed. Wat voor ons zeer vroeg is. Toen hebben we gegeten en hebben we tot 12uur gekletst. Daarna hebben we weer gegeten. Na het eten zijn we dan gaan zwemmen in ons privé zwembad maar jammer genoeg voor de laatste keer. Maar vandaag hadden we een wildwaterbaan en een tractor binnenband gekregen van onze buurman. Na het zwemmen zijn we met de auto naar Nancy gegaan. Het was een mooie stad met een zeer groot park en veel bladgoud. We zijn daar in de Basiliek geweest. Dit was een mooie kerk met veel glas en loodramen. We hebben nog wat door Nancy gelopen en zagen een paraplu voor 130 euro. Die hebben we dan maar niet gekocht. We liepen door naar het park en hebben daar nog een ijsje gegeten. 's avonds hebben we gebarbecued en op het dak van een fabriek onze namen geschreven. Elise heeft ook Dolores nagetekend. Dit was onze dag.

Maandag 5Vandaag hebben we lang geslapen en daarna gegeten. We kregen te horen dat we niet konden laden vandaag, maar morgen pas. Toen zijn we naar de winkel gegaan en hebben daar inkopen gedaan voor de bbq. We hebben een 2de poging gedaan om Crème Brûlée te maken. Dit keer was het wel gelukt. Daardoor kregen we het warm en zijn we gaan fietsen. We stopten met fietsen omdat we het warm hadden en hebben ons lekker afgekoeld bij een beekje. In het riviertje zagen we aan de overkant een fles liggen waar een briefje in leek te zitten. Elise is naar de overkant gegaan tussen de modder en de stenen door, maar toen ze de fles oppakte bleek hij leeg. Toen zijn we verder gefietst en zat er een klein vogeltje op de weg. Het was een jong musje die niet kon vliegen. We hebben het proberen te vangen maar hebben het enkel maar hard doen rennen. Na nog wat fietsen vonden we een paar klavertjes 4. Eenmaal terug aan boord hebben we gebarbecued. Bij de aperitief gingen de grote mensen schuimzwijn drinken en lieten ze de kurk vliegen, maar die ging zo hoog dat hij nog steeds niet geland is. We hebben dan onze Crème brûlée's gegeten en zijn aan het logboek begonnen. Ondertussen hebben we ook nog 30 vliegen omgebracht. Dit was onze laatste dag samen.

Dinsdag 6Vandaag, na een uitgebreid afscheid, is Dolores weggegaan. Ik zal je missen !! We zijn geladen met Soda en gaan varen richting Nancy, onderweg heb ik oude foto 's van mijn familie bekeken. Dit was soms heel grappig. In de buurt van Nancy zijn we op een plekje gaan liggen naast een supermarkt. Het bleek volgens een sluismeester niet zo'n goed plekje te zijn, hij verwees ons naar een plek recht tegenover een zigeunerkamp, dat zelfs dat nog een beter plekje zou zijn. Thijs en ik zijn gaan fietsen om vast vooruit te gaan kijken, het leek ons niet zo geweldig. We zijn verder gefietst. Daar, midden in de stad, zouden we ook kunnen gaan liggen. Toch hebben we maar besloten om te blijven liggen naast de supermarkt. Na de barbecue zijn we met z'n allen, ook de Liane, naar de stad gefietst voor een lichtshow op het plein van Nancy. Dit was heel mooi, alle mooie gebouwen werden verlicht met mooie beelden of bewegende poppetjes. Na de lichtshow zijn we teruggekeerd en gaan slapen. Dit was mijn dag, en ook nog een klein stukje die van Dolores !

Woensdag 7Vandaag hebben we nog even boodschappen gedaan en zijn we toch maar midden in de stad gaan liggen. Onderweg heb ik weer oude foto's bekeken en zelfs hele leuke liefdesverhalen uit de krant gelezen over mijn opa en oma ! In de stad hebben Annemarie en ik de fiets gepakt en zijn we naar een kunstmuseum gegaan. Dit was heel mooi, alleen de tuin was een beetje verwaarloosd. Maar in die tuin stond wel een hele aparte boom, een kruising. De gedroogde vruchten zagen er ook wel mooi uit dus hebben we die opgeraapt en meegenomen. Alleen degene die aan de boom hingen waren ook heel mooi, Annemarie deed net alsof ze niets in de gaten had terwijl ik een mooie vrucht plukte. Maar nu moesten we nog terug bij het schip zien te komen, dat bleek nog niet zo makkelijk te zijn, zelfs niet met kaart. We waren zover afgedwaald dat we zelfs Nancy al uit waren ! Uiteindelijk hebben we het toch wel gevonden, fietsend over het spoor van de tram. Hierna zijn we naar nog een museum geweest, met z'n drieën. Er waren heel veel mooie vissen, en op de andere verdieping opgezette dieren en skeletten. Ook 2 skeletten van dinosaurussen. Dit was heel mooi om te zien. Na alles te hebben bekeken zijn we de buren op gaan zoeken die op het plein zaten. Met z'n allen hebben we wat gedronken toen er 2 mensen muziek begonnen te maken, die wij niet zo heel mooi vonden. Er was ook geen zanger bij, dus besloot onze buurman om Bowie in te zetten! Hij begon te janken en blaffen, echt lachwekkend. We zijn nog langs wat winkeltjes gelopen en uit eten gegaan. Dit was mijn dag.

Donderdag 8Vandaag zijn we verder gevaren richting Toul. Ik ben naar de bakker gegaan om voor iedereen een taartje te halen, het was een luxe bakker dus de keus was wel moeilijk ! Ik heb verschillende taartjes meegenomen die er lekker uit zagen. Vandaag zouden mijn ouders naar de Picaro komen. Thijs riep me en vroeg: wat zie je? Nou, ik zag een brug met wat vissers eronder of zo. Pas nadat we dichterbij kwamen zag ik dat die vissende mensen geen vissers waren, maar dat het mijn ouders waren ! Ik heb ze nog de stukjes uit de krant van vroeger laten lezen en foto's laten zien. Dat was wel leuk, met name 'The love story' van m' n opa en oma. S avonds hebben we krab en garnalen op, die waren erg lekker. Bowie was jarig, hij is 9 jaar geworden. Ik heb een taartje van rundvlees en Frolicjes voor hem en Kia gemaakt. Ze vonden het erg lekker want het was snel opgegeten. Dit was mijn dag.

Vrijdag 9Vandaag zijn we weer verder gevaren. We hadden de auto laten staan en zijn een paar pandjes meegevaren. Thijs is alleen verder gevaren en wij zijn teruggekeerd naar de auto, onderweg hebben we nog veel scherven gevonden voor Annemarie. Toen we met de auto weer bij de Picaro waren kregen we te horen dat we niet meer door de tunnel mochten. Onze buurman had namelijk de lucht te veel vervuild, misschien gisteren toch te veel uien en knoflook gegeten! Thijs heeft nog een half uur gebeld maar het mocht echt niet. Omdat we toch bij de Liane wilde eten hadden we bedacht de auto vooruit te rijden en daar te laten staan. Zo konden mijn ouders ook uitslapen. Alleen wisten we niet hoe we dan terug moesten komen. Toen kregen we het idee om met het bootje stiekem door te tunnel te varen, zo konden we na het eten terug en de auto daar laten staan. Thijs, Kia en ik zijn illegaal met het bootje er doorheen gegaan, gek genoeg waren we nog eerder als de rest met de auto ! We hebben lekker gegeten en zijn daarna met vijven en Kia in het bootje terug door de tunnel gegaan. Je zag jagende vleermuisjes over het water scheren om vliegjes te vangen. Eenmaal toen we uit de tunnel waren hadden we een prachtige hemel met duizenden sterren. ´Het duizend sterren hotel´ zei mijn vader. Dit was mijn dag.

Zaterdag 10Vandaag zijn we door de tunnel heen gevaren, maar uiteraard, sliep ik toen nog. Toen ik wakker was, hebben we op het voordek gezeten. Daar hebben mijn ouders en ik weer wat bij gekletst over wat ik gedaan heb. Soms gingen we dan ook nog een stukje wandelen tussen de pandjes in. Mijn ouders zijn teruggegaan naar de auto om boodschappen te doen. Toen zij weg waren ben ik crème Brullee gaan maken, dit keer was het heel erg goed gelukt! Desondanks dat ik helaas alleen was en Dolores moest missen! Een tijdje later ben ik paprika' s gaan roosteren boven het gas, of eigenlijk meer mishandelen. Ze kregen grote blaren en verbrandde. Het rook wel heerlijk lekker! Mijn ouders waren ook weer terug. We hebben de paprika' s in een lekkere dressing gedaan en s' avonds opgegeten. Thijs heeft toen ook de Creme Brullee suiker weer laten karameliseren met het gasbrandertje. Die avond hebben we echt heerlijk gegeten. Onze buren hadden op de luiken de barbecue weer klaarstaan. Er kwam een snelwandelaar langs, het zag er echt zo idioot uit! We lagen op een hele mooie plek met veel uitzicht. Helaas was dit onze laatste avond op de Picaro, zo jammer dat we na zo'n lange vakantie weer naar huis toe moesten! Maar op deze laatste avond, praatte we daar liever niet over, nog eventjes lekker genieten.

Zondag 11Vandaag was helaas echt de allerlaatste dag. Ik was gelukkig niet de enigste die niet weg wilde dus bleven nog lekker een tijdje plakken. Ik heb nog veel sluisjes meegedaan en geoefend met de touwen opgooien. Vandaag hebben we ook weer op het voordek gezeten en zagen we plotseling 2 paarden over de brug rennen! Blijkbaar waren ze uitgebroken. Er stopte een auto bij die iemand ging bellen, niet veel later liep de eigenaar rond om een poging ze te vangen. Maar wat ze ook probeerden, ze werden steeds wilder ! Het was wel heel leuk om te zien, maar volgens mij vond de eigenaar dat minder leuk. Uiteindelijk waren de 2 paarden het dorp in gegaloppeerd en hebben we ze niet meer teruggezien. Toen kwam het moeilijkste moment, we moesten terug naar de auto op weg naar huis! Annemarie reed met ons mee, dus hebben we Thijs en Kia alleen achter moeten laten. We wachtte nog even tot de Liane ook langs kwam en hebben daar ook afscheid van genomen. Toen zijn we echt definitief weggegaan. Ik vind het heel erg jammer dat mijn vakantie op de Picaro afgelopen is! Dit was mijn dag, en vakantie.

Maandag 12tot en met maandag 19 augustus Omdat het helemaal niet goed ging met pa, ben ik maar met de familie mee naar Nederland gereden. En dan blijken er wel, en ook nog op korte termijn, afspraken gemaakt te kunnen worden met drie specialisten. Tussen al die ziekenhuisbezoeken door moet er ook van alles en nog wat afgestemd worden met de apotheek, thuiszorg, familie… En daarnaast ben ik natuurlijk weer druk aan het poetsen, wassen, boodschappen doen, koken, bezoek ontvangen, post afhandelen, in de tuin hobbyen en de huisdieren (waaronder zeven kuikens!) hoeden en voeden. Thijs is intussen in z'n uppie (maar wel gehoed en gevoed door de buren ;-) van Ligny-en-Barrois naar Saint-Quentin gevaren. En heeft daar maar een auto gehuurd om mij weer op te halen, aangezien we toch donderdag pas in Masnières hoeven te zijn, en aangezien bestemmingen tussen Lille en Parijs altijd een ramp zijn met de trein…

Dinsdag 20Een week verven, drie weken vakantieschip zijn en een week 'mantelzorgen' eisen nu blijkbaar toch hun tol: ik heb werkelijk nergens puf voor of zin in. En al helemaal niet om mijn nevenwerkzaamheden weer op te pakken. Dus besluit ik de mail maar even maar de mail te laten, en deze week nog te genieten van het echte werk: varen!

Woensdag 21'Lossen ze daar nog steeds met dat oude kraantje?' vraagt onze huisbevrachter. Ja, er wordt hier nog altijd gewerkt met materieel dat twintig jaar geleden blijkbaar al als ouderwets werd beschouwd ;-) Maar we klagen niet: 's middags beginnen ze alvast met lossen. Als de luiken weer dicht zijn wandel ik nog even met Kia naar de overkant. Op het paadje langs de Schelde vind ik niet alleen een mooi blauw-met-goud stuk glas, maar ook nog een paar prachtige vlaamsegaaienveren. Kijk, daar doe je het toch voor ;-)

Donderdag 22We zouden de eerste niet zijn die de stuurhut eraf vaart tegen een brug waar je al heel vaak probleemloos onderdoor gekomen bent… Gelukkig blijft de schade beperkt tot een afgeschaafde daklijst en een losgerukt schijnwerper-stopcontact. Jammer, maar wel allemaal zelf te repareren.

Vrijdag 23Doordat de toueur wel tien minuutjes wil blijven wachten, kunnen we nog mee met de ochtendrame. Zodat we al bijtijds op onze volgende laadplaats, Lehaucourt, liggen en dus nog mooi wat kunnen verven. Want het is zalig weer. Zo zacht, dat we 's avonds nog tot laat buiten kunnen zitten als onze voormalige matroos langszij komt. En we haast niet kunnen geloven dat het morgen voorbij moet zijn.

Zaterdag 24De weerman had het toch bij het rechte eind. Dan het vooronder maar opruimen, dat is ook hard nodig. 's Middags, als het volgens buienradar het eerstkomende uur droog blijft, zet Thijs gauw het voorroefje in de lak. Dat uur klopte wel, maar daarna begint het toch weer te druppen… Dankzij het opgeruimde vooronder hebben we er zó een afdakje boven hangen, maar het resultaat is toch anti-slip :-( 's Avonds komen de buren langszij. We hebben wederom dezelfde laadplek maar een andere losplek: zij mogen naar Antwerpen en wij naar Gent.

Zondag 25Vandaag is het niet alleen nat, maar ook nog koud. Dus besluit ik mijn laatste 'vrije' dag maar te besteden aan het overtypen van broze krantenartikelen over Scheepswerf Hitters-Proost en het inscannen van oude rekeningen. Die dateren voor het merendeel uit de oorlogsjaren. Je hebt het idee dat de mensen in die tijd alleen maar bezig waren met onderduiken, verzet en voedsel vergaren, maar er werden dus ook gewoon zeiljachten besteld. 's Avonds lekker eten bij de buren.

Maandag 26Mooie puinhoop, die planning hier. We hadden aangenomen om maandagochtend te laden, maar vrijdagmiddag kreeg Thijs op de silo te horen dat er vandaag eerst een huurschip van de verlader moest laden. Omdat hier in feite maar één ligplaats is, namelijk onder de laadpijp, zijn we daar toch maar blijven liggen voor het weekend. En aangezien die collega zijn beurt niet op komt eisen, worden wij alsnog als eerste geladen, en hij vanmiddag. Dat houdt echter wel in dat de collega die eigenlijk vanmiddag moest laden nu doorschuift. Niet naar dinsdagochtend, zoals je zou verwachten, maar naar woensdagochtend. Terwijl onze buurman, die eigenlijk woensdag pas moest laden, naar dinsdag verschoven blijkt. Waardoor het er op neer komt dat een schip dat naar Gent moet, en dus deze week nog zou kunnen lossen als ze hem vandaag of morgenvroeg laden, pas overmorgen moet laden, terwijl de schepen die naar Antwerpen moeten, en daar toch niet meer voor het weekend kunnen lossen, eerst moeten laden. Om de chaos compleet te maken komen we als we net onderweg zijn nóg een achteruitvarend schip tegen…

Dinsdag 27Op de heenweg naar Reims had ik hier bij een van de sluiswachtershuisjes al een oud hek zien staan, waarschijnlijk afgedankt. Aangezien het er nog steeds staat, en ik er wel een mooi plekje voor weet, trek ik de stoute schoenen maar eens aan… helaas, niemand thuis. Zul je zien dat we nu een heel jaar niet meer door het canal de Saint-Quentin komen. En ondertussen wordt dat hek natuurlijk steeds mooier en mooier in m'n herinnering ;-)

Woensdag 28't is ook maar een reisje van niks: 's avonds zijn we alweer op onze bestemming. En dat ondanks alle oponthoud vandaag. Om te beginnen verslapen we ons anderhalf uur. Schuld van Kia, vinden we, aangezien die ons vannacht twee keer luidkeels blaffend wakker liet schrikken, alsof er minstens drie insluipers binnen stonden. Vermoedelijk was 't een kat. Of een spook, want onze bijna dove waakhond hoort tegenwoordig wel vaker dingen die wij niet horen. Even later moeten we weer vastmaken om te bunkeren, want dat reisje Reims is toch wat langer geworden dan voorzien… Dan treffen we middagpauze aan Spiere: omdat de sluiswachters door personeelsgebrek teveel overuren hebben gemaakt wordt er deze week op de Waalse Schelde maar van 6 tot 6 geschut met één personeelslid. En aangezien ambtenaren nu eenmaal niet tegelijkertijd kunnen werken en eten… Vervolgens krijgen we te horen dat sluis Oudenaarde gestremd is vanwege een olieverdoezeling. Die stremming is gelukkig alweer opgeheven tegen de tijd dat wij er zijn. Dan liggen er nog wel een hoop schepen te wachten, maar dat spitske kan meteen met de eerste schutting mee…

Donderdag 29Als Thijs zich ook nog maar eens persoonlijk bij de silo gaat melden, blijkt dat de lading nog niet 'vrijgegeven' is, dus het kan zo maar zijn dat we pas na het weekend gaan lossen. Morgen om 11 uur moeten we nog maar eens bellen, dan weten ze misschien meer. Grrr. Gelukkig is het mooi weer, met weinig wind en weinig stof, zodat we de stuurhut maar gaan schuren en vernissen.

Vrijdag 30Om 9 uur gaat de telefoon: over een half uur onder de kraan! Anderhalf uur later zijn we dan weer van onze koolzaadjes verlost. Wat dat betreft kunnen ze er hier wel wat van: terwijl de rest van het personeel pauze heeft, haalt de kraanmachinist er vast de helft uit, en vervolgens klimmen er twee scheppers en een chauffeur (die zonodig ook nog eens uit z'n bobcat komt om te vegen) in het ruim en een 'aanwijzer' in het gangboord, die ook nog eens allemaal goed sámen werken. Aansluitend zouden we woensdag in Terneuzen weer kunnen laden voor Ribecourt. Perfect, ware het niet dat Thijs dan net een examen heeft. In de hoop dat de laaddatum nog verschoven wordt, ook al gaat het om schip-schip overslag, varen we toch maar naar Terneuzen: kan ik in ieder geval het weekend naar pa, en kan Thijs nog wat leren en regelen, zoals een nieuwe oliedrukschakelaar voor de Lister, het keuren van de reddingsvesten en brandblussers en polyester om het stuurhutdak te repareren. 's Avonds vieren we het feit dat de Picaro na 2,5 maand weer eens in Nederland ligt met mosselen – en gezelschap.

Zaterdag 31tot en met vrijdag 6 september. Achteraf bezien hadden we ons een hoop geld en gedoe bespaard als we meteen naar Den Bosch waren gevaren, zoals we in eerste instantie van plan waren, want het wordt alsnog in Stein laden voor Ribecourt. Naast de gebruikelijke bezigheden, vooral bij en voor pa, waarmee het gelukkig weer beter gaat, nemen we deze week ook maar vast een voorschot op mijn verjaardag. Daarnaast is het stuurhutdak weer netjes gerestaureerd, heeft het hout nog een glanslaagje gekregen én mag Thijs voortaan op allerlei frequenties en vermogens zenden: geslaagd!

 Juli
2013
  
 September
2013
print-versie