LOGBOEK SEPTEMBER 2012

 Augustus
2012
 
Oktober
2012
Zaterdag 1In de spitsenvaart wordt natuurlijk ook in het weekend gewerkt dus ben ik weer verder gegaan met het ankerlier. Ik ben begonnen met een paar onderdelen er van los te halen zodat ik beter bij al die lastige hoekjes kon komen met het schuurpapier. Heel de lier is geschuurd samen met de los gehaalde onderdelen. Deze losse onderdelen heb ik na het schuren in de primer gezet. De slinger was bij het draaiende handvat geroest. Thijs heeft het deel er af geslepen en er een andere van rvs opgelast zodat ik de slinger ook meteen in de primer kon zetten. De buitenste randen waar de pakking zit heb ik alvast dicht geschilderd. In de loop van de dag zijn er nog drie spitsen in de haven bijgekomen, het wordt dus een drukke maandag in het rustige Frankrijk.

Reactie van
J & J.
Welkom terug in Nederland schippers van de Picaro, de rode stip staat op Weert ?

Zondag 2Het ankerlier stond nog niet in de primer dus ben ik daar maar mee begonnen. Alle plekjes denk je dan gehad te hebben en natuurlijk kom je er dan pas achter dat er nog wat roest in een nauwelijks zichtbaar hoekje zit. Uiteindelijk had ik wel alles in de primer en heb ik de losse onderdelen nog een extra laagje gegeven zodat het wat beter dekt. Thijs had mij verteld dat er in de buurt van tunnel de Riqueval nog een oudere tunnel was voor scheepsvaart, maar deze was nooit afgemaakt. Ik ben dus heel nieuwsgierig op zoek gegaan na wat research op google maps. Niets gevonden en toen ik terug was bleek dat ik er vlakbij geweest moet zijn, bij dat hele kleine slootje waarvan ik dacht dat het dat nooit kon zijn. Even later ben ik samen met Thijs en de schipper van de Nova Cura, die ook wel nieuwsgierig waren, gaan kijken. En inderdaad er zat een klein tunneltje, maar veel te klein voor schepen. Terug aan boord kwamen we er via internet achter dat het een andere was, 4 a 5 kilometer verder: www.france-pittoresque.com/spip.php?article1435

Reactie van
Jan
Is de stagier in dat tunneltje verdwaald , hij loopt al week achter met het logboek

Reactie van
sander
gisteren bekenden van jullie ontmoet.
de hartelijke groeten van: roy en carol sycamore.
zij zijn sinds vorig jaar havenmeester van port auxonne,
onderdeel van h20 uit saint jean de losne.
zij hadden hiervoor 17 jaar op een spits gevaren en waren jullie vaak tegengekomen.
de naam van de spits vergeten te vragen, weten jullie vast nog wel.

Reactie van
Janarie
Het schip van Roy en Carol was de Pedro.
Een van de laatste "Engelsen" in de spitsenvaart.

Maandag 3Het laden kon al vroeg beginnen, dit keer konden we met een laadpijp laden in plaats van vrachtwagens zoals in Le Pontet. De ontvanger wil zeker zijn van een goede en niet besmette lading tarwe, daarom was er een controleur aanwezig. Deze controleur checkte de hygiëne van het ruim, noteerde de vier vorige ladingen, en algemene gegevens zoals de naam van het schip, naam van de schipper, aantal laadruimen e.d. Alles wat de controleur checkte noteerde hij op het LCI of Load Compartment Inspection report, zowel de schipper als de ontvanger krijgt hier een exemplaar van. Voordat het laden begon ben ik gaan ijken (www.picaro.nl/nederlands/nl_lading.html onder het kopje kwantiteit staat een beknopte uitleg over ijken) Op een of andere manier kwam ik niet goed uit met de lege ijken, inmiddels was het laden al begonnen. Gelukkig was er de aardige schipper van de Nova Cura met een leeg schip. Aan boord bij hem kon ik opnieuw ijken. Daar verliep het ijken wel goed en zo hoefde hij dat zelf niet meer te doen. Tijdens het laden neemt de controleur om de zoveel tijd een monster van de lading, zodat hij kan kijken of de kwaliteit van de gehele lading goed is. Nadat er 275 ton tarwe geladen was, dachten we meteen te kunnen vertrekken. Helaas bleek het stuurwerk niet goed te werken en gingen een aantal alarmen af. We hadden al losgegooid, dus toen heeft Thijs het schip met het noodstuurwerk weer tegen de wal gelegd. Thijs keek in de machinekamer en vond al snel het probleem; een relais dat niet goed werkte. Het stuurwerk ging na een paar keer aan en uit zetten toch weer aan. Na een telefoontje waren we iets wijzer en werd ons verteld, dat we gewoon door konden varen mits we het stuurwerk niet uitzetten. Een andere optie was het relais er uit halen en even schoonmaken. Wanneer we dan weer in Nederland zijn kunnen we een nieuwe aanschaffen en monteren. Met dit in ons achterhoofd zijn we vertrokken vanuit Vendhuile, helemaal niet denkend aan de fietsen die nog op de wal stonden. Bijna waren we de haven uit… O ja, de fietsen! Snel de fietsen gehaald en weer verder. Onderweg mocht ik de aangifte van lading invullen, dat is een stuk papier geschreven in gebrekkig Nederlands van de VNF waar je gegevens moet op invullen zoals: je ladingsoort, naam schip, hoeveel ton je geladen hebt, waar je naar toe gaat en dergelijke. Aan de hand van deze gegevens wordt bepaald hoeveel je moet betalen voor de vaarrechten.

Dinsdag 4Met een hoop mist en weinig zicht zijn we vertrokken. De radar hadden we maar aangezet, toch wel makkelijk zo'n radar. Ik mocht nog een eindje varen met de radar erbij en heb het een en ander geleerd over radars. Zo zei Thijs tegen mij: 'kijk daar eens, die twee vissersbootjes.'  En inderdaad op de radar zag ik twee gele vlekken, die op twee brede scheepjes leken, maar als ik naar buiten keek zag ik niets. Ik snapte er niets van, maar de oorzaak waren de kabels van de hoogspanningsmasten boven het water. Het ankerlier heb ik op de plekjes, waar al primer zat, nog een keer licht opgeschuurd, zodat het binnenkort geverfd kan worden. Thijs had bij het bunkerstation tijdens het bunkeren een 12 strengs stukje touw gekocht ter vervanging van het oude gerafelde stukje touw, wat aan de puts zit. Ik was in de avond maar begonnen om er een lus in te splitsen, dit was nog een hele klus! De helft van de splits heb ik er in gekregen, daarna kon ik me niet meer goed concentreren en besloot ik de rest maar morgen te doen. We hebben wat langer doorgevaren vandaag, zodat we zeker op tijd in Weert aankomen. In Oudenaarde zijn we uiteindelijk gaan liggen vlak voor de sluis.

Woensdag 5De splits van gisteren was nog maar voor de helft af, dus ben ik hem maar eens af gaan maken. De splits was af, mooi dacht ik. Annemarie zei: 'Dat is mooi dan kun je er ook nog zo'n mooi bolletje aan het uiteinde in maken.' Thijs vertelde, dat dit niet zo lastig was en dat hij dit al eerder had gedaan. Hij is zelf begonnen er een bolletje in te maken, wat eerst niet lukte. Ik dacht het natuurlijk wel even te doen, maar had ook geen succes. Heel de middag en een deel van de avond is het uiteinde van het stukje touw achter elkaar in en uit elkaar gehaald, maar steeds was het bolletje niet rond genoeg, te slap, of te stomp. In de avond kreeg ik er toch een bolletje in, wel een beetje los. Thijs was denk ik toch niet tevreden; heeft hem toen weer uit elkaar gehaald en heeft er wel een strak bolletje in gekregen! Tijdens het varen liet Thijs mij een stukje op de radar varen. Hij had het zicht naar voren voor mij belemmerd met een handdoek. Nu kon ik enkel via de radar zien wat ik deed. Er zijn toch nog wel lastige dingen, waarop je moet letten bij het radar varen, zoals hoogspanningsmasten. Het liefst vaar ik toch met zicht. Bij een van de sluizen zijn Thijs en ik naar binnen gegaan in het sluiswachtershuisje om onze route te wijzigen. Als je in Vlaanderen vaart moet je namelijk aangeven vanaf de eerste sluis, wat je route is. Aan de hand van de route kijken ze naar hoeveel kilometer de route is en afhankelijk van hoeveel ton je meeneemt betaal je vaarrechten. De route was gewijzigd, we moesten een paar euro bijbetalen, omdat deze route 28 kilometer langer zou zijn, wat Thijs vreemd vond…

Reactie van
Luc
Wat dat betreft kan Thijs je prima leren splitsen. Het lukte mij in eerste instantie helemaal niet maar nu kan ik inmiddels in mijn eigen lijntjes redelijk netjes een oog splitsen en heb dit mijn jongste zoon ook kunnen leren.

Donderdag 6Vanaf Olen zijn we vandaag naar Weert gevaren. Onderweg heb ik een heel eind mogen varen richting Weert. In de middag heb ik mijn ouders gebeld, zodat zij mij kunnen afhalen vanavond. Thijs kwam er onderweg achter, dat de bijbetaling van gisteren niet terecht was. Bij een van de laatste sluizen heeft hij dit even aangegeven. Het terugvragen van het geld bleek nog niet zo eenvoudig, omdat je hiervoor extra formulieren moet invullen. En dit allemaal voor een heel klein bedrag. In Weert was niemand meer te bekennen bij de los plaats. We hebben er met lekker weer op het voordek gegeten. Mijn ouders kwamen vlak na het eten aan samen met mijn broertjes. Ik heb hen heel het schip laten zien waarna we binnen iets zijn gaan drinken. Ik heb het deze weken erg naar mijn zin gehad aan boord bij de Picaro, maar even vrij is ook wel fijn!

Reactie van
Picaro
Lieve lezers, druk, druk, druk hier, maar in afwachting van het logboek kunnen jullie vast Thomas' filmpje van zijn reis door Frankrijk bekijken en 'leuk vinden' natuurlijk:
www.youtube.com/watch?v=tKw_XkssWds

Reactie van
Thiel van Giesen
Leuk filmpje en ja ik heb leuk aangeklikt. Jullie lopen wel ver achter hoor. Groetjes

Vrijdag 7tot en met zondag 9 september. Niet voor niets stevig doorgedraaid afgelopen week: mooi nog vóór het weekend gelost. Buurman en ik hadden namelijk bedacht om zondag samen onze verjaardagen te vieren. In geval van slecht weer zou het dan natuurlijk wel prettig zijn om over een leeg ruim te beschikken, want om nou zo'n groot gezelschap in een of twee spitsenroefjes te moeten proppen… In de loop van de reis heeft het plan zich van verjaardagsfeestje tot zomergastenreünie ontwikkeld: deze gezellige vakantiezomer is voor alle jongelui immers ook hier in Weert begonnen. Gelukkig kunnen we die helemaal in sfeer afsluiten, want het blijkt dit weekend werkelijk schitterend weer. Ook helemaal in de stijl van afgelopen zomer begint het gebeuren gewoon al op zaterdagmiddag, met een Piet-pannenkoeken-party. Zondag wordt het een heus straatfeest, met bezoek uit alle windstreken, inclusief honden, spontaan zwemfestijn, barbecue en een lang loopplankbuffet.

Maandag 10tot en met maandag 17 september. De volgende morgen moet er rap geruimd en geboend worden, want dan komt de opleidingsadviseur van de vakopleiding transport en logistiek langs om onze certificering als leerbedrijf te verlengen. Ook de buurtjes worden erkend leerbedrijf. Het is namelijk de bedoeling dat binnenvaartstudenten tijdens hun stageperiode op meerdere schepen van ons samenwerkingsverband kunnen meevaren, om zo de lusten en lasten van een extra opvarende wat te verdelen. Het opzetten van dit stageproject brengt de nodige organisatie zich mee, met collega's, kantoor, school, enzovoort… Ook met het bewerken van de bijbehorende webpagina www.elv-transport.com/stage/ ben ik best wat uurtjes zoet. Het weekend brengen we door in Groningen en Drenthe (cadeautje van de buren), waar ze ook heel wat sluisjes blijken te hebben, zie www.picaro.nl/tynaarlo/

Reactie van
KVM
Zelf ook even vakantie, na bijna twee maanden vakantieplezier verschaft te hebben….

Reactie van
hans kouwenberg
vanaf 1 mei 2013 is de nieuwe verbinding ter-apel-erica te bevaren; zie ook http://www.erica-terapel.nl
groetjes!

Dinsdag 18tot en met woensdag 26 september De gebruikelijke bezigheden: familiebezoekjes, huis-, tuin-, computer-, schrijf- en fotoklusjes voor deze en gene, inkopen en karweitjes aan het schip. Er staan voor deze week nog twee uitjes op de planning: een bezoekje aan de werkplaats van sloophoutmeubelontwerper Piet Hein Eek in Eindhoven en de ELV klanten- en relatiedag in Rotterdam. Na alle geregel en gerij zijn we wel weer toe aan een lange, rustige tocht naar het zuiden, maar helaas, het wordt een racereisje Ribecourt.

Donderdag 27Dat begint al goed. Om 7 uur wordt er op het slaapkamerraam geklopt: 'Schipper…!', terwijl er gisteren toch 9 uur gezegd was? Als we de stuurhut in stappen roffelt de regen op het dak. Fijn als je kunstmest moet laden, en dan ook nog onder de schuif. Voor het droog genoeg is voor de eerste vrachtwagen is het alsnog negen uur. Bij de laatste auto begint het zo te gieten dat we de luiken maar gauw óp de bulten leggen. Gelukkig liggen we wel redelijk recht. Natuurlijk heeft het ook nog wat gewaaid, met als gevolg dat alle kale plekjes aan dek meteen knaloranje oplichten als het zonnetje weer doorbreekt. En dan belt 'n buurman, die net achter ons stond, ook nog dat hij aan de reis is naar Arles… In Maastricht wachten we op de achterbuurtjes, maar we kunnen niet blíjven liggen, omdat we nog voor zondag België door moeten zien te komen om onze losdatum te halen. Dus maken we 's avonds ook wat later vast dan gebruikelijk.

Vrijdag 28Als ik drie dagen afwas afgewerkt heb, begin ik maar eens aan het wegwerken van drie weken was. Dan de laatste boodschappen opruimen, die ook al drie dagen in een tas midden op de vloer zijn blijven staan staan. Oei, blijkbaar was niet álle vlees in de koel-tas terecht gekomen :-( Ook kom ik er bij het inruimen van de voorraadkast achter dat ik sommige dingen driedubbel ingeslagen heb, en andere helemaal niet. Tja, allemaal kenmerkend voor de toestand van voortdurende chaos waarin we afgelopen weken geleefd hebben. Aan het eind van de dag is de grootste huishoudelijke achterstand wel weer ingelopen. Ik kan alleen nog niet de moed opbrengen om aan die zak met drie maanden post te beginnen…

Reactie van
de Travelers
zien we hier iets herkenbaars,hier gaat het ook al weken zo.
maar wel gezellig. groetjes de buurtjes……………

Zaterdag 29Hoewel we bijna alle sluizen mee hebben gehad op de Maas en Sambre, en ook behoorlijk doorgedraaid hebben ('het water aan dek') komen we net een uurtje te kort voor de laatste twee Belgische sluizen. Dus morgen een verplicht-vrije zondag.

Zondag 30Gelukkig is het schitterend weer, zodat we 's morgens nog wat buiten kunnen klussen, en 's middags een mooie fietstocht maken langs het oude canal Pommeroeul-Antoing. We beginnen bij de aansluiting op het huidige canal Nimy-Blaton-Peronnes. Het is even zoeken, maar dan fietsen we langs een prachtige, groene 'tranchée'. Als je door het 'nieuwe' kanaal vaart heb je er werkelijk geen idee van dat hier nog zo'n mooi oud kanaaltje naast ligt. Het valleitje met acht sluizen doet ons, mede door het grote aantal fietsers en wandelaars, zelfs een beetje aan Bretagne denken. Enige minpuntje is dat er geen deuren meer in de sluizen zitten. Maar de kanaaloevers zien er nog prima uit. Beter dan sommige Franse hoofdvaarwegen…

 Augustus
2012
  
 Oktober
2012
print-versie