|
| Woensdag 1 | $%*@! toen Thijs afgelopen maandag belde dat we donderdag aan zouden komen was het 'Oké, vrijdag lossen dan', zodat we alles en iedereen voorbij zijn gevaren en de afgelopen dagen zelfs al om half zes begonnen zijn. Om vervolgens te horen te krijgen dat het toch pas maandag lossen wordt, omdat er eerst een coaster geladen moet worden. Daar lig je dan, na zo'n lange reis, het hele weekend op een industrieterrein, tussen kolenbergen en een verkeersbrug, warm (zodat de ramen echt open moeten) en winderig (zodat in een mum van tijd binnen alles onder het kolenstof zit). Bovendien heb ik hoofdpijn en gaat het thuis niet zo goed. Dan is het wel even doorbijten om de boel niet de boel te laten, maar gewoon aan het werk te gaan. Thijs in de machinekamer en ik achter dat ooit witte toetsenbord…
|
| Woensdag 1 | In Terneuzen worden we met z'n viertjes opgehaald door een buurvrouw, die sinds kort aan de wal woont, om haar huis te bewonderen… en in de tuin te barbecueën! Terug mogen we zelf rijden. Dus buurman, als je dit leest: je diepvries is leeg, je wijn is op, je auto is weg en het was heel gezellig bij je vrouw ;-)
|
| Donderdag 2 | Toeristische route door Zeeland. Omdat Rijkswaterstaat pas gisternamiddag bekendmaakte dat sluis Hansweert gisteravond en vandaag tot nader bericht gestremd zou zijn vanwege het lichten van de Con Zelo, was het voor ons te laat om nog via Merelbeke naar Antwerpen te varen. Omdat er voor vandaag mooi, windstil weer voorspeld is slaan we daarom bij het verlaten van sluis Terneuzen maar eens linksaf, in plaats van rechtsaf, richting Vlissingen en Veere. Omdat het niet alleen mooi weer is, maar ook nog eens Hemelvaart, varen we hier echter niet bepaald alleen. Uit de Zandkreeksluis komen maar liefst zestig jachten en met ons moeten er ook weer tig meeschutten. Dat levert natuurlijk wel wat wrijving op. Slechte informatievoorziening, slechte planning… Alle spitsenschippers die we spreken zeggen dan ook hetzelfde: Franse toestanden hier!
|
| Vrijdag 3 | Helemaal 'bij' met m'n schrijfwerk, dus dacht ik een dagje lekker te gaan poetsen… weet buurman me te strikken voor een vertaalklusje.
|
| Zaterdag 4 | Enthousiaste nieuwe collega's zijn van harte welkom in de spitsenvaart. Die helpen we dan ook graag een beetje op weg. Bijvoorbeeld met het opzetten van een website.
|
| Zondag 5 | In plaats van de Veghelse duinen brengen we de zondagmiddag door in een Kerkdrielse tuin. Met buren, familie en honden.
|
| Maandag 6 | Met een échte reis in het verschiet en een auto tot onze beschikking besteden we onze derde wachtdag aan het organiseren van een nieuw paspoort, het opsporen van een nieuw bankpasje en ander papierwerk.
|
| Dinsdag 7 | Het lijkt wel een echt schip: 's morgens in Veghel lossen en 's avonds weer laadgereed in Amsterdam liggen. Dus zomaar Den Bosch voorbij gevaren!
|
| Woensdag 8 | De shovelchauffeur blijkt een ware kunstenaar, zodat we keurig recht en een tikje voorover eindigen. Alleen moeten er nog wel wat bultjes platgeschept worden voor de luiken dicht kunnen, want de kolen zijn behoorlijk licht deze ronde. Hopelijk zit er desondanks flink wat water bij, zodat we het schip onderweg nog wat lichter kunnen pompen. Want het is de bedoeling om via de Maas en het Canal des Ardennes naar Salaise te varen, en met al die droogte van de afgelopen maanden is het maar de vraag of de boel daar nog een beetje op peil staat.
|
| Donderdag 9 | Omdat de buren, die in Stein geladen hebben, nog tot en met dinsdag in hun thuishaven willen blijven liggen, strijken wij ook maar een paar dagen neer in onze voormalige thuishaven: Lith. Na aankomst wordt Thijs meteen opgehaald om z'n nieuwe paspoort op te halen en een kapotte dynamo weg te brengen. Ondertussen ga ik het vooronder maar eens opruimen. Want als je daar al drie keer geweest bent zonder gezien te hebben dat er een verstekeling met een lange grijze baard zit is het toch wel echt een bende…
|
| Vrijdag 10 | tot en met zondag 12 juni. We sjouwen deze ronde heel wat af (en aan). Letterlijk en figuurlijk. Aangezien we een plekje aan de stuw-dam toebedeeld hebben gekregen moeten we namelijk steeds twee sluizen over, waarvan er regelmatig eentje open staat. Als alle nodige dingen afgewerkt zijn hebben we nog anderhalve dag 'over' voor aangename dingen, zoals familiebezoekjes en een rommelmarkt.
|
| Maandag 13 | La France avance ;-) Via de waterwegen dringt Frankrijk stiekem Nederland binnen! Eerst die slechte communicatie aan Hansweert, nu weer instortende oevers langs de Maas, en als klap op de vuurpijl verwarrende bedieningstijden: volgens onze informatie moet Belfeld vandaag gewoon tot middernacht schutten, maar als we voor om kwart voor zes voor de sluis komen staat die al dubbel rood. Maar als ik een uurtje later naar de brievenbus loop zie ik opeens aan de bovenkant schepen invaren. Toch maar eens bij een buurman informeren wat er aan de hand is. Blijkt dat ze hier 's avonds tussen 19 en 20 uur nog een schutting voor de pleziervaart doen, waarbij de bedrijfsvaart mee mag. Gelukkig mogen wij ook nog mee.
|
| Maandag 13 | n dus geen last hebben van het feit dat de sluiswachter deze ochtend wéér staakt. En dus al bijtijds in Compiègne bij de buren langszij schuiven. Buurman is namelijk naar Nederland voor een vergadering. Buurvrouw en ik maken op onze vrije middag eerst een (laatste? http://www.schuttevaer.nl/nieuws/havens-en-vaarwegen/nid15799-automatische- stuw-venette-is-klaar.html) wandelingetje over de oude stuw en gaan dan de voorraden maar eens aanvullen, want na twee weken wordt het hier toch wel 'creatief koken'.
|
| Dinsdag 14 | Zodat we 's morgens mooi op tijd in Maasbracht zijn om nog wat filters op te halen. In Maastricht stoppen we nog even voor gasolie, water en brood en dan gaan we er echt aan beginnen.
|
| Woensdag 15 | Het begint al goed: sluis Rivière in panne. Gelukkig is het euvel al verholpen voor de koffie klaar is.
|
| Donderdag 16 | Aan Hastière kunnen we daarentegen bijna ontbijten, koffiedrinken en lunchen voor de sluis het weer doet. En dit is nog maar België…
|
| Vrijdag 17 | Soms kun je gewoon je ogen niet geloven in Frankrijk. Beneden sluis Mouyon, Revin en Dom-le-Mesnil zijn prachtige nieuwe steigers geplaatst. Maar waarom hebben ze in vredesnaam overal drie palen neergezet, waarvan er zelfs twee van een passerelle zijn voorzien? Een spits heeft immers genoeg aan een paal met afloopmogelijkheid en een 'steunpaal', grotere schepen kunnen hier niet komen en jachten hebben ook niets aan die derde paal. Hadden ze dat geld nou maar gebruikt om een paar extra sluizen van een simpele vastmaakmogelijkheid te voorzien! Ook je oren kun je soms gewoon niet geloven in Frankrijk. Als buurman nog eens naar 0 800 863 000 belt, gewoon om te laten weten dat we eÃgenlijk via de Vogezen hadden willen varen (waarvoor sinds 25 mei een diepgangbeperking van 1,40 meter geldt vanwege de droogte) wordt hij doorverbonden met iemand die zegt dat we ook via de Vogezen kunnen. Maar om nou op het woord van een naamloze VNF-medewerker richting een zwart-op-wit gestremd kanaal te gaan varen… Dus gaat Thijs voor de zekerheid ook nog maar eens een rondje bellen. Zowel een met name genoemde responsable als de subdivisie in Epinal bevestigt dat ze de panden voor ons weer op peil willen zetten. Dus wagen we de sprong in het ondiepe maar…
|
| Zaterdag 18 | Aan de sluis waar wij gisteravond terechtkwamen was natuurlijk helemaal geen vastmaakmogelijkheid, dus hebben de buren, zoals gebruikelijk, maar aan een trap en de sluisdeur vastgeknoopt en wij weer aan de buren. Boven Pont-à -Bar wordt doordeweeks van half negen tot zes geschut en in het weekend van negen tot vijf. Alleen is dit blijkbaar nog zo'n oude automaat, die maar één tijd kan onthouden, want hoewel het zaterdag is springt de sluis om half negen aan. Op zich geen ramp, ware het niet dat een jachtje dat achter ons ligt te drijven dan meteen op de afstandsbediening drukt, waardoor de sluis begint af te schutten. Dus als een gek touwen los en volaan achteruit… Vanuit onze stuurhut ziet het eruit alsof buurman met een noodgang op de muur gaat knallen, maar gelukkig schampt hij alleen even met de ankers langs de deur. Pff. Maar wel een krasje in die mooie nieuwe verf…
|
| Zondag 19 | De laatste twee pandjes krijgen we de opstapper van de buren mee, een cineast die een film over de Maas gaat maken. En dus nog wat meer Maas te zien krijgt dan voorzien, nu we via de Vogezen gaan. Waaronder nog echte handsluizen. En nog een échte sluismeester, die je na vijven nog wel even een sluisje doorwerkt. Wij een uur verdiend, hij een flesje wijn.
|
| Maandag 20 | Vandaag is de gang er uit. Het lange pand tussen Champ en Bras is normaal al een lijdensweg, en als het water dan ook nog eens te laag staat… Boven Verdun stranden de buren op een zandbank. (Hé, is dat al niet al meer gebeurd ;-) Even later schuiven wij er aan bakboord, strak langs de wal, zó voorbij, zodat we ze weer los kunnen trekken. In de loop van de namiddag treffen we ook nog een geladen tegenligger in een beroerd kanaalpand. Het kost wat tijd, CO2 en verf, maar we komen langs elkaar heen.
|
| Dinsdag 21 | Als we in de verte een jacht aan zien komen dat grote golven langs die toch al ingestorte oevers trekt, ga ik maar eens voorop staan om de opvarenden even vermanend toe te spreken… ook als het geen jacht blijkt te zijn, maar een sleepboot van VNF ;-) 'Die is op weg om die buurman die we gisteren tegen gekomen zijn los te trekken bij Verdun', zegt Thijs voor de grap. Maar dat blijkt dus inderdaad het geval… 's Middags kom ik er zelfs een krantenartikel over tegen op internet. Waarin de plaatselijke chef beweert dat wÃj die ondiepte hebben veroorzaakt! Terwijl het grind inmiddels een halve meter boven water uit komt…
|
| Woensdag 22 | Vandaag verlaten we de Maas en komen via het canal de la Marne au Rhin op de Moezel terecht. Het scheidingspand staat gelukkig prima op peil, en als toegift krijgen we nog een enorme onweersbui. Mooi zo, hebben de vijf geladen schepen die na ons komen ook nog een beetje water.
|
| Donderdag 23 | Aan iedere controlesluis kregen we weer te horen dat we hier niet langs zouden kunnen, tegenliggers vonden het waterpeil nog bedenkelijk, sommige collega's verwezen ons ronduit naar het zottekot, maar eenmaal in de Vogezen blijken de panden keurig vol te staan. En als je dan door die prachtige groene tunnel vaart weet je ook weer waar je het allemaal voor doet…
|
| Vrijdag 24 | Dat soort dingen mag je hier niet eens denken, laat staan zeggen. De eerste sluis komen we nog uit, maar dan vallen we volkomen stil. Pand twintig centimeter onder peil. Met de schroef er net op schuiven we af en toe een stukje vooruit. Maar even verderop mondt een beekje in het kanaal, en daarvoor ligt een beruchte grindbult, waar we nu dus met geen mogelijkheid overheen komen. Gelukkig is het maar een kort pandje, en ook nog een dat rechtstreeks uit de Moezel gevoed wordt, zodat het geen uren duurt om het waterniveau omhoog te krijgen, en dat ook niet ten koste van het pand erboven gaat. Afijn, dit is dus geen geen kwestie van watergebrek, maar van de gebruikelijke nalatigheid. In de vallei van Golbey hebben we om de haverklap een automaat in storing. En die bolder die we een jaar geleden uit de muur trokken staat er nog precies zo bij… Het hoogste pand van de reis staat gelukkig goed vol, want de bodem is hier ook nogal hoog.
|
| Zaterdag 25 | Het tweede pandje aan de Saônekant staat te laag. Als Thijs het hulpnummer belt wordt hem meteen 'neuf heures' toegesnauwd. Eh, wij zijn 'commerce' hoor… Op de schutting van de achterbuurman bereiken we de volgende sluis, maar aangezien de achterbuurman geen achterbuurman heeft moet hij zijn begeleidster ervan zien te overtuigen wat extra water te geven. Gelukkig hebben wij de brunette mee gekregen ;-) Overigens zijn er in de hele Vogezen nu nog maar twee echte handsluizen over, en dat zal zo te zien ook niet lang meer duren. Misschien maar goed ook, dan merk je het verschil tussen een handsluis en een automaat niet meer zo (ongeveer tien minuten per schutting…). Fontenoy halen we zo in ieder geval niet meer. Maar aan La Pipée liggen we ook mooi, aan twee dikke bomen, onder een gammel bruggetje, bij een schilderachtig ingestort huis… En als toetje hebben we vanavond slagroom met naast het schip geplukte bosaardbeitjes.
|
Reactie van
Rene | Wel ja, lekker over de mooie Saône met een hoop moois te zien en dan nog bosaardbeien met slagroom toe ook…
|
Reactie van
Ton van Seeters | Prachtige foto's. The green road; het lijkt wel of jullie daar door een park varen. Ook kruisend verkeer met de koeien is heel grappig. Overigens het stuk in de Schuttevaer over de Franse kanalen was heel goed geschreven.
Goede vaart.
|
Reactie van
Petra | Het blijft leuk jullie blog te lezen en de prachtige foto\'s te zien. Vanuit mijn hectische (werk)wereld aan de wal ben ik soms wel even jaloers op jullie.
|
| Zondag 26 | Zondagochtend, kwart over tien. (Nu weer) voorbuurman zit al twintig minuten vast op een bult beneden de sluis en wacht op onze 'bassinée' om weer verder te kunnen. De dépanneur schut ons maar op de hand af, omdat het schutten op automaat te langzaam gaat om een golf te veroorzaken. Intussen heeft hij elders al twee dubbelrood meldingen. Hij heeft ook nog maar een halfvolle tank, en de benzinepomp is vandaag dicht. In de toekomst zal er nog maar één dépanneur zijn voor de hele sector tussen sluis 19 en 46. Dat is meer dan een uur rijden… In de loop van de dag treffen we nog meerdere malen dubbelrood. Ook plegen we nog een dubbelmoord. Twee jonge eenden denken dat ze wel naast het schip in de sluis passen.
|
| Maandag 27 | Petite-Saône: ochtendnevel, pootjebadende koeien, deinende waterlelies, kwispelende blondines, wuivende oeverbewoners, donzige zwaantjes, prachtige tunnels…
|
Reactie van
Luc | Kwispelende blondine's?????
;-)
|
| Dinsdag 28 | Maar ook: ongewoon bruin water, tergend trage sluizen… We komen nog net in St-Jean, maar eigenlijk wat laat om nog uit eten te gaan. Bovendien is het vreselijk benauwd, moeten de schroeven nog van vislijnen en vodden ontdaan worden en hebben we net gehoord dat een collega een ernstig ongeluk heeft gehad. Omdat het binnen echter ook veel te warm is om te koken (en om nou wéér alleen maar kwark te eten…) gaan we maar wat halen. Als we buiten zitten te eten horen we een vreemd geluid bij de buren uit de roef komen. Blijkt Kia stiekem overgestapt en bezig de bak van de buurhond leeg te roven!
|
Reactie van
Joke | Ja… als jullie eten gaan halen… gaat Kia er ook op uit !
|
Reactie van
Joke | Tekst staat er boven…
|
Reactie van
joke | alle ' goeie ' dingen in drieën!
|
| Woensdag 29 | Een stuk frisser vandaag. Dus ga ik maar eens aan het poetsen en ruimen, waar met 32 sluisjes op een dag en/of 32 graden op de thermometer de laatste tijd niet veel van gekomen is. Hoewel, de laatste tijd, als ik het kastje in de stuurhut onder handen neem kom ik niet alleen een agenda uit 2009 tegen, maar ook een kalender van dat jaar, en een tijboekje…
|
| Donderdag 30 | In sluis Vaugris doen we nog even een bakje met de buren: voor ons zit het er op in Salaise, zij mogen nog door naar Sète.
|