LOGBOEK FEBRUARI 2011

 Januari
2011
 
Maart
2011
Dinsdag 1Vanaf de spoorbrug zijn de oevers, huizen en bomen in Chalon-sur-Saône opeens spierwit. We hebben dat een keer eerder meegemaakt, dat er alleen precies tussen twee bruggen sneeuw lag, in Parijs. De verklaring voor dat mysterie zagen we later: de film 'Les amants du Pont Neuf'. Maar hier is het toch echt een natuurverschijnsel.

Woensdag 2Bij de stuw van Couzon is een 'bevertrap' aangelegd, lees ik in de Fluvial, zodat bevers uit de Rhône voortaan op visite kunnen bij hun soortgenoten op de Saône. De ontwikkeling van de beverpassage, die aan de ene kant uit een betonnen helling en aan de andere kant uit een schuine plank bestaat, heeft drie jaar geduurd en 16.000 euro gekost. Mij lijkt dat bevers die heel Lyon door kunnen komen, ook wel in staat zijn om gebruik te maken van de hellinkjes beneden en boven sluis Couzon. Hoewel, er staan wel heel veel hekken op die sluis…

Donderdag 3'Down under' voorlopig geen bauxiet en rijst meer, én nog meerdere wachtenden voor ons, hebben we onderweg al gehoord van onze tegenliggers. Leeg terug naar Vitry (of zelfs verder, vanwege die stremming) of Montargis is niet zo'n aantrekkelijk vooruitzicht: gezien de scheepvaartberichten kan dat wel weer eens afgebroken breken worden. Maar… we zijn ook nog twee collega's tegen gekomen met nieuw werk: strooizout voor de regio Parijs. Dus desbetreffend, ons tot dusver niet bekende, bevrachtingskantoor maar eens gebeld. Dat blijkt nog vier van onze voorgangers met zout bevracht te hebben, maar helaas niet meer schepen nodig te hebben. Tenminste, tot een van die vier vanmorgen zijn reis terug gaf. Maar wij willen eigenlijk twee reizen… En warempel: 's middags zijn we allebei al weer aan de reis: strooizout van Palavas naar Montereau. Vergeleken met de hier gangbare tarieven geen gekke vracht, geen provisie, tonnage naar keuze en woensdagmiddag of donderdagmorgen laden, afhankelijk van wanneer we lossen in Arles.

Vrijdag 4Lossen in Arles, zoals gewoonlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Afgelopen maandag konden we met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid (het blijft tenslotte Frankrijk…) bellen dat we dit weekend voor de wal zouden komen. Aanstaande maandag blijken we echter niet te kunnen lossen, hoorden we gistermiddag via onze nieuwe bevrachtster. Nou ja, dan dinsdag. Nee, wóensdag pas, hoorden we gisteravond van de ontvanger. Doordat er in de zeehavens weer eens gestaakt wordt, blijkt namelijk een aantal coasters uit te wijken naar Arles. En die gaan natuurlijk vóór. Doordat er in de zeehavens gestaakt wordt ligt echter ook een groot aantal binnenvaartschepen stil, met als gevolg dat bijna alle sluizen voor ons klaar staan. Dus antwoordt Thijs de ontvanger dat we, als het moet, ook nog vrijdagmiddag voor de wal kunnen liggen. Die weet, mopperdemopper, niet of hij dan wel vrachtwagens ter beschikking heeft, maar: 'Kom toch maar door.' Dus gisteravond nog maar even doorgeduwd naar de sluis (en vervolgens allemaal de hele nacht wakker gelegen van de Mistral-golven) en vanmorgen wat vroeger uit de veren dan gebruikelijk. Om net voor aankomst in Arles te horen te krijgen dat we vanmiddag toch niet meer kunnen lossen. Maar wel morgenvroeg. Tenminste, als wij zelf de 750 euro betalen die het overslagbedrijf extra rekent om op zaterdag te lossen. Wij willen best het vierde opeenvolgende (en voorlopig enige vrije) weekend werken omdat dat voor iedereen beter uitkomt, maar daar natuurlijk niet ook nog eens voor betálen. Maar omdat onze service werkelijk geen grenzen kent melden we nog maar even bij de klant dat die weekendtoeslag goedkoper is als twee schepen in de ligdagen laten vallen. Bij aankomst krijgen we te horen dat ze ons toch zaterdagochtend leeg gaan maken…

Zaterdag 5Terwijl de mannen (tevergeefs…) proberen de boel een beetje heel te houden met die grote grijpers en in de weg liggende coasters, lopen de vrouwen van de haven naar de markt. Best een end (mede doordat ik ons ook nog een doodlopend weggetje in stuur), dus als we onze tassen vol olijven, koekjes, biobroden, worstjes, kippen, kaasjes, tomaten, boontjes en andere lekkernijen en leukernijen gestouwd hebben blijven we maar op de brug zitten wachten tot we onze scheepjes voorbij zien varen. Naar de palen beneden de stad - waar je officieel nog steeds niet mag liggen vanwege dat Romeinse wrak. Maar daar trekt niemand zich wat van aan, ook de CNR niet… En dan… kunnen we eindelijk van het werkelijk zalige zonnetje genieten! Als we met de honden langs de gerestaureerde kademuren richting petit-Rhône wandelen voel ik de sproeten gewoon op-poppen ;-)

Reactie van
Ton van Seeters
Dat had je nou niet moeten zeggen "in een heerlijk zonnetje op de gerestaureerde kademuren lopen van de Petit-Rhone" Hier is het koud, kil en mistig. Maaaaaaaar ik gun het jullie van harte.
Goede vaart.

Reactie van
KVM
Profiteer er maar van, voor je het weet zit je weer in de regen….;-)

Zondag 6De ochtend is voor klusjes, de middag voor visite. Die brengt een doos grote, zoete, sappige sinaasappels mee. Zo kun je ze in onze contreien niet kopen, maar in Spanje liggen ze nu letterlijk voor het oprapen: voor de Spaanse sinaasappelboeren loont het niet meer de moeite ze te plukken, omdat Marokko veel goedkoper is.

Maandag 7De ochtend is voor boodschappen, de middag voor een uitstapje. Met z'n zessen (plus drie honden) gaan we met de camper via de zoutpannen van Salin de Giraud en het veer en de sluis van Barcarin naar Port-Saint Louis. Zodat de buren het laatste stukje Rhône ook eens gezien hebben en de honden even lekker kunnen uitrennen op het strand.

Dinsdag 8Digoin, Gien, Saint-Amand, Sarreguemines, Radonville, Boch,… Palavas blijkt een waar schervenverzamelaarsparadijs. De ideale scherf is vlak, een paar vierkante centimeter groot, van aardewerk, voorzien van een merk of herkenbare afbeelding (bij voorkeur in blauw op wit), gecraqueleerd en tikje verweerd – kortom ziet eruit of hij een verhaal te vertellen heeft. In dit geval is dat natuurlijk een verhaal van de abdij van Maguelone even verderop… verbeeld ik me dan toch ;-)

Reactie van
Ton van Seeters
Prachtige foto's deze keer. De zilverreigers die op het stapeltje hout liepen; prachtig. Je bent een gelukkig mens als je dat wil en kan zien.
Veel geluk.
Ton en Christine van Seeters.

Woensdag 9Om te laden is Palavas wat minder paradijselijk. We moeten heel precies laden omdat we via de Centre willen varen. Want naar Montereau is dat natuurlijk toch dé route. Dat betekent wel dat 225 à 230 ton maximaal is, vanwege de beperkte diepgang daar. Omdat we geen afgewogen tonnage krijgen maar 'op de ijken' moeten laden is het ook belangrijk om rekening te houden met het zoutgehalte van het water: omdat zout water zwaarder is heeft het schip minder waterverplaatsing. Ofwel: als je op zout laadt kun je op zoet zomaar een paar ton meer in blijken te hebben en dus een paar centimeter dieper liggen. Omdat Palavas net tussen het riviertje de Lez en de Middellandse Zee in ligt kan het zoutgehalte nogal variëren, afhankelijk van wind, afvoer,… Bij onze voorgangers was het water bijna zoet, bij ons is het best zout. Zo'n drie procent, volgens de keukenweegschaal. Ofwel zo'n zeven ton verschil. Bijkomend probleem is dat het hier (bij VNF voor de deur…) aan het kaaitje nogal ondiep is. Waardoor je tijdens het laden goed af moet houden, anders kun je zomaar aan de grond komen te zitten. En daardoor ook weer meer tonnen in hebben dan je denkt, of flink schuin eindigen, of zelfs schade oplopen. Maar we brengen het er allebei goed vanaf, zo'n 227 ton, mooi recht en ietsje voorover. Dus wel een etentje verdiend in Aigues-Mortes!

Donderdag 10Aan Saint-Gilles krijgen we allebei een reglement overhandigd én een officiële waarschuwing omdat we op de heenweg te hard langs de jachthaven van Gallician zijn gevaren. Nu de chef er toch is vraagt buurman meteen maar eens hoe het zit met dat nieuwe watertappunt, want volgens horen zeggen zou je hier in de toekomst maar liefst 15 euro per kuub water moeten gaan betalen. De waarheid is minder erg – en veel erger dan de verhalen. De prijs zou 'maar' 5 euro per ton worden. Per creditcard te betalen. Maar de bank blijkt geen betaalautomaat te willen installeren op zo'n afgelegen locatie. Dus is de opdracht om een nieuwe aansluiting te maken geannuleerd. Alleen was de oude kraan al weggehaald. Met andere woorden: geen drinkwater meer op sluis Saint-Gilles…

Reactie van
Erica
Tsjonge jonge, wat een enorm dom gedoe zeg met dat water!!

Vrijdag 11Nog steeds weinig vaart op de Rhône en bijna geen stroom, dus dat loopt lekker op.

Zaterdag 12Wij mogen niet op passagiersschepenplekken overnachten maar zij mogen wel op bedrijfsvaartplekken overwinteren ?! Gelukkig is er nog net een spitsenplekje vrij in Vienne. Zodat buurman (de vroegste vogel) morgen vers brood kan halen en wij vanavond nog een rondje met de hond kunnen lopen. Want na drie dagen beton en hekken op de Rhône wil die de poten wel weer eens strekken. En ik ook!

Zondag 13In één pand ontbeten, koffiegedronken en geluncht: sluis Pierre-Bénite is deze ronde echt ontzettend traag en dan zijn we ook nog eens tweede schutting achter een duwstel. Als ik dat vanmorgen geweten had had ik in Vienne de trein naar Lyon genomen, want al die marktjes langs de kades zien er wel heel aantrekkelijk uit… Maar goed, doordat er twee keer twee Nederlandse spitsen af komen duurt het wachten wel minder lang.

Maandag 14O jee, weer een spitsenspotter erbij? Nee, een spitsenschipper! Bij het invaren van Ormes worden we uitgebreid gefotografeerd door de sluismeester, die ook (weer) blijkt te willen gaan varen. Zijn broer heeft z'n grote schip een jaar of wat geleden ook ingeruild voor een spits.

Dinsdag 15Raar gevoel hoor, met 3,5 kilometer per uur uit de bocht vliegen… In het Canal du Centre worden de stuurmanskunsten en stuurwerken weer danig op de proef gesteld. In een pandje van 300 meter kun je hier zomaar twee 'tarzanbochten' treffen. En als je dan ook nog vastzuigt in de blubber kun je zoveel gas en roer geven als je wil: dan gaat-ie gewoon rechtdoor. Vaak ligt er dan ook nog een smal bruggetje net voor, in of na zo'n bocht. Gelukkig loopt het mééstal goed af… (want als het verkeerd gaat zien de buren dat tegenwoordig ook meteen, met die AIS ;-) Raar gevoel ook, die vaartijden hier: van 7.30 tot 12 en van 13 tot 17(!) uur. Waardoor we nog met daglicht vastliggen en zelfs nog een wandelingetje kunnen maken. Zomergevoel!

Woensdag 16Beetje dure thermometer, zo'n transponder… Al een paar maanden pest onze AIS ons met enige regelmaat met een 'TX-error' (zendfout). Alleen ook weer niet met zoveel regelmaat dat we kunnen ontdekken waar het aan ligt. Metalen bruggen? Nee. Tunnels? Nee. Aantal transponders in de omgeving? Nee. Accuspanning? Nee. Antenne? Nee. Nachtvorstje? Ja zeg! Als het 's nachts te koud wordt in de stuurhut stopt onze transponder met zenden, behalve als we hem warm toedekken…

Reactie van
Luc
Niet alleen mensen blijken dus koukleumen te zijn ;-)

Donderdag 17Van de zonnestorm hebben onze GPSsen geen last, maar automatische sluizen blijkbaar wel, want de een na de ander valt in storing. De buren, die vandaag achterop varen, dreigen daardoor zoveel vertraging op te lopen dat we vanavond niet bij elkaar liggen. En buurvrouw heeft een grote pan boeuf bourguignon op staan… Onze avondsluismeester is niet al te ijverig, maar voor dat argument is hij, zoals de meeste Fransen, wel gevoelig, met als gevolg dat we alsnog samen in Genelard terecht komen. Omdat ik niet hoef te koken kan ik dan nog lekker een stuk met honden en camera gaan wandelen. Mijn pad eindigt bij een kasteeltuin. In de aangrenzende wei zie ik grote scherven in de modder liggen, en zelfs nog een aantal heel-lijkende vazen. Alleen staat er in die wei ook een heel grote stier… tja…. maar als ik nu eens door de heg kruip… Yes! Een paar plukken haar armer en een paar schrammen rijker heb ik er zelfs twee te pakken. Als ik, helemaal happy met mijn buit, in het avondzonlicht onze scheepjes weer in beeld krijg, met op de achtergrond een paar grote platanen en een leuk dorpje, moet ik denken aan een opmerking die ik vanmorgen op het vaartforum over de spitsenvaart las: 'Er zijn steeds minder mannen en vooral vrouwen die ruimte van 30 m2 24 uur willen leven en werken.' Nou, honderd keer liever dan zo'n gouden kooi van 135 meter!

Vrijdag 18Net als je begint te denken 'Waarom varen we eigenlijk niet altijd langs deze route? Prachtig haaglandschap met grillige riviertjes, fraaie koeien, lieve Hans-en-Grietje huisjes, leuke vondsten, doorgeschakelde automaten die al van verre klaar staan, sluiswachters die je van sluis tot sluis tot begeleiden en zich niets van de officiële vaaruren aantrekken….' is het weer klabberdebabber, schroef vol rotzooi…

Zaterdag 19Ondanks de nóg beperktere weekendvaartijden hier in het Canal latéral à la Loire (van 9 tot 12 en van 13 tot 18 uur) liggen we warempel nog voor op ons 'schema' van vorige ronde. Doordat er gebaggerd is, en doordat de sluismeester ons nog ruim na tijd afschut om ons zijn sector uit te werken. Het is dan ook wel een bijzondere sluiswachter: iedere sluis rént hij van de ene naar de andere kant en draait achter ons vier verlaten open zodat we met een noodgang de sluis uit spoelen…. En als na de middagpauze (waarin we onszelf af hebben mogen schutten) de benedendeur afgesloten blijkt met een ketting… slaat hij gewoon het hangslot kapot met zijn slinger!

Reactie van
Luc
En sportief en doortastend. Deze man verdient een lintje…

Zondag 205h34, zie ik op het klokje van de motor. Toch nog ruim een half uur later dan oorspronkelijk bedoeld rij ik de straat uit. Volgens de GPS nog 607 km te gaan… Toen we een maandje of wat terug een dagje op ''vaarvisite” waren bij de Picaro werd bij het afscheid gevraagd of ik eventueel interesse had om een stuk mee te varen op de terugweg, want ze gingen waarschijnlijk via de Centre. Het antwoord kenden ze vast wel al op voorhand… En dus ga ik nu “even” richting Nevers. Bij ons aan de kust is het altijd wel wat warmer, maar ter hoogte van Kortrijk begin ik me toch even af te vragen waar ik nu weer aan begonnen ben. Ik haspel het eerste stuk snelweg wat ineengedoken af, maar de temperatuur valt zelfs bij zonsopgang (al is die niet te zien) nog redelijk mee, en daarna wordt het alleen maar beter. Rond Parijs zonder enig probleem, en na een tankbeurt in Nemours tref ik een snelweg waar we bij ons alleen maar kunnen van dromen. Bovendien lijk ik wel de enige die richting Nevers gaat, en dus betrap ik mezelf regelmatig op redelijk illegale snelheden… Rond een uur of 11 rij ik de snelweg al weer af en kan ik langs het kanaal op zoek naar m'n mobiele logeeradres. Elk brugje wat ik op de kaart zie rij ik over en iets voor 12 tref ik DE buren in Decize. De Picaro blijkt er net voor te zitten. Op sluis Acolin staat de sluiswachter hen al op te wachten en in overleg wordt beslist dat deze sluis het meest geschikt is om de motor aan boord te krijgen…Dat gaat deze keer werkelijk als vanzelf (is ooit al een keer anders geweest). Er zijn geen zekerheden meer, want bij aankomst blijkt het niet eens te regenen. Iets wat kort daarna al recht gezet wordt met wat miezerregen en tegen de late namiddag met een heuse hoosbui…Gelukkig werd mij gevraagd of ik het logboek wou bijhouden, zodat Annemarie niet kan gaan schrijven dat ik tijdens die bui weer eens m'n schoenen heb laten buiten staan :-( Tegen de tijd dat we willen gaan vast maken is het gelukkig al weer droog en komen we warempel op amper een halve meter van de damwand. Buurvrouw heeft konijn klaargemaakt en wij mogen mee aanschuiven. We kletsen nog een eind door na de maaltijd, en voor we het in de gaten hebben is het alweer 23h….Hoog tijd dus om dat door DVM zeer geprezen bed eens uit te testen…De lange dag, en wat rode wijn zorgen ervoor dat ik in no time lig te ronken….Dit was mijn dag ;-) (KVM)

Reactie van
Dolores
HAHAHA heel grappig hoor 'Dit was mijn dag' Dat gebruik ik wel he. groeten :-)(D.V.M.)

Reactie van
Luc
Ik zie dat je je ook verplicht hebt om het logboek bij te houden. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe je jouw motor aan boord hebt gekregen (en wat voor motor het is) aangezien ik allerlei horrorverhalen te horen heb gekregen over smalle loopplanken, evenwichtkunsten en andere onheilsberichten.
Of was het vanaf de sluis zo op het schip op gelijk niveua?

Reactie van
KVM
Luc, als jij nog steeds je FJR hebt dan hebben we nog steeds dezelfde. Deze keer meteen de goeie grote plank genomen, een sluiswachter die wat meer inzicht had, en met z'n twee aan boord geduwd, in plaats van cavalier seul te willen spelen…

Enne DVM, ik betaal je elke week zakgeld als copyright…;-)

Reactie van
Luc
Ik heb idd nog steeds mijn FJR en die gaat ook niet weg; er komt hooguit een keer een nieuwer model. Mooi dat het deze keer een stuk eenvoudiger ging. Fijne reis gewenst!

Maandag 21Het zit weer niet mee, het weer dan. Bij het opstaan blijkt het behoorlijk mistig te zijn en binnen een paar uur komen we aan het pont canal van le Guétin. Een beetje ochtendnevel is altijd mooi meegenomen voor de foto's, maar je moet natuurlijk wel wat zien…Na het losmaken stap ik meteen bij de buren aan boord omdat die eerst gaan, en een mountainbike aan boord hebben. Dat laatste kan ik straks goed gebruiken, want het jaagpad bestaat hier uit niet veel meer dan twee karrensporen. De bruggaten op dit kanaal zijn meestal niet veel breder dan het schip zelf en het valt niet altijd mee om er in die mist goed voor te komen. Voordeel van die versmallingen is dan weer dat ik bij een van de laatste bruggen voor het pont canal gewoon met de fiets van boord kan springen. Net voor de buren het pont canal invaren ruimt de mist toch wat plaats voor een waterzonnetje, dus toch nog geluk voor de foto's….Vervolgens kan ik wel tientallen camerastandpunten bedenken waar ik zou willen staan om alles zo goed mogelijk in beeld te krijgen. Je moet al veel geluk hebben om hier een spits te treffen, laat staan twee….Nou heb ik er zelf twee bij dus daar ga ik wel optimaal van profiteren en loop constant heen en weer om toch maar zoveel mogelijk van die bedachte standpunten uit te proberen….De resterende mist zorgt toch nog mooi voor een wat mysterieus sfeertje, al gaat ze nu ook regelmatig over in wat regen, wat niet echt handig is bij lenswissels. Maar ik klaag niet hoor. Het eerste hoogtepunt van deze trip en een van de redenen waarvoor ik zeker hierheen wou komen heb ik in ieder geval behoorlijk voor de lens gekregen…. Voorbij le Guétin fiets ik nog een pand mee langs het modderige jaagpad, wat toch nog flink trappen is ondanks voornoemde fiets. De schepen zijn makkelijk in te halen en eens er voorbij sterft het motorgeluid weg waardoor ik weer kan genieten van échte stilte en bijhorende wildtaferelen….Daarvoor alleen zou je het toch al doen! Bij de volgende sluis lever ik de fiets weer in en kan gewoon staan wachten op mijn logeeradres wat dadelijk weer langsschuift…. De sluizen zijn hier nog hoofdzakelijk handbediend, en leuk dus om te helpen met draaien. Bij het invaren wil ik ook best wel helpen met “tellen”, maar ik blijk er toch een andere schaal op na te houden dan Annemarie waardoor we toch niet altijd even elegant de sluis in stuiteren :-( 's Avonds kunnen we gewoon bij de buren langszij schuiven, en lopen we nog even het verstilde dorpje Herry in op zoek naar een bakker voor morgenochtend, maar die blijkt net als ik een weekje vakantie te hebben…. Na het avondeten kijken we nog -hoe kan het ook anders- naar wat scheepvaartfilms en -series. Kwestie van in de sfeer te blijven. Het bed is gisteren zeer goed bevallen, en daar lig ik dan naar mijn normen ook weer vrij vroeg in….(KVM)

Reactie van
Richard
KVM is dat Kurt van Maldegem?
Worden je foto's nog je op website gepubliceerd?

Reactie van
Wouter
"het verstilde dorpje Herry"

Is dit een bewust geplaatst literair hoogstandje, of puur toeval? Hoe dan ook, het is bijzonder leuk gevonden!

Reactie van
KVM
Geen literair hoogstandje….scoren voor open doel heet dat…

En ja de foto's komen ooit wel eens op de site terecht.Maar echt niet allemaal hoor ;-)

Dinsdag 22De sluizen worden hier pas bediend vanaf 8h, en vandaag gaat de Picaro als eerste. Het kanaal loopt hier vlakbij de Loire en kent niet zoveel verval. Daardoor zijn de panden vrij lang en vaak wat eentonig, al blijft het mooi varen. Ik hou me 's morgens vooral bezig met wat schrijven in het logboek, hier en daar nog eens te “tellen” wat nog steeds met wisselend succes gebeurd, en rondkijken uiteraard…Kasteeltjes, boerderijen, fabriekjes, vind je hier genoeg, in alle gradaties van verval. Iets voor de middag ga ik met de fiets van boord in Ménétréol om naar de bakker te rijden, én omdat ik het embranchement van St. Thibault wil gaan bekijken, een oude verbinding tussen het kanaal en de Loire. Na het afleveren van het brood bij beide schepen -daar zijn die smalle en lage bruggen weer geschikt voor- Rij ik door naar St .Satur. Dit was ooit een vrij levendige binnenvaartplaats, maar daar schiet vandaag niet veel meer van over. De silo's die er nog staan hebben -als ze nog werken- hun rug naar het kanaal gekeerd…Het biedt een troosteloze indruk. Dan maar door naar het embranchement, waar het eigenlijk al niet veel beter mee gesteld is. De spitsen die er nog liggen zijn er -op één na- behoorlijk verminkt. Voor de rest ligt er een allegaartje aan schepen en scheepjes. De leukste zijn nog twee Engelse Narrowboats die in het oude droogdokje aan het einde van het kanaal liggen. Ik kijk of ik een eindje langs de Loire oever kan verder rijden, maar het wegje loopt al gauw dood op een golfterrein…. dan maar terug naar het jaagpad van het kanaal, want ik denk dat ik al aardig achter begin te liggen op de schepen, en echt warm is het ook al niet. Onderweg neem ik nog wat foto's van twee Citroen HY's (ribbelblikbussen) in een weiland, maar de nieuwe eigenaars, wat geiten en schapen, maken met een hoop gemekker duidelijk dat ze mijn interesse in hun woning niet op prijs stellen….Ik raak toch nog bij de volgende sluis aan boord en vaar weer een paar pandjes mee. Na de middag loop ik dan weer een zestal kilometer mee met Kia. Weer aan boord hoor ik dat we toch tegenliggers gaan krijgen, en dat de eerste nog voor vanavond is. Deze keer heb ik pech, want alles gebeurd in het donker….geen foto's dus, althans, geen fatsoenlijke. Het kruisen gaat voortreffelijk, maar de buren hebben nog wel een halfuurtje werk met de tegenligger. 's Avonds zoals zo vaak geen deftige plek om vast te maken, dus maar weer tegen de kant in een porte de garde… Het lijkt er op dat we vriesweer gaan krijgen. (KVM)

Reactie van
Dirk Jan
Wat of waarvoor is "tellen"?
Trouwens erg mooie foto's, maar te ver weg om met een motorboot in 4 weken vakantie heen en terug te varen.

Reactie van
KVM
De sluizen zijn maar iets breder dan het schip zelf. Bij het invaren gaat iemand buiten naast de stuurhut staan kijken of het schip recht voor de sluis komt.Dan ga je tellen hoeveel cm je tekort of teveel hebt aan(meestal)bakboord. Aan de hand van het tellen stuurt de schipper dan bij….

Woensdag 23Bij mijn grootmoeder thuis hing in de traphal een panoramische foto van het pont canal de Briare. Niet eens een echt bijzonder mooie, maar typisch zo'n beeld waar als kind je ogen naar toe gezogen worden, en je wel zou willen verder wandelen in het kader…Grootmoeder is er al een tijd niet meer en diezelfe kader hangt nu bij ons thuis bovenaan de trap. Elke morgen passeer ik dus langs het pont canal, maar vandaag gaan we er echt overheen….Bij het opstaan blijkt het landschap inderdaad nogal wit en het dek nogal glad…Al na een uurtje ben ik van boord, want ik wil hier uiteraard weer op zoveel mogelijk plekken en liefst nog overal tegelijk foto's maken. Ik schiet weer een paar rolletjes vol ;-) Want ook hier tref je niet zo vaak een spits meer, en heb ik er nu dus twee… Vervolgens blijkt ook de rest van het canal de Briare werkelijk schitterend te zijn. Sluizen met klapbruggetjes ervoor, een hoop giet- en smeedijzeren hekwerk, huizen en boerderijen in de laagte naast het kanaal, meertjes, mondingen van riviertjes….enfin, behalve 's middags om vlug wat te eten, kom ik de rest van de dag niet meer van de fiets af. Als Thijs zegt dat het scheidingspand moeilijk te fietsen is, ga er dan rustig van uit dat dat ook zo is….Toch wil ik het gaan proberen, omdat er weer een tegenligger gemeld is. Ik probeer eerst de stuurboordoever maar rij me daar al gauw vast in een tractorspoor….Dan maar bakboord geprobeerd….goeie keuze lijkt het. Het fietst wat zwaar maar het gaat….Een eind verder moet ik gaan kiezen, bovenaan een talud verder of gewoon naast het kanaal verder fietsen. Bovenaan lijkt wel een wegje te liggen dus dat neem ik maar…Slechte keuze blijkt al gauw. De fiets is hier niet meer vooruit te branden. Bij de eerste gelegenheid daal ik dus maar weer naar het jaagpad af, maar ook dat biedt geen soelaas. Als dat een eind verder ook nog eens stopt in het struikgewas moet ik met fiets en al dus weer het steile talud op wat uiteraard niet lukt zonder eerst eens plat voorover te gaan. Omdat de grond nu werkelijk een dikke brei is die tussen wielen en spatbord blokkeert ben ik genoodzaakt om te voet verder te gaan, de fiets naast me voortduwend als een soort slee, pffft…Als ik bij een brugje kom hoop ik dat het beter wordt maar ik moet nog minstens een kilometer of twee door die brei en ben het nu toch wel zat. Ik duw de fiets het brugje op (zonder buiklanding deze keer) en ga verder over de grote weg tot de eerste afslag, waar ik de tegenligger tref aan een sluis met een keurig jaagpad naast….. Al die moeite voor niets dus….Als de Picaro diezelfde sluis inkomt hebben ze wat in de schroef. Na wat wringen en wroeten komt er een stuk dekzeil uit tevoorschijn, maar helemaal raakt het er niet uit. Ik fiets nog door tot Rogny, om de Picaro voor de oude sluizentrap op de foto te krijgen en vind het dan wel mooi geweest qua fietsen….gelukkig maar want het gaat weer regenen. Bij de buren aperitief gehad, en na het avondeten eindelijk het logboek bijgewerkt, want daar had ik vandaag echt geen minuut tijd voor gehad…. Veels te mooi hier overal!! (KVM)

Reactie van
Van Massenhove Marc
Kurt alles in orde ben je een beetje aan het volgen had je graag eens bezig gezien in de modder maar dat ben je toch een beetje gewoon na onze mototripjes in Frankrijk .Wanneer kom je terug en kan je het een beetje droog houden aan de bovenkant groetjes aan iedereen Marc

Reactie van
KVM
Voor deze tijd van het jaar tref ik het eigenlijk nog best met het weer. Ik zou met de motor toch maar niet gaan rijden waar ik met de fiets in terecht was gekomen. Dan heb je wel een paar dagen poetswerk.

Donderdag 24Bij het opstaan regent het vandaag weer, en niet eens zo'n beetje. Na het binnenhalen van de loopplank krijg ik meteen ochtendgymnastiek als buurman me vraagt of ik het voorste touw wil losgooien. Het ziet er altijd simpel uit als je die schippers even nonchalant een touwtje ziet “loswippen”. Het schip ligt uiteraard door de hoge bodem weer een eind uit de wal en ik moet echt wel ontelbare pogingen doen om het los te krijgen. De sluizen zijn hier weer grotendeels handbediend en weer leuk om te helpen draaien, maar de sluismeester vind al gauw dat we veel te hard de verlaten opendraaien. Volgens hem zetten we dan de volgende sluis blank, wat met dit soort weer toch maar weinig verschil zal maken, al is de regen nu wel opgehouden. We gaan weer een tegenligger krijgen, en dus loop ik al vrij vroeg met de hond mee… De fiets heb ik nog maar even aan boord gelaten, want het ploeteren van gisteren zit nog vers in mijn geheugen. Het kruisen gaat zowel voor de buren als voor de Picaro zelf erg makkelijk…Leuk voor hen, pech voor de fotograaf ;-) Ik loop een eindje mee met de tegenligger. Zo heb ik ook eens een ander schip op de foto, op dit prachtkanaal waar vaak nog de oude sluizentrappen als een mooi decor naast de nieuwe zitten. Ik denk dat ik me al flink zal moeten reppen om de schepen weer te voet in te halen maar als ik 2,5km verder aan de volgende sluis kom is de Picaro wel al ingevaren maar wacht de sluismeester met afschutten tot de buren in de volgende zijn uitgevaren….Weer om de sluis niet blank te zetten…het schiet dus niet echt op. De pandjes zijn erg kort hier, en ik blijf dus maar meelopen met Kia, tot die er geen zin meer in heeft omdat ze in de verte steeds geweerschoten hoort. Dan maar de fiets op (het jaagpad ziet er hier goed uit) en weer eens de buren gaan zoeken. Als ik die tref varen ze net weer een sluis in en krijgen daar van de sluismeester te horen dat het bij de volgende middagpauze is, én verboden is om zelf te schutten….ook al is het een handsluis… Ik fiets op het gemak vooruit en zie dat de genoemde sluis zelfs nog verkeerd om staat om straks om 13h te herbeginnen….en bovendien zitten nergens slingers op. Net voor 12h maakt buurman dus maar noodgedwongen vast voor de sluis….En tovert na enkele minuten een slinger boven met de vraag of ik die even wil passen….Die past perfect en dus zet ik toch maar alvast de sluis om…Ach en nou die toch boven staat…die deuren kunnen ook alvast open….en om dus kort te gaan….niet veel later vaart de buurman de sluis alweer uit. En hé daar is de Picaro ook alweer….En ach, ik heb nou toch die slinger…Sluis maar alvast klaarzetten dus….Enfin om 12h55 varen we alweer de sluis uit, net op het moment dat de sluismeester aankomt om te beginnen met de buren ;-) Hij wuift nog een keer, en laat ons ondanks de twee Ӓllegale” schuttingen verder ongemoeid…. In de namiddag ga ik nog eens op zoek naar een sluizentrap van het oude kanaal, maar behalve de sluiswachtershuisjes is daar niet zoveel meer van terug te vinden. Eén bewoner heeft van een sluis een garage gemaakt met daarboven een overdekt terras. Beetje jammer, maar wel een leuke herbestemming natuurlijk. Tegen de avond liggen we vast in Montargis en loop ik nog even de stad in om wat belangrijke boodschappen…. Morgen meteen van boord, want er komt weer een mooi stuk aan….(KVM)

Reactie van
Luc
Het ziet er zeker eenvoudig uit als een touwtje vast- of losgegooid wordt, zeker als Thijs dat doet. Blijven oefenen met touwtjes gooien dan lukt dat op een gegeven moment vanzelf (maar verwacht niet dat je dan elke keer goed gooit)! Ook maar een filmpje van laten maken. Is nl heel vermakelijk als je ziet wat je fout doet ;-)

Reactie van
KVM
Aan filmpjes zullen ze hier vast wel geen gebrek hebben. Gelukkig was ik ook buiten camerabereik toen ik in de modder zat te stoeien ;-)

Vrijdag 25Om 7h30 gaat de wekker, en niet veel later sta ik alweer op de wal. Op het thuisfront is er eentje jarig, dus eerste werk is bellen…Terwijl ik dat doe probeer ik te helpen draaien met de sluismeester, en naar het schijnt zie ik er nu echt uit als een VNFer, omdat die ook constant met hun telefoon aan hun oor lopen tijdens het schutten. Montargis is erg fotogeniek wist ik al van vorige passages met de motor, en dus blijf ik een hele poos hangen tot ook de buren de twee sluisjes in de stad door zijn. Even bij de bakker en de postbus langs en dan weer op zoek naar de schepen. Even buiten de stad staat op een bord dat het jaagpad onderbroken is, en ik ga er deze keer maar van uit dat dat ook echt zo is. De omweg valt gelukkig mee, en ik raak nog vrij snel terug bij de buren, De Picaro haal ik ook weer snel in, want de automatische sluis van Buges wil niet, en de sluismeester is met de buren bezig. In Buges zit een splitsing naar het gedeclasseerde canal d'Orleans en daar rij ik een eindje langs tot aan de eerste gerestaureerde sluis…Mooi, maar bij zo'n sluis horen eigenlijk schepen, en die komen hier helemaal niet…Een flink stuk van het kanaal is nog lang niet gerestaureerd, en volgens de sluismeester bij Buges zit het er nog niet meteen in, ook al zijn daar plannen voor. Als ze maar lang genoeg wachten kunnen ze misschien deze nog een keer gaan restaureren voor de opening…Ooit… Door mijn omweg, en het feit dat de schepen hier toch een stuk beter opschieten (omdat in Montargis nog regelmatig geladen wordt, en het kanaal dus nog in betere staat is) moet ik mij behoorlijk haasten om weer bij de Picaro te komen…Weer allemaal handsluisjes vandaag, en regelmatig ook nog twee, en een enkele keer zelfs drie sluismeesters, dus schiet het wel aardig op. Zelfs over de middag is er ééntje die verder werkt dus die help ik dan maar even… Iets na de middag weer een tegenligger, maar door de relatief goede staat van het kanaal hier, is daar geen spektakel meer bij voor de fotograaf….Maar wel nog gewoon mooie plaatjes gelukkig. Het heeft vandaag dan ook veel weg van een lentedag Omdat ik even blijf hangen bij de tegenligger kost het mij vervolgens weer redelijk moeite om in te halen, want de jaagpaden zijn hier weer niet fameus…Maar nog steeds veel beter dan eerder deze week. Ik kan na deze week nog lang geen grondsoorten benoemen, maar kan u nu wel meteen perfect vertellen of ze al dan niet ''befietsbaar” zijn…. We raken nog voorbij Nemours en maken vast bij sluis Bordes, midden het platteland….En hier wordt het nog echt donker…Iets wat wij thuis niet meer kennen…. En o ja, ik hoor steeds minder commentaar op mijn “tellen”wat me doet vermoeden dat het toch al een beetje wil lukken, zo nu en dan…..(KVM)

Reactie van
Richard
Ga je verslag en foto's nog in boekvorm uitgeven? Zijn er ook foto's van jou gemaakt op de fiets?

Reactie van
Evert CadIJ
En Kurt, het fietsen langs kanalen leer je ook te waarderen? Tevens leer je dan de diverse grondsoorten kennen…….

Reactie van
KVM
Zeven dagen zal misschien toch wat dunnetjes uitvallen voor een boek ;-)

Het fietsen kon ik zeker waarderen, de jaagpaden af en toe wat minder….

Zaterdag 26Zaterdagregeling vandaag, en dat houdt in dat er pas om 9h begonnen wordt met schutten. Bij het losmaken is het nog droog, maar als we nog maar net drijven gaan de hemelsluizen weer open, in tegenstelling tot die waar we doorheen moeten. De buren die vandaag weer eens eerst gaan liggen ruim na 9h nog steeds te wachten op een sluismeester. Als ze gaan bellen waar die blijft krijgen ze te horen dat hij nog bezig is met een schip iets verderop en dat er maar 1 sluismeester is voor de hele sector….Ondertussen komt een derde schip achter ons drijven en verschijnen op de AIS nog eens twee anderen. In totaal dus 5 schuttingen voor die ene man…. Als hij dan toch verschijnt gaat hij maar vast versterking optrommelen. Dus ook hier het ondertussen bekende beeld van een sluismeester met in de ene hand de zwengel van de sluisdeur en in de andere zijn telefoon. Maar de versterking komt, en zelfs zijn chef komt helpen schutten. Wanneer we die beste man treffen op onze tweede sluis van vandaag -al ruim over 10- lijkt dat echter niet echt van harte te zijn…. Vandaag gaan we het kanaal uit, en dat houdt in dat op de laatste sluis de motor van boord moet. Wanneer buurman meldt dat op die sluis aan bakboord echter een slagboom voor de uitrit staat besluiten we om het er in de voorlaatste op te wagen, al is dit dan een automatische….Dus geen sluismeester die even de verlaten weer kan dichtdraaien als de plank mooi horizontaal ligt. Maar het gaat weer voortreffelijk ondanks dat alles wat nat en glibberig ligt. Iets later stopt het met regenen, zodat ik nog wat spitsen op de foto kan zetten te St Mammes. Hier liggen altijd heel wat spitsen, sommigen nog gewoon in de vaart, anderen bewoond door hun ondertussen gepensioneerde eigenaars en nog een hoop andere helaas hopeloos verbouwd (verminkt) tot woonschip…Gelukkig ligt er af en toe ook wel eens eentje tussen die met smaak verbouwd werd, maar die zijn echt wel in de minderheid. Terwijl mijn logeeradres verder vaart naar hun eindbestemming te Montereau blijf ik wat heen en weer rijden tussen Champagne-sur-Seine (klinkt Chique, is het niet) en Montereau. Daar ligt overal genoeg om de dag vol te krijgen. In de late namiddag kom ik weer bij de schepen die ondertussen langszij liggen van een derde spits met dezelfde bestemming….Alleen liggen ze aan een haventerrein met een groot hek waar je een cijfercode voor nodig hebt…Thijs krijgt die van de achterburen, al hadden we hem ook wel kunnen raden..Terug aan boord zit iedereen al in de roef van de Picaro, en wordt er weer gezellig bijgekletst….Frankrijkvaart geeft in ieder geval altijd een hoop gespreksstof….Als de visite van boord is ga ik toch nog maar even de motor extra beveiligen, want als wij die code kunnen raden… Morgen weer naar huis….Een gewone week vliegt normaal al snel voorbij….Maar deze was echt wel heel kort. Ik heb er in ieder geval weer zeer van genoten, en ben de komende tijd wel weer zoet met het uitzoeken, sorteren en bewerken van stapels foto's…En omdat ik het toch niet kan laten….Dit was mijn laatste dag ;-) (KVM)

Reactie van
Luc
Wat gaat zo'n week snel he?
Ik kan ook uit (een heel klein beetje) ervaring spreken en zeggen dat bij spitsenvaart de tijd omvliegt terwijl je toch vrij relaxed blijft.

Reactie van
Picaro
Alleen dat aan boord zien te komen gaat niet altijd even relaxed ;-)

Zondag 27Opstapper uitzwaaien, wat kleine klusjes afwerken (zoals een fietsband plakken…), koffiedrinken bij de ene buren, koffiedrinken bij de andere buren en tussendoor nog even naar de haven varen.

Maandag 28Frankrijk is ook niet meer wat het geweest is, denk ik slaperig, als 's morgens om zes uur de eerste grijper eruit gaat bij de binnenste buurman. Na drie vrachtwagens is het echter weer gedaan, dan moet er aan deze kade een groot schip laden. Een paar uur later mag buurman opnieuw onder de kraan, vervolgens krijgt die grote weer een paar auto's… maar zo gaan wij vandaag dus niet leegkomen. Nee, wij tweetjes blijken pas woensdag aan de beurt te zijn. Dat was niet afgesproken! De bevrachter belt niet terug, maar na verloop van tijd komt er iemand met een zuur gezicht melden dat we allebei toch nog gelost gaan worden vandaag. En dus wordt er tijdens de middagpauze én 's avonds tot half tien doorgewerkt. Typisch Frankrijk… het ene moment kan er niks, en dan kan er opeens vanalles. Maar we hebben nog meer gelachen vandaag. Als de binnenste buurman weggevaren is komt Thijs er namelijk achter dat die zijn klompen meegenomen heeft. Waarom moet je daar nou om lachen, zult u zich afvragen. Nou, omdat Thijs op dezelfde manier aan deze klompen gekomen was: per ongeluk die van een Franse buurman aangetrokken. Dus bellen we deze buurman nog maar even, dat als hij die Franse buurman tegenkomt…

 Januari
2011
  
 Maart
2011
print-versie