LOGBOEK OKTOBER 2011

 September
2011
 
November
2011
Zaterdag 1'Aardige sluismeesters', noteer ik ook nog maar even op de gebruikersenquête van de Service de la Navigation du Nord-Est, naast de gebruikelijke klachten over ondieptes, takken op de bodem, hekken voor bolders en hersenloze automaten (en de complimenten voor het waterpeil). Omdat ik deze ronde geen brood heb kunnen halen in Fontenoy, moet ik in Corre op zoek naar een bakker. Als ik op de sluis daarvoor aan de itinérant vraag hoe ik het beste kan fietsen zegt hij 'Stap maar in de auto, ik breng u wel even.' En zet me daarna vast op sluis Corre af. In afwachting van Thijs ga ik maar eens een kijkje nemen onder de grote notenboom. Meteen komt de sluiswachter naar buiten om me een plastic zak voor de noten te geven en een praatje te maken. Correctie: Zéér aardige sluismeesters!

Reactie van
Ton van Seeters
Bedankt voor de heel mooie foto's. Vooral die met het web is grandioos. Goede vaart gewenst.

Reactie van
Thiel van Giesen
Ondanks alle ongemakken op de Franse vaarwateren,dit soort aardige sluismeesters kom je in de rest van Europa niet meer tegen.
Af en toe op de Moezel met wijn maar dei willen ze je dan wel verkopen.
Prachtige foto\'s.

Reactie van
Patrick
Telkens weer mooie foto's. Na onze Frankrijkreis naar Parijs is het telkens wegmijmeren bij het zien van de foto's.Na een drukke dag op school telkens een plezier.

Patrick

Zondag 2Na onze ervaring in Salaise vorige ronde (toen het afgesproken vrijdag lossen uiteindelijk dinsdag leeg werd, en de klant vervolgens ook nog moeilijk deed over ligdagen) hoeven we deze keer niet lang na te denken als er gevraagd wordt of we vanmiddag in Ray-sur-Saône blijven liggen. Zalig, zo'n warme nazomermiddag in de tuin zitten, wijn drinken, bijpraten en ook nog eens een heerlijke maaltijd geserveerd krijgen!

Maandag 3Eenmaal op de Saône heb je altijd het gevoel dat je 'er bent', maar qua kilometers zijn we vandaag pas op de helft.

Dinsdag 4En dan denken sommige mensen dat spitsen niet varen: 7000 uur op de teller, in nog geen drie jaar. Al ziet het er naar uit dat daar dit jaar niet veel uren meer bij zullen komen. Op de 'grote' Saône komen we twee geladen en vier lege spitsen tegen, maar met die paar schepen die we nu nog voor ons hebben, hebben we met die paar reizen die er zijn nog wel een paar maanden wachttijd in het verschiet.

Reactie van
Ramiro
Als je dan na gaat dat er normaal 1600 uur in een werkjaar zitten dan word er nog steeds hard gewerkt in de scheepvaart Vrienden van mij hadden een korte kempenaar (Adonia) en die verdienden met 600uur per jaar een leuke boterham , maar ja dat was in de tijd van de beurs . Groetjes Ramiro

Reactie van
Rene
Valt er over een gemiddeld brandstofverbruik ook iets te zeggen in die 7000 uur?

Woensdag 5Voor we op de Rhône komen ga ik het schip nog maar eens uitgebreid ontbladeren, ontmodderen en ontspinnen…

Donderdag 6En dan zou je op groot vaarwater je radar eraf varen. Juist doordat de signalisatie voor werkzaamheden aan een brug in het kanaal van Bollène totaal geen rekening houdt met radarvaart. In het donker kunnen we het vreemde silhouet van de brug en de verwarrende verlichting gelukkig nog zíen, maar in de mist was het waarschijnlijk verkeerd afgelopen. Omdat op 'onze' paaltjes een lege duwbak ligt, moeten we boven de sluis ook nog 'zwevend' vastmaken aan een paar palen die te ver uit elkaar staan. Door alle gedoe realiseer ik me pas als ik met Kia ga lopen: hier lagen we precies twee jaar geleden ook.

Vrijdag 7Voor het eerst in twee weken beginnen we de dag niet met mist: er is vannacht een fikse mistral opgestoken. Op de hele Rhône is DE vraag deze ronde niet gesteld, maar dan doet de sluiswachter van Saint-Gilles het 's avonds alsnog: 'Bent u leeg of geladen?'

Zaterdag 8Van de Rhône af, maar nog niet van de wind: hier staat een stevige tramontane. Daardoor lopen de étangs leeg. Het water uit de meren stroomt door openingen in de noordelijke kanaaldijk het canal du Rhône à Sète in, en vervolgens via openingen in de zuidelijke kanaaloever naar zee. Afhankelijk van hoe die openingen ten opzichte van elkaar liggen, hebben we in het kanaal nu weer eens flink stroom tegen, en dan weer eens flink stroom mee. Al met al hebben we nog een half uurtje over voor de hefbrug. Al scheelt het niet veel of we waren gestrand in het zicht van de haven… Omdat er in het hele kanaal gewerkt wordt gaan we er, als er in Frontignan geen tonnetjes meer liggen, vanuit dat hier ook gebaggerd is. $%&#!, niet dus. En dan is het door die wind ook nog eens extreem laag water.

Zondag 9Afijn, we drijven nog. Dat geldt niet voor de auto die vannacht net voor de kop in het kanaal gereden is. Gelukkig steekt de achterklep nog boven water uit, anders hadden wij hem waarschijnlijk 'ontdekt', in plaats van een wandelaar… Eerst verschijnt de politie, dan de brandweer en tenslotte ook nog VNF. Dus die gaat Thijs meteen maar eens aan zijn jas trekken. 'Tja, die tonnetjes in de kanaalmonding worden steeds gejat door vissers. En dat daar iets hards onder water zit weten we, want we zijn er zelf ook al met een werkscheepje op gevaren…' Hoewel het nog steeds stormt, stappen we toch maar op de fiets om in Sète naar de rommelmarkt te gaan en aansluitend bij de 'zeebakker' een tielle voor de lunch en gevulde inktvis voor het avondeten te halen. Vervolgens maken we nog een rondje langs de haven. Bij de vuurtoren staat niet alleen een zeer gehavend vissersschip op de wal, maar ook een (in meerdere opzichten) doorzon-woonspits. Op de terugweg zien we dat een huurjacht dat vanmorgen optimistisch richting Etang de Thau vertrok, toch maar wijselijk omgedraaid is: de anders zo blauwe binnenzee is nu wit van de golven… Vervolgens varen wij ook nog even richting 'Eaux Blanches'.

Maandag 10Als we leeg zijn besluiten we om voorlopig nog maar even in Frontignan te blijven plakken. Want om nou na een reis van drie weken meteen weer om te draaien, terwijl het hier 32 graden is, de palmen zachtjes wuiven en de bougainville bloeit… Trouwens, waar zouden we heen moeten… Voor het Rhônewerk hebben we nog vier schepen voor ons (en daar waaien de buren nog steeds uit hun schoenen), voor Dombasle hebben we zelfs nog meer liefhebbers voor, het canal du Centre is gestremd, en om nou 900 kilometer leeg te gaan varen, waarvan zes dagen afgebroken, voor een armzalig reisje Reims-Antwerpen (want in de omgeving van Vitry is ook al niets te halen)… Bovendien hebben we nog genoeg te klussen. En ach, we hebben nu al meer opgevaren als in het hele jaar 2009, dus financieel zullen we het ook wel overleven. Nadeel is wel dat we hier geen zoet water hebben om het schip te spuiten, maar met behulp van de compressor en het opgevangen spoelwater van de wasmachine krijgen we luiken en dekken alvast redelijk ZA- en zoutvrij.

Reactie van
Luc
Dat spoelen gebeurt toch wel met wasmachinewater met wasverzachter. Gaat je schip ook lekker ruiken ;-)

Dinsdag 11tot en met dinsdag 25 oktober. Stuurhut twee keer vernist; onderkant van het stuurhutdak twee keer gebeitst; stuurhutplank vijf keer vernist; gangboorden bijgewerkt; voordek gebikt, bijgeplekt en geverfd; remmen van de ankerlier vervangen; trapje naar de stuurhut uit elkaar gehaald, van vloerbedekking, lijm- en vernisresten ontdaan, van nieuwe achterkantjes voorzien en opnieuw in de vernis gezet; gang- en badkamervloertjes gelakt; vooronder opgeruimd (en er inmiddels weer een puinhoop van gemaakt ;-) en nog wat kleine klusjes gedaan, tijdens deze twee weken in Frontignan. Maar ook leuke dingen: bijna iedere dag met Kia naar het Etang d'Ingril gelopen; helemaal om het Etang de Thau heen gefietst (75 kilometer, waarvan een groot deel over onverharde wegen, dus daar hebben we alledrie nog wel een paar dagen napret van gehad ;-) en daarbij alle haventjes en oesterkwekerijen bekeken en veel wijndomeinen gezien; een wandeltocht door het Montagne de la Gardiole gemaakt met omweggetje naar de abdijruïne van St-Felix de Montceau; het plaatselijke kerkje en museumpje bezocht en twee keer naar de door het hele dorp kronkelende markt geweest. Bovendien is Thijs een nacht en dag met een visser de zee op geweest (zie www.picaro.nl/vissen). Daarnaast hebben we ons Frans op peil gehouden (en ons occitaans op peil gebracht ;-) in gesprekjes met dorpelingen, passerende jachtenschippers en een scheepvaartjournalist. Ook allerlei lekkere, locale producten gegeten als mosselen, inktvis, zeeduiveltjes en veel fruit. Qua weer en wind zijn we ook helemaal ingeburgerd geraakt. Want we hebben niet alleen zalige zomerse temperaturen gehad, maar ook een stormachtige 'marin' (alle winden hebben hier namen), die alles onder het zand en zout blaast, en ook nog eens hoogwater veroorzaakt, door een combinatie van opwaaiing aan de kust en hevige neerslag in het koudere, hogere achterland ('épisodes cévenols' heet dit herfstverschijnsel). Maar omdat er van de vier schepen voor ons inmiddels twee leeg weggelopen en twee bevracht zijn gaan we nu toch maar eens door de brug en dan richting zoet water.

Reactie van
Thiel van Giesen
Hallo geluksvogels,Thijs is weer een mooie ervaring rijker met het vissersschip. Ben er jalours op. Groetjes uit 's-Bosch

Reactie van
Luc
Gaaf, Thijs, een etmaal mee met een visserschip. Is weer eens heel wat anders dan met je spits over de smalle Franse kanaaltjes…Jullie hebben er toch wel een lekker maaltje vis aan over gehouden?

Reactie van
Joke
Schipper Thijs op visvangst en ' Kniertje' wacht op de visser…( en een visje…)

Woensdag 26Om de zeesterretjes en andere zeewezens die zich inmiddels aan het schip gehecht hebben een overlevingskans te geven (en omdat we zelf eigenlijk ook geen zin hebben de Middellandse Zee te verlaten…), blijven we nog maar een dag op brak water liggen, in Aigues-Mortes. Daarvandaan fietsen we naar Le Grau du Roi, even de toerist uithangen: winkeltjes kijken, binnenlopende vissers fotograferen en een ijsje eten op de boulevard.

Donderdag 27Twee reizen mais van Salaise naar Koog aan de Zaan… klinkt te mooi om waar te zijn. Een Franse collega die door de silo benaderd is om een prijs af te geven voor dit transport wil zelf even niet naar Nederland, dus als wij interesse hebben… De silobaas belt nog wel terug, maar alleen om te zeggen dat het verhaal helaas niet door gaat. 'Onze' tonprijs is namelijk ruim vier keer zo hoog als wat de ontvanger gewend is te betalen voor vervoer per groot schip vanuit Duitsland. Zelfs als alle partijen wat water bij de wijn doen blijft het verschil te groot. 'Daarvoor kan ik zelfs geen vrachtwagen laten rijden', klaagt de silobaas. En komt vervolgens tot de conclusie dat hij door de lage vrachten in de Rijnvaart dus Nederland kwijt is als afzetmarkt… In Arles gaan we langszij bij een schip dat onlangs getroffen werd door een machinekamerbrand. Heftig hoor, van de hele machinekamer en roef is werkelijk niks overgebleven, zelfs de auto achter op het roefdek is uitgebrand, de aluminium vloerplaten in de machinekamer zijn weggesmolten, het dek is krom getrokken…

Vrijdag 28Gisteren waaide het zo hard dat we de luiken maar lekker dicht gelaten hebben, maar vandaag moeten we er toch echt aan geloven: grote schoonmaakdag. Zowel in het ruim als buiten, want het zeezout is inmiddels wel van het schip afgeregend, maar dat zeezand laat zich niet zo gemakkelijk wegspoelen.

Zaterdag 29De buikdenning vertoont na vijf weken kunstmest de nodige roestplekjes, en aangezien de kans nu toch groot wordt dat we rijst gaan laden, besluiten we de vloer voor de zekerheid maar een nieuw verflaagje te geven. Omdat over roest heen verven ons tegenstaat (ook al weten we dat één keer lossen met bobcat dat vanzelf oplost ;-) gaat Thijs er dus eerst nog maar een keer met de hogedrukspuit overheen. Maar voor we met slangen en pompen gaan sjouwen, gaan we naar de markt, want daarvoor zijn we hier tenslotte heen gevaren: www.picaro.nl/marktarles

Reactie van
Henny
wauw wat een mooie foto's, ik wil ook weer naar het zuiden. maar moet wachten tot de zomer. Ik zal in Gambia kijken of ik ook zo'n serie kan maken.

Reactie van
CeesV
Bij "Ruimpje" zag ik een zwart-grijs vlak, dacht even dat ik java moest installeren ;-). Ik sluit me overigens wel bij de vorige spreker aan: Wat een mooie en leuke foto's toch altijd!

Zondag 30Nu we toch bezig zijn, nemen we de (zucht, inmiddels weer flink beschadigde) trimvullingen en (van de zomer niet aan toe gekomen) den ook maar mee. En op de huid zit hier en daar ook weer wat oranje uitslag… Omdat het zondag is, en prachtig weer, wandelen we daarna nog over de Rhônedijk naar de Pont de Fourques.

Maandag 31Aan de rijst! Volgende week maandag en dinsdag laden, dus met vier weken weer vol, dat valt ons eigenlijk nog reuze mee. Omdat morgen een feestdag is, en we geen zin hebben om overmorgen aan boord te moeten blijven, spreken we de 'ruiminspectrice' maar meteen voor vanmiddag af, ook al zijn we nog niet klaar met ons verfwerk. Hoewel zo'n goedgekeurd ruim meteen minder motiverend werkt, verf ik daarna nog maar even dapper door. Ondertussen voorziet Thijs het bovenste randje van de boeiing en de stuurboord bolderkast van een vers laagje blauw. In de hoop dat we van de week in Avignon, waar je aan stuurboord vast ligt, de bakboordkant nog kunnen doen (en dat de verf dan ook nog even uit wil harden voor er weer touwen overheen gaan…)

Reactie van
Luc
Het ruim ziet er weer keurig uit hoor. Waar gaat de reis deze keer naar toe?

Reactie van
Picaro
Naar Valenciennes.

 September
2011
  
 November
2011
print-versie