LOGBOEK JUNI 2010

 Mei
2010
 
Juli
2010
Dinsdag 1Want in Nederland draai je voor 90 kilometer leeg varen op een dag je hand niet om, maar hier betekent dat ook nog 15 sluizen, die maar van 8 tot 18 uur bediend worden. Dan word je dus niet blij als je in de sluis controle krijgt van de Service de la Navigation. Hoewel ik zo'n vliegende kostprijsbrigade anderzijds natuurlijk wel heel interessant had gevonden… Gelukkig hoeven deze drie heren (die zich alleen door hun zwemvesten en identiteitsbewijs kenmerken als medewerkers van de République Française) enkel onze vaarbewijzen, meetbrief, olieafgifteboekje, gas-, brandblusser- en SI-certificaat te zien, anders hadden we ze tijdtechnisch maar mee moeten nemen naar de volgende sluis. Dat wil zeggen: via dat bruggat in Montereau met dat rood-wit gestreepte bord erboven ;-) Al met al varen we om half zes de laatste sluis in… pfft!

Woensdag 2Veel valt er in Gron niet te beleven: een spiksplinternieuwe silo aan een spiksplinternieuw industrieterrein. Voor de gezelligheid kun je beter in Sens zelf laden. Maar als ze eenmaal beginnen zit die 260 ton mais er wel zó in. Beneden de stad maken we nog maar even bij de Leclerc vast om wat lekkere dingen in te slaan, anders krijgen we nog het gevoel dat we helemaal niet 'in' Frankrijk zijn geweest! Kia is zo druk met boodschappen sjouwen dat ze niet aan een plasje toekomt, dus als we weer startklaar zijn loop ik maar mee naar de sluis, een van de weinige met een rechte muur. Maar goed ook, want Thijs krijgt de sluismeester niet te pakken op de marifoon. Als ik het hok binnen stap schrikt hij wakker… jaja, het is niet niks om sluismeester te zijn ;-) Schipper zijn valt trouwens ook niet mee: in het avondzonnetje ribbetjes grillen op de barbecue, paar salades en een koel wijntje erbij…

Reactie van
CeesV
Gaaf! Die foto van de Hydrograaf. Daar heb ik als jong zeekadetje menig leuke jaren op mogen vertoeven. Dit mooie (kartograaf) schip is later bij de zeekadetten vervangen door de Abraham Crijnssen, een oude jager-mijnenveger van de marine, die overigens ook nog in den Helder is te bewonderen, als museumschip. Gelukkig vaart de Hydrograaf nog steeds, als salonjacht voor feestjes en partijen.

Reactie van
Ton van Seeters
Hydrograaf ?
Lijkt verdacht veel op de pakjesboot van Sint Nicolaas !

Donderdag 3Op de Boven-Seine zal AIS toch wel een zegen zijn: kunnen de sluismeesters eindelijk eens zien dat degene die het eerste roept niet per definitie degene is die het dichtst bij de sluis is…

Vrijdag 4Het jachtseizoen is weer begonnen hoor. Dinsdag op de Yonne een tijd liggen te wachten op een roeiende Zweed, die vervolgens toch maar voor de sluis vast maakte, gisteravond in Evry een opvarend jacht midden op de muur (die ook nog vrolijk het glas durft te heffen terwijl er een volle schutting afvaart rond hem vast probeert te maken) en vandaag in Parijs opeens een tegenligger in het alternat… Gelukkig vertoont het merendeel minder 'opmerkelijk' gedrag.

Reactie van
Dick
Hallo Annemarie en Thijs,
ik had een vraagje, waarom kan ik het kaartje van jullie positie niet meer vergroten ? ligt dat aan mij of is dat zo?
Nu weer een reis naar het \\\"zonnige\\\"regen Zuiden?

Zaterdag 5Meestal blijkt het erger dan het lijkt, als je eenmaal op je knietjes in het gangboord zit. Maar deze keer lijkt het eens erger dan het is. Zodat ik mijn knietjes niet al te lang aan het hete dek hoef bloot te stellen. Het voordeel daarvan is wel dat de primer meteen droog is, zodat er niet zoveel van die pluizen in blijven plakken.

Maandag 7Denk ik net nog wat 'nieuws' te kunnen leveren voor we België in gaan, wil de verbinding natuurlijk weer net niet: link aanklikken, afwassen, pagina bekijken, volgende link aanklikken, stofzuigen, pagina nog niet binnen… zucht, dat wordt dus voor de krant van volgende week.

Dinsdag 8Langs de Ringvaart houdt een motorrijder in en steekt z'n hand op en net voor Terneuzen worden we vanaf een onbekend schip nogmaals toegewuifd. De opstapper blijkt wie we dachten dat het was, maar de motorman niet. Ojee, naar wie heb ik dan zo enthousiast staan te zwaaien ?!

Woensdag 9Een ochtend in het teken van 'RIS'… Conform de instructies op de website 'krammerminderhinder' melden we ons na vertrek aan Hansweert telefonisch bij de voor de helft gestremde Krammersluis en sturen vervolgens eens SMSje om geïnformeerd te worden over de verwachte wachttijd. Het antwoord luidt: 'Wachttijd onbekend'. Hmm. Vervolgens krijgen we, lang voor we bij de sluis arriveren, weer een SMS met 'Bedankt en goede reis…'. Hmm. Bij de sluis blijken we eerste schutting te hebben, alleen moet de kolk nog wel eerst aan de andere kant uitvaren. Kunnen we dan niet door de jachtensluis? Jawel, dat kan natuurlijk ook. Hmm. En passant horen we via de marifoon aan de andere kant een kennis melden, een van de AIS-proefschepen. 'Ik zag op Marinetraffic dat jullie een hele week in Vreeswijk hebben gelegen', lacht Thijs. Hmm. En vervolgens: 'Ik zie op 'Livra' dat jullie dadelijk voorin aan stuurboord moeten liggen.' Hmm…

Donderdag 10Hoewel er nog een paar duizend ton ligt te wachten, waaronder een Duits schip met Hongaarse maïs, mogen wij als eerste onder de grijper. Maar onze favoriete bestemming zal dit toch niet worden: het lossen gaat niet alleen ruig maar ook nog onbeschoft. We hadden eigenlijk gedacht aansluitend eens een weekje of anderhalf vakantie te gaan houden, want de 21e word ik bij de kaakchirurg verwacht. Maar die afspraak zeg ik maar weer af, en maar voor onbepaalde tijd. Want in Born ligt een paar duizend ton kolen voor Zuid-Frankrijk te wachten!

Vrijdag 11tot en met maandag 14 juni. 'Pfft, vertel jij het maar', zegt het vrouwtje. Ik heb het inderdaad reuze naar mijn zin gehad dit weekend: met de bus mee naar Kerkdriel, meehelpen aardbeien plukken in de tuin, vervolgens met de auto mee naar de dierenwinkel, de supermarkt, de bouwmarkt, op bezoek bij mijn vriendinnen in Oss… Ik geloof dat de baasjes ook nog hun administratie bijgewerkt hebben, geboend, wat apparatuur vervangen en gerepareerd, een beetje geverfd, een etentje gehad en een bijdrage geleverd aan een feestje wat ze gaan missen… maar dat was in de tijd dat ik bij lag te komen van het tennisballen en katten jagen ;-)

Dinsdag 15Weer drie nieuwe sluizen op ons conto, nou ja vernieuwde dan: 4, 5 en 6 op de Zuid-Willemsvaart.

Reactie van
Andre Schaap
Hallo, Ik kwam jullie tegen op het Julianakanaal volgens mij. Groet.

Reactie van
Picaro
Incognito, dan toch…

Woensdag 16Het laden gaat hier in Born wel even anders als het lossen in Den Bosch: de kraanmachinist vindt het geen enkel probleem om eerst even een hoopje vóór in het ruim te gooien, zodat Thijs daar een dompelpompje in kan begraven (om onderweg nog wat water uit de pasgewassen kolen te kunnen pompen), noch om er op het laatst achter weer een hapje uit halen. Want iedere centimeter telt, als je via de Boven-Maas en de Vogezen wilt. Daarom hebben we ook maar 230 ton geladen, toch zo'n 15 ton minder dan via 'de andere kant'. Tja, je moet wat over hebben voor de VNF-statistieken…

Reactie van
Ger Smits
Hoi
Hier met de kraan machinist uit Born bedankt voor het kompliment heb inmiddels weer verschilende spitsen geladen met bestemming Frankrijk wie weet komen jullie binnenkort nog eens terug goede reis en tot ziens ( Gerrit )

Reactie van
Picaro
Ja wie weet, we hebben gehoord dat dit transport tot september loopt…?

Donderdag 17Bij de motorcontrole bleek gisteren een verstuiver kapot. In afwachting van een nieuwe, die uit Rotterdam moet komen, kan ik nog mooi even naar de bieb. Want maandag was die in Den Bosch dicht, dinsdag die in Maasbracht en voor we gisteravond hier in Maastricht waren was die ook gesloten. Zoals gewoonlijk, bij ons, raakt het pakje onderweg kwijt, zodat ik 's middags ook nog de stad in kan. Maar als de nieuwe verstuiver gemonteerd is liggen we ook binnen vijf minuten los, want de buurman heeft blijkbaar héte kolen geladen ;-)

Vrijdag 18We hadden even het idee nu ook van dat walmen van de motor af te zijn, maar als we de wind van achteren krijgen gaat die hoop weer in rook op…

Reactie van
Ramiro
Ja Ja walm en roet gaan hand in hand met ccr2 Milieu diesels!
Goeie reis Ramiro

Reactie van
Picaro
Ach, het is gecertificeerde rook, denken we dan maar…

Zaterdag 19In het tunneltje van Ham is het twee stappen vooruit en een achteruit… ook geen wonder als ze ondertussen niet alleen de sluis achter je opschutten maar ook nog de sluis voor je afschutten. Als we weer bovengronds komen blijkt het weer aan de zuidzijde even slecht. Maar goed, op deze route is iedere druppel water welkom. Al is het 's avonds, als ik vooruit fiets naar La Commune om een touwtje en een loopplank aan te nemen, toch wel prettig dat het zonnetje zich nog even laat zien.

Zondag 20Goed weer om de post door te nemen. In een vakblad lees ik: 'Op sommige Franse rivieren wordt 's nachts niet eens geschut'. Nou, op sommige Franse rivieren wordt overdag ook maar nauwelijks geschut: van negen tot vijf… Gelukkig blijkt de laatste automaat van de dag een beetje van slag, waardoor we die nog na vijven doen. We hadden gehoopt dat de eerste vanochtend ook gewoon om zeven uur zou beginnen, maar die vlieger ging helaas niet op. En omdat de flitspaal vanaf de sluiszijde niet op de afstandsbediening reageerde konden we om negen uur ook nog eens eerst een stuk achteruit. Maar dankzij een toevallig passerende bakker hadden we toen wel lekker vers brood.

Maandag 21Tussen de bedrijven door lees ik 'Tunnelmoord' van collega Esther de Blank. Heel herkenbaar voor spitsenschippers. Alleen de naam van het schip waarop de moord in de tunnel van Balesmes gepleegd wordt is een beetje té herkenbaar: Picar…

Dinsdag 22Eindelijk weer eens een strakblauwe lucht, de bloemen geuren, de vogels zingen, de schildpadden lachen ons toe, er blijken nog een paar handsluisjes over, er wordt aan de oevers gewerkt en -zit uw stevig in uw stoel?- bij Bras wordt er zelfs een beetje gebaggerd!

Woensdag 23Als VNF daar nu eens mee begónnen was, in plaats van met automatiseren, dan waren hier waarschijnlijk heel wat meer schepen langs gevaren, en hadden ze geen waterplanten hoeven te maaien… Aangezien we 's avonds bij sluis Rouvrois nog geen centimeter náást de buren geraken, die met de kop in de deur liggen, gaan we er maar een centimeter áchter liggen. Dus na een half jaar (minus een reis) samen varen hebben we er dan toch maar een pousseur van gemaakt!

Reactie van
Sjakie
Daar kun je subsidie voor aanvragen!

Reactie van
Picaro
Terecht, hartstikke multifunctioneel zo'n standaardduwsteven!

Donderdag 24Doet-ie 't of doe't niet… nee, onze sluismeester doet gelukkig niet mee aan de nationale staking tegen de verhoging van de pensioenleeftijd. Hij is er zelfs al om tien over acht. En door die twintig minuten extra komen we 's avonds net in het scheidingspand… da's toch mooi 2,5 uur verdiend!

Vrijdag 25En hier in de Marne au Rhin beginnen ze 's morgens gewoon om zeven uur, in plaats van om half negen, dus nog eens anderhalf uur extra. Om half negen hebben we nu al vijf sluisjes gedaan. En om half twaalf is Kia al vijftien maal de wal op geweest. Maar aan Neuves-Maisons is de gang er weer uit. Als de sluismeester vraagt of we al een télécommande hebben voor de Vogezen weten we al hoe laat het is… nee toch, ook hier nu alles geautomatiseerd!

Zaterdag 26De eerste automaat ging nog goed, gisteren. De tweede ging fout, maar dat was onze eigen schuld: zodra de alarmbellen gingen rinkelen zetten wij de schroef er vast weer op, alleen duurde het toen nog zo lang voor de deuren daadwerkelijk open gingen dat het licht nog rood-groen stond toen we door de detectiecellen voeren, waarna de deuren gelijk niet meer verder open gingen (lekker veilig geprogrammeerd dus…). Maar omdat de itinérant er toch al stond, om bij deze diepe sluis een touwtje aan te nemen, verder geen verlet. De derde automaat bleek achter de buren aan de bovenzijde open te zijn blijven staan. Dus het nummer maar eens gebeld wat op de eerste sluis met een groot bord geafficheerd stond. Geen antwoord. Dan het 'numéro vert' maar. Antwoordapparaat. Dan het hogenoodnummer maar… Eenmaal in de sluis geeft de dépanneur ons dus maar zijn GSM-nummer en dat van zijn collega in de volgende sector. Bij de volgende sluis kunnen we daar prompt gebruik van maken, want hoewel ik van het voorschip tot het achterschip op het knopje van de afstandsbediening heb gedrukt, tot mijn duim er pijn van deed, geen 'flits'… Volgens de dépanneur zijn alle nieuwe flitspalen zo ongevoelig afgesteld, maar als Thijs dreigt onze télécommande dan maar in de magnetron op te laden krijgen we toch een andere. Die het al vanuit de stuurhut doet. Alleen bleek de eerste sluis vanmorgen beide registraties van gisteravond (ondanks 'bevestigingsflits') weer vergeten. GSM-nummer van de dépanneur: geen reactie. Dus legt buurman het schip maar met de kop in de deur zodat hij de wal op kan naar de intercom. Geen reactie. Alle drie de op de sluis vermelde telefoonnummers: geen reactie. Rode stang: geen reactie. Dus bellen wij het 'alarmnummer' maar weer… Deze dépanneur heeft wel in de gaten dat beide heren het kookpunt alweer genaderd zijn, dus tot het einde van zijn sector staan alle automaten op handbediening en worden er netjes touwtjes aangenomen. De volgende dépanneur acht het niet noodzakelijk om ons zo te 'begeleiden', met als gevolg dat bij de eerstvolgende sluis de deuren weer achter de buren open blijven staan. Volgende sluis: dubbel rood voor ons. Daarop volgende sluis: dubbel rood voor de buren. Daarop volgende sluis: dubbel rood achter ons… De daaropvolgende dépanneur wil zijn GSM-nummer niet geven. Maar zet wel een sluis voor ons op groen. Tenminste, dat dachten we. Want net als we met de kop tussen de detectiecellen zitten springt niet alleen het licht op rood, maar gaan ook alle alarmbellen rinkelen ten teken dat de deur dicht gaat! Zolang we nog tussen de cellen zitten gebeurt er niets, maar als ze elkaar weer zien gaan ze 'knijpen'. Met als gevolg dat we nu aan beide zijden van de kont dezelfde kras hebben ;-) Maar goed, de roeren hebben ze in ieder geval niet geraakt. Als we aan de blauwe stang trekken gebeurt er natuurlijk niets: de sluis 'denkt' dat er niets in zit. 'Ga maar aan de bovenkant op de afstandsbediening drukken, alsof er een afvaart komt', zegt Thijs, 'dan schut hij wel op'. Maar voor ik goed en wel naar boven geklauterd ben gaan de alarmbellen weer rinkelen: een jachtje achter ons heeft al op de afstandsbediening gedrukt, met als gevolg dat de benedendeuren weer open gaan. De sluis 'denkt' immers dat hij leeg is. Maar aangezien dat niet het geval is… Een invarende opvaart fingeren door de lichtcellen aan de benedenzijde met de hand af te dekken gaat ook niet: daar kun je hier niet bij komen door alle bramenstruiken. Dus na een minuut of tien gaan de deuren achter ons wederom vanzelf dicht. 'Maar jullie zijn helemaal niet gedetecteerd!' zegt de eindelijk gearriveerde dépanneur. 'Nee, wij zijn zo uit de lucht in de sluis gevallen @#$%!' De volgende sluis schut hij ons dan toch maar op de hand, na zevenen… Gelukkig maakt de schitterende natuur hier veel goed: het ene moment vaar je dwars door de platanen, het volgende door een pluisjeswonderland , terwijl het overal zingt, zoemt, kruipt, … en prikt ;-)

Reactie van
KVM
Er zat misschien wat vocht in die télécommande…je wil niet weten wat er met die dingen allemaal gebeurd…;-)
En nog een tip voor de buren: Naar het schijnt is de N.D. de F. te koop, dus als je een echt grote zonnetent wil….
En dan maar klagen dat ze als "plaisance" aanzien worden…;-)

Groeten, Kurt

Reactie van
Picaro
Tegen zon kunnen ze ook al niet (die télécommandes dus ;-)

Zondag 27Dat begint alweer goed: pas ruim na negenen arriveert de dépanneur, die onze sluis aan zet en meteen weer wegrijdt. Gelukkig kijkt hij nog wel even om en ziet dus, net als wij, dat de lamp rood blijft staan. 'Drukken dan!' gebaart hij vanuit zijn autoraampje, dus druk ik vanuit het stuurhutraam demonstratief op de afstandsbediening. Niets, natuurlijk. 'Achteruit dan!' gebaart hij. Ha, ga zelf maar achteruit! Alsof wij even een paar honderd meter takken en stenen door de schroef draaiend terug naar die flitspaal zullen hobbelen omdat hij te lamlendig is geweest om te kijken of die stomme automaat onze melding van gisteravond wel onthouden had… Hoewel lamlendig, waarschijnlijk is de werkelijkheid nog triester: die lui hebben gewoon geen flauw benul meer hoe éllendig het is om in zo'n ondiep kanaal achteruit te moeten draaien omdat hun zooitje niet werkt. Gelukkig is er ook goed nieuws: de pandjes waar die (inmiddels al niet meer zo…) nieuwe grindspitsen varen zijn echt wat gebaggerd, wat zeker een half uur winst betekent. Ook hebben diverse sluizen nieuwe deuren gekregen en is hier en daar een sluismuur grondig gerestaureerd. In de vallei van Golbey zijn de randen van de muren van nieuwe profielen voorzien en zijn her en der nieuwe bolders geplaatst. Al kunnen we ons niet voorstellen dat dat op verzoek van de binnenvaart is gebeurd. Want omdat die muurlijsten half zweven druk je ze hier en daar gewoon in met het touw, of blijft dat er juist onder haken. En met de oude bolders was naar ons idee niets mis. In tegenstelling tot de nieuwe, die voor de trappen zijn gezet, met als gevolg dat het touw nu tegen de relingen drukt. Of die plots, met steen en al, uit de muur draaien als je aan het afstoppen bent…! Gelukkig hoort Thijs achter zich het cement in het gangboord kletteren en zie ik het (met mee-draaiende maag…) gebeuren, zodat ik nog net op tijd flink achteruit kan draaien en Thijs aan de andere kant kan vastmaken. En we niet met een steen van een tonnetje of wat op (of, waarschijnlijker, in…) de luiken tegen de drempel op knallen. Omdat de dépanneur totaal geen idee heeft wat te doen, binden we zelf maar een stukje rood-witte band rond die losse bolder om andere schepen te waarschuwen en vragen of hij ons op de hand langzaam op wil schutten. Gelukkig is het een 'brede' sluis, zodat we een wrijfhout tussen het schip en de muur kunnen houden om niet met het gangboord onder die uitstekende steen te schieten. Tijdens het uitvaren geven we de steen des aanstoots nog even een 'kontje', waarmee we hem nog wat terug kunnen duwen. In het scheidingspand hebben we vervolgens alle tijd om van de schrik te bekomen. Pfft, je moet er toch niet aan denken dat zo'n blok los schiet tíjdens het opschutten. Dan was die steen waarschijnlijk over de deuren heen gelanceerd en het schip er volaan in gelopen… Maar wel iedere sluis minutenlang wachten voor de deuren dicht en open gaan hoor, 'voor de veiligheid'!

Maandag 28Eerst begonnen de honden elkaars gedrag over te nemen, toen concludeerden de vrouwen dat de mannen steeds meer op elkaar gingen lijken en nu hebben beide schepen zowat dezelfde 'bassinée-deuk' in hun kop… Gelukkig worden we aan deze zijde fantastisch begeleid door de sluiswachters, waardoor we ondanks alle pannes en jachten 's avonds toch nog als vanouds in Fontenoy liggen. Tweebreed tussen de muren.

Dinsdag 29Bekende fietser op de sluis: onze matroos. Die wilde graag de Vogezen eens doen, maar moest tot gisteravond werken. En is toen in de auto gestapt, naar Epinal gereden en daavandaan achter ons aan gefietst, toch een dikke vijftig kilometer, met hobbels. En aan boord… mag hij meteen weer touwtjes losgooien ;-) En valt ook meteen in het ware spitsenleven: een 'croisement' met een andere geladen spits, vers stokbrood, zon, bomen, rotzooi in de schroef, een hoosbui, aardige sluismeesters, de groene velden van de Petite-Saône… en 's avonds in Conflandey een geïmproviseerd feestmaal met Franse buren die zijn fiets weer mee naar Epinal nemen!

Woensdag 30Onze tegenliggers hebben allebei een uur vastgezeten in de porte de garde van Port sur Saône, maar wij schuiven er zo door. Mag ook wel, want we lagen al zo vlot en intussen hebben we nog zo'n vier à vijf ton water uit de kolen gepompt. Een paar sluisjes verder zitten de voorburen opeens ook vast - in de sluis! Na het afschutten draaiden de roeren nog gewoon recht, maar vervolgens wilde het schip niet meer vooruit… oei, op de drempel. Gelukkig blijken de roerassen dat wel te kunnen (ver)dragen. En gelukkig is het bedieningshokje open, zodat er niet op de dépanneur gewacht hoeft te worden om de sluis een stukje terug op te schutten…'s Avonds een nog geïmproviseerder maal - nu met vérfranste buren.

 Mei
2010
  
 Juli
2010
print-versie