|
| Zaterdag 1 | Hoezo fietsen gezond… Als ik met Kia van Auxonne naar Poncey fiets krijg ik bijna een hartverzakking. Het nieuwe gehandicaptenvissteigertje blijkt maar liefst 10.000 euro gekost te hebben, waarvan VNF de helft betaald heeft. 10.000 euro voor een paar kuub beton en wat paaltjes… geen wonder dat ze geen geld meer hebben voor vaarwegonderhoud! De eerste kanaalsluis hebben we meteen al in panne. Het duurt zeker een half uur voor de itinérant er is. Vervolgens moet hij eerst een schroevendraaier lenen om de kast open te krijgen en dan een pen om ons voor onze télécommande te laten tekenen…
|
| Zondag 2 | Champagne-sur-Vingeanne is op zichzelf al een openluchtmuseum, en als er dan ook nog een 'vide-grenier' gehouden wordt… In een aardrijkskundeboekje van begin vorige eeuw dat duidelijk in volgorde van belangrijkheid geschreven is (Frankrijk - Franse kolonieën - Europa) komen de vaarwegen nog vóór de spoorwegen… Bij gebrek aan boekenkastruimte laat ik het toch maar liggen. Wel koop ik een wijnfles, een koekjestrommel, een koffiemolen, een kerststal, twee lantaarns en een tv… voor mijn poppenhuis ;-) Waar op de heenreis dágen mee gespeeld is. 's Middags onze eerste regenbui sinds drie weken. 's Avonds nog een verrassing: onze ex-matroos staat zomaar langs het kanaal.
|
Reactie van
henny | blijft leuk he zo'n poppenhuis, heb er nu een voor mijn dochter gekocht. van playmobil
|
Reactie van
Picaro | Leuk voor kleine én grote meisjes! Van je slaapkamermeubilair is ook weer dankbaar gebruik gemaakt…
|
Reactie van
KVM | Poppenhuis tv met laatavondprogramma, hoort er eigenlijk bij te staan…;-)
|
| Maandag 3 | Altijd wel gezellig varen 's zomers, al die toeristen op de wal. Opvallend is dat de meesten er geen idee van hebben dat schepen zulke lange reizen maken. Als ze dat soort wetenswaardigheden nu eens op de informatieborden zouden zetten, in plaats van alleen maar in de verleden tijd over de binnenvaart te praten… 's Morgens nemen we een klein Nederlands jongetje (die wordt later vást spitsenschipper ;-) en zijn vader mee naar de volgende sluis, en 's middags een Belgisch meisje mee door de tunnel… Haar vader en moeder moeten met het bootje aan boord komen, want we blijven onvoorzien bij een buurman langszij plakken, midden in het kanaal. Uiteindelijk blijven we daar zó lang plakken (buurvrouw is jarig, en we hebben elkaar al zolang niet meer echt gesproken) dat we maar zonder eten naar bed gaan…
|
Reactie van
Andre Schaap | Zondere eten naar bed? Of de buurvrouw gaf een heel karig feestje, of er is geen cent meer te verdienen in de spitsenvaart op Frankrijk;-)
|
Reactie van
Picaro | Oke, zonder wárm eten (maar wel met champagne ;-)
|
| Dinsdag 4 | Onze logés moeten niet alleen honger lijden, maar ook nog kou: aan deze kant van de waterscheiding blijkt de nacht ongewoon fris. Daar staat tegenover dat het in de loop van de dag weer schitterend weer wordt. Al kom ik nauwelijks buiten, want we krijgen de hele dag minstens twee sluismeesters mee. Er varen deze ronde dan ook bijna geen jachten in het kanaal. 's Avonds trakteert onze opstapster ons in Chaumont op een ijsje met slagroom - voorafgegaan door een etentje van papa en mama.
|
| Woensdag 5 | Omdat ons dure dakluik steeds verder craqueleert ga ik maar eens een zonwerend hoesje maken. Ook de dekwasslang heeft ernstig geleden onder de hitte in het zuiden.
|
| Donderdag 6 | De bruggenwachter vertelt dat hij sluis Bayard achter ons uit moet zetten omdat de automaat soms op hol slaat. Maar voor we daar uit zijn is het zeven uur geweest. En hij zit al aan z'n maximum aantal overuren. En daarboven wordt hij niet uitbetaald… We verkiezen de hint niet te begrijpen: geen zin om drie kwartier eerder vast te maken omdat VNF z'n zaken niet op orde heeft. Bovendien: vroeger, toen zowat alle sluizen (op het valleitje van Heuilley na) nog handbediend waren rekenden we 72 uur voor dit kanaal, tegenwoordig eerder 80. En die extra uren krijgen wij ook niet betaald.
|
| Vrijdag 7 | Het kaaitje beneden Saint-Dizier is een van de weinige plekken in het kanaal waar je geladen gestrekt tegen de wal komt. En daar plaatsen ze dan net een paar dukdalven tegenover… waar je volgens buren volstrekt niet tegenaan komt! Wie heeft dat nu weer bedacht? 'De bazen op kantoor… ons, de mensen in het veld, is niets gevraagd.' En ons, de gebruikers, al helemaal niet. Wat een geldverspilling weer, terwijl er in dit kanaal minstens vijftig panden zijn waar helemaal nÃets is voorzien om aan vast te maken.
|
| Zaterdag 8 | Op het Canal latéral à la Marne heeft de brandstofverbruiksmeter het weer naar z'n zin. In het Canal d'Heuilley verbruikten we, bij een veel lager toerental, per mijl namelijk evenveel gasolie als opvarend op een zomerse Rhône. Dat een ondiep kanaal naar verhouding zó schadelijk vaart hadden we niet verwacht!
|
| Zondag 9 | Als we in Sillery de bocht om komen trekken verschillende papa's met kinderen een sprintje naar de sluis. Pech mensen, VNF heeft beslist dat we hier maar tot zes uur mogen varen. Om kwart voor zeven komt de sluismeester die bij de sluis woont langsrijden: 'Zal ik je nog even afschutten?' Zodat we om zeven uur alsnog de sluis invaren…wat 'n land ;-)
|
| Maandag 10 | De meeste dingen die onder het (kleine sluizen) varen geverfd kunnen worden hebben we inmiddels wel gehad. Maar omdat je mooi weer natuurlijk niet onbenut kunt laten gaan we het 'bovenste deel' van het vooronder maar eens onder handen nemen. Voor we het ruimschot kunnen schilderen moet er heel wat versjouwd worden, zoals steunen en planken om 'schotjes' op de den te zetten, latten, keggen en klemmen om kleden te trekken, singels om de gebinten er uit te tillen, verzegeldraden,… Allemaal uitrusting die zelden of nooit gebruikt wordt, maar die je toch niet weg doet voor het geval dat…
|
Reactie van
joke | Inderdaad een 'spits-onderhoud'vraagt net als een japanse tuin veel werk, was een goede vergelijking…
|
Reactie van
Picaro | Mooi maken is geen kunst, zeggen we altijd, mooi houden wel…
|
| Dinsdag 11 | In Nederland voelen we ons soms een anachronisme met ons 'spitsje', maar als we vanuit het dorp onze grote witte roef en radar boven het riet uit zien steken hier ook… In Cys-la-Commune staat de kerkdeur ondanks het late uur uitnodigend wagenwijd open, huizen en half ingestorte schuurtjes zijn gebouwd van grote steenbrokken, omgeven door hoge muren… die zusterlijk gedeeld worden door kat en geit! In Saint-Mard naast een lief kerkje en oude boerderijen ook nog bonte bloemen en een kronkelend beekje. Als we terugwandelen begint het al te schemeren. In de bosrand krassen uilen en zo nu en dan scheert er een vleermuis langs. En de dorpsgek, met wapperende armen…
|
| Woensdag 12 | Nu de wanden van onze opslag weer netjes zijn, kan het vloertje natuurlijk niet achterblijven. In de loop van 45 jaar is daar een dikke laag op gekomen, bestaande uit lijnolie, verf, teer en vuil. Daar is eigenlijk maar een remedie voor: de naaldenbikhamer. Dat zal me wel een paar uurtjes gaan kosten… Het Canal du Nord kost deze keer ook maar een paar uurtjes: in een dag van Pont l'Eveque naar Sains-les-Marquion. En dan ook nog als tweede schutting begonnen.
|
| Donderdag 13 | #$%&! Maken ze ons eerst blij met 'waarschijnlijk vanmiddag nog lossen' en dan is het opeens 'maandag pas lossen, geen kraanmachinist, vanwege de vakantie'. Grrr, dat geintje kost ons niet alleen indirect geld (anders hadden we maandag weer kunnen laden) maar in dit geval ook nog direct. Als er geen datum afgesproken is heb je namelijk wettelijk een 'aankomstdag', gevolgd door twee 'losdagen'. Daarna heb je recht op 'liggeld'. In de losdagen tellen zon- en feestdagen hier echter niet mee. En 15 augustus is in Frankrijk een officiële feestdag. Dus: donderdag aankomstdag, vrijdag eerste losdag, zaterdag feestdag, zondag zondag, maandag tweede losdag… Vorige reis ging het ook al zo met Quatorze Juillet. Afschaffen die feestdagen!
|
| Vrijdag 14 | Afijn, er zijn slechtere losplekken om vier dagen te wachten: net aan de overkant van de straat blijkt een Aldi te zitten én een bakker die zeven dagen per week van 's morgens 7 tot 's avonds 9 open is! En voor Kia is er genoeg 'groen' in de omgeving. 's Middags maar weer een paar uurtjes hameren voor, terwijl Thijs achter een rondje onderhoud doet. Eigenlijk veel te mooi weer om binnen te werken, maar dit moet ook een keer gebeuren.
|
| Zaterdag 15 | Na nog eens een halve dag hameren wil ik mijn vloertje in de toekomst toch graag een beetje beschermd hebben tegen krassen, knoeien en slijpen, dus op naar de mega-bouwmarkt aan de overkant, voor een couponnetje zeil. Op de terugweg hebben de automobilisten veel respect voor Thijs… met een rol van 1,70 lang op de fiets ;-)
|
| Zondag 16 | Nog een stukje vloer in de verf en dan naar het Musée des Beaux Arts. Waar een schilderij hangt wat ik al mijn halve leven graag eens zou willen zien: een portret van een Franse prinses, gemaakt door Frans Pourbus de Jongere, 'mijn' (scriptie) kunstenaar. Het blijkt een aardig museum, met een zeer aardige jongeman aan de kassa, die ons eerst een gidsje van alle musea in de omgeving komt brengen en dan ook nog zijn persoonlijke catalogus leent. Vast een student kunstgeschiedenis ;-) Vervolgens gaan we de fraaie vesting-waterwerken vlakbij het schip bekijken. Waar we dus ook al een half leven lángs gevaren zijn…
|
| Maandag 17 | Als we leeg zijn willen we zo snel als mogelijk weer vol: na drie weken onder water zit er een dikke groene laag op de huid die ruikt als een viswinkel waar de stroom al even geleden uitgevallen is… Dus als er een St-Quentin - Helmond blijft staan denken we: 'Die is voor ons!' Omdat er geen datum bij staat stellen we voor om donderdag, eventueel vrijdag, te laden. Volgens de bevrachter kunnen we echter pas op z'n vroegst volgende week maandag laden, maar hij zal de klant bellen of het eerder kan. Natuurlijk wordt er niet meer teruggebeld. Inmiddels hebben we voor onszelf besloten maandag laden ook nog te accepteren: ander werk is er niet in het noorden en in St-Quentin kunnen we de kop en de kont onder handen nemen. Maar als we dan te horen krijgen dat we pas maandag 31 augustus kunnen laden bedanken we toch vriendelijk voor deze reis… in die tijd kunnen we nog een keer op en neer! Dan maar eens achter de Vieux-les-Asfeld - Spyck aan. Wel even 262 kilometer leeg terug, maar ook anderhalve euro extra vracht. Ofwel: in totaal anderhalf maal zoveel als die St-Quentin - Helmond.
|
Reactie van
Joke | Jammer dat Helmond niet doorgaat!
|
Reactie van
M.R. Gerrits | Goedemorgen,
Wat een fantastisch uitgebreide site is dit! Ik heb de afgelopen uren alles doorgelezen. Het geeft echt een vrijwel compleet beeld van het varend bestaan op de spits. Mijn complimenten!
Alleen het stukje 'lastig paseren' had ik graag ook vertaald gezien, maar de foto's spreken voor het grootste gedeelte voor zich zelf.
Goede vaart, goede vracht en heel veel plezier!
Hartelijke groet,
Manué Gerrits
|
Reactie van
Lilian | Intussen liggen jullie leeg in Maasbracht; ik zag jullie vanuit het raam bij een van mijn tantes. Is het toch Spyck geworden en toen leeg naar Maasbracht? Toch niks mis met het nieuwe 'karretje', want dan gaan wij onze achterneef even aan de jas trekken
|
Reactie van
Ton van Seeters | Hallo schippers van de Picaro en Kia,
Ik heb jullie "Picaro 25"gelezen. Alle lof daar voor. Een heel gezellig en informatief leesstuk. Wat hebben jullie veel geinvesteerd in het schip. Het lijkt mij echter nu dan ook prima in orde. Nogmaals een prachtig verslag.
Goede reis.
Ton van Seeters.
|
Reactie van
Picaro | Hallo allemaal, het is inderdaad Spyck geworden in plaats van Helmond, en daarna Maasbracht (leuk om te weten, van die achterneef…)zoals te lezen in het vervolg van het logboek. Wat helaas nogal wat vertraging opgelopen heeft door het maken van de 25 jaar Picaro-pagina. Het is ook de bedoeling dat de 'croisement difficile' onderdeel wordt van een nieuwe pagina, maar dat zal wel van de winter worden, want ja, de Picaro zelf is ook nog niet af…
|
| Dinsdag 18 | Omdat de bruggen leeg gevaarlijk laag zijn om buiten te werken breng ik maar weer eens een dagje achter de PC door, voor de '25 jaar Picaro' pagina: picaro.nl/nederlands/nl_picaro.html . Nadat ik hier vermeld had dat we maar een handjevol foto's van de oude Picaro hadden, mailde een vriend van Thijs nog een hele serie, o.a. van de roef en motor, en de eerste reis naar het zuiden!
|
| Woensdag 19 | 's Avonds stranden we aan Celles. Een mooie gelegenheid eens met het bootje de bovenloop van de Aisne op te gaan. Die tegenwoordig nog tot Vailly bevaarbaar is (voor jachten), maar vroeger helemaal tot Chateau-Porcien bevaren werd. Even boven Vailly lijkt onze expeditie al te eindigen bij een gigantische boom die dwars over de rivier ligt. Maar we kunnen net tussen zijn kruin en de wal door. Verderop is het idyllisch varen, in het late zomeravondlicht, maar ook oppassen geblazen met onverwachte ondieptes. We hadden gehoopt tot Bourg et Comin te komen, maar een kilometer voor het aquaduct stuiten (niet stuiteren ;-) we op een dammetje.
|
| Donderdag 20 | Sh..! Toch te snel aangenomen: vandaag hadden we zelfs kunnen kiezen tussen Marquion - Helmond en Vaucelles - Spyck, ook voor maandag. En ook te snel gevaren: 's avonds al in Vieux-les-Asfeld, dus we hadden hier nog vrijdag kunnen laden. Maar nu is de GMP-controleur voor maandag besteld. We kunnen ons er echter niet druk om maken, op de warmste dag van het jaar… blij dus, dat we de hut erop gehouden hebben. Al was dat aan Condé wel weer even krap.
|
| Vrijdag 21 | De bevrachter komt persoonlijk de papieren afleveren. Niet om een fooi op te strijken, maar omdat hij helemaal vergeten was om ze op sluis Berry af te geven. Wij blij, want we waren ook helemaal vergeten om ze op te pikken ;-) Wat we ook kunnen vergeten is verven: de nieuwe oogst ligt naast de silo op de wal, en de stevige dwarswind blaast het hele schip (inclusief roef) vol stof en vliesjes. Schuren kan wel. Het roefdekje voor schreeuwde nog wel niet om een nieuw laagje, maar nu de mast er toch af is…
|
| Zaterdag 22 | Zonder wind en shovelende silobaas kunnen de verfpotten vandaag wel open. Daarna naar Asfeld, voor boodschappen. Voor brood hoeven we hier niet te fietsen: als er een schip bij de silo ligt rijdt de bakker ook even langs deze tijdelijke inwoners. De plaatselijke ferailleur komt op verzoek ook nog even langs, om wat oud ijzer op te halen. Want langs het water hebben we dat na 2000 kilometer Frankrijk nog steeds nergens af kunnen geven. Hoezo scheepsafvalstoffenverdrag…
|
| Zondag 23 | Als je op de kaart kijkt moét er in het hoekje van de verbreding bij Evergnicourt gewoon een verbindingssluis tussen het kanaal en de Aisne zitten. Maar als je er langs vaart is duidelijk dat je daar zelfs met de bijboot niet meer bij in de buurt komt. Dus gaan we er maar eens met de fiets op af, via leuke dorpjes en veld-'weggetjes'. Er blijkt inderdaad een prachtig oud sluisje te liggen, of liever gezegd, de resten daarvan. De (groene) kolk staat droog, het bovenhoofd is gedempt, en het benedenhoofd is een ruïne die met klimop aan elkaar hangt. We schatten de maten op 6 bij 30 meter, al is het vreemd schatten vanaf de bodem van een sluis… kikkerperspectief zogezegd ;-) Omdat ik een 'gewoon' Freycinet-sluisje verwachtte had ik mijn fototoestel niet meegenomen, daar heb ik natuurlijk wel spijt van. Zeker als we 's avonds op internet helemaal niets over deze sluis kunnen vinden.
|
| Maandag 24 | Dus als de laadpijp in het schip hangt stappen Kia en ik maar weer op de fiets… Jammer genoeg is het licht niet zo mooi als gisteren. Niet jammer vinden we het deze keer dat we onze partij niet meenemen. We willen namelijk via de Ardennen en de Maas. Omdat het weer zo lang geleden is, omdat het 140 kilometer korter is, en aangezien onze ex-matroos het Canal des Ardennes héél graag eens per spits wilde doen en net drie dagen vrij heeft van zijn werk als sluissteward…
|
| Dinsdag 25 | Hier hebben ze ook al stewards: een meneer komt aanfietsen om onze touwtjes aan te nemen en los te maken, aan de stang te trekken… Het blijkt een oud-collega, die ons altijd volgt via de site.'s Avonds nog een Franse meneer op visite: de oud-buurman van onze matroos, waar we bijna voor de deur liggen…
|
| Woensdag 26 | Het Canal des Ardennes op z'n best en op z'n slechtst: de vallei van Montgon op een nevelige ochtend en het scheidingspand twintig centimeter onder peil. Als VNF bij een stuk ingestorte damwand de tonnen dan ook nog zowat midden in het kanaal heeft gelegd kom je er zelfs met 235 ton niet meer langsheen. Dan er maar óverheen… Om te voorkomen dat we daarbij op een dregje of grote steen varen lichten de heren eerst maar eens een tonnetje. Dat blijkt verankerd aan een plastic jerrycan, gevuld met zand… en een restje olie! Omdat de intussen gecontacteerde responsable toegaf dat het pand misschien wel vijf centimeter onder peil staat en dat de tonnen mogelijk een ietsepietsje ver uit de wal liggen, leggen ze de ton vervolgens maar terug… aan de andere kant van het schip! Zo zal VNF toch Ãets moeten gaan ondernemen, hopen we. 's Avonds op de Maas moet onze matroos ook nog twee dingen ondernemen, die er tijdens zijn stage niet van gekomen waren: ankeren (al gaat dat bij ons niet helemaal volgens het schoolboekje: ankertje van tien kilo aan een touw en overboord ermee ;-) én zwemmen!
|
| Donderdag 27 | De Maas staat gelukkig goed op peil. En er zijn zelfs nieuwe bolders geplaatst, voor de sluizen en ook in het bruggetje van Montigny. Als we daar 's avonds nog een stuk gaan fietsen over de prachtige nieuwe 'Voie Verte Trans-Ardennes' zien we ook waarom: de oude bolders zijn afgekapt, omdat ze over het jaagpad stonden. Voorbij de stuw van Ham heeft het departement zich ook wel erg gemakkelijk van het fietspad afgemaakt: daar gaat de route gewoon over de weg omhoog. En daar komen dus ook die verwarrende nieuwe kilometerpaaltjes uit voort. Maar waar we echt treurig van worden is het informatiebord over de scheepvaart op de Maas: '1973, sloop van vrachtschepen, begin van de pleziervaart'. Binnenvaartpromotie à la VNF…
|
| Vrijdag 28 | ij het boenen ontdek ik een breed spoor van kleine roestspikkeltjes op ons pasgeverfde roefdek. Grr, we zijn inderdaad ergens onder een brug door gevaren die net gestraald werd…
|
| Zaterdag 29 | Lekker vroeg in Maastricht, zodat ik wel even met de trein naar Oss op en neer kan voor de post. Maar één overstap, een hondendagkaart kost maar 3 euro… kom maar mee dan! Alleen blijken er, eenmaal op het station, vandaag tussen Boxtel en Den Bosch geen treinen te rijden maar bussen. Thijs kan binnen een paar minuten op het station zijn om Kia op te halen… maar dan moet hij natuurlijk wel de telefoon opnemen! Dat de kaartautomaat mijn pinpas moeilijk te verteren vindt ben ik gewend, maar nu slikt hij het andere pasje ook niet. En de volgende automaat ook al niet… dan maar in de rij en een trein later! Een treinreis red ik wel, maar voor een bustocht heb ik eigenlijk net iets te weinig gegeten, dus even de stations-AH in. Op de deur staat niets, maar 'Mevrouw, er mogen hier geen honden binnen.' Dan maar geen broodje! Gelukkig gedraagt Kia zich de hele reis voorbeeldig, zorgt schoonmoeder ervoor dat mijn maag weer gevuld wordt en brengt ze me 's avonds ook nog met de auto naar Boxtel.
|
| Zondag 30 | Oei-oei, hopelijk heb ik gisteren niet meer meegenomen dan de post: schoonmoeder blijkt vandaag geveld door symptomen die verdacht veel op Mexicaanse groep lijken…
|
| Maandag 31 | Onze brandblusserkeuring is al een maand verlopen, dus dat gaan we eerst maar eens in orde brengen in Maasbracht. Over anderhalve maand is de gasinstallatie aan de beurt, dus laten we die ook meteen maar keuren: weer een dag stil moeten liggen kost meer dan anderhalve maand 'verliezen'. En je weet ook maar nooit waar je dan weer bent… In afwachting van de brandblussers doen de locale scheepsartikelenwinkels en supermarkten goede zaken. Want je weet maar nooit, waar je aansluitend weer heen moet… Vervolgens kan ik mijn bibliotheekboeken nog gaan inleveren, waarvan de houdbaarheidsdatum ook al lang verstreken is. Want je kunt zomaar opeens twee maanden het land uit zijn, in plaats van drie weken…
|