|
| Maandag 1 | Vol verwachting klopt ons hart: wat zal VNF tijdens die vier weken stremming gedaan hebben aan de verzakkende dijk boven sluis Epenancourt? Het antwoord luidt: NIETS!
|
| Dinsdag 2 | De mannen maken een nieuw vloertje in de gaskast. Tenminste…'Hebben we eigenlijk nog wel een plaatje ijzer?' In het veen kijkt men niet op een turfje zou je denken, maar dat Renault-Peugeot-Citroen-blik is zelfs voor een spits wel erg dun ;-) In het vooronder ligt echter nog een stukje afvalplaat wat Thijs na ons eerste reisje rollen gekregen heeft bij de PUM. Twaalf jaar geleden… ja, je sjouwt wat mee op zo'n schip!
|
| Woensdag 3 | Het lossen gaat sneller dan het aan de reis komen, terwijl er toch werk blijft staan. We hadden onze zinnen op een reis van La Ferté gezet, omdat we dan vrijdag nog zouden kunnen laden. De verlader kan of wil vrijdag echter niet, en kan of wil ook niet zeggen wanneer dan wel, en de bevrachter heeft nauwelijks tijd om de telefoon te beantwoorden, laat staan terug te bellen. Uiteindelijk krijgen we dan toch een reisje van Souppes sur Loing. Doet onze matroos op het eind van z'n stage toch nog een paar echte spitsensluisjes! Voor het echte spitsengevoel gaan we daarna gekoppeld met de buren op en eten we 's avonds samen.
|
| Donderdag 4 | Dat het buurschip tegenwoordig wat langer is dan een spits mag de pret niet drukken, maar omdat het ook wat breder is gaan we voor de Pont Neuf toch maar even uit elkaar. Onze matroos gaat met de buren mee en mist dus de pannenkoeken…In Port à l'Anglais weer langszij, en in Evry weer los: buurtjes gaan in Corbeil laden, wij gaan nog even door naar Saint-Mammés.
|
| Vrijdag 5 | Het Canal du Loing is weer prachtig met z'n parkachtige sluizen, schilderachtige sluiswachtershuisjes en, gelukkig nog steeds, handsluizen. Voor het ultieme spitsengevoel varen we natuurlijk afgebroken, en is het schitterend weer. Mooi voor wat typische afbreekklusjes: rand van de stuurhut schoonmaken en opnieuw in het vet zetten, stuurhutdak schuren… En als alles weer opgebouwd en schoon is: barbecuen. Op de wal, zodat onze matroos op school kan vertellen: 'Spitsenvaart, dat is aan de lopende band barbecuen!' (Letterlijk dan toch ;-)
|
| Zaterdag 6 | Goed dat we geen dagje in Parijs zijn blijven plakken: als we wakker worden gÃet het. Dan ziet afgebroken varen er toch wel even anders uit! Als het wat opknapt mag onze matroos het ruim droog trekken, ga ik boodschappen doen, en durft Thijs het stuurhutdak toch nog te verven.
|
| Zondag 7 | De hemel oogt nog steeds twijfelachtig, dus ga ik de keuken maar boenen, en Thijs de zijne. Als onze matroos de ankerlier van een laagje verf voorziet gaan ze daarboven natuurlijk toch met water gooien. Werken doen we wel op zondag, maar koken niet: pizza!
|
| Maandag 8 | Met een bandje laden is op zich al wat arbeidsintensiever dan met een pijp omdat je steeds moet verhalen, en als het regent is het tussen de vrachtauto's door ook nog eens steeds dicht en open leggen. En als je dan ook nog een schip met lage den hebt en voergerst moet laden (ofwel, als er niet alleen bultjes plat getrokken moeten worden, maar het ruim ook letterlijk tot de nok gevuld moet worden) begint de matroos er ondanks het slechte weer toch wat verhit uit te zien… Tussen de bedrijven door stellen we dan ook nog vervelende vragen als 'Hoeveel kuub heb je nodig om met een hectolitergewicht van 66 kg 250 ton te laden?' en 'Hoe kun je zelf het hectolitergewicht van de lading meten?'… En vervolgens mag hij ook nog in de stromende regen ijken, spuiten en sluisjes draaien. Desondanks trakteert hij ons 's avonds in Nemours op een etentje.
|
Reactie van
Nico | Omdat ik nog geen antwoord op deze leuke praktijkvraag heb gezien doe ik maar een gokje:
Troiscentssoissantdixhuit m3
Ja? vr.gr.
|
Reactie van
Roeland | Als wiskundeleraar moet ik natuurlijk Rens in bescherming nemen. Een hectoliter is zeker geen gebruikelijke maat maar ja, er zijn meer ambachtelijke sectoren waar ze nog echt oude maten gebruiken. Op school proberen we daar juist vanaf te komen. Het antwoord van Nico lijkt te kloppen. Ik verwacht dat Rens dat ook wist? Groet Roeland
|
Reactie van
Carel-Jan | Wat voor middelen staan er tot je beschikking? Ik zou denk ik twee emmers in elkaar zetten, en de onderste emmer met water vullen tot de 10-liter streep. Dan de bovenste emmer vullen met een ladingmonster, ook tot de 10-liter streep als het sg onder de 1 ligt, en anders tot de onderste emmer leeg is. Dan weet je hoeveel kg (liters uit de onderste emmer) de hoeveelheid lading in de bovenste emmer weegt. Maar ik zoek het vast veel te moeilijk, en ben benieuwd naar het 'goede' antwoord.
|
Reactie van
Picaro | Ah, het lag dus niet aan de leerling maar aan het onderwijs ;-) Vandaar dan ook de praktijkstage: in de binnenvaart (en graanhandel?) wordt het ladinggewicht altijd opgegeven in hectoliters.(Wat je dus kunt berekenen door een liter lading te wegen, bijvoorbeeld m.b.v. een blik.)
|
Reactie van
Joop | Lastig, want wie weet nog hoeveel een hectoliter is.
10 hectoliter in een kuub. Is dus 660 kilo in een kuub. 250000 kilo:660 kilo is inderdaad 378,78787….. kuub, toch?
|
Reactie van
Picaro | Waarbij we nog even willen onderstrepen dat 'praktijk' o.i. toch wat anders is dan 'ambachtelijk' en 'oud'! Nico had het trouwens goed. Speciaal voor zij-instromers nog een praktijkles: als je een spits koopt van (of verbouwt tot) 378 m3 krijg je toch geen 250 ton gerst van 66 kilo mee…
|
Reactie van
Carel-Jan | Misschien is een ouderwetse langzaamloper dan toch niet zo slecht. Lekker laten stampen tijdens het laden, dan trilt die gerst mooi in elkaar, zodat het toch in die 378 kuub past ;-)
|
Reactie van
Roeland | En, wist Rens het ook?
|
Reactie van
Matroos/Rens | Met de berekeningen van de matroos hadden we niet eens een schep nódig gehad om 250 ton gerst in het ruim te krijgen.. Die was dus niet goed;-)
In de 'map met aantekeningen' staat: 66 kg per Hectoliter, is 660 kg (0,66 ton) per kubieke meter. Dan 250/0,66 (inderdaad) 378,7878787878…
Enne.. Met een DAF langzaam vooruitdraaiend trilt die gerst vast ook prima in elkaar;-)
|
Reactie van
Nico | Als je aan lading 378 m3 of 250 ton wilt meenemen lijkt het mij aannemelijk dat je ook ruimte en gewicht moet meetellen voor de eigen menagerie zoals bunkers, water en een plaatje staal in het vooronder :) Ik denk dat je voor dit spul iets meer nodig hebt dan 250 ton. Zit ik hiermee in de richting van de vraag? Gr. Nico
|
Reactie van
Picaro | Allemaal mis, wat we bedoelden was het 'stortverlies' onder gangboorden, stuurhut, voorroef e.d. waardoor een schip op papier bijna altijd meer kuubs heeft dan in de praktijk. Gerst is ook na een week varen nauwelijks 'ingeklonken'.
|
Reactie van
Nico | Misschien mag ik ook eens een vraag stellen ipv een antwoord te geven. Stel dat je ergens 100 ton mais moet laden. Op zeker moment wordt er gezegd dat die 100 ton er in zit. Voordat, neem ik aan, de ladingpapieren getekend worden wil je weten of het opgegeven gewicht klopt om te voorkomen dat je op bestemming een probleem zou kunnen hebben. Hoe kan je dit nagaan? gr. Nico
|
Reactie van
Carel-Jan | Hoi Nico,
Schepen hebben aan beide zijden op meerdere plaatsen een ijk, een soort peilschaal op de zij. Door nu zowel voor als na het laden te meten kan aan de hand van een tabel die bij het schip hoort worden afgelezen hoeveel lading er ingegaan is.
Het staat ook op deze site: www.picaro.nl/nederlands/nl_lading.html#hoeveel
|
| Dinsdag 9 | Oeps, dat boswandelingetje in Souppes was niet zo'n goed idee: Kia blijkt maar liefst negen teken opgelopen te hebben. Nou maar hopen dat er geen besmette bij zat… Goed in de gaten houden dus, of ze binnen nu en drie weken niet 'lusteloos' wordt.
|
| Woensdag 10 | Het lijkt op de Oise wel herfst, dus ga ik de computer maar eens opruimen: toen we nog internet per satelliet hadden, konden we alleen als we stil lagen internetten. Dus dat was 's avonds vlug pagina's opslaan, om ze later te lezen of als naslagwerk te gebruiken. Nu we twee redelijk betaalbare GPRS-abonnementen hebben hoeft dat niet meer, al zijn we nog steeds zuinig met de hoeveelheid en lengte van onze dataverbindingen.
|
| Donderdag 11 | Je kunt hier van de vloer eten… als je van hondenbrokjes houdt zelfs letterlijk :-( Blijkt als we de wasmachine en koelkast voor de jaarlijkse schoonmaakbeurt van hun plek schuiven. En als alles weer stofvrij is… ga ik weer stof maken door de keukenvloer te schuren! Want die anderhalve vierkante meter wordt vrij intensief gebruikt. 's Avonds verse vernis, dus geen warm eten, maar vers stokbrood met Franse kaasjes gaat er ook wel in.
|
| Vrijdag 12 | Vandaag zijn de vloer van de 'badkamer' en de 'gang' aan de beurt voor twee nieuwe vernislaagjes. Onze stagiair legt intussen de laatste hand aan zijn verfproject: de ankerlier. In het Canal du Nord heeft hij deze rond weinig hoeven te doen: overal alleen geschut.
|
| Zaterdag 13 | Deze keer valt er niet aan te ontkomen: morgen zondag in België. Als Thijs rond 22 uur post Kortrijk roept, die het eenrichtingsverkeer in de stad regelt, krijgt hij geen antwoord meer. Maar als we tien minuten later aan de zandkade vast willen maken krijgen we op ons kop omdat we door het rode licht zijn gevaren: we moeten aan de palen vóór het licht blijven liggen. Maar daar kun je niet van of aan boord. 'Dan had u maar in Menen moeten blijven.' Maar daar gingen we er nog vanuit dat we nog wel dóór Kortrijk zouden komen… Ondanks de dreiging van een bekeuring gaan we gewoon aan de zandkade liggen. Kia wil morgen wel de wal op, en onze matroos ook: die wordt opgehaald omdat zijn stage er op zit en hij volgende week weer op school moet zijn. En dan te bedenken dat hier voor de schaalvergroting helemaal geen eenrichtingsverkeer was!
|
| Zondag 14 | De zandkade blijkt een grondkade, en na een nachtje regen… Maar de moeder van onze matroos laat zich door een modderpoel niet weerhouden. Thijs ontdekt dat een van de bergen uit 'oude grond' bestaat, dus 's middags kan ik mijn verzameling Boch (scherven ;-) flink uitbreiden.
|
| Maandag 15 | Nou moet ik dus zelf weer om zes uur op, zelf de modder van het schip spuiten… Daar staat tegenover dat gewoon met z'n tweetjes varen ook wel weer fijn is, we weer de volledige beschikking over ons rommelhokje hebben, ik weer éénpans mag koken…
|
| Dinsdag 16 | Terwijl Thijs voor Sluis 0 ligt te wachten loop ik even langs de bakker, de dierenwinkel, de beletteringszaak en de apotheek. Dat gaat in de toekomst dus niet meer, als de omleiding om Den Bosch klaar is. Maar als Seine-Nord dan ook nog eens klaar is zijn spitsen waarschijnlijk toch niet meer welkom in Brabant.
|
| Woensdag 17 | 'Laat gratis uw gehoor testen', lezen we in Veghel. Omdat ik vaak moeite heb mensen te verstaan stappen we maar eens binnen. Maar twintig jaar blootstelling aan meer dan zeventig decibel blijkt onze oren niet aangetast te hebben.
|
Reactie van
KVM | Heeft niks met jullie oren te maken hoor.
Wij praten gewoon zo ;-)
West-vlaams weet je wel….
|
Reactie van
Picaro | Nou… als we binnenkort onze oren nog eens na laten kijken dan ligt dat vast niet aan de hérkomst van onze volgende opstapster ;-)
|
| Donderdag 18 | 'Naar Maasbracht of naar Den Bosch?', vraagt onze 'huisbevrachter' als we ons leegmelden. Ja, daar op kantoor kennen ze hun pappenheimers wel ;-) Voor de verandering hoeft er niets meer aan schroef of motor te gebeuren, zodat we weer eens 'thuis' kunnen gaan liggen. En dan zijn we 's middags natuurlijk meteen weer aan de reis: woensdag in Ivoz-Ramet laden voor Limay, wederom zware rollen.
|
| Vrijdag 19 | Regelmatig vragen buren, wijzend op de barst in een van de zijramen van de stuurhut, of we ruzie gehad hebben. Dan leggen we maar weer uit dat dat gebeurd is toen Thijs een keer in z'n eentje af moest breken. En dat die ruit niet zo eenvoudig te vervangen is, omdat het glas een groenig kleurtje heeft. De glashandel die Thijs vandaag aan de lijn had zei voor de verandering niet meteen 'Dat hebben we niet!' Dus rijdt hij daar, nu we een leenauto hebben, maar eens met een bovendeurtje heen. Met behulp van stalen blijkt het inderdaad mogelijk een nieuwe ruit 'op kleur' te bestellen. Omdat van de Centrale Rijnvaartcommissie per 1 januari 2010 de lichtdoorlatendheid van stuurhutramen minimaal 75% moet zijn, vraagt hij dat meteen maar eens na. Oeps, 73%. Dus als die overgangsregel doorgaat wordt dat heel goed ramen zemen voor de eerstvolgende keuring… of afbreken natuurlijk ;-) Want om de voorruiten te vervangen moet het hele voorpaneel uit elkaar gesloopt worden. En dat allemaal voor glas dat zo licht getint is, dat de meeste mensen het pas zien als je het zegt…
|
| Zaterdag 20 | Bossche bollen: vandaag is het 25 jaar geleden dat Thijs het voorlopig koopcontract voor de eerste Picaro heeft getekend. Wel een jubileumpagina waard! Die is overigens nog wel even 'under construction': het valt me niet mee om de geschiedenis van de twee Picaro's te reconstrueren. Behalve dat contract hebben we namelijk niets meer op papier van de 'oude Picaro', en foto's zijn ook op een hand te tellen. Van de huidige Picaro is in de beginjaren ook weinig vastgelegd. Dat is eigenlijk pas begonnen met deze site, en met de digitale camera…
|
| Zondag 21 | Vaderdag brengt Thijs, net als een paar voorgaande avonden, grotendeels door met 'troubleshooting' voor beide moeders: PC, TV, navigatie…
|
Reactie van
Joke | Dat wordt dus de data's omdraaien…. maar… men beweert dat het altijd moederdag is….
|
| Maandag 22 | De sluismeester op sluis 10 moet even in z'n ogen wrijven: 'Jullie zijn hier toch net opgeschut en nu kom je weer af…!?' Ja, dat kan gebeuren als ze net boven de sluis bellen of je liever naar Arles wil. Enige nadeel is dat we in Gent moeten laden, zodat we al een halve dag de verkeerde kant op varen.
|
Reactie van
Nico | Het lijkt mij geen verkeerde reis. Interessante stad en omgeving. Dit is wat je noemt het nuttige met het aangename verenigen.
|
| Dinsdag 23 | Ook in Nederland kun je spitsen drie breed zien varen: als sluis Hansweert zegt 'kom maar met z'n drieën voorin liggen' dan nemen we dat letterlijk.
|
| Woensdag 24 | Leuk hoor, die tracking & tracing… De buren waarmee we vorig jaar naar het zuiden zijn geweest en wij zitten dit jaar in een tegengesteld ritme: zij op de terugweg, wij op de heenweg. Dus als we elkaar 's avonds aan Kerkhove kruisen moet er natuurlijk even bijgepraat worden. We zitten nog geen vijf minuten aan de koffie of er wordt gebeld: 'Zitten jullie lekker samen te buurten?'
|
| Donderdag 25 | River Information Service is niet altijd bevorderlijk voor een vlotte doorvaart. In sluis Fresnes laat een diepe pousseur ons voor. De daarop volgende sluizen liggen we steeds een kwartier op hem te wachten. 'Ik heb de sluis niet geroepen hoor', verontschuldigt buurman zich, 'van mij mocht je ontsnappen'. Maar op hun informatiesysteem zien de sluismeesters tegenwoordig dat er aan de vorige sluis twee schepen opgeschut zijn, en dus blijven ze op die tweede wachten.
|
| Vrijdag 26 | Kia en ik hebben onze buik vol van die wandelingen in het Canal du Nord! De vorige twee reizen waren er al volop zoete bosaardbeitjes, nu hangen er ook nog sappige kersen, en de pruimen beginnen ook al een kleurtje te krijgen. Maar voor we hier eens terug zijn is de pruimentijd wel voorbij. Dan is de tijd haast weer rijp voor walnoten…
|
| Zaterdag 27 | Twee schippers liggen voor een Franse sluis. Zegt de een tegen de ander: 'Ga er morgen maar eerst in hoor buurman!' Zegt de ander: 'Ik weet óók niet hoe laat ze hier morgen beginnen hoor buurman…'
|
| Zondag 28 | De laatste sluis van het Canal d'Abbecourt blijft maar open staan aan de benedenkant, terwijl er in de verste verte geen opvaart te bekennen is. Dus, na al een tijdje boven de sluis gedreven te hebben, de dépanneur maar besteld. Die moet helemaal uit Vic sur Aisne komen. Als hij eindelijk gearriveerd is komt er inmiddels ook een opvaart aan. Dépanneur boos: je hebt me voor niks laten komen! Dat die opvaart bevestigt dat het licht al op groen stond terwijl hij niet op de afstandsbediening had gedrukt wil hij niet eens hóren. Als we afgeschut zijn kijken we nog eens om. Achter ons staat de sluis weer open, terwijl er in de verste verte geen opvaart te bekennen is…
|
| Maandag 29 | In het lange pand van Reims hangt er al snel een jachtje achter ons. Als we de schroef eraf zetten ziet hij dat meteen, en komt direct voorbij. Even later zit er weer een achter. Die ziet ons niet stoppen, en ook niet wenken. Beneden de sluis vaart hij er inmiddels wel 'scherp' achter. Maar nou laten we hem niet meer voorbij. Die mensen waarschijnlijk boos op die rotspits: 'Wat maken die vijf minuten wachten nou uit, als je nog geen vijf kilometer per uur loopt…' Maar wij weten wat zij niet weten: dat het vanavond op vijf minuten aan komt of we sluis Wez wel of niet halen, en daar zit een pand van 2,5 uur achter… Het komt zelfs zo nauw, dat ik niet eens brood ga halen maar aan boord blijf om te 'tellen', zodat we wat harder de sluizen in kunnen varen…
|
| Dinsdag 30 | Het zou namelijk wel gezellig - en praktisch - zijn als we op marifoonafstand van de buren konden komen, die een uurtje of vier voor ons zitten. Maar de vaartijden werken niet mee: de buren kwamen zowel gisteren als vandaag in een sector terecht waar van 7 tot 19 uur wordt geschut, terwijl wij net in de tussenliggende sector vallen, waar maar van 8 tot 18 uur wordt geschut. Dus blijft het voorlopig bij SMSsen.
|
Reactie van
Nico | Mag je in Frankrijk geen 25 watt gebruiken op de marifoon.
Ik hoop niet dat dit antwoord ook al ergens staat zoals laatst met het ijkgewicht.
|
Reactie van
walter | als iedere schipper nou een 27 mc bakkie aan boord had kun je lekker babbelen over alles en nog wat wij truckers hebben er ook 1 in de auto makkelijk met files enzo vroeger toen ze uitkwamen in 1980 hadden we er ook 1 thuis mvg walter
|