|
|
| Dinsdag 1 | Hoewel we meer tijd hebben om van Triel in Souppes te komen dan van Souppes in Ruisbroek zijn we gisteren maar vast naar Conflans gevaren. Thijs wilde namelijk een groot bestand downloaden. Maar helaas… tijdens het vastmaken hadden we nog wifi, maar toen we vast lagen niet meer :-( Als we brood gehaald hebben gaan we weer een stukje verder de Seine op.
|
| Woensdag 2 | Klinkt vast fantastisch, kerstshoppen in Parijs, maar ik vind het maar niks: al die drukte, de druk om iets te moĂ©ten kopen. En dan het liefst ook nog iets waar 'made in France' op staat, in plaats van 'made in China'! Intussen zit ik er ook nog mee in m'n maag dat ik eigenlijk nog een keer naar Nederland zou moeten. Voor 'Colmar' gaat dat niet meer lukken, meteen daarna gaan de Franse spoorwegen staken, in het Canal du Nord kun je nauwelijks weg komen met de trein en vervolgens zit Thijs dan weer alleen in BelgiĂ«… En als je iemand nodig hebt kan er natuurlijk net niemand meevaren. Dan krijgen we ook nog te horen dat Cale Info Service, ons Franse bevrachtingssysteem, failliet verklaard is. Dus voortaan geen reisjes meer uitzoeken op internet…
|
| Donderdag 3 | Voor de verandering gaan we eens met de fiets, in plaats van met het schip, naar het Centre Commercial in Ivry. Parijs wil graag groen doen, dus op iedere straathoek kun je tegenwoordig fietsen huren, her en der zijn fietspaden aangelegd… Alleen dan wel weer op z'n Frans: net voor het winkelcentrum slaat het fietspad rechtsaf, terwijl wij dus rechtdoor willen. Vervolgens blijkt de eerste straat links eenrichtingsverkeer… grr, dan maar over het trottoir. 's Middags weer een stukje varen, naar Evry, waar de Westropa ligt. Waar we ondanks alle Sinterklaasstress ook nog mee mogen eten.
|
| Vrijdag 4 | Op het gemakje verder, naar Saint-MammĂ©s. De krant wil een verhaal over verleden, heden en toekomst van Cale Info Service, dus ga ik onderweg onze mailinglistarchieven maar eens doorspitten. Tien jaar spitsenvaartgeschiedenis… veel CIS-perikelen, maar ook ELV en Noord-Zuidperikelen, vaartijdperikelen, telefoonperikelen, internetperikelen, vrachtprijsperikelen, hondenperikelen, btw-perikelen, factuurperikelen, stakingsperikelen, droogteperikelen, stremmingsperikelen, 90-dagenperikelen, GMP-perikelen, ijsperikelen, CCR-perikelen… 't is haast een wonder dat er ĂĽberhaupt nog spitsen rondvaren ;-)
|
| Zaterdag 5 | Zoals gewoonlijk begint het te regenen als wij leeg de Loing in draaien, maar voor de verandering worden we niet nat: we gaan het eens in grand ballast proberen. Maar goed ook, want we blijken vier geballaste buren voor ons te hebben, dus voor je die anders eens allemaal voorbij bent… Bovendien komen we tussen Moret en Nemours echt in ieder pand een geladen spits tegen: het kanaal is een maand gestremd geweest, dus afgelopen dagen is overal geladen. Al met al komen we net in Souppes-sur-Loing, al moeten we het laatste stukje, achteruit, in ballast, wel in het pikkedonker doen.
|
| Zondag 6 | Een halve fles antikal en de hogedrukspuit ten spijt droogt de kop weer even wit op als voorheen. 's Middags een boswandelingetje met de hond, en dan weer verder met mijn verhaal.
|
| Maandag 7 | Aaaaah! Nog steeds van niemand antwoord gekregen, als ik bel blijken de meeste 'betrokkenen' afwezig of niet beschikbaar… En dan komt alles opeens tegelijk en kan ik op het laatste nippertje mijn hele tekst weer aanpassen. Intussen moet ook mijn reis naar Colmar geregeld worden met het pr-bureau van VNF, moet ik nog bedenken wat ik komende twee dagen aan zal trekken (want het is gewoon 'vies' warm voor de tijd van het jaar) en verder zoal mee moet nemen, moest ik eigenlijk nog wat boodschappen doen, eten koken en afwassen… En dan op naar Parijs, waar ik een nachtje in een hotel overblijf, omdat ik vanuit Souppes niet om zes uur 's morgens op het Gare de l'Est kan zijn.
|
| Dinsdag 8 | Op het station tref ik Françoise van het pr-bureau, die voor twee dagen mijn engelbewaarder is. Zij regelt en betaalt alles: mijn treinkaartjes, het omwisselen van onze tickets als we de TGV missen doordat een Luxemburgse journalist niet op komt dagen, een ontbijtje in de trein en koffie op het overstapstation, de bus van het station naar het Parc des Expositions, gezelschap bij de lunch, 's avonds - als ik mijn conferentie, standbezoeken en gesprekjes achter de rug heb - een taxi naar het hotel, het inchecken, een bezoekje aan de beroemde kerstmarkt van Colmar en tenslotte een plekje in de VNF-bus naar de haven van Neuf-Brisach, voor het VIP-diner op een cruiseschip. In dit soort situaties is het steeds weer afwegen of je wel of niet zegt dat je vaart, want bij de een levert je dat bonuspunten op (van 'Goh, wat interessant' tot 'Ah, le Picaro!'), terwijl de ander je dan opeens niet meer serieus neemt. Bij VNF is het (op enkele positieve uitzonderingen na…) meestal beter maar te verzwijgen dat je ook schipper bent. Wat soms wel tot komische situaties leidt. Zoals de keer dat een galante vnffer me door de auto-met-chauffeur van Mr B himself naar het station van BĂ©thune liet brengen… terwijl ik dus eigenlijk aan de andere kant van de stad in de haven moest zijn ;-) Gelukkig wisselt de bezetting daar zo vaak, dat er inmiddels bijna niemand meer werkt die me nog herkent. Behalve dan degene die destijds de perscontacten deed, en laat die vanavond nou net naast me terecht komen. Op zich wel gezellig en informatief, ware het niet dat de rest van het tafelgezelschap een kant van mij kent die hij niet kent… Hihi, vermoeiend hoor, zo'n dubbelleven ;-)
|
| Woensdag 9 | Nog een rondje praten met collega's, bevrachters, haven- en vaarwegbeheerders, nog een paar 'agendas du marinier' ophalen, nog een conferentie en dan weer met mijn begeleidster en een Franse journalist terug naar Parijs. Thijs ligt inmiddels geladen in Nemours. Waar ik meteen weer met beide benen op de grond sta, of beter gezegd, in de grond: om aan boord te kunnen komen moet ik met mijn nette kleren door de bosjes en achter een hek langs scharrelen. Omdat ik heel veel te vertellen heb, en helemaal geen zin om te koken, gaan we vervolgens maar in de stad eten.
|
| Donderdag 10 | Lekker Loingvaren: broodje halen, sluisje doen, koffiedrinken, sluisje doen, pandje met Kia meelopen, sluisje…
|
| Vrijdag 11 | Het mooiste licht van de wereld, komen we geen schip tegen in Parijs!
|
| Zaterdag 12 | Tijdens uitstapjes voor de krant heb ik het altijd reuze naar m'n zin, maar aan het georganiseer vooraf en de 'schrijfdruk' achteraf heb ik een gloeiende hekel. Na een dag uitstellen en een dag typen en deleten begin ik tĂłch maar met een Frans citaat… en dan volgt de rest vanzelf!
|
| Zondag 13 | Gelukkig heb ik ook wel eens een 'makkie': mijn Franse bazin wil ook een artikel over de sluiting van de CIS, en aangezien ik alle informatie nog in mijn hoofd heb… Ik zit wel een beetje te stoeien met de verschillende verledentijdsvormen. 'Je hebt ook zoveel tijden in het Frans', klaag ik tegen Thijs. 'Vooral veel verloren tijd', zucht die, als we weer eens een dik uur middagpauze in het canal du Nord treffen.
|
| Maandag 14 | Ik had het schip nog een grote boenbeurt willen geven, maar vandaag vriest het opeens dat het kraakt. Maar goed dat ik toch niet naar Nederland hoefde, anders had Thijs nu in z'n eentje lopen glibberen. Bij Palluel komt zoveel water van de hefdeur af gelopen dat de buurman even later z'n auto niet meer open krijgt.
|
| Dinsdag 15 | Vanmorgen dachten we nog vanavond al op onze losplek aan te komen, maar met een paar van die grote jongens ervoor duurt de Boven-Schelde zo lang dat we pas om half negen aan Merelbeke zijn.
|
| Woensdag 16 | In Ruisbroek kunnen of willen ze niet zeggen wanneer we gaan lossen, misschien morgen, misschien ook overmorgen. Want we hebben die en die nog voor, en die en die hadden er al moeten zijn, dus als die morgen komen gaan ze ook nog voor. 's Middags gaat de buurman het nog maar eens vragen, met hetzelfde resultaat. Grr… Aangezien ik dit weekend pa zou helpen met z'n verjaardag zal het wel vrijdag zes uur worden voor we leeg zijn :-(
|
| Donderdag 17 | Tijdens ons ontbijtje op bed zien we het tussen de luxaflex door buiten geleidelijk wit worden. Dan wordt er op de deur geklopt. De buurman zeker, die er tussenuit wil zeker. Nee, de losser: 'Schipper, waar blijf je nou?' Wel g… We doen ons best, maar met die bevroren touwen en gladde gangboorden duurt verhalen en openleggen toch wat langer dan normaal. En dan hebben wij nog geluk: als we leeg zijn ligt er inmiddels zo'n pak sneeuw dat de achterburen eerst de luiken schoon moeten vegen. Het is dan net laag water geweest, zodat we via de Rupel en de Nete naar het Albertkanaal kunnen varen, in plaats van over Antwerpen.
|
| Vrijdag 18 | Even na de middag arriveren we op onze kerstbestemming: Maastricht. Inderdaad, een vreemde bestemming voor ons, maar omdat het toch een vreemde Kerst zal worden hadden we bedacht die maar een keer met mijn vader, broer en schoonzus in Malmö door te brengen, waar de familie van mijn schoonzus woont. Dat plan dreigde nog even in het honderd te lopen doordat honden niet erg welkom bleken in Zweedse vakantieverblijven, en Kia's normale logeeradressen ook niet beschikbaar waren. Maar gelukkig wilden lieve buren wel op haar passen. En als je haar 'huis' dan ook nog langszij kunt leggen… Na de koffie vertrek ik met de trein richting Kerkdriel, waar ik nog net voor de eerste verjaardagsvisite aankom.
|
| Zaterdag 19 | Daar word ik 's morgens door een andere buurman opgehaald voor de jaarvergadering van de Internationale Afdeling van Koninklijke Schuttevaer. Waar ik (nee, niet wij ;-) afgelopen week dan toch maar lid van ben geworden, mede met het oog op de ontwikkelingen in Frankrijk. Aangezien we wat dat aangaat aardig dezelfde opvattingen hebben is het natuurlijk super dat buurman bestuurslid wordt.
|
| Zondag 20 | Terwijl er meer en meer sneeuw valt, valt de ene na de andere verre verjaardagsvisite af… Gelukkig willen een paar plaatselijke gasten wel een extra gebakje voor hun rekening nemen. Ik had eigenlijk 's avonds nog terug naar Maastricht willen reizen, maar met dit weer lijkt het me wijzer maar tot morgen te wachten. Dan de post maar vast doornemen. Goed nieuws: we hoeven zo te zien geen vaartrechten te betalen over die extra Marne-kilometers naar Le Teil. Mopperen werkt dus wel!
|
| Maandag 21 | Ondanks het negatieve reisadvies van de NS ga ik 's middags toch maar eens op het station kijken, want de kerstkaarten, kerstkadootjes en kerstvakantiekoffer kan ik toch maar moeilijk aan Thijs overlaten… Als er een stoptrein naar Eindhoven aangekondigd wordt besluit ik het er maar op te wagen: logeeradressen genoeg, mocht ik daar stranden, en in mijn tas voldoende verjaardagsrestjes om de hele coupĂ© te voorzien, mochten we onderweg stranden. Het is in ieder geval reuzegezellig in de trein: door de bijzondere omstandigheden praat iedereen met elkaar - en hebben sommigen dan ook het nodige te vertellen. Maar we komen zonder problemen in Maastricht.
|
| Dinsdag 22 | Kon Thijs door onze geplande vakantie ook eens lang van te voren een afspraak maken met de tandarts, blijkt er daar iets mis te zijn gegaan met de planning. Gelukkig kan hij 's middags alsnog terecht. Maar tegen de tijd dat hij terug is, is het mooie dooiweer weer voorbij.
|
| Woensdag 23 | Dus moeten we op onze vertrekdag het ruim nog uitspuiten (ja, dat mag, nu we een - 'watisdatnuweervoorpapiertjeschipper' - losverklaring losgekregen hebben), want tussen alle inpak- en afspraaktoestanden door zijn we gisteren ook nog bevracht: 4 januari in Stein laden. Wij voor Arles, de buren voor Sète. Buurman werkt het ruim verder af, want hoewel het treinverkeer weer op orde lijkt nemen we toch maar een paar uur reserve. We hebben dan ook nog een flinke treinreis voor de boeg: helemaal naar Malmö. Pa wil niet vliegen, wij vinden treinen juist wat 'avontuurlijker', dus dat komt mooi uit. Echt avontuurlijk wordt het als de Kopenhagen-expres Moskou als eindbestemming blijkt te hebben, en na Arnhem niet richting Hamburg rijdt, maar naar Duisburg, Keulen… alvorens gesplitst en weer naar het noorden gedirigeerd te worden. Maar dan ben ik al onder zeil, in onze luxe, zelfs van een wasmeubel voorziene, maar wel wat krappe driepersoons slaapcabine.
|
| Donderdag 24 | Als we wakker worden zijn we al in Denemarken. Bij onze 'bedplaats' blijkt zelfs een ontbijt te horen, en even later voorziet de DB-stewardess ons nogmaals van een halve liter koffie per persoon. Om 19 uur zijn we uit Utrecht vertrokken, om 10 uur arriveren we in Kopenhagen. Daar stappen we, nadat Thijs de Deense automaat een kaartje onttrokken heeft, in de volgende trein, die ons over de Ă–resundbrug naar Malmö brengt. Op 'centralen' worden we afgehaald door mijn broer en schoonzus (die ons vannacht voorbij gevlogen zijn) en bij ons onderkomen afgeleverd: Villa Hilleröd, een fraai huis uit 1908, dat nu in gebruik is als 'vanderhemmet', een soort jeugdherberg-voor-alle-leeftijden (zie www.villahillerod.se). Omdat we momenteel de enige gasten zijn worden we ondergebracht in een bijgebouwtje, waar beide slaapkamers voorzien zijn van een eigen badkamer, maar we mogen ook gebruik maken van de gezellige keuken (met inhoud) en zitkamer van het huis. Als we opgeknapt en opgefrist zijn worden we weer opgehaald, om kerst te vieren bij de ouders van mijn schoonzus. Omdat ze oorspronkelijk uit Polen komen gaat dat volgens Pools gebruik, met wat Zweedse invloeden: eerst een maaltijd van deegflapjes gevuld met zuurkool en paddenstoelen, gebakken paddenstoelen, gebakken zalm, gerookte zalm, vers gebakken brood, haringsalade, aardappelsalade enzovoort, maar (normaal gesproken…) geen vlees. Dan volgt koffie met koekjes, kwarktaart en maanzaadcake, vervolgens worden de cadeautjes uitgepakt en dan gaan de liefhebbers naar de (Poolse) kerk. Aansluitend volgt weer een maaltijd, deze keer ook met gehaktballetjes, worstjes en diverse soorten ham.
|
| Vrijdag 25 | En dan is kerstmis eigenlijk al weer voorbij in Zweden. Om acht uur gaan de supermarkten weer open, die je hier zowat op iedere straathoek vindt, en die dagelijks tot 's avonds laat open blijven (of zelfs dag en nacht). Dus gaan Thijs en ik maar eens op verkenning uit. Natuurlijk kopen we grote, ronde knäckebröden en tubes 'Kalle's kaviar' om er op te doen, 'Lätta', yoghurt met rabarber en vanille, jam in blik (er wordt ook veel jam in plastic rolletjes verkocht), een cylindervormig kaasje enzovoort. Van gesproken Zweeds kunnen we niets maken, maar geschreven Zweeds is in z'n context wel te begrijpen. Anders dan je altijd hoort blijken de levensmiddelen ongeveer even duur als bij ons. De Zweedse kroon rekent ook gemakkelijk om: 10 kronen is ongeveer 1 euro. 's Middags komen mijn broer en schoonzus ons weer ophalen voor een rondrit langs o.a. de villawijk, de jachthaven, de Öresundbrug, 'the turning torso' (het hoogste flatgebouw van Zweden, dat zich van onder naar boven een kwartslag draait, ontworpen door de Spaanse architect Calatrava,) de 'docklands' van Malmö, een ex-onderzeeërwerf waar nu windmolens gebouwd worden, de veerterminal, de binnenstad met z'n winkelstraat en pleinen, maar ook de wat mindere buitenwijken. We eindigen bij de familie, waar we wederom op een heerlijk maal onthaald worden. Als tegenprestatie helpt Thijs de PC weer op gang ;-)
|
| Zaterdag 26 | Inmiddels hebben we genoeg plaatselijke bekendheid om met de bus naar de binnenstad te gaan, waar vandaag alle overige winkels weer open zijn… en uitverkoop houden! Bij wijze van souvenir koop ik twee grote kartonnen kerststerren (die bijna alle Zweden voor het raam hebben hangen) en natuurlijk wat kadootjes voor deze en gene. Een boek over het Göta-kanaal treffen we hier in Zuid-Zweden helaas niet aan. Om vier uur beginnen veel winkels hun deuren weer te sluiten. Wat nu, tot etenstijd? Simpel: eten! Anders dan we in Frankrijk gewend zijn blijken veel restaurants hier om vijf uur al vol te zitten. Omdat we hier natuurlijk geen Grieks, Italiaans of Chinees willen eten nemen we maar iets wat Zweeds klinkt… blijkt het Deens te zijn ;-)
|
| Zondag 27 | Terwijl pa en Thijs het technisch en scheepvaartmuseum bezoeken wandel ik door naar het historisch- en kunstmuseum, in het oude fort. Best de moeite waard. Een anoniem schilderij doet me sterk aan 'mijn' scriptieschilder denken… Omdat mijn kaartje ook voor het andere museum blijkt te gelden, en pa daar nog lang niet uitgekeken is, maak ik daar ook nog maar een ronde. Het interieur van de onderzeeĂ«r doet me sterk aan onze treincoupĂ© denken ;-) Op de havenafdeling treffen we een heuse hectolitermaat aan, dus voor de ongelovigen: die kennen ze zelfs in Zweden! 's Middags komt de familie bij ons, in 'Villa Kakelbont', koffiedrinken.
|
Reactie van
ongelovige | Ja, maar wel in het museum!
|
Reactie van
Picaro | Het museum had ook een hoekje gewijd aan containers…
|
| Maandag 28 | In alle vroegte vertrekken we al richting Kopenhagen, zodat we daar ook nog een dag rond kunnen kijken. Normaal gesproken hadden we waarschijnlijk een wandelroute uitgestippeld, deze keer hebben we maar een bustoer van 2,5 uur gepland. Waar we overigens zeker geen spijt van hebben. Naast de 'must see's' als het raadhuis, Tivoli, de wisseling van de wacht bij het koninklijk paleis, de oude handelsbeurs, Nyhaven, de kerk met wenteltrap om de torenspits, de universiteit en natuurlijk de kleine zeemeermin, komen we ook langs prachtige gele marinehuisjes, een appartementencomplex dat om een oude silo heen gebouwd is, een stukje 'echte' haven, het congrescentrum waar onlangs de milieutop gehouden is en de omliggende nieuwe wijk. De gids voorziet ons bovendien van allerlei nuttige en leuke informatie over Kopenhagen. Werkelijk een prachtige stad. Omdat het in het centrum buiten wel erg koud en binnen wel erg druk is voor pa, en de musea op maandag gesloten zijn, lopen we aan het eind van de middag maar weer naar het station, waar onze trein rond zeven uur vertrekt. Deze keer hebben we een 'ligplaats' in plaats van een 'bedplaats', goedkoper, maar omdat we een zespersoonscoupé voor ons drieën blijken te hebben, uiteindelijk comfortabeler.
|
| Dinsdag 29 | Pa en ik stappen in Zaltbommel uit, Thijs reist door naar Oss voor een leenauto. Zodat we vandaag met al onze spullen, maar ook komende dagen nog gemakkelijk vervoer hebben.
|
| Woensdag 30 | Onder andere om naar de Telematicadag in Nijmegen te gaan. Na lang dubben (niet vanwege de techniek, maar vanwege de 'mensen') besluit ik deze keer toch maar niet mee te gaan, maar bij ons hondje te blijven. Dus rijdt de buurman maar mee.
|
| Donderdag 31 | Nog even lekker de stad in, voor we weer voor weken de rimboe in gaan, en dan bij de buren oud en nieuw vieren. Zo, dit rampjaar is voorbij!
|
Reactie van
Ton van Seeters | Hallo schippers van de Picaro.Op de laatste dag van het jaar wil ik jullie hartelijk bedanken voor de mooie en boeiende reisverhalen die jullie ook dit jaar weer geschreven hebben. Ook de foto's heb ik met heel veel plezier bekeken.
Mag ik jullie een heel fijne jaarwisseling wensen en een heel voorspoedig 2010. Ik hoop dat jullie volgend jaar ook weer tijd en energie vinden om voor ons te schrijven.
De hartelijke groeten van een bewonderaar van jullie.
Ton van Seeters.
|
Reactie van
Arnold | Hallo Picaro,
Ik wens jullie een goed jaar toe en ik hoop nog lang te kunnen genieten van de uitstekende reisbeschrijvingen.
Jullie website wordt steeds bekender en is van groot belang om het Europese kanalen-erfgoed bevaarbaar te houden.
Arnold Arnoldussen, motorjacht Varg - Amsterdam.
|
Reactie van
Oscar | Ook ik bedank jullie voor het meelezen in jullie blog. De beste wensen voor 2010. Veel vracht en goede prijzen.
|
Reactie van
Harry Kamphuis | Ik sluit mij volledig aan bij de vorige schrijvers.
Veel geluk in 2010.
|
Reactie van
Picaro | Leuk, al die 'onbekende' logboeklezers! Alvast veel leesplezier in 2010. We hebben ons voorgenomen om de rest van de site ook weer eens te vernieuwen (en het logboek iets beter bij te houden dan afgelopen maand het geval was ;-)
|
|