|
| Dinsdag 1 | We vliegen de Aisne af, zodat we nog voor de middag in Janville zijn. De sluismeester komt zijn hok uit om uitgebreid te zwaaien. 'Zeker de nieuwe Fluvial gezien', zeggen we voor de gein. Wacht eens even, dat zou nog waar kunnen zijn ook! Dus vlug naar de-bakker-die-ook-tijdschriften-verkoopt. In Noyon komt de sluismeester ook al naar buiten… om te vragen we een petitie tegen uitbreiding van de vaartijden willen tekenen. Vooruit maar, van zeven tot zeven vinden wij wel best, alleen met die middagpauze op zondag zijn we het niet eens.
|
Reactie van
vrienden | Bij ons kwamen ze in Longuevoisin met die petitie. Heb ook getekend maar wel met aantekening dat de middagpauze's echt niet meer kunnen en weg moeten, want daar stond niets over op die petitie.
|
| Woensdag 2 | Ook het Canal du Nord loopt lekker, zodat we in twee dagen van Venizel naar Pont Malin varen. Daar hadden we in de planning toch minimaal een halve dag langer voor uitgetrokken. Verder weinig te melden: een nieuw hek hier, een nieuwe brug daar, stoeltje vernist, vooronder opgeruimd…
|
| Donderdag 3 | Het voordeel van die Franse binnenlandse reizen is dat ze van het begin tot het eind leuk varen zijn. Eenmaal Palluel voorbij is het nu een kwestie van de reis maar 'uitzitten'. Al met al 84 dagen in Frankrijk geweest deze keer. Waarvan we er, volgens onze berekening, 35 effectief aan 'cabotage' gedaan hebben, dus we hebben er voor dit jaar nog 100 over.
|
Reactie van
Lutgerdina Charter | Ik begrijp de 35/84 dagen maar n og 100 over? Is er een wettelijke 100-dagen limiet aan het aantal dagen dat jullie binnenlandse Franse reizen mogen doen of begrijp ik dat niet goed?
|
Reactie van
Picaro | Buitenlandse schepen mogen in Frankrijk maximaal 135 dagen per jaar binnenlands vervoer verrichten, waarvan maximaal 90 dagen aaneengesloten. Dat geldt trouwens ook voor passagiersschepen…
|
| Vrijdag 4 | Gunstig tij aan Terneuzen, maar een bezoekje aan/van een voormalige opstapper zit er daardoor weer eens niet in. Daar staat tegenover dat we nu aan de Volkerak met een toekomstig spitsenschipperspaar af kunnen spreken.
|
| Zaterdag 5 | Om drie uur vast in Den Bosch, dus mooi nog even de tijd om een nieuwe contactlens op te halen, de bibliotheekboeken in te leveren, andere wandelschoenen voor Thijs te kopen (die in Sète spontaan uit elkaar vielen…) en een rondje over de markt te doen: je weet immers maar nooit, of we hier van de week nog wel langs terugkomen. Dus komen Thijs z'n ouders 's avonds ook maar vast op bezoek, met de resterende post.
|
| Zondag 6 | En 's morgens de mijne… waarna we nog een stukje richting Lieshout doen. Echt haast hebben we niet, bij het voormelden al gehoord dat we maandag niet lossen, maar zonder losdatum (en vaak ook nog met) is het toch wie het eerst komt, het eerst maalt.
|
| Maandag 7 | Als we leeg zijn heeft het kantoor nog niets 'op', dus varen we maar op de bonnefooi naar Den Bosch. Een man met camera rijdt een paar sluizen met ons mee, maar als ik vraag waar het voor is, laat hij zich niet meer zien! 's Avonds een vriendin op visite.
|
| Maandag 7 | We zijn in ieder geval de eerstgekomene… Onze verplichte vrije dag brengen we door met de administratie bijwerken, telefoonabonnementen vergelijken, buitenlandse BTW-bonnen kopiëren en Nederlandse boodschappen doen. 's Avonds komen de buren uit Vic, nu de buren uit Oosterhout, hun computer weer ophalen.
|
| Dinsdag 8 | Met ma naar de markt, om nieuwe bekleding voor mijn stoeltje uit te zoeken. Dan voor de zekerheid maar naar de dierenarts, het postkantoor, en de bieb, want er is sprake van een reis Stein-Salaise. Niet dat we zo graag meteen weer naar het zuiden willen, zeker niet nu het canal d'Heuilley van half mei tot half juni gestremd gaat worden, maar veel ander werk is er momenteel niet.
|
| Woensdag 9 | Het voordeel van dit soort reizen is wel, dat we meestal zelf mogen zeggen wanneer we willen laden. Dinsdag graag, dan kunnen we hier het weekend mooi nog blijven liggen. Daarop volgt geen telefoontje meer, maar, anders dan in Frankrijk, wel een charter bij de mail! Dan denken we er opeens aan dat Thijs in het voorjaar altijd vreselijk last van hooikoorts heeft in midden-Frankrijk, dus meteen naar de apotheek. 'Een doosje van zeven of een van dertig?' Doe er maar twéé van dertig: grote kans dat we afgebroken terug moeten… 's Middags met stoeltje naar de meubelstoffeerder, annex peetoom. Ter vervanging zolang een oude stoel van thuis, die wel kleiner lijkt, maar dat niet is: hij past met geen mogelijkheid door de deur. Maar wij zijn niet voor één gat te vangen: dan maar door het dak!
|
| Donderdag 10 | 's Morgens een delegatie van Kantoor Binnenvaart op de koffie, om de nieuwe website te bespreken, 's middags nog een spitsenschipper in spé. Dan vlug het ruim vegen, en met de trein (voordeelurenkaart lijkt dit jaar geen goede investering…) naar Oss.
|
| Vrijdag 11 | Terug naar boord, om de Belgische en Franse BTW-teruggaveformulieren verstuurklaar te maken: de benodigde verklaring van de belastingdienst is niet binnen de beloofde tien dagen aangekomen, dus moeten we het hele pakket maar thuis neerleggen, want voor we nu weer eens terug zijn… Zeker strafpunten gekregen, omdat we veel te laat waren met betalen ;-) Dan weer naar Oss, om de overige familieleden ook nog even te zien.
|
| Zaterdag 12 | Thijs z'n vader had al nieuwe panelen in de vorig jaar gevonden mahonie deurtjes gezet, nu moeten ze nog even op breedte van de voorraadkast gezaagd worden. En dan kunnen ze mee, om geschuurd en vernist te worden. 's Middags en 's avonds nog visite, en dan zit ons weekje 'vakantie' er al weer op. Zoals altijd weer te kort om iedereen te zien en alles op het to-do lijstje te doen.
|
| Zondag 13 | Weer een tijdje geleden dat we dit stuk Zuid-Willemsvaart gedaan hebben: twee nieuwe sluizen. Mooi op tijd in Stein om de laatste verse boodschappen in te slaan. Nou ja vers… de mosselen mogen toch retour. Dan eten we de spinazie maar op, die er met geen mogelijkheid meer bij past in de koelkast.
|
| Maandag 14 | DE route van Stein naar Salaise is natuurlijk via de Maas en Vogezen. Vroeger het snelst, diepst en mooist. Maar nu hebben we er allebei eigenlijk geen zin meer in, vanwege dat geklooi met die stuwen op de Maas en die belabberde automaten en lamlendige sluismeesters in de Vogezen. En dus vinden we het niet zo heel erg dat er zoveel water loopt dat de Franse Maas zelfs gestremd is: dat maakt de keus gemakkelijk. Normaal gesproken waren we misschien nog via het Canal des Ardennes gegaan, maar dat zit de hele maand dicht.
|
Reactie van
Anja | De stuwen staan goed hoor, open…
Water zat.
Automaten zijn overal waardeloos en sommige sluismeesters ook.
Groetjes uit Stenay.
|
| Dinsdag 15 | Albertkanaal, mooie gelegenheid om me door 3,5 maand vakbladen heen te werken. Resultaat: 16,5 kilo oud papier en een kilo of drie om te bewaren.
|
| Woensdag 16 | Neerschelde, mooie gelegenheid om me door anderhalve week mail heen te werken. Normaal waren we vervolgens via de Boven-Schelde gegaan, nu nemen we de Leie, vanwege vrienden die aan Don liggen. Mailen is leuk, elkaar weer eens zien leuker!
|
| Donderdag 17 | Onverklaarbare poetsdrang, niet bij nadenken, áángrijpen, zo'n zeldzame gelegenheid! 's Avonds bij de buren langszij, lekker eten en bijpraten.
|
| Vrijdag 18 | Samen op naar Courchelettes, waar wij rechtdoorgaan en de buren rechtsafslaan. Als dat maar goed gaat: hij wil wel, zij wil niet afbreken…
|
| Zaterdag 19 | Zondag: verse croissants bij de koffie, stukje met Kia wandelen, 's avonds weer samen met andere buren eten… en tussendoor ook nog even twaalf canal-du-Nord-sluizen!
|
| Zondag 20 | En weer loopt het lekker: van Pont L'Eveque komen we nog beneden Bourg-et-Comin. In de verbreding zit een nieuw kaaitje. Een Franse buurman, die ziet dat we dat wel eens willen uitproberen, waarschuwt ons in z'n beste Nederlands: 'Dit is de France buurman, mooie paaltjes maar slechts 1,20 meter water…'
|
| Maandag 21 | Kia heeft het weer helemaal naar haar zin. En wij eigenlijk ook: het zonnetje doet z'n best, de vogels fluiten, het koolzaad staat in bloei, konijntjes, vlinders en escargots dartelen door het jonge gras en wij zitten weer helemaal in het ritme van de sluizen. En hoe we terug gaan komen zien we over een week of twee dan wel weer. In ieder geval niet meer via het Canal d'Heuilley; daar mag je acht dagen voor het begin van de stremming al niet meer in, lezen we in het scheepvaartbericht. Vroeger was dat toch zeven dagen? 'Dat is vanwege die automatische sluizen', zegt Thijs, 'schepen doen tegenwoordig een dag langer over het kanaal…'
|
| Woensdag 23 | Aan Sillery krijgen we onze tegenliggers te pakken op de marifoon, dus dat is praten, sluis, praten, sluis, praten en zwaaien, sluis, praten, sluis. Afijn, boven Wez zet ik maar weer nieuwe koffie…
|
| Donderdag 24 | Mooi weer om de kastdeurtjes kaal te schuren. Tussen de bedrijven door naar de bakker (voor niets), de supermarkt (voor verse vitaminen), de brico (voor meer schuurpapier) en de tuin in (voor seringen). We stoppen maar aan de silo van Orconte, zodat we gemakkelijk de wal op kunnen: iedere avond gaan we een half uurtje wandelen, zodat Thijs z'n nieuwe schoenen in kan lopen.
|
| Vrijdag 25 | Reis op reis kijk ik hier verlekkerd naar een mooie oude deur, die bij een sluismeester in de tuin staat. Inmiddels is hij in tweeën gebroken, en groeit het onkruid boven de gietijzeren bloemen uit. Dus trek ik de stoute schoenen maar eens aan, en bel aan. 'O die ouwe deur, die wou ik al lang weggooien, neem maar mee!' En hij tilt hem ook nog voor me aan boord. 'Jullie staan in de Fluvial hè? Ik kijk ook vaak op jullie site, waar jullie zitten!' Bij de volgende sluis vraagt Thijs aan de itinérant 'Dat was toch de chef ?' Ja, dat was de chef… Tijdens het invaren van de laatste sluis zie ik in het hoekje van de kaart Gallo-Romeinse ruïnes en een druïdensteen, dus tijdens het opschutten zet Thijs vlug een route uit. Vastmaken, wandelschoenen aan en wegwezen. Het aquaduct kunnen we niet vinden, maar de menhir is niet over het hoofd te zien. Vanaf de heuveltop hebben we met het avondzonnetje ook een prachtig uitzicht over het Marnedal en de koolzaadhellingen aan de overkant. Dit soort dagen, daar doe je het voor…
|
| Zaterdag 26 | De buren, die we aan Joinville kruisen, hebben prachtig weer getroffen om afgebroken te varen. In plaats van iets lekkers voor bij de koffie, breng ik maar weer eens ijsjes mee van de bakker. Ook maar een voor de sluismeester die ons vandaag begeleidt, een leuke natuurkundestudent. In de loop van de middag wordt het zo warm, dat de garnaaltjes die vanaf de sluismuur in het gangboord zijn gevallen roze kleuren: gambas à la platbord!
|
| Zondag 27 | 'Het hondje van de site!' horen we, als we sluis Condes binnenvaren. Oud-collega's, die met hun camper langs de kanalen trekken. Bij Chaumont zien de sluizen zwart van de mensen. De vers geverniste kastdeurtjes op de luiken worden uitgebreid bewonderd, de rest van het interieur trouwens ook… 's Avonds vlug eten want er staat nog een bosroute op het programma. Poeh, 's zomers is dat zuidenvaren toch wel een stuk vermoeiender dan 's winters :-)
|
| Maandag 28 | Hihi, dat zal je in Nederland toch niet gauw gebeuren, dat je er pas om twaalf uur achter komt dat de marifoon niet aan staat. De sluiswachter van vandaag heeft duidelijk minder wiskundig inzicht dan die van (eer)gisteren: iedere keer gaat hij aan de kant van de trap staan, zodat wij steeds de halve sluis rond moeten lopen. En het is hondenweer. Dat wil zeggen… de hond komt niet eens van haar nest! En er zit een tegenvaart in de tunnel, zodat we er pas om acht uur in kunnen, dus dat wordt een latertje vanavond. Maar ach, of we met dit weer nu beneden voor de tv zitten of boven naar een dvdtje kijken…
|
| Dinsdag 29 | Een 'nieuwe' collega. En dan gaat het passeren natuurlijk zo vlot, dat we niet eens kennis kunnen maken! Aan Villeneuve genieten we 's avonds de twijfelachtige eer het eerste schip te zijn wat, bij wijze van test, volledig 'automatisch' schut. Wel leuk is dat de ingenieur, die het aansluiten en afregelen controleert, graag een pandje mee wil varen. Ook erg leerzaam, voor beide partijen. Maar vrolijk worden we er niet van. Volgens hem heeft het niet eens zin om bij VNF over al die vertragingen te klagen: alles draait om de pleziervaart en 'oevergebruikers', dat de bedrijfsvaart er zoveel tijd mee verliest weten ze heel goed, maar laat ze volkomen koud.
|
| Woensdag 30 | Geen automaat kapot gehad deze ronde, geen pandje onder peil, geen enkele croisement difficile (vijf van de acht tegenliggers waren dan ook leeg), kortom niets te mopperen. Saai hoor ;-) We hadden het niet erg gevonden om 1 mei aan sluis Auxonne door te brengen, maar de sluismeester stáát erop dat we nog afschutten, een uur na tijd nota bene, zodat we morgen in de beschaving liggen.
|