|
| Dinsdag 1 | Het is weer gedaan met ons walleven. Verse boodschappen inslaan, vlug nog even naar het postkantoor, de bibliotheek en wat laatste dingetjes halen in de stad en dan: varen.
|
| Woensdag 2 | In Maasbracht maken we vast om de gasinstallatie te laten keuren. We hadden ook nog een afspraak met de bilgeboot, maar voor die langs kan komen belt Born, waar we blijven. Kleine communicatiestoring blijkbaar. Afijn, dan nemen we ons afval nog maar een ronde mee. Tijdens het openleggen arriveert de visite, die extra vroeg van vakantie teruggekeerd is om bij het laden te kijken (en de Franse regen te ontvluchten). Weer eens wat anders: camperen in een kolenhaven.
|
| Donderdag 3 | Slecht nieuws bij de scheepvaartberichten: in Frankrijk heeft het blijkbaar nog niet genoeg geregend, want de diepgang in de Vogezen wordt met ingang van 8 augustus beperkt tot 1,60 meter. Dat wordt dus drie dagen omvaren. We besluiten toch maar de Franse Maas op te gaan, en dan via het Canal des Ardennes naar het Canal d'Heuilley te varen. Wel wat meer werk, maar mooier varen dan via het noorden. Maar eerst blijven we nog even in Maastricht plakken, om de buren, die net pas leeg zijn, ook de kans te geven hun zaken te regelen.
|
| Vrijdag 4 | Als ik uitgewinkeld ben ga ik de administratie maar eens bijwerken. 1 juni t/m 23 juli: 4 kasbonnen. 24 juli t/m 3 augustus: 25 bonnenÂ…
|
| Zaterdag 5 | Er zit nogal wat water in de kolen, met als gevolg dat we steeds scheef zakken. Donderdag lagen we een beetje schuin over bakboord. Nadat Thijs gisteren een paar bultjes omgetrokken had zijn we flink over stuurboord komen te liggen. Na het bunkeren liggen we weer behoorlijk over bakboord... We gaan er vanuit dat lenzen niet lukt, omdat we voorover liggen (met opzet, als je voor raakt schuif je wel door, terwijl je als je achter dieper ligt steeds vaster komt te zitten), maar als de buurman er desondanks achter een flinke plons uitpompt, gaan wij het ook maar eens proberen. Warempel, straks kunnen we toch nog via de Vogezen ;-)
|
| Zondag 6 | Het loopt goed, dus alsnog een middag vrij in Namen. Of vrijÂ… de mannen zijn weer de hele dag met buizen , pompen en slangen in de weer. Een proefboring in het voorruim levert geen olie, maar wel een hoop water op.
|
| Maandag 7 | Druk op de Maas, een handjevol spitsen en een massa jachten. Daar zijn we blijkbaar zelf mede schuldig aan: 'We hebben jullie site gelezen en daarom zijn we hierlangs gegaan!' roept iemand in het voorbijgaan. 's Middags ga ik maar eens drie weken mailachterstand wegwerken. Vrienden, familie, oude en nieuwe 'site-kennissen', een Nederlander en een Fransman die zelf met een spits willen gaan varen, iemand die wat meer over mobiel internet wil weten, de kraanmachinist die ons geladen heeft, de tante van de buurvrouw, en twee mensen die mee willen varen. De laatste categorie verwijzen we tegenwoordig door naar de Franse spits Kairos, die nu ook een eigen website heeft: http://kairospeniche.canalblog.com
|
| Maandag 7 | Mmm. Half juni meldde VNF nog dat het spaarbekken van de Vogezen helemaal vol was. Wel zou er mogelijk wat minder water aangevoerd kunnen worden door maaiwerkzaamheden langs het voedingskanaal, maar dat zou ook bij droogte geen problemen op moeten leveren. Begin juli werd er opeens een schutbeperking ingevoerd vanwege schade aan een aquaduct van het voedingskanaal en nu is er, ondanks alle regen van afgelopen tijd en ondanks het feit dat er nergens anders nieuwe beperkende maatregelen gelden, geen water genoeg meer om het kanaal op peil te houden voor de bedrijfsvaart. Je zou toch bijna gaan denken dat wij drie dagen om kunnen varen omdat ze dat aquaduct zelf beschadigd hebben met hun werkzaamhedenÂ… en door het op watergebrek te gooien hoeven ze ons daar mooi geen vergoeding voor te betalen.
|
Reactie van
Bearsie | Picaro, het "Spitsenstar" vanaf Europa !
Geen wonder met die mooie krommen voorzijde en achter :-)
|
Reactie van
Bearsie | hoeveel Fransen vol ontzag in het kanaal zijn gevallen op het zien van Picaro ? :-)
|
Reactie van
bas | Jullie maken echt alleen maar mooie foto's!!!!!!!!!!
Leuk om na een week van mijn afwezigheid weer wat van jullie te lezen. Jullie hebben een mooie scheepje als ik de foto's zo zie. Ga zo door.!!!!!!!
|
Reactie van
Irene | Mooi, al die foto`s op een rijtje!!!!
Doe dat maar vaker!1
|
| Woensdag 9 | Weer wat om ons boos over te maken: voor alle Maassluizen worden stenen trapjes aangelegd voor de pleziervaart. We ergeren ons niet zozeer aan het feit dat er altijd maar weer nieuwe voorzieningen voor jachten worden gemaakt (terwijl wij ons maar moeten zien te redden), als wel dat er weer eens geld verspild wordt. Aan (dure) natuurstenen, die ook nog eens schots, scheef Ă©n los neergelegd worden, dus bij het eerste hoogwaterÂ… Maar het ergste is dat het (hoveniers!) bedrijf dat deze opdracht uitvoert de grond gewoon ter plekke in het vaarwater heeft geschoven, waardoor we bij Levrezy zelfs met deze diepgang stuiteren.
|
| Donderdag 10 | We hadden gedacht in het kanaal wel wat tijd te verliezen doordat de buurman nog niet zoveel ervaring heeft met kleine sluizen, maar dat valt honderd procent mee. Zoals gewoonlijk veroorzaken niet functionerende automaten het meeste verlet. Maar ach, het is weer pruimentijdÂ…
|
| Vrijdag 11 | Het lijkt hier in het Canal des Ardennes wel herfst. Gelukkig hoeven we de 26 sluizen van de vallei van Montgon niet in de regen te doen. Als de familie opstapper 's avonds arriveert, is het wonder boven wonder droog. Ze vallen met hun neus in de boter: maar liefst twee spitsen 'in' Ă©Ă©n sluis. Waarschijnlijk heeft de voorbuurman een uitstekende hoeksteen geraakt, waardoor de invaardetectie niet meer werkt. De steen des aanstoots laat zich ook met vereende krachten niet terug op z'n plek schuiven, maar er kunnen dus nog schepen langs. Na lang wachten op de responsable mogen we allebei nog na tijd doorschutten, zodat we toch nog in Berry au Bac komen.
|
| Zaterdag 12 | Terwijl haar pa en ma een station zoeken om de auto te stallen, want dit keer hebben we helaas geen buurman met autokraan bij ons, kletst onze zevenjarige opstapster ons de oren van het hoofd. Tegen de tijd dat haar ouders weer aan boord zijn weten we alleen hun nog pincode nietÂ… Aan Courcy kruisen we de Triade weer, zodat we de dvdtjes kunnen retourneren. Na een snelle en natte supermarktstop in Reims komen we nog tot Sillery. Zoals elke avond praten we als we vastliggen onder het genot van een hapje en een drankje op de bolders bij over de gebeurtenissen van de dag.
|
| Zondag 13 | Gisteren hadden we af en toe nog een opklarinkje, vandaag regent het aan Ă©Ă©n stuk door. Maar dat mag de pret niet drukken. Vorig jaar konden we de kleine opstapster nog aan een los lopend stuurwiel laten draaien, maar dit jaar hebben we a) dus geen stuurrad meer en b) trapt ze daar niet meer in. Maar het blijkt ook in het echt een goede stuurvrouw. In Chalons eten we met z'n zevenen kebab: er gaan toch veel makke schapen in een spitsenroefÂ…
|
| Maandag 14 | Aan het ontbijt stelt de opstapper voor een gedrukte versie van dit logboek met mooie, grote foto's uit te brengen. Ik had daar zelf ook al eens over gedacht. Afijn, als er meer lezers met interesse voor een eventueel exemplaar zijn horen we het welÂ… ik ga me er toch pas van de winter mee bezighouden. Nadat de buren van een nood-warmwatervoorziening voorzien zijn gaan we weer op weg. In de sluis stappen de opstappers af, om aan een langdurige treinreis terug naar Loivre te beginnen. Het afscheid valt Kia's vriendinnetje weer zwaarÂ…
|
Reactie van
Evert CadIJ | Opstappers hebben wel eens héééle goeie ideën !!!!
|
| Dinsdag 15 | Het zit ons niet mee vandaag. Om half zeven opgestaan om op tijd voor de volgende sluis te liggen, om half acht nog geen sluismeester te bekennen. Een telefoontje naar de controlepost in Saint-Dizier herinnert ons eraan dat het Maria Hemelvaart is, en dat er vandaag zondagsdienst gedraaid wordt. Dus kunnen we pas om acht uur de sluis in. Aan Marnaval draai ik, tot leedvermaak van Thijs en de buren, met veel kunst en vliegwerk aan de slang om de automaat te activeren, terwijl ik heel goed zou moeten weten dat deze sluis met de hand bediend wordt, sinds een bunkerbootje vorige jaar de halve muur opgetild heeft. Eenmaal in de sluis komt Thijs zelf voor een verrassing te staan als hij de 'retraite' vast wil zetten: het hele touw is verdwenen. Omdat het altijd in een draadmand ligt kunnen we ons niet voorstellen dat het tijdens het varen overboord gelopen is. En ook niet dat het vast is blijven staan, want dat voel je wel met uitvarenÂ… De enige mogelijkheid is dat Thijs wel de steek losgemaakt heeft, maar vervolgens de strop niet losgegooid heeft, omdat de sluismeesteres net op dat moment ons vaartrechten-briefje terug kwam brengen. Een telefoontje naar Saint-Dizier wijst uit dat ons touw daar inderdaad nog rondhangt. Ze komen het wel even nabrengen met de auto. Wat een service! In Chamouilley liggen we vijf meter van de bakker, maar helaas, zowel vandaag als morgen geslotenÂ…
|
| Woensdag 16 | Gelukkig is het supermarktje aan de overkant vandaag al om zeven uur open, zodat we toch vers brood bij het ontbijt hebben. Als de buurvrouw aan de slang draait gebeurt er niks. Omdat ze inmiddels al voor de sluis liggen draaien wij nog maar een keer voor hen. Met succes: een muziekje en rood-groen. We wachten tot de deuren achter de buren dicht zijn en draaien dan nog een keer. Weer een muziekje maar, als de buurman uitgevaren is, mooi geen rood-groen… Inmiddels liggen wij ook voor de sluis, dus gaan we bij gebrek aan achterbuur maar weer achteruit, in de hoop dat we zo niks in de schroef draaien, want de 'itinerant' laten komen kost ook al gauw weer een half uur. Wat verderop komen we een Belgische buurman tegen die ons meedeelt dat hij dat afgebroken in de regen varen zo "kotsbeu" is dat hij z'n schip verkocht heeft… In dit soort situaties moeten we altijd weer denken aan een fotobijschrift uit het boek Péniches de chez nous: " L'été on peut abattre les cloisons de la marquise et piloter à l'air libre, ce qui est un grand bonheur. "
|
Reactie van
Ingrid Veldman | Zo te lezen is het schutten in Frankrijk heel avontuurlijk! Prachtige foto's trouwens.
|
| Donderdag 17 | "Het Canal d'Heuilley is ook niet meer wat het geweest is", verzucht een Franse kennis, als we elkaar met 5 km/h en op anderhalve meter afstand passeren beneden Villiers, "zo kun je de buurvrouw niet eens kussen in het voorbijgaan!" Hij weet nog te vertellen dat er maar liefst veertig spitsenladingen uit dit pand gebaggerd zijn. In sluis Bologne worden we getroffen door de hevigste wolkbreuk die we ooit meegemaakt hebben. Er valt in korte tijd zoveel water dat de spuigaten het niet meer kunnen verwerken, zodat het gangboord massief vol water staat. Net als onze schoenen. En het pand boven de sluis, dat gewoon over loopt. De geplande barbecue met de buren kunnen we 's avonds dus wel vergeten: dat wordt binnen "bakplaten".
|
| Vrijdag 18 | Kia heeft het maar weer getroffen met onze sluismeesters: van de morgenbegeleidster krijgt ze een koekje, van de middagbegeleider een tennisbal, en allebei zijn ze bereid de hele schutting lang stokken en ballen te gooien. Buurman treft het wat minder, en vraagt zich bezorgd af of het gebruikelijk is de dames aan het eind van de sector een afscheidskus te gevenÂ…
|
| Zaterdag 19 | Weer over the top. Het voordeel van via de Vogezen heen varen is ook, dat je niet zoveel buren zonder stuurhut in de stromende regen tegen komt (al was het maar omdat het daar blijkbaar nog steeds niet geregend heeftÂ…). De eerste geladen tegenligger passeren we zonder moeite, met de tweede blijven we wel even plakken. 's Avonds liggen we op precies hetzelfde plekje als vorige reis, in de brug van Dardenay, maar nu wel twee breed. Vorige keer hadden we al gezien dat op een van de sluizen een bak met waterhyacinten stond. Een afschuwelijke woekerplant, waar in China heel wat vaarwegen mee dichtgegroeid zijn. We geven het nu toch maar even door aan onze begeleidster: stel dat ze dat spul aan het eind van zomer in het kanaal kieperen en het overleeftÂ…
|
Reactie van
Bas | Weer genoten van jullie verhalen. En wat betreft dat boek ik heb wel intressen. Goede reis nog verder en hopelijk beter weer.
|
Reactie van
buitenkamp.j-j | weten niet of we het nu goed gedaan hebben!!
|
Reactie van
Joke-Jack | Net als opstapper vinden wij dat ook!!
|
Reactie van
Jan | Volg steeds met belangstelling positie en dagboek van de Picaro. Dat laatste ligt al een tijdje stil, en nog wel een mooie reis naar Sète gehad?
Té druk aan boord?
Jullie foto's zijn de laatste maanden uitstekend!
met groet, Jan
|
| Zondag 20 | Hoewel het aan deze kant niet meer zo hard gaat, hier gaan ze naar verluidt pas over twee jaar baggeren, schieten we redelijk op. In ieder geval beter dan vorige keer in tegengestelde richtingÂ… Buurvrouw zegt het nog steeds moeilijk te vinden om te koken met wat de koelkast schaft, in plaats van naar recept, maar het smaakt ons weer prima!
|
| Maandag 21 | Van de sluiswachters op de Petite-Saône krijgen we zo nadrukkelijk voorrang op de pleziervaart dat we het bijna schandalig vinden. En het mag niet baten: net tien minuten te laat in Saint-Jean om het boileronderdeel van de buren op te kunnen halen. Na de boodschappen wil de buurman hét Franse watersportcentrum wel eens bekijken. Aan de wal eten zit er echter niet in, alles is wegens vakantie of maandag gesloten, dus wordt het kaasfondue chez Picaro.
|
| Dinsdag 22 | Al die regen van de afgelopen weken is toch niet helemaal zonder gevolgen gebleven: op de SaĂ´ne loopt nog een afzakkertje, zeker beneden de monding van de Doubs. Aan Ecuelles ligt een huurjachtje hoog en droog.'s Avonds proberen we een nieuw ligplekje: Belleville. Plus: leuk om te zien vanaf het water. Min: de palen staan net iets te ver uit elkaar en geen bakker op loopafstand.
|
| Woensdag 23 | Om het uur rinkelt de telefoon, maar we kunnen niet opnemen omdat er op het faxnummer gebeld wordt, en ook niet terugbellen omdat de beller zijn nummerweergave uit heeft staan. 's Middags bellen dan de achterburen, dat de ontvanger ons al de hele dag probeert te bereiken. Via inforhĂ´ne kan hij ons wel volgen, maar niet afleiden of we inderdaad donderdagavond voor de wal liggenÂ… Behoudens panne moeten we er makkelijk kunnen komen, dus stoppen we gewoon volgens planning in Saint-Vallier, voor een wandelingetje met de honden en morgenvroeg vers brood.
|
| Donderdag 24 | Natuurlijk loopt het nu voor geen meter, we zitten de hele dag op een duwstel te hikken en liggen dan ook nog bijna elke sluis op een opvaart of achterop komende afvaart te wachten. We komen net zonder regulatie in l'Ardoise.
|
| Vrijdag 25 | Omdat de ontvanger maar twee vrachtauto's wil inhuren zitten de kraanmachinist en de scheppers de halve tijd te niksen. (En ondertussen wordt hun broodbeleg gepikt door de scheepshond…) En omdat de ontvanger ook persé maar een schip per dag wil lossen, en wij samen willen blijven, liggen we het hele weekend in de port de l'Ardoise, in plaats van in Avignon. Maar we hoeven ons niet te vervelen: meer dan genoeg te boenen.
|
| Zaterdag 26 | Het is hier wel een hondenparadijs. En een drijfhoutverzamelaarsparadijs. 's Avonds kampvuur. Niet van mijn mooie stammetjes natuurlijk, maar van de schoorboom, die al een paar jaar werkeloos in de weg hing.
|
| Zondag 27 | Echt zondag: uitslapen, wat kleine klusjes, wandelingetje met de honden, barbecuen.
|
| Maandag 28 | Terwijl de buren aan het lossen zijn gaan wij maar eens verder met de betimmering van de stuurhut, die nog steeds niet helemaal af is. Natuurlijk komt er net een schip tussen ons leeg, waardoor we pas volgende week dinsdag, in plaats van aanstaande vrijdag, samen in Sète bauxiet kunnen laden voor Gargenville. Wat ons betreft had het nog wel wat langer mogen duren, nu het weer verfweer is, maar de buren zitten enigszins op hete kolen: eind volgende maand geven ze een feest, en daar willen ze zelf eigenlijk ook wel bij zijn… Maar meteen leeg naar Vitry lijkt ons ook niet zo'n goed plan, als je nog nooit afgebroken hebt gevaren. Omdat we het in l'Ardoise hoe dan ook wel gezien hebben varen we 's avonds nog even, gekoppeld, zodat de buren ondertussen het ruim kunnen soppen, naar Roquemaure. Pizza met uitzicht op het Chateau de l'Hers, wat hebben we het weer slecht…
|
| Dinsdag 29 | 's Nachts hebben we het wel even slecht: zoals ook voorspeld was steekt er een stevige mistral op, en dan lig je hier net aan lager wal. Omdat we ook nog eens afvarend vastgemaakt hebben klotst en klappert het behoorlijk onder de kont, ofwel onder ons bed. Maar 's morgens is het weer stralend weer. Roquemaure blijkt een leuk stadje, met een gezellige markt. 's Middags gaan de buren met visite op stap, zoekt en dicht Thijs een gaatje in het vooronder en werk ik wat plekjes op de kop bij.
|
| Woensdag 30 | Brr, ik haat leeg varen met die harde wind, maar hier blijven liggen is ook niets. Dus vertrekken we na een bezoek aan de supermarkt maar naar Avignon. Daar blijkt warempel nog een mooi plekje tegen de muur vrij voor ons. Omdat het hier wel erg hard stroomt om op het randje van de kade balancerend verder aan de kop te werken gaan we maar shoppen. Als we 's avonds nog eens met de buren de stad in lopen vindt Thijs zomaar een briefje van honderd euro op straat: merci mistral, daar gaan we lekker van eten!
|
| Donderdag 31 | Weer een stukje verder. De sluismeester van Saint-Gilles heeft het nog vlug even op internet gecheckt: jawel, dit is de Picaro van de site. Of we in Aigues Mortes nog in de stad kunnen liggen, vragen we. Hij weet te vertellen dat er bij les Salins du Midi (waar het La Baleine zout vandaan komt) momenteel niet geladen wordt, dus gaan we daar maar eens op af. Als we Aigues Mortes binnenvaren zien we echter net voor de toren een mooi kaaitje. De net onder elkaar geplaatste bordjes 'verboden te liggen' en 'port de commerce' interpreteren we maar als 'ligplaats gereserveerd voor de bedrijfsvaart'Â… Met de rubberboot maken we nog even een verkenningstocht naar de zoutkade, maar dat plekje kan absoluut niet tippen aan dit, al liggen we hier wel precies voor een draaibrugÂ…
|