LOGBOEK MEI 2006

 April
2006
 
Juni
2006
Maandag 1Boendag. Eerst binnen, dan buiten. Blij dat we vorig jaar achterop niet geverfd hebben. Ik heb eigenlijk niet veel zin om te soppen, maar hulp van boven kun je natuurlijk niet afslaan ;-) Geen verlossend telefoontje.

Dinsdag 2Aan de reis! Toch geen Rotterdam-Lens, maar Stein-Arques. Geen wereldreis, met zoveel 'toer', maar om met een nieuw stuurwerk nou meteen ver weg te gaan... Na vier weken stilstaan is het nu opeens weer hollen geblazen: Thijs vaart vast de haven uit om de radar nog even opnieuw af laten stellen, het stuurwerk moet nog een beetje bijgeregeld worden, ik snel naar de super voor wat verse voorraad (was inmiddels al helemaal verwend met van-dag-tot-dag-inkopen), boeken gauw inleveren bij de bieb en geen tijd meer om nieuwe uit te zoeken... We gaan maar weer via de Zuid-Willemsvaart: zestig kilometer korter dan via de Maas en we liggen met koffietijd vast in Den Bosch.

Woensdag 3Maar goed dat we geen transponder aan boord hebben, anders waren bij de AIVD vandaag vast alle alarmbellen gaan rinkelen: we wijken maar liefst drie keer onvoorzien van onze route af. Eerst duiken we bij Beek en Donk achteruit het Wilhelminakanaal in om een paar autobandjes op te pikken bij een buurman. Dan scharrelen we in Maasbracht de haven in om onze rol Duropal (vanmorgen gearriveerd!) op te halen. En tenslotte schieten we in Born bij Neerlands nieuwste spits (tenminste, als hij nu eindelijk eens zijn Europanummer krijgt ;-) langszij. Een verdacht gecodeerd bericht voor H.B. uit L. kan er dan ook nog wel bij : ons antwoord op uw mail is twee keer terug gekomen...

Donderdag 4Lekker relaxed laden deze keer: met de trein en maar 300 ton. Komt wel goed uit: Thijs is al een paar dagen niet lekker. Je zou ook van slag raken van zo'n extreme weersverandering: maandag de kachel nog aan gemaakt en dinsdag de ventilator op moeten graven...

Vrijdag 5We moeten nog wel even wennen aan ons nieuwe stuurwerk: vroeger hoorde je de ketting draaien, dus als die stopte wist je dat de roeren stonden zoals je ze hebben wilde. Nu moeten we op de roerstandwijzer kijken hoe ver ze zijn. Maar daar hebben we er nu dan ook twee van! Als het schip achter ons wel erg hard dichterbij komt in de sluis krijgen we het ook wat benauwder dan voorheen: geramd worden betekent nu heel wat meer schade!

Zaterdag 6Zowel het kantoor als de ontvanger hebben al gebeld of we echt dinsdagochtend voor de wal liggen, want de vrachtauto's en de kraan zijn besteld. In theorie moet dat makkelijk kunnen, maar de Belgische sluizen werken niet mee deze reis: donderdag derde schutting aan Klein-Ternaaien, vrijdag weer 2,5 uur wachten aan de Van Cauwelaert omdat de Royers buiten dienst is, en vandaag aan Merelbeke één sluis in reparatie en de andere in panne. Gelukkig is dat weer snel verholpen. Om 21.55 uur, dus met de hakken over de sloot, varen we Menen uit. Zo, nu kunnen we morgen door.

Zondag 7Beneden Quinchy vinden we het welletjes. Morgen de hele dag de tijd voor de laatste veertig kilometer. Als het droog is gaan Kia en ik het dorp verkennen (zo gebeurd...) terwijl Thijs nieuwe stroomdraden in de mast aansluit. De Picaro heeft nu een tweede toplicht, dus de mini-Picaro moet eigenlijk ook geupdate worden...

Maandag 8De buren wilden er vroeg tussenuit, dus we arriveren al voor de middag op onze bestemming. Alle klusplannen vallen echter in het water, het giet aan een stuk door. Dan maar eens een keertje lekker lui lezen, het is tenslotte een feestdag, Armistice. En we hebben nog twee nieuwe boekjes liggen: 'De peelschipper' van Toon Kortooms en 'Maigret en het lijk bij de sluis'. Heel herkenbaar...

Dinsdag 9'Morgenvroeg om zes uur lossen', kwamen ze ons gisteren nog even waarschuwen. Om kwart voor zes loopt de wekker af, wat later arriveert de eerste vrachtauto. Maar voor iedereen iedereen een handje heeft gegeven is het nog zeven uur. Het lossen op zich gaat vlot genoeg, maar het duurt wel lang voor de wagens terug zijn. We hebben namelijk een beetje haast: vorige week zijn er twee reizen Bourbourg - Nijkerk blijven staan. Weer eens wat anders, in beide plaatsen zijn we nog nooit geweest. We hadden ons niet druk hoeven te maken: na de afroep staan ze er nog. Als de reis geregeld is, het ruim schoon, en we nog eens bij een 'habitué' naar de hoogte, diepte, invaarkant enzovoort van Bourbourg geïnformeerd hebben, varen we er nog naar toe.

Woensdag 10Als we uitgeslapen en op ons gemakje ontbeten hebben bellen we maar eens voor de sluis. Een half uurtje later komt een VNF'er zeggen dat hij 'm klaar gaat zetten. In de sluis blijk ik de benedendeur niet dicht te kunnen draaien: er is maar één slinger. Correctie, er is géén slinger: de VNF'er gebruikt een grote bahco. 'Ik ben dan ook geen sluiswachter maar onderhoudspersoneel,' lacht hij, 'maar ik was het dichtst in de buurt'. Boven de sluis gaan we rond en dan weer terug de sluis in: jawel, we moeten hier EDn de sluis laden. Eigenlijk morgen pas, maar de silobaas die blijkbaar via de tam-tam gewaarschuwd is komt vragen of hij er vanmiddag al wat in mag gooien, want hij heeft maar een vrachtwagentje van 15 ton tot z'n beschikking. Terwijl wij in de sluis aan het laden zijn vindt rechts en links van ons een jeu de boules concours plaats, Franser kan het niet! 's Avonds fietsen we nog langs het Canal de Bourbourg en de Aa naar zee. In Gravelines wordt er opeens getoeterd en gezwaaid: de sluiswachter, die ons herkend heeft. Na een pizza uit het vuistje bij zonsondergang op de boulevard racen we weer terug, om nog voor het donker aan boord te zijn.

Donderdag 11Een buurtbewoner komt een emmertje mais vragen. Vooruit dan maar, dat hoort er hier gewoon bij. Even later komt hij terug met twee stukken savon de Marseille, 'Echt Franse zeep!' Intussen belt de ontvanger, of we dinsdag kunnen lossen, want ze zitten om de lading te springen. In theorie moet dat wederom wel kunnen, maar eerst maar eens vol zien te komen. Om drie uur is het zover. We wisten al dat het hier niet diep was, en we liggen ook nog aardig schuin, dus het uitvaren wordt een zware bevalling. Buiten de sluis zakken we de andere kant op scheef. Dan borrelen aan beide kanten zwarte blubberwolken op. Maar even op diep water wachten voor we het schip recht gaan scheppen...

Vrijdag 12Het loopt werkelijk voortreffelijk vandaag, zodat we verder komen dan verwacht. In Harelbeke schenken we ons plekje in de laatste schutting dan ook maar aan een buurman die morgen nog moet lossen.

Zaterdag 13Weer een meevaller, net op tijd in Terneuzen voor het staartje van de vloed en de sluis staat ook nog klaar. We hadden gedacht hier te struikelen, maar nu wordt het de Krammer.

Zondag 14Nu we toch vóór op planning liggen, kunnen we wel vroeg vastmaken in Vreeswijk, om Sjakie's foto's van Le Havre te bekijken.

Maandag 15Als we 's morgens de ontvanger bellen dat we 's middags in Nijkerk zijn, blijken we opeens niet meer zonodig dinsdag te hoeven lossen... Na aankomst gaan we maar eens op verkenning uit: aha, daar zit dus het postkantoor, daar de supermarkt, het station, de bouwmarkten...

Dinsdag 16We liggen zowat voor een jachtwerfje, dus bestellen we hier maar teakhouten frontjes voor onze nieuwe laatjes. Wel duur, maar we willen het af kunnen maken. Na uren in alledrie de bouwmarkten bij de handgreepjes gedubd te hebben, vind ik bij een ijzerwarenzaak dezelfde greepjes als op de schuifdeurtjes zitten. Zo, blijven we 'in stijl'.

Woensdag 17De buurman moet onder de pijp uit: blijkbaar hebben ze onze mais nu toch echt nodig. 's Avonds fietsen we langs allerlei prachtige boerderijen naar kasteel Oldenaller. Nederland kan toch ook heel mooi zijn, en is in ieder geval heel wat fietser-vriendelijker dan Frankrijk. Kia leert nog een nieuw kunstje: als we de fietsen naast elkaar zetten kan ze via mijn fietstas in haar mand klimmen. Wel zo prettig als ze net uit een sloot komt...

Donderdag 18Terwijl ik de frontjes zo'n drieëndertig keer in de D1-olie zet, kijken we via internet naar het Schuttevaer-congres. Wie had dat een paar jaar geleden kunnen denken... Omdat voor morgen nog hardere wind voorspeld wordt dan vandaag, én er zicht is op een reis, besluiten we 's middags maar vast naar Schellingwoude te varen. De ramen worden zowat ondoorzichtig van het buiswater. 's Avonds maken we nog een mooi rondje, langs de blauwe huisjes van Durgerdam heen en door de natte polder terug. Kia zit lekker in haar mandje weidevogels te bestuderen, wij liggen plat over het stuur. Oef, wat 'n wind.

Vrijdag 19Aan de reis: Rotterdam - Le Teil (Montelimar). Gemengde gevoelens: enerzijds weer eens een échte reis, en nog wel naar een plekje waar we nog nooit geweest zijn, anderzijds moeten we zo goed als zeker leeg terug: er zitten zo al twaalf schepen met mosterdzaad voor ons uit ... In het Amsterdam-Rijkanaal hebben we voor de verandering eens geen last van de roeiboot bij het achteruit kijken: door de harde dwarswind gaan we zo schuin door het kanaal dat we zowat door het zijraam kunnen kijken...

Zaterdag 20We kunnen met de buren meerijden naar Bergen op Zoom voor de vergadering van ons samenwerkingsverband. Wel spannend: de buurvrouw is vandaag uitgeteldÂ…

Zondag 21Op ons gemakje zakken we naar Rotterdam. We wagen er een telefoontje aan en jawel, we mogen de Leuvehaven in. Dus kunnen we 's middags nog lekker even de stad in lopen en 's avonds naar de bioscoop. Als we in de Maashaven hadden moeten gaan liggen waren we maar aan boord gebleven.

Reactie van
Ingrid
Achter de Maashaven rijdt de metro regelrecht naar de stad!

Reactie van
picaro
Ja, maar met z'n tweetjes twee keer op en neer kost je vanwege de zonegrens dan wel 24 strippen...

Maandag 22Nuttig, houdbaar, niet teveel koel- en vriesruimte innemend en niet in Frankrijk verkrijgbaar: dat zijn deze reis belangrijkere boodschappencriteria dan lekker en/of goedkoop. De kunst is om niet te weinig te kopen, maar zeker ook niet te veel. Dan het leukere werk: boeken uitzoeken. We komen tot 17 stuks. Als de wind na het avondeten wat minder lijkt te worden besluiten we maar vast naar de Botlek te varen, hoewel we morgenvroeg pas om half 8 hoeven te laden. Eenmaal buiten blijkt het toch nog behoorlijk tekeer te gaan, maar we arriveren zonder problemen in ons laadhoekje. Wel mooi fotoweer. Achteraf blijken we zelf ook nog 'gespot'Â…

Dinsdag 23Via een antiek-ogend bandje loopt 243 ton ijzererts in ons ruim. Maar liever dat, dan zo een van 3000 ton per uur of zo'n grijper die niet eens tussen de den past. En het zit er alsnog in een uurtje in. In Dordrecht stoppen we nog even om ons nieuwe luchtaanzuigkapje voor de motor op te halen. Thijs wil ook graag dat de nieuwe roerstandaanwijzer een aan/uitschakelaar krijgt, maar dat blijkt niet zo simpel. Voor we doorgaan bellen we eerst nog even naar Toul of alles echt open is: je weet het maar nooit, met de Maasroute... Aan Engelen roept de sluiswachter ons op: "Eh, Picaro, hier staat dat u van Rotterdam naar Frankrijk moetÂ…" Dat klopt, maar via de Zuid-Willemsvaart is veel korter dan via de Maas en zo kunnen we nog even in Den Bosch blijven liggen (én we vinden het wel leuk om een beetje verwarring te zaaien ;-)

Woensdag 24Tussen de ochtend- en avondvisite door doen we respectievelijk nog wat laatste inkopen en monteren de nieuwe lafrontjes. Sjiek, al zeg ik het zelf.

Donderdag 25Nog een keer visite, waaronder een opstapper in spé. Ver komen we daarna niet meer: vanwege Hemelvaart wordt er maar beperkt geschut. Ik worstel met een Frans artikel over elektronische vaarkaarten. Die vervloekte eerste zin ook altijdÂ…

Vrijdag 26In Maasbracht blijken zowel het reparatiebedrijf als de bilgeboot een vrije dag genomen te hebben. Maar we hebben niet helemaal voor niets vastgemaakt: de bakker en de dierenwinkel zijn gelukkig wel open. In Maastricht worden we alweer op een lekker etentje getrakteerd.

Zaterdag 27Het houdt maar niet op met regenen. Ik lees dat we vorig jaar om deze tijd midden in een hittegolf zaten. Toch leuk, zo'n logboek. We liggen vroeg vast: Grands Malades heeft panne.

Zondag 28Ik was er heilig van overtuigd dat we vandaag door zouden kunnen, maar boven Namen wordt op zondag nog steeds alleen voor de pleziervaart geschut. Ach, kunnen we lekker naar de rommelmarkt. Twee mailtjes van mensen die ons dit weekend hebben zien liggen/varen. Werkt dus wel, zo'n internetadres op de den!

Maandag 29Het giet aan een stuk door. We worden nu toch een tikje ongerust voor de Franse Maas. In deze tijd van het jaar niet meer vanwege de stroming, hoewel die natuurlijk wel de nodige extra gasolie kost, maar omdat de stuwen hier uit personeelsgebrek vaak al bij voorbaat open gezet worden, waardoor het water te laag komt te staan. Een tegemoetkomende collega vertelt dat ze verderop een stuw juist helemaal vergeten waren te strijken, zodat de sluis zowat onder water zat. En dat sluis Hastière tot vanavond zes uur gestremd is, vanwege de vervanging van een cylinder. Toen het nog een handsluis was gingen we hier altijd door één deur naar buiten, zodat de sluiswachters er geen twee open hoefden te draaien, nu kan dat natuurlijk meerÂ… De Picaro wordt zwaan-kleef-aan: aan het voorschip een jachtje, aan het achterschip een lege 70 meter. Allebei ex-spitsenschippers. Als de stremming uitloopt nodigen de Waalse achterop-buren ons uit om frites te komen eten.

Dinsdag 30Puur psychologisch: als het regent lijkt er gewoon veel meer stroom te staan dan als het zonnetje even doorbreekt! De panden staan gelukkig wel goed op peil. Vandaag blijkt sluis Monthermé gestremd: door een stuk hout onder de verlaat is de stang krom geduwd. Wij hebben er echter maar weinig verlet van: anders hadden we deze sluis 's avonds nog net gedaan. Het laatste pand fiets ik veiligheidshalve maar mee (doordat de opstapper van vorig jaar dit stuk met de motor gedaan heeft weten we nog dat het jaagpad hier begaanbaar moet zijn). Maar goed ook: de bolders blijken aan de andere kant van het jaagpad te staan, dus van boord af was het niet meegevallen om daar een touw op te krijgen. Daarna komen we wel dicht genoeg bij om de loopplank te kunnen leggen, zodat Kia en ik niet in het natte gras hoeven te overnachten.

Reactie van
De opstapper
Desgewenst kom ik met plezier nog wel eens een paar jaagpaden verkennen hoor ;-)

Woensdag 31Na nog even van een nieuwe zekering voorzien te zijn doet de sluis het 's morgens weer. Zoals verwacht wordt de stroming een stuk minder als we de monding van de Semoy voorbij zijn: we hadden al op www.lorraine.environnement.g ouv.fr gezien dat die verantwoordelijk was voor een derde van de afvoer. Aan Chooz liep de afgelopen dagen zo'n 300 m3 per seconde, vorig jaar om deze tijd was dat 55 m3Â…

 April
2006
  
 Juni
2006
print-versie