LOGBOEK MAART 2005

 Februari
2005
 
April
2005
Dinsdag 1Het ruim kan gewoon open blijven, maar we zijn nu eenmaal meer graan- dan grindschippers, dus leggen we in de sluis de luiken toch maar dicht. Dat voelt ‘veiligerÂ’ en geeft ook wat meer loopruimte. Er zat nogal wat kalkwater bij het grind, dus het hele schip zit onder de witte spetters. Na het spuiten helaas nog steeds, maar het is mij te koud om te soppen. Â’s Avonds maken we in Douai precies voor de pizzeria vast...

Woensdag 2Er ligt een flink pak sneeuw. In het Canal du Nord is het rustig, dus we schutten lekker alleen. Tenminste... normaal gesproken betekent dat, dat je het schip gewoon midden in de sluis laat drijven, zodat je niet de hele tijd buiten hoeft te staan om het touw te verzetten. De sluiswachters hebben echter blijkbaar instructie gekregen dat ze de deur pas dicht mogen doen als de schipper een touw vast zet. Dus mag Thijs alsnog iedere sluis naar buiten glibberen, voor de 'veiligheid'... Hà, zo gauw de ontgrendeling van de deur klinkt gaat het touw mooi weer los, leve het geautomatiseerde schutproces.

Donderdag 3We hebben tijd genoeg, dus stoppen we al om zes uur in Janville. Makkelijk met brood morgenvroeg. Meteen als we vast liggen komt de zoon van een Franse collega langs, met allerlei vragen over internet aan boord. Sinds er begin vorig jaar een artikel over onze site en internet per satelliet in het tijdschrift Fluvial heeft gestaan overkomt ons dat regelmatig. En naar wie zouden ze anders moeten gaan, VNF, de schippersorganisaties, bedrijven, niemand heeft hier de kennis of de interesse... Van de andere kant is het voor ons natuurlijk ook wel interessant om zo'n jongere eens te vragen hoe hij denkt over de Franse binnenvaart, opleidingen, enzovoort. En het is zeker leuk om te horen dat hij zijn vrienden van de wal vaak naar onze site verwijst!

Vrijdag 4Zeker op 'saaie' vaarwegen valt het niet mee om iedere dag weer iets voor dit logboek te schrijven. Ik ben benieuwd of ik dit jaren volhoud... Thijs heeft er nu ook een reactie-mogelijkheid ingeprogrammeerd. Alsof we nog niet genoeg reacties op de site krijgen, soms zit ik een hele dag vragen te beantwoorden. In ieder geval kunnen we 's avonds in Conflans alle sites gratis updaten: jawel, de Wi-Fi werkt!

Zaterdag 5Varen we door naar onze losplek of blijven we hier vandaag liggen, met het risico dat daardoor andere schepen vóór ons aankomen en lossen? Het laatste toch maar, wat is tenslotte een dag op een mensenleven. We prijzen ons nog steeds gelukkig met onze spits, je zult maar zo'n 135 meter hebben die 365 dagen per jaar 24 uur per dag moet varen... Mijn favoriete Brocante, waar onze wormstekige tafel met kromme poten vandaan komt, is gesloten. Al twee jaar, hoor ik even later van zijn concurrent. Zijn we hier dan al zo lang niet meer geweest? 's Middags brengen we weer eens een bezoek aan het Musée de la Batellerie. Geweldig, het is veel mooier dan we ons herinneren.

Zondag 6Zondag en zonnig, dus in Parijs is het weer kijken en bekeken worden. En fotograferen en gefotografeerd worden. We zeggen wel eens dat we rijk zouden zijn als we voor iedere foto die van het schip genomen wordt een euro zouden krijgen!

Maandag 7Vorstverlet. Of ijsvrij, het is maar hoe je het bekijkt. Omdat het de afgelopen week gevroren heeft, en nog steeds vriest, is er nauwelijks beton verkocht, dus de ontvanger zit niet op onze grind te wachten. Dan gaan we maar shoppen in het centre commercial aan de overkant van de straat. Er zit een hypermarché in, zo een met 68 kassa's, waar we ons best een middagje kunnen amuseren.

Dinsdag 8Na het lossen is er een laag kalk in het ruim achtergebleven. Met alleen spuiten krijgen we dat niet weg. En aangezien we brouwgerst moeten gaan laden... Boenen is niet zo'n aanlokkelijk vooruitzicht, dan de hogedrukspuit maar opgraven. Varen is geen vervelend werk, maar dat gesjouw met pompen, slangen en stroomdraden... Bovendien is het eigenlijk veel te koud om met water te kliederen. Maar goed, als het voorruim klaar is, is er koffie! Alleen geen Douwe Egberts meer, daarvoor zijn we te lang niet meer in Nederland geweest.

Woensdag 9Nog een dag poetsen. Eerst het achterruim en dan buiten. Mopperdemopper, hoezo grind makkelijke lading. Worstelend met de dekwasslang, die stijf is van de kou, laat ik ook nog de luiwagen over boord glippen. Een tikje gestresst ben ik wel, want binnen moet ook alles nog vlug een beetje gefatsoeneerd worden: we krijgen 'hoog' bezoek. De hoofdredacteur van de Fluvial komt langs voor een artikeltje over onze site. 's Avonds gaan we nog even een wijntje drinken bij een collega.

Donderdag 10Hoewel we in Ivry best goed lagen, zeker om Kia uit te laten, varen we toch maar wat dichter naar het centrum. Als we 's middags de stad in lopen gaan we eerst de papieren van de vorige reis maar eens persoonlijk afleveren op het kantoor van de bevrachter. 'Tja, als hij erbij staat te kijken kunnen we de factuur van de schipper toch moeilijk in de prullenbak gooien zoals we normaal gesproken doen. Zeker als hij nog klopt ook. Baas, wat moeten we daarmee?' Accepteren, maar toch nog een eigen vrachtafrekening maken...

Vrijdag 11Lunch met de Fluvial-redacteur. Helemaal niet zo'n slechte gewoonte van die Fransen om praten en eten te combineren! Aan gespreksonderwerpen geen gebrek, we blijken ook aardig op één lijn te zitten. Daarna gaan we op een nieuwe jas uit. In het centrum is alles zo duur dat we ons geluk maar eens op de 'zwarte markt' in Saint-Ouen gaan beproeven. De 'puces' zijn helaas nog gesloten op vrijdagmiddag, maar jassen zijn er genoeg te koop.

Zaterdag 12We maken weer even vast in Ivry om boodschappen te doen en gaan dan de Marne op. Het eerste stukje is prachtig door de 'fin de siècle' sfeer van de huizen op en rond de eilanden, de rest vanwege de natuur. We maken vroeg vast in Meaux, maar gaan niet meer de stad in.

Zondag 13Op ons dooie gemakje scharrelen we naar La Ferté: we hoeven pas dinsdag te laden, maar wie weet willen ze maandag nog aan ons beginnen. Omdat we van losdatum gewisseld hebben met een buurman wiens vrouw in het ziekenhuis ligt, wordt het een beetje krap voor ons.

Maandag 14Dat wordt dus mooi niet eerder laden, om elf uur is het eerste schip al vol, maar de silo begint pas om twee uur met nummer twee. De controleur wil ook niet vast in ons ruim kijken: demain! Ach, we hebben allebei meer dan genoeg te klussen.

Dinsdag 15De Marne is een prachtige rivier, maar je moet er niet op de dieptemeter kijken. De diepte onder het schip varieert op één scheepslengte af en toe van 5 tot minder dan 0,5 meter. 's Avonds maken we bij Franse kennissen langszij vast, die met een gebroken schroefas en zonder schroef in Lagny liggen. Boomstammetje, dat kun je ook treffen op de Marne.

Woensdag 16Ongelooflijk, een week geleden vertoonden we nog bevriezingsverschijnselen en nu lopen we tot 's avonds laat in een T-shirtje buiten. Met zo'n weer is schoon schip maken bepaald geen straf! Binnen wordt het in de loop van de dag zo warm dat we alle ramen open moeten zetten. Zodat we 's nachts al lastig gevallen worden door de eerste mug van het jaar.

Donderdag 17'Wat zullen we vandaag eens eten?' Dat is na een paar dagen varen meestal een makkelijk te beantwoorden vraag: de groente die er het meest verwelkt uitziet in combinatie met het vlees dat vooraan in het vriesvakje ligt.

Reactie van
ico jongerden
logboek is heel leuk om te lezen. een menselijk verhaal

groet
ico

Vrijdag 18Ik ben niet de enige met voedselproblemen: de bakker in Janville is al lang voor sluitingstijd uitverkocht. Maar ik krijg toch nog een brood... dat ze net voor zichzelf aan het ontdooien was!

Zaterdag 19Toch altijd weer een dag met een gouden randje: de eerste keer van het jaar een korte broek aan. En dat, terwijl het officieel nog winter is! Oké, na een kwartiertje heb ik al weer een lange aan omdat ik met het briefje naar de sluiswachter moet, en ik hem niet wil verblinden met die melkflessen... In tegenspraak met het mooie weer zijn we nu allebei verkouden. Vast in de metro opgelopen. Toen ik nog op school zat had ik het iedere winter minstens twee keer te pakken, maar sinds ik op een eiland woon breng ik het er meestal goed vanaf.

Zondag 20Een middagje vrij aan sluis Menen: in Vlaanderen wordt (nog...) niet op zondag geschut. Een mooie gelegenheid om die vrachtwagenchauffeur uit de haven van Lille, waar we al een jaar regelmatig mee mailen, een keertje uit te nodigen. Altijd weer een verrassing, hoe iemand er uit ziet.

Maandag 21Terwijl we voor sluis Harelbeke liggen te wachten kan ik mooi even het dorp in voor brood, beleg, eieren, maar vooral: fruit, hoestdrank, dampo en keelpastilles... De hoestdrank van Apotheek Verhoest heeft op mij in ieder geval een wonderbaarlijk snelle uitwerking. In Terneuzen kan ik nog een keer bij-provianderen: we maken er een uurtje of twee vast om niet tegen het tij in naar Walsoorden te hoeven varen. En met laag water is de havenmonding daar wel erg smal.

Dinsdag 22Tijdens het lossen proberen we een treinkaartje te boeken: ik moet 's middags weer naar Parijs om de stand van ons samenwerkingsverband op een transportbeurs mee te 'bemannen'. Vroeger ging ik gewoon naar het station en nam de eerstvolgende trein naar Parijs of Brussel, maar met die TGV's van tegenwoordig kan dat niet meer. Omdat de Thalys komende week al helemaal vol zit proberen we een plaatsje vanaf Lille te reserveren, maar steeds als we onze gegevens ingevoerd hebben verbreekt de verbinding. Wel gloeiende, gloeiende... Als we leeg zijn racen we meteen naar Hansweert, want daarvandaan rijdt een bus naar een station. Tijdens het schutten krijgen we een verlossend telefoontje van een collega: of ik mee wil rijden naar Parijs...

Woensdag 23Ik ben al twee keer als bezoeker op de Semaine Internationale du Transport et de la Logistique geweest, maar als standbemanning ervaar je zo'n beurs toch weer heel anders. Ik vind het wel leuk om zo eens van een ander soort leven te proeven. Het is ook interessant om te zien wie er allemaal langskomen: het publiek varieert van serieuze klanten tot ordinaire pennenverzamelaars.'s Avonds gaan we met de hele groep in het Quartier Latin eten.

Donderdag 24Tijdens een cocktail op de stand van de haven van Parijs biedt de ene Franse bevrachter me een glaasje champagne aan en een ander een contract. Dus ik amuseer me wel. Gelukkig kan ik 's avonds ook weer met iemand mee terug naar Nederland rijden. De weg naar Hansweert is niet zo gemakkelijk te vinden, dus belt mijn chauffeur maar even met iemand die daar beter bekend is. Die vraagt stomverbaasd: "Maar ze weet toch zeker wel waar ze woont?"

Vrijdag 25Voor Thijs lijkt het een verjaardag als alle andere te worden: de hele dag varen, geen visite, geen cadeautjes, geen gebak... Maar we arriveren nog op een menselijke tijd in onze thuishaven, zodat er toch nog bezoek komt. En ze brengen zelfs taart mee!

Zaterdag 26's Morgens vlug vlug boodschappen doen, om vervolgens de hele middag te wachten op visite die niet komt opdagen. Mopperdemopper, zonde van onze tijd. Tegen de avond dan toch bezoek: mijn Zweedse schoonzusje brengt haar vader mee, die al heel lang eens aan boord wou komen kijken. Maar als hij in Nederland is zijn wij er nooit. 's Avonds nog meer naaste familie op bezoek. Met Kerstmis hebben we iedereen voor het laatst gezien, nu is het Pasen...

Zondag 27Ik moet nog zoveel dingen doen, maar aan rommelmarkten kan ik nu eenmaal nooit weerstaan. Ik vind er een schoolstempel met 'de werking van een sluis'. 's Avonds nog meer nostalgie, als twee van mijn schoolvriendinnen langskomen.

Maandag 28Gisteren eindelijk de laatste post over 2004 gehad, dus ik kan de administratie afronden. Al met al nog een hele dag werk. Maar goed, feestdagen zijn toch maar verloren dagen.

Dinsdag 29Dingen bestellen is altijd een ramp voor ons. Dus nu we zeker weten dat we nog een paar dagen stil blijven liggen nemen we de kans waar. De stuurhut moet hoognodig eens opnieuw betimmerd worden: het oude plaatmateriaal is niet watervast en aangezien het altijd regent als wij afgebroken varen... We vinden mooi materiaal, maar alles kan nèt niet uit één plaat. En twee platen wordt wel erg duur. Daar moeten we dus nog even over nadenken. We bestellen ook nieuwe cijfers en letters voor op de den.

Reactie van
Wim
Spotten doe ik nog niet zolang.Maar sinds ik een digitale camera heb is het een genot om te fotograferen. Op het Binnenvaart-forum plaats ik wel eens wat. Zo ook zag ik de Picarro liggen en jullie website aanwijzing. Leuk idee.
Een paar dagen geleden zag ik iets wat ik zal mailen. Het was goed mikken van die gastjes, vermoed ik.
Groeten van Wim( even verderop aan de Zuid Wileemsvaart)

Donderdag 31Kennismaking met onze 'pensioenadviseur', waarmee we tot nu toe alleen via e-mail contact hebben gehad. 's Middags ga ik naar mijn ouders, om op het gemeentehuis zo'n handige kleine ID-kaart aan te vragen en Thijs gaat naar zijn ouders, om de camper op te halen. Als Kia de camper ziet begint ze met haar hele lijf te kwispelen: hoi, op vakantie!

Donderdag 31Vanwege alle andere beslommeringen hebben we onze route totaal niet voorbereid. Even voor Luxemburg pakken we de kaart er maar eens bij. Het blijkt nog niet te laat om eens richting Saar af te buigen. Het uitzicht op de 'Saarschleife' bij Cloef is de omweg in ieder geval waard. Zeker als er ook nog net een schip langs komt. Bij sluis Rehlingen is helaas geen vaart. Langs de rivier, die er vanaf de weg maar smal uitziet, rijden we verder richting Sarreguemines. Dat ligt net over de Duits-Franse grens en heeft dus als voordeel dat je overal mag 'camperen'. Het bordje 'Restaurant de l'écluse' wijzigt onze plannen. Onze kaart van het Canal des Houillères de la Sarre begint bij sluis 29, maar er blijkt hier in Grosbliederstroff op de gekanaliseerde Sarre dus ook nog een sluis 30 van spitsenmaten te zijn. Er is een mooi parkeerplaatsje en het restaurant ziet er acceptabel uit, dus besluiten we hier de nacht door te brengen.

 Februari
2005
  
 April
2005
print-versie