|
| Zaterdag 1 | Een collega heeft een mailprobleem, dus maken we vroeg vast in Terneuzen. Komt voor het tij ook wel aardig uit: morgenvroeg uitslapen!
|
| Zondag 2 | Een kleurige dag: van Terneuzen tot de Volkerak worden we vergezeld door een regenboog en als toetje krijgen we een prachtige zonsondergang.
|
| Maandag 3 | We lijken de postboot wel: pakketje afgeven op Sluis 0, CD-tje op Sluis 5 en een sleutel op Sluis 9. Het zal hier maar een dooie boel worden als alle sluizen op afstand bediend worden.
|
| Dinsdag 4 | Toen we ons gisteren voormeldden kregen we te horen dat we vandaag zouden lossen, maar nu blijkt een ander product harder nodig dan onze tarwe. Dus een hele dag vrij om te shoppen. Bij de kringloopwinkel vinden we niet alleen leesvoer, tennisballen ('t is tenslotte dierendag) maar ook een leuk stoeltje. Er moet wel nieuwe bekleding op, maar toevallig heb ik de stof van de bank twee jaar geleden ook in Helmond gekocht... en jawel, ze hebben hem nog! We schaffen ook vloerverlichting aan (iedereen die wel eens 's avonds z'n schoenen in een stuurhut heeft moeten zoeken en dichtknopen weet nu precies wat ik bedoel...) Die nieuwe LED-spotjes zijn nog behoorlijk prijzig, maar ze zijn mooi klein, gebruiken weinig stroom, geven niet te veel licht en worden ook niet warm, zodat er gerust een hond tegenaan kan gaan liggen.
|
| Woensdag 5 | We zijn weer eens hartstikke blij met de post: onze bunkerverklaring blijkt ingetrokken. Begin dit jaar bleek de nieuwe verklaring opeens op naam van Thijs z'n vader te staan. Of opeens: misschien was dat al jaren het geval, maar omdat er tot nu toe alleen de eerste voorletter op stond, die bij allebei hetzelfde is, was dat nooit opgevallen. 'Maar dat had u dan toch aan het sofi-nummer kunnen zien!' 'Nee, want dat stond er vroeger ook nooit op.' O ja. Of we dan maar even een kopie van de kadasterinschrijving, de meetbrief en een recent KvK-uittreksel op willen sturen, zodat de gegevens gewijzigd kunnen worden. 'Nee, want waarom zouden wij moeite moeten doen en kosten maken als jullie een fout maken bij het koppelen van allerlei gegevens? Die verklaring is jaren geleden echt op de goede naam aangevraagd.' 'OK, we zullen zien wat we doen kunnen'. De eerste keer dat we dit telefoongesprek met de douane voerden is er niets gebeurd. De tweede keer is onze verklaring dus gewoon ingetrokken. Maar driemaal is scheepsrecht: deze meneer wil, zij het niet zonder slag of stoot, op basis van een oud uittreksel, het mondeling doorgeven van de benodigde gegevens en de toezegging dat we de gevraagde kopieën op zullen sturen, wel vast een nieuwe verklaring maken, zodat er niet weer weken overheen gaan.
|
| Donderdag 6 | We hadden vandaag al weer kunnen laden, maar we wilden in Maasbracht de rol formica die we vorige keer besteld hadden ophalen, dus hebben we een dag uitstel gekregen. We laten meteen ook maar even naar de motor kijken, die wat kuren heeft. Waarschijnlijk is het minder ernstig dan we vreesden, maar dat moet een vervolgonderzoek nog uitwijzen.
|
| Vrijdag 7 | De kunstmestproductie heeft vertraging opgelopen. Eerst krijgen we te horen dat we daardoor 's avonds pas kunnen laden, dan wordt het zelfs maandag. Grrr, voor niks zo gehaast. En het hele weekend 'brood van gisteren' eten terwijl we voor een supermarkt liggen.
|
| Zaterdag 8 | Het weer is zo schitterend dat we de verfkwasten maar weer tevoorschijn halen, hoewel we ons geestelijk al helemaal op het winterseizoen (lees: computerwerk) ingesteld hadden.
|
| Zondag 9 | Kleine klusjes en koffiedrinken met de buren. Alle collega's zeggen hetzelfde: geen wonder dat er niemand meer wil varen, er wordt steeds meer van je geëist en de leuke dingen worden je afgenomen.
|
| Maandag 10 | Toen we onze site net hadden vroeg een collega 'Maar wat levert het nou op?' In ieder geval heel veel contacten en regelmatig een etentje! Vandaag weer mosselen in Maastricht...
|
| Dinsdag 11 | De meest logische (en leukste) route naar Condé sur Suippe zou via het Canal des Ardennes zijn, maar vanwege een stremming op de Franse Maas valt die af. Het Albertkanaal is niet onze favoriete vaarweg, en nu er geen avondje Antwerpen meer in zit, en de Royerssluis naar verluidt ook nog gestremd is, wordt die route nog onaantrekkelijker. Dus gaan we maar via 'Strépy-Thieu'. Qua vaartrechten de duurste oplossing, maar vooruit, zoveel tonnen hebben we deze keer niet in. Bovendien wilden goede kennissen ook wel eens via 'de toeristische route'. Samenvaren valt door de drukte echter niet mee : bij Ivoz-Ramet vallen we al een schutting uit elkaar, zodat de buren 's middags maar even vastmaken om ons bij te laten komen, en 's avonds blijkt dat we op de Sambre weer apart moeten schutten.
|
| Woensdag 12 | In Charleroi vaar je zo de hel in. Een paar jaar geleden sloegen we wat verderop linksaf, zo het groene paradijs in. Maar de boven-Sambre is volgens insiders tegenwoordig volkomen dichtgeslibd. Thijs repareert het stuurhutdak: in Den Bosch hebben we de schijnwerper plat gelegd om onder de bruggen door te kunnen en nadien is hij blijkbaar nog een keertje aan gezet, want er zit een fikse schroeiplek in het polyester. Daarna begint hij met de 'proefopstelling' van het nieuwe dashboard. Naast de nieuwe schakelaar zit wel een controlelampje...
|
| Donderdag 13 | De buren hebben geluk, voor hun 186 euro entreekosten mogen ze Strepy-Thieu bij daglicht bewonderen. De laatste keren kwamen wij hier steeds in het donker of in de mist langs. De Fluvial heeft een serie vragen gestuurd voor een artikel vanwege ons ancre d'or. Ondermeer wat we denken als we de Franse, Belgische en Nederlandse vaarwegen vergelijken. Ik begin maar tactisch te zeggen dat de vaarwegen overal het stiefkindje zijn... maar dat de situatie in Frankrijk toch wel alle records breekt! Nu ik toch aan het mopperen ben neem ik ook maar de Franse damwand, mileugecertificeerde oeverbescherming en het alsmaar afnemen van fatsoenlijke ligplaatsen mee. Onze Franse collega's klagen altijd alleen maar in het gangboord.
|
| Vrijdag 14 | Met buurvrouw, buurmeisje en hond loop ik een pandje mee in het Canal du Nord, het weer is zo schitterend. Opeens een hoog gegil achter ons en tot mijn verbijstering heeft Kia een konijn te pakken. Is dat dezelfde hond die, toen we haar een paar jaar geleden bij een buurkonijn in het ruim zetten, niet wist hoe gauw ze bij dat griezelige beest met die grote tanden uit de buurt moest komen? Even later blijkt dat het wel een makkelijke buit was: het arme dier is vreselijk aangetast door myxomatose. O jee, hoe verlossen we dat beestje uit z'n lijden? Dat heeft Kia al voor ons opgelost: blijkbaar heeft ze z'n nek gebroken, want even later stopt het hijgen. Bright eyes... Terwijl ik die $%^! hond meesleur legt de buurvrouw het konijntje maar terug in het veld, buurmeisje lijkt gelukkig niet ernstig getraumatiseerd door deze moord. Pas als Thijs van boord af een balletje in het water gooit fixeert Kia haar jachtinstincten op een ander slachtoffer. En is haar bek meteen gespoeld. Google geeft 's avonds geen verdere redenen tot ongerustheid.
|
| Zaterdag 15 | O wat een zalig weer is het weer, maar ik moet nu toch echt aan het werk. Ik ben gewend om in het Frans vragen te stellen en in het Nederlands te schrijven, nu mag ik het eens andersom gaan proberen. Het kost me allebei veel tijd, waarom kan ik nou nooit gewoon 'nee' zeggen? De buren hadden stokbrood over, dus komen ze 's avonds kaasfonduen. Het is meteen een afscheidsmaal: morgen kunnen we niet meer samen schutten, en overmorgen gaat de een links- en de ander rechtsaf.
|
| Zondag 16 | Vandaag schiet het redelijk op, met schrijven en varen. Maar we zijn morgen nooit niet voor twee uur in Conde. De ontvanger was een beetje gepikeerd toen we van de week al zeiden dat we dat waarschijnlijk niet gingen halen, jammer, wij kunnen er ook niets aan doen dat we 2,5 dag te laat geladen hebben...
|
| Maandag 17 | Als ik een pandje meeloop met Kia raap ik tot mijn verrassing zo een jaszak vol walnoten op. Meestal herken je Franse notenbomen op maandagmorgen aan het platgetrapte gras rond hun voeten...
|
| Dinsdag 18 | Thijs kent het Franse woord voor enkel inmiddels wel uit z'n hoofd: vandaag chauffeert hij voor de derde keer in z'n carrière een Nederlandse buur met een ernstig gekneusde enkel naar een Franse dokter.
|
| Woensdag 19 | In très grand ballast varen we van Condé-sur-Suippe naar Ambly-Fleury: het water staat zo'n 25 centimeter onder de rand van het waterschot. Dan moet je dus niet omhooglopen... Als je vanuit het voorruim naar achteren kijkt lijkt het schot wel een stuwdam. Doordat het schip zo achterover ligt, lijkt het ook net of het water schuin naar voren hangt.
|
| Donderdag 20 | Ah, wat een land. Rond een uur of negen komt de silobaas eens kijken of we al wakker zijn. Het laden gaat, inclusief middagpauze, zeven uur duren. De man heeft alle tijd om ballen te gooien en een praatje te maken. Onze reis blijkt al twee maanden te zijn blijven staan. Dat komt mede doordat het tarief naar Brabant en Limburg door de bevrachters altijd via de kortste route, de Maas, berekend wordt, maar de meeste schepen in de praktijk via het Noorden varen. Wij hebben wel een betere vracht gekregen, maar gaan toch lekker over de Maas: sinds gisteren is de stremming hier weer voorbij. Veiligheidshalve hebben we nog maar eens sluis Charleville gebeld om te vragen of er geen watergebrek is: dat zou niet voor het eerst zijn na een stremming. En eenmaal geladen is er geen weg terug meer: je kunt dan in het hele kanaal niet meer rond. Volgens de sluiswachter is er echt absoluut geen enkel probleem, hij vraagt nog net niet of we alsjeblieft via de Maas willen varen... Op de eerste sluis komt een fietser touwtjes aannemen: het blijkt een oud-collega te zijn. In het volgende dorp staat een man met een bos bloemen op de brug. Als ik m'n handen door het raam steek lijkt hij serieus te overwegen hem te laten vallen! Geintje, wapper ik dus maar vlug. Dan vraagt hij waar we heen moeten: blijkt notabene óók al een oud-schipper te zijn. Kortom, iedereen is gewoon hartstikke blij dat er weer eens een schip langskomt!
|
| Vrijdag 21 | Shit, waar zijn we aan begonnen... het stortregent. En dat met 27 sluizen op 9 kilometer voor de boeg. Gelukkig starten we wel in een lang pand, zodat we nog rustig van ons verse stokbrood kunnen genieten. De automaten schutten vreselijk traag, zodat Thijs op het voordek eindeloos in de regen staat. Na een paar uur klaart het op, en dan blijk je door dat langzame schutten ook lekker veel tijd te hebben om noten te rapen, foto's te nemen en eekhoorntjes te kijken. Nu we zo volledig onthaast zijn maken we ook stipt om zes uur vast. Zekerheidshalve drukken we vanavond maar niet meer op de afstandsbediening: de sluis zou nog eens op rood-groen springen... Als ik nog even met Kia het bos inloop (het arme dier is vandaag maar 27 keer de wal op geweest...) duikt ze meteen met haar neus in de lucht het struikgewas in. Ik denk nog 'als dit een film was, dan lag hier nu een lijk' en zie dan allemaal doorgehakte ribben met vlees eraan en ingewanden liggen... Thijs vindt gelukkig ook dat het meer op slachtafval dan op een misdrijf lijkt. Maar als het logboek hier abrupt eindigt sluipt er toch een brute bijlmoordenaar door de Ardennen...
|
Reactie van
Evert CadIJ | Hallo Thijs en Annemarie
Jullie zijn wel weer aardig op de "Toeristische toer" :-)
De vorige reis al via Strépy-Thieu (scheepslift) Dan vanaf Canal du Nord via vaart van Abbécourt. Nu dan over des Ardennes, en de Meuse. En ondanks de regen nog mooie foto's maken !!!!
Groet Evert
|
Reactie van
Ignace | Beste thijs en annemarie
Ik lees jullie logboek altijd met veel plezier. Maar laatst las ik op de binnenvaartkrantwebsite dat buitenlandse schepen maar 90 dagen achterelkaar in Frankrijk mochten blijven? Weten jullie daar meer over?
Goede vaart en ga door met het logboek.
M.v.g Ignace
|
Reactie van
Picaro | Dat heet het nuttige met het aangename verenigen he...
|
Reactie van
Picaro | Wat die nieuwe Franse regeling betreft: we hadden een jaar geleden al gehoord dat er een 'precisering van de cabotageregels' aan zat te komen, maar op vragen aan het Franse Ministerie kregen we toen geen antwoord. Inmiddels hebben we nog maar eens nagevraagd wat nu de opzet van die wet is. Het lijkt ons in ieder geval niet zo slim om buitenlandse schepen beperkingen op te leggen als je toch al een tekort aan scheepsruimte hebt...
|
| Zaterdag 22 | Bij sluis Montcy springt de verlichting na eindeloos rood-groen weer op rood. Op de marifoon krijgen we geen antwoord, gelukkig hebben we hier wel GSM-ontvangst. En intussen lig je daar maar voor de stuw te drijven. Als de deuren eindelijk open gaan komen er ook nog eens twee jachten uit. Maar goed dat er geen stroom loopt...'s Avonds maken we we maar weer vroeg vast: een wandelaar wil wel een touwtje aannemen, dat scheelt ons een hoop geklungel.
|
| Zondag 23 | Bij Charleville stond de rivier inderdaad goed op peil, maar beneden Revin wordt het toch oppassen geblazen: in de meeste panden staat het water twintig tot dertig centimeter te laag. Volgens de ene sluismeester hebben ze de stuwen gisteren wat te ver open gezet, in verband met de regen, volgens de andere zijn de panden sinds de stremming nog niet op niveau geweest. Maar vooruit, de Ardennen zijn schitterend, in hun herfstjasje.
|
| Maandag 24 | Voor de afwisseling moeten we nu een half uur in de sluis blijven liggen omdat het water te hoog staat: het tunnelpand van Ham is vannacht zo vol gelekt dat we er niet meer door kunnen...
|
| Dinsdag 25 | Dat onze reis twee maanden is blijven staan wil dus niet zeggen dat we nu 'au plus vite' naar Helmond moeten varen. We hadden vanavond nog een stukje Zuid-Willemsvaart kunnen doen, maar omdat de bevrachter ons een aankomstdatum van 1 november heeft toebedeeld maken we in Maasbracht vast om morgen nog maar eens naar de motor te laten kijken. Dan hebben we als we leeg zijn ook weer alle vrijheid.
|
Reactie van
Peter Bilterijst | Wat een fraaie foto van de Picaro op de Zuid Willems vaart !
Is het nog een beetje meegevallen met de motor ?
Ik ben nl een beetje (scheeps)motorgek.
Ik heb samen met mijn broer een oude sleepboot opgeknapt en hem geholpen bij het weer inbouwen van de originele langzaamloper.(zie www.abelforte.nl onder het kopje "hermotorisering").
Goede vaart en groeten
van
Peter B
|
| Woensdag 26 | Eindelijk weer eens boodschappen doen: de laatste keer was in Stein. 's Middags een end lopen met Kia, ik vind dat ik na een paar dagen aan de PC wel wat frisse lucht heb verdiend.
|
| Donderdag 27 | De werkzaamheden duren wat langer dan verwacht. En helaas blijken we nadien nog steeds een rookpluim te hebben. Maar om nou alleen daarvoor een complete revisie (of erger) te ondernemen... En ach, dat broeikaseffect heeft ook wel z'n voordelen, ik kan me tenminste niet herinneren dat ik ooit eerder eind oktober 's avonds nog in een T-shirtje buiten liep in Nederland.
|
| Vrijdag 28 | We zetten het hele schip op z'n kop, maar het cognossement blijft onvindbaar. Naar buiten gewaaid, tussen het oud papier terecht gekomen of... opgegeten?! 's Avonds hoort Thijs namelijk een knagend geluid uit de slaapkamer komen. Warempel, helemaal achterin onderin de schoenenkast zit een muis. Een klap van de zaklamp maakt een einde aan zijn/haar pogingen zich een weg naar de ruimte achter de betimmering te banen. Trouwens knap dat het beestje zover heeft kunnen komen: nadien ben ik zeker een kwartier aan het puzzelen om alle dozen weer in de kast gepropt te krijgen. En onze jachthond? Die lag in de stuurhut zo druk te blaffen dat ze niets van het hele spektakel gemerkt heeft...
|
| Zaterdag 29 | Het voordeel van bijna nooit op verjaardagen zijn is dat iedereen blij is als je er eens wel bent. En het scheelt ook wel een paar kilo, vermoed ik ;-)
|
| Zondag 30 | 's Morgens klussen, 's middags visite. Het weer is zo zalig dat we de tuintafel en stoelen maar weer tevoorschijn halen.
|
| Maandag 31 | Vandaag hebben we een fotograaf aan boord, die zijn afstudeeropdracht (en misschien ooit een boek...) aan de spitsenvaart wil wijden. Voor ons is het al de derde keer dat we bij alles wat we doen (zoals open en dicht leggen, achteruit door de klapbrug scharrelen, varen, schutten, vastmaken, afwassen...) gekiekt worden, maar de losploeg moet er nog wel even aan wennen om zo 'in the picture' te komen.
|